สาเหตุที่ทำให้โกรธมีมากมาย เช่น ถูกดูหมิ่นเกลียดชัง ถูกหักหลังรังแก ถูกปัดแข้งปัดขา ถูกข้ามหน้าข้ามตา ถูกด่าว่าเสียหาย ถูกใส่ร้ายป้ายสี ถูกติฉินนินทา ฯลฯ สาเหตุแม้จะมีมากจนดูเหมือนว่าไม่อาจจะบรรยายได้หมด แต่ในอาฆาตวัตถุสูตร (๒๔/๗๙) กล่าวว่า

             สาเหตุแห่งความอาฆาตหรือความโกรธมีอยู่ ๑๐ ประการ คือ
             ๑. เขาเคยทำความเสียหายให้แก่เรา
             ๒. เขากำลังทำความเสียหายให้แก่เรา
             ๓. เขาจะทำความเสียหายให้แก่เรา
             ๔. เขาเคยทำความเสียหายให้แก่คนที่เรารัก
             ๕. เขากำลังทำความเสียหายให้แก่คนที่เรารัก
             ๖. เขาจะทำความเสียหายให้แก่คนที่เรารัก
             ๗. เขาเคยช่วยเหลือคนที่เราชัง
             ๘. เขากำลังช่วยเหลือคนที่เราชัง
             ๙. เขาจะช่วยเหลือคนที่เราชัง
             ๑๐. โกรธโดยไร้สาเหตุ (โกรธแม้สิ่งที่ไม่มีชีวิตจิตใจ) เช่น

             เมื่อเดือนมีนาคม ๒๕๔๒ มีรายงานจากสหรัฐฯว่า นายบอยด์ วัย ๓๙ ปี ลงจากรถยนต์ของตนที่ตายกลางถนนด้วยความหัวเสีย สักพักก็หยิบปืนอาก้าจากในรถ กระหน่ำยิงรถจนพรุนทั้งคัน นับได้ราว๓๐ รู การโกรธโดยไม่เข้าท่านี้ ทำให้นายบอยด์เสียค่าซ่อมรถเพิ่มขึ้น และยังต้องเสียเงินค่าประกันตัวอีก ๒,๕๐๐ เหรียญ (ประมาณหนึ่งแสนบาท)

             นอกจากนี้ยังมีนายเรย์มอนด์ วัย ๔๙ ปี ใช้ปืนพกยิงส้วมชักโครกของร้านอาหารแห่งหนึ่งจนแตกกระจาย เพราะโมโหที่มัน "ราดน้ำไม่ทันใจ" จึงถูกตำรวจจับด้วยข้อหาพกปืนและเมาอาละวาด

             พฤติการณ์เหล่านี้เป็นการ หาเหาใส่หัว หาเรื่องใส่ตัว โดยแท้


                                                                     (น.ส.พ.มติชน ๑๓,๒๑ มี.ค. ๒๕๔๒)