ในปัจจุบันมีการฆ่าตัวตายกันมาก ดังที่มีข่าวในสื่อต่างๆ เป็นประจำ สาเหตุที่ทำให้คิดสั้นถึงกับฆ่าตัวตายมีต่างๆ กัน เช่น เจ็บป่วยด้วยโรคที่รักษาไม่หาย มีหนี้สินล้นพ้นตัว เพ้อคลั่งด้วยพิษยาเสพติด อกหัก และที่น่าเป็นห่วง คือมีนักเรียน นิสิต นักศึกษาฆ่าตัวตายเพราะความเครียดจากการศึกษาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เช่น เมื่อเดือนกันยายน ๒๕๔๑ นักศึกษาคนหนึ่งผูกคอตายเพราะกลัวว่าจะไม่ได้เกียรตินิยม เดือนตุลาคม ๒๕๔๑ นักศึกษาชั้นปีที่ ๔ คนหนึ่งโดดตึกตายเพราะกลัวจะไม่จบใน ๔ ปี ปลายเดือนเดียวกัน นิสิตน้องใหม่คนหนึ่งก็โดดตึกตาย เมื่อปี ๒๕๔๐ นิสิตคนหนึ่งก็โดดตึกตายหลังออกจากห้องสอบ ก่อนหน้านั้นก็มีนักเรียนมัธยมโดดตึกตายเพราะความเครียดจากการเรียน

     เนื่องจากทุกคนต่างก็รักชีวิต ดังนั้น โดยปกติแล้ว คนส่วนมากจะไม่ฆ่าตัวตายทันที ข้อมูลจาก 1667 ฮอตไลน์ คลายเครียด ระบุว่า สัญญาณอันตรายของผู้ที่มีความเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตาย มีดังนี้
      ๑. แยกตัว ไม่พูดกับใคร
      ๒. มีคนในครอบครัวฆ่าตัวตายมาก่อน
      ๓. เคยพยายามฆ่าตัวตายมาแล้ว
      ๔. มีแผนฆ่าตัวตายแน่นอน โดยดูจากการแจกจ่ายของรักของหวง พูดจาฝากฝังคนข้างหลัง จัดการงานหรือทรัพย์สินให้เรียบร้อย
      ๕. เวลาพูดมีน้ำเสียงวิตกกังวล สีหน้าเศร้าหมอง
      ๖. ติดเหล้าหรือยาเสพติด
      ๗. ทรมานจากโรคจนต้องพึ่งยารักษาเป็นประจำและนอน ไม่หลับติดต่อกันเป็นเวลานานๆ
      ๘. ชอบพูดเปรยว่าอยากตาย ไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไป รู้สึกว่าตัวเองไม่มีความหมาย
      ๙. อยู่อย่างโดดเดี่ยว ทำให้เหงา เศร้า รู้สึกเหมือนอยู่ตัว คนเดียวในโลก
      ๑๐. ประสบปัญหาชีวิต เช่น สูญเสียคนรักกระทันหัน ล้มละลาย เป็นโรคที่รักษาไม่หาย พิการจากอุบัติเหตุ
      ๑๑. มีอารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ อยู่เสมอ ที่น่าระวังคือเมื่ออารมณ์เปลี่ยนแปลงอย่างหน้ามือเป็นหลังมือ จากซึมเศร้าหรือหงุดหงิดมานาน กลับดูสบายอกสบายใจอย่างผิดหูผิดตา ช่วงนี้แสดงว่าเขารวบรวม ความกล้าและตัดสินใจได้แน่นอนแล้วว่าจะฆ่าตัวตาย

       ถ้าผู้ใดมีสัญญาณดังกล่าวมานี้ ญาติพี่น้องหรือเพื่อนสนิทควรจะดูแลคนผู้นั้นอย่างดี คอยอยู่เป็นเพื่อนพูดคุยอย่างใกล้ชิด พูดให้กำลังใจ เพื่อให้คลายความเครียด ความเศร้า ความเหงา ความกังวล


      สาระที่ควรกล่าวถึงเพื่อปลอบใจหรือเตือนสติผู้ที่คิดจะฆ่าตัวตายมีดังนี้
      ๑. ในโลกนี้มีใครบ้างที่ไม่เคยผิดหวังเลย ใครเล่าจะได้สมดังใจปรารถนาทุกครั้ง เพราะทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ไม่เป็นไปตามที่เราคิด แต่เป็นไปตามที่มันจะเป็น แม้สิ่งที่เราไม่ชอบและไม่เห็นด้วยเลย มันก็เกิดขึ้นได้ คนที่ผิดหวังจึงมีอยู่นับล้านๆ คนทั่วโลก มิใช่มีเราเพียงผู้เดียว ความผิดหวังเป็นของธรรมดาในโลกนี้ ดังนั้น ท่านจึงกล่าวว่า ความสุขไม่ได้อยู่ที่ความสมหวัง การรู้จักทำใจเมื่อผิดหวังต่างหาก เป็นความสุข

       ๒. การซักผ้าด้วยน้ำเน่า มีแต่ทำให้ผ้าสกปรกมากขึ้น เป็นสิ่งที่ไม่ควรกระทำ ฉันใด การฆ่าตัวตายไม่ใช่การแก้ปัญหา แต่เป็นการเพิ่มปัญหา เป็นสิ่งที่ไม่ควรกระทำ ฉันนั้น ในทางโลกผู้คนจะดูหมิ่น หรือนินทาว่าคิดสั้นหรือสิ้นคิด ส่วนในทางธรรม เพียงแค่คิดฆ่าตัวตาย ก็บาปแล้ว ไม่ต้องกล่าวถึงการลงมือกระทำเลย

       ๓. การฆ่าตัวตายไม่มีประโยชน์เลย ศัตรูจะชื่นชมสมน้ำหน้า แต่ญาติมิตรจะเสียใจและอับอายขายหน้า ทำให้ลูกที่ยังเล็กต้องเป็นกำพร้า ไร้ที่พึ่งพิง ทำให้พ่อแม่ที่แก่เฒ่า หูตาไม่ดี ต้องลำบากขาดคนดูแล

       ๔. ท่านกล่าวไว้ว่า ชีวิตนี้สั้นนัก ถึงไม่มีคนฆ่าก็ต้องตายเองอยู่แล้ว จะฆ่าตัวตายทำไม แต่ความดีสิ ถ้าไม่ทำก็ไม่ได้ เมื่อไปทำลายร่างกายซึ่งเป็นเครื่องมือทำความดีเสียแล้ว จะใช้อะไรทำความดีเล่า

       ๕. โลกนี้แปรเปลี่ยนอยู่เสมอ ในยามค่ำคืน ยิ่งดึกก็ยิ่งมืด แต่เมื่อมืดถึงที่สุดแล้ว แสงสว่างจะเริ่มปรากฏ ชีวิตคนเราก็เช่นกัน มีสุข และทุกข์สลับกันไป เมื่อทุกข์ถึงที่สุดแล้ว ความสุขจะเริ่มปรากฏ ชีวิตนี้ยังมีหวัง แม้ทุกสิ่งจะสูญสิ้นไปแล้ว แต่อนาคตยังอยู่ จงทำใหม่ สร้างใหม่ (หลวงวิจิตรวาทการ)

       ๖. ชีวิตนี้มีความตายเป็นที่สุด คนเราจะไม่ตายด้วยความพยายามใด ความพยายามนั้นหามีไม่ อย่างไรก็ตาม การเดินทางบนถนนชีวิตซึ่งเริ่มต้นที่ “เกิด” สิ้นสุดที่ “ตาย” นี้ แม้จะถึงจุดหมายช้าไปบ้าง ก็ไม่เป็นไร ไม่เสียหายอะไร มีแต่ได้กำไร จึงไม่จำเป็นต้องรีบแซงคนอื่น (ซิ่ง) เพื่อไปให้ถึงที่หมายโดยเร็ว

       ๗. เมื่อฆ่าตัวตายจิตย่อมเศร้าหมอง เมื่อจิตเศร้าหมองแล้ว ทุคติเป็นอันหวังได้ (พุทธพจน์ ๑๒/๙๑) ทุคติได้แก่ที่เกิดอันชั่วซึ่งมากด้วยทุกข์ เช่น นรก ทุกข์ในโลกนี้ล้วนเป็นของเล็กน้อยเมื่อเทียบกับทุกข์ ในนรก การฆ่าตัวตายเพื่อหนีทุกข์จึงเป็นความหลงผิดอย่างมหันต์ (สุดๆ)

       ๘. ความเป็นมนุษย์เป็นสิ่งที่สูงค่าเพราะได้มาโดยยาก ดังอุปมาว่า
       แอกซึ่งมีช่องเดียว ลอยไปมาตามยถากรรมด้วยแรงคลื่นลมในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ ทุกร้อยปีเต่าตาบอดตัวหนึ่งจะโผล่ขึ้นมาสู่ ผิวน้ำคราวหนึ่ง โอกาสที่เต่าตาบอดนั้นจะสอดคอเข้าไปในแอกซึ่งมีช่องเดียวนั้นเป็นของยาก ฉันใด การเกิดเป็นมนุษย์ก็เป็นของยาก ฉันนั้น
      ฝุ่นซึ่งติดอยู่ที่ปลายเล็บมีประมาณน้อย เมื่อเทียบกับแผ่นดินใหญ่ ฉันใด สัตว์ (สิ่งมีชีวิตทุกชนิดยกเว้นพืช) ที่กลับมาเกิดเป็นมนุษย์มีน้อย สัตว์ที่กลับมาเกิดเป็นอมนุษย์มีมากกว่า ฉันนั้น
                                                             (พุทธพจน์ ๑๙/๑๗๔๔ ๑๙/๑๗๕๗)

       กว่าจะได้เกิดเป็นมนุษย์ช่างยากเย็นแสนเข็ญเช่นนี้เอง เมื่อได้เกิดเป็นมนุษย์แล้ว ทั้งยังได้พบพระพุทธศาสนา นับว่าเป็นโชคดีอย่างยิ่ง สมควรที่จะใช้ชีวิตร่างกายที่ได้มาโดยยากนี้ บำเพ็ญประโยชน์แก่ตนเองและผู้อื่นให้มากที่สุด หากฆ่าตัวตาย ย่อมเสียชาติเกิดและตายเปล่า

เมื่อไม่มี สิ่งที่ชอบ             จงมอบใจ ให้สิ่งที่มี
มัวหลงปอง ของที่ไม่มี      มีแต่ทวี ทุกข์ฟรีฟรี
                                                                                     (ธมฺมวฑฺโฒ ภิกฺขุ)