อยู่ว่าง คือ อยู่เฉยๆ โดยไม่ทำอะไรเลย ได้แต่นั่งๆ นอนๆ เดินไปเดินมา ไม่ได้ทำงานเป็นชิ้นเป็นอันอะไร ไม่มีหน้าที่อะไร หรือว่าพอจะมีหน้าที่อยู่บ้าง แต่ก็ไม่ยอมทำเอาเลย

            โดยธรรมชาติของจิตนั้น มันชอบรับ จำ คิด รู้ ใน เรื่องราวต่างๆ ทั้งสิ่งที่ดีและไม่ดีร้อยแปดพันเก้าอยู่แล้วเมื่อร่างกายได้ทำงาน มันก็มันจะไปวนเวียนอยู่กับสิ่งนั้นทำให้ลืมเรื่องเก่าๆ เสียได้ การทำงานจึงเป็นอุบายวิธีหนึ่งที่จะช่วยให้จิตใจไม่คิดฟุ้งซ่าน เพราะถ้าขืนฟุ้งซ่านวุ่นวายมาก ก็จะทำให้การงานนั้นเสียคุณภาพ

            เมื่อคนเราไม่ได้ทำงาน แต่ใจมันก็ยังทำของมันอยู่เรื่อยคือไปนึกคิดแต่เรื่องเก่าๆ แล้วก็ทำให้ใจเศร้าหมอง จะนั่งจะกินจะนอนก็ไม่เป็นสุข เพราะใจมันไม่ยอมหยุดยอมนิ่ง

            ผู้มีปัญญา จึงไม่ควรที่จะอยู่นิ่งเฉยโดยไม่ทำงานอะไรเลย เพราะการไม่ทำงานนั้น เป็นการทรมานจิตอย่างยิ่ง เมื่อจิตไม่มีงานที่ต้องคิดต้องทำในปัจจุบัน มันจึงไปจับเอาเรื่องอันไร้สาระในอดีตมาคิด และก็ทำลายสุขภาพกายและจิตไปด้วย เพราะเรื่องที่ไปจับมานึกคิด ก็ล้วนแต่เป็นเรื่องที่ไม่ดี ส่วนเรื่องที่ดีๆ มันก็มักจะไม่ชอบคิดเสียด้วย

            เคยรู้จักกับแม่บ้านคนหนึ่ง เขามีปัญหาในบ้านสารพัด เช่น เรื่องผัวขี้เหล้า เรื่องลูกเกเร เรื่องคนงานอู้งาน เรื่องเพื่อนบ้านอันธพาล เรื่อง...

            เมื่อถามถึงว่า เธอมีอุบายอย่างไร ? จึงไม่มีความทุกข์ ? เธอตอบว่า เพราะฉันไม่มีเวลาจะทุกข์กับมัน กล่าวคือเธอทำงานทั้งวันจนไม่มีเวลาว่าง ที่จะเปิดโอกาสให้ความทุกข์มันเล่นงานได้

            การทำงาน จึงเป็นธรรมชาติอย่างหนึ่ง ที่จะช่วยลดความเครียดหรือความทุกข์ทางจิตใจลงได้ ซึ่งจะลดลงได้มากน้อยแค่ไหน ? ก็เห็นจะต้องขึ้นอยู่กับปริมาณของ "อุปทาน" ที่เกี่ยวกับงานนั้นๆ

            แต่คนเราส่วนมากก็นับว่ายังโชคดี ที่การงานมาช่วยแบ่งเบาโรคประสาทลงไปได้เป็นอันมาก โดยที่เราไม่รู้ตัวควรที่เราจะขอบคุณงานอย่างยิ่ง !

            ดังนั้น ใครก็ตาม เมื่อมีความทุกข์ วิตก กังวล เศร้าหมอง หรือขุ่นมัวด้วยเรื่องใด ๆ ก็ตาม ถ้าไม่มีประสงค์ที่จะกำจัดที่ต้นเหตุ ก็ควรที่จะกำจัดที่ปลายเหตุเสีย ด้วยการทำงาน อย่าให้ร่างกายได้ว่างหรืออยู่เฉย แล้วจิตมันก็จะลืมเรื่องราวในอดีตอันขมขื่นลงได้ แม้ว่าจะชั่วคราวก็ตาม

            งานอะไรก็ทำได้ทั้งนั้นขอแต่ว่าอย่าอยู่ว่างๆ ก็แล้วกัน เช่น หุงหาอาหาร ล้างถ้วยชาม ทำความสะอาด ปัด กวาด เช็ค ถูบ้าน ทำสวนครัว ซักเสื้อผ้า เล่นกีฬา เล่นดนตรี หรือฟังดนตรี เป็นต้น

คาถาประจำบท (เมื่อจิตใจขุ่นมัวหรือทุกข์)
จงทำการงาน อย่าอยู่นิ่งเฉย อย่าอยู่ว่าง !.