จะขออ่านจดหมายโยมยายให้ฟังสักหน่อยนะ รู้สึกว่าลูกจะทิ้งนะโยม ทิ้งไปติดโยมผู้หญิงไปติดสาว ลืมพ่อลืมแม่ เห็นโยมยายเขียนแล้วก็สะท้านใจสะเทือนใจ สงสารโยมเหมือนกันนะ แต่โชคดีโยมมาประพฤติ ธรรมมาปฏิบัติธรรม ทุกข์คงจะเบา ถึงแม้นลูกจะทิ้งพ่อทิ้งแม่ ดูซิ !! แม่ยังเขียนจดหมายมาอาราธนาขอให้พระสงฆ์แผ่เมตตาให้เขาพ้นวิบากกรรมด้วยเถิด แสดงว่า ความรักที่คิดแต่ให้ไม่หวังสิ่งตอบแทน ปรารถนาให้ลูกเป็นสุขพ้นจากทุกข์ นี่มันไม่มีขอบเขตจริงๆ คือรักของพ่อแม่น่าบูชาตรงนี้นะโยม ตรงที่ลูกไม่สนใจพ่อแม่แล้ว แต่แม่ยังคิดให้เขาพ้นทุกข์ กลัวเขาจะไปทำบาปทำกรรม กลัวเขาจะไปหลงทางผิด ก็เลยมาขอพรอ้อนวอนให้พระสงฆ์องค์เจ้าแผ่เมตตา ขอให้เขาพ้นวิบากกรรมด้วยเถิด

            โยมจำไว้นะ ! คนไหนที่ว่ารักเราที่สุด ถ้าเราทำให้ผิดใจดูมากๆ ซิ เราทำให้เกลียดดูซิ ทำให้เสียใจมากๆ ดูซิ จะยังรักเราอยู่หรือเปล่า ถ้ายังรักอยู่ จำไว้เลยนะโยม เป็นทาสรับใช้คนนั้นตลอดชีวิตก็ไม่เสียชาติเกิด จงคบกับคนนั้น จงอยู่กับคนนั้น จงเป็นเพื่อนเป็นมิตรกับคนนั้นนะโยม อย่าทิ้งคนนั้น แสดงว่าคนนั้นมีใจที่ไม่ใช่ ธรรมดา แสดงว่าคนนั้นหวังดีจริงๆ เพราะว่าทำให้เสียใจมากแล้วยังรักเราช่วยเหลือเรา

            ความรัก แปลว่า มีแต่จิตคิดให้คิดช่วย เมื่อใดได้ช่วยก็รู้สึกว่าสบายใจชื่นใจ คนที่เราช่วยจะคิดดีหรือไม่ดีกับเรา เราไม่ได้สน แต่ขอให้เขามีความสุขมีความดีเราก็ชื่นใจ ถ้าเรามีความรักแบบบริสุทธิ์อย่างนี้ รับรองว่าจะไม่ทุกข์หนัก ไม่ช้ำใจ จะไม่เป็นคู่กรรม ไม่เคืองแค้นไม่ขุ่นข้องไม่หมองมัว ไม่เผลอไปทำชั่วและคิดร้าย

            เหมือนแม่ผู้นี้ ที่ลูกทิ้งแม่ไปอยู่กับผู้หญิงคนอื่นแล้ว แม่ยังมาให้พระแผ่เมตตาเพื่อให้เขาพ้นวิบากกรรม นี่แสดงว่าบุคคลเช่นนี้ควรจะเทิดทูนไว้บูชา เดี๋ยวจะอ่านจดหมายให้ฟังว่า โยมยายเขียนมาว่าอย่างไร

            "ขอกราบนมัสการพระคุณเจ้า ได้แผ่เมตตาธรรมให้ลูกชาย ชื่อ............... ไม่อ่านชื่อนะโยม เป็นบุตรแท้ๆ ของพ่อของแม่ อ่านตามสำนวนโยมยายเลยนะ ไม่ต้องแก้นะ บัดเดี๋ยวนี้ไปหลงผู้หญิงที่ไม่มีศีลธรรมเลย ความเมตตาที่เคยมีต่อพ่อต่อแม่ก็ไม่มีเลย จนกระทั่งพ่อได้ตายจากไปก็ไม่มาดูพ่อเลย ดิฉันเอาศพพ่อเขาไว้ห้าวัน ลูกมาวันเผาศพพ่อ มาแบบเป็นแขก มาแล้วก็กลับ มาเผาพ่อเสร็จแล้วก็กลับ ลูกไม่เคยเป็นอย่างนี้เลยตั้งแต่เกิดมา เขาเคยเลี้ยงพ่อเลี้ยงแม่มาแท้ๆ เดี๋ยวนี้หลงผู้หญิงมาก ไม่กลับบ้านเลยเจ้าค่ะ ขอพระคุณเจ้าได้แผ่เมตตาให้เขาพ้นวิบากกรรมด้วยเถิด ลูกชายชื่อ............... เกิดวันอังคาร เดือนหก ปีเถาะ จากโยม..............."

            ดูซิโยม !! อาตมาฟังรายการวิทยุรายการหนึ่ง สะดุดใจคำพูดคำหนึ่งของพระ ท่านพูดว่า มีโยมผู้ชายผู้ปฏิบัติธรรมคนหนึ่งเขียนจดหมายไปให้ท่าน พระท่านอ่านมาว่า..... "ผู้ชายน่ะ ผู้หญิงน่ะ หนุ่มก็ตาม สาวก็ตาม ภรรยาสามีน่ะ อย่าให้ความสำคัญมากนัก ผู้หญิงอย่าให้ความสำคัญผู้ชายมากนัก ผู้ชายก็อย่าให้ความสำคัญผู้หญิงมากนัก จนเกินพ่อเกินแม่ อันนี้ไม่ใช่ไม่ให้ความสำคัญกับภรรยาสามีนะ ให้เหมือนกัน แต่อย่าให้มากนักจนเกินพ่อเกินแม่ เพราะพ่อแม่มาก่อน ผู้หญิงผู้ชายหนุ่มสาวมาทีหลัง หนุ่มสาวนี่เจอกันตอนโตแล้ว ยังไม่ได้ทำบุญคุณให้แก่กันมากมายนัก แต่พ่อแม่ทำมาตั้งแต่อยู่ใน ท้อง ช่วยเหลือมาโอบอุ้มคุ้มครองมา ป้อนน้ำป้อนข้าวมา ตั้งแต่เด็ก เล็กจนเติบใหญ่" แหมฟังแล้วมันกินใจนะโยม

            คือบางคนรู้คุณกันก็เพราะทำดีให้กันก่อน เราช่วยเหลือใคร คนนั้นต้องมีคุณก่อนจึงอยากช่วยเขา ถ้าเขาไม่เคยมีบุญคุณบางครั้งเราไม่ค่อยใส่ใจ แต่แม่นั้นยังไม่เห็นหน้าเรา เรายังไม่เคยช่วยเหลือ ไม่รู้หน้าตาลูกเป็นอย่างไร หญิงหรือชาย ไม่รู้ว่าเนรคุณหรือรู้คุณก็ไม่ทราบ แต่รู้ว่ามาอยู่ในท้อง แม่ก็รักตั้งแต่ยังไม่เห็นหน้าเรา สวดมนต์ภาวนาอวยพรอวยชัย เป็นชายให้เป็นคนดีเหนือชาย เป็นหญิงก็ให้เป็นคนดีเหนือหญิงทั้งหลาย อะไรดีๆ ก็ให้ลูกได้ลูกดีลูกเป็น

เพียงตั้งครรภ์ยังไม่ทันเห็นหน้าเจ้า
ในจิตเฝ้าผูกพันรักมั่นหนอ
เป็นเลือดก้อนในอุทรท่านพะนอ
สายเลือดหล่อเลี้ยงปลื้มลูกดื่มกิน
มนุษย์เรามากมายหลายพันล้าน
ที่แผ่ซ่านในพิภพจนจบสิ้น
ผ่านบัณฑิตรวยจนบนแผ่นดิน
ทุกคนสิ้นสืบกำเนิดเกิดจากครรภ์
สตรีใดให้กำเนิดเกิดมนุษย์
โลกสมมุตินามนิยมไว้คมสันต์
เรียกว่าแม่มาแต่แรกที่แบกครรภ์
เพราะแม่นั้นครอบครองป้องโลกไว้
ถึงยากจนก็อดทนเพราะรักลูก
จิตพันผูกรักยิ่งเกินสิ่งไหน
ยามคลอดบุตรสุดสวาทแทบขาดใจ
คลอดพ้นภัยเห็นหน้าเจ้าเฝ้าปรีดา
เมื่อยามลูกอยู่ในครรภ์พรั่นใจนัก
กลัวลูกรักจะเป็นทุกข์ไม่สุขา
จะลุกนั่งเวียนระวังกินข้าวปลา
คอยรักษาของเผ็ดร้อนก็ผ่อนคลาย
พร่ำสวดมนต์ภาวนาฟ้าพิทักษ์
ให้ลูกรักเลิศล้นคนทั้งหลาย
แม้นเป็นชายก็ประเสริฐเลิศเกินชาย
เป็นหญิงหมายยอดหญิงยิ่งกว่าใคร
เมื่อลูกคลอดจากครรภ์แม่หรรษา
มีเมตตายิ่งนักสุดรักใคร่
พะนอเลี้ยงเพียงแก้วตายอดยาใจ
ทั้งมดไรยุงริ้นมิไต่ตอม
เฝ้าฟูมฟักรักเลี้ยงเพียงชีวิต
แม่ตั้งจิตโลมเร้าเฝ้าถนอม
ลูกหลายคนแม่ก็ทนเฝ้าอดออม
คอยถนอมขวัญลูกผูกดวงมาลย์
น้ำใจแม่เกื้อกูลการุณย์บุตร
บริสุทธิ์สูงส่งพรหมวิหาร
เป็นแม่พระป้องกันภัยอันธพาล
คุณโอฬารใครไม่เกินกว่ามารดา
จะเทียบท่าทบเท่าคุณแม่นี้
ปฐพีท้องทะเลกว้างเวหา
ทั่วเขตคามสามภพจบโลกา
คุณมารดามากนักเพราะรักแรง

            ฉะนั้น จงเห็นความสำคัญของพ่อแม่ยิ่งกว่าคนอื่น แหมคำพูดนี้มันกินใจ ใครทำอย่างนี้ได้ประเสริฐแน่นอน รับรองชาตินี้ทั้งชาติและทุกชาติจะไม่ตกต่ำ จะมีแต่ความเจริญเพราะไม่ลืมบุญคุณพ่อแม่ แต่ถ้าเหมือนหนุ่มคนนี้ไปหลงสาวมาก ไม่ใช่สาวธรรมดาด้วย แต่บอกว่าไม่มีศีลไม่มีธรรมะเสียด้วย น่ากลัวนะโยม ผู้ชายหลงไม่ใช่อะไรหรอก หลงรูปสวย เสียงเพราะ กลิ่นหอม รสอร่อย สัมผัสที่นิ่มนวล แต่เมื่อมันไม่สวย ไม่หอม ไม่พูดจาไพเราะ เดี๋ยวก็ทิ้งแหละผู้ชายน่ะ มันอยู่ไม่นานเดี๋ยว ก็ทิ้งโยม ถ้ารักกันด้วยคุณธรรมจะอยู่นาน ถ้ารักกันด้วยฉาบฉวยแล้วจะอยู่ไม่นาน จะเป็นคู่กรรมกันอีกต่างหาก

            อาตมาเป็นห่วงที่สุดเลยสำหรับเยาวชนสมัยปัจจุบัน เพราะว่า จะฉลาดขนาดไหน แต่ไม่ค่อยเฉลียวใจ โดนหลอกง่าย อะไรเขามายั่วยวน ก็โดนเขาหลอกจนติด ส่วนผู้หญิงที่ชอบผู้ชายก็ติดที่เขาเอาใจ พูดไพเราะ สักวันหนึ่งข้างหน้าเขาได้ดั่งใจ เขาไม่เอาใจ ทีนี้ล่ะก็โกรธเป็นศัตรูกัน น้อยใจ มาร้องไห้นึกถึงพ่อแม่ทีหลัง ด่าตนเองว่าฉันทิ้งพ่อทิ้งแม่เป็นบาปกรรม กว่าจะละได้ก็ทำบาปกับพ่อแม่มามากนะ ทิ้งพ่อทิ้งแม่เหมือน ทิ้งสมบัติ ทิ้งมงคล ทิ้งความดีความงามไปมากมายทีเดียว

            ดังนั้น ผู้ชายจะไปชอบผู้หญิงต้องดูว่าเขาเป็นคนอย่างไร ใครควรคบใครควรเว้น จะคบอย่างไรก็ไม่ควรทิ้งพ่อทิ้งแม่ โยมผู้หญิงจะไปติด ผู้ชาย ก็ต้องดูว่าผู้ชายคนนั้นเขาเอาอกเอาใจเรา จริงใจกับเราตลอดชีวิต เหมือนกับพ่อแม่หรือเปล่า ตอนแรกอาการสามสิบสองครบถ้วน ต่อไปรถ พลิกคว่ำอะไรต่างๆ เลือดตกยางออก แขนขาพิกลพิการ อย่างไรก็ตามพ่อแม่ยังรักหวังดีเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง แต่หนุ่มล่ะ แต่สาวล่ะ ที่รักเราเหมือนเดิมไหม ? ถ้าเกิดโฉมหน้าเราไม่งาม ถ้าเกิดทำให้เขาเสียใจ ทำอะไรต่างๆ ที่ไม่ถูกใจ เขายังรักเราอยู่หรือเปล่า ? เปรียบเทียบกันดูซิโยม เปรียบเทียบกันไม่ได้แน่ คงจะห่างราวฟ้ากับดิน ระหว่างความรักของพ่อแม่กับคนอื่น

            เหตุที่เป็นอย่างนี้ เพราะหันหลังให้พระธรรม หันหลังให้วัด ก็เลยไม่ รู้จักคุมใจ กิเลสมันครอบงำ ไปหลงรักแล้วไปเจอทุกข์เจอภัย ผิดศีลผิด ธรรม อาตมารู้สึกสงสารแม่สงสารพ่อผู้บังเกิดเกล้า รวมทั้งสงสารลูกชายคนนี้เหมือนกันนะโยมนะ แม่บอกว่าขอให้แผ่เมตตาให้เขาด้วย เพื่อให้เขาพ้นวิบากกรรม คืออย่าให้เขาไปทำกรรมอย่างนั้น ถ้าเขาหลงอย่างนั้นเขาต้องมีบาปหนักเพราะเขาทิ้งพ่อทิ้งแม่ เขาเรียกว่า "หลงเมียลืมแม่ หลงผัวลืมพ่อ" ภาษาไทยเดิมนะโยม

            อาตมาจึงขอนำบทกวีคำกลอนหัวอกแม่ เนื่องด้วยได้อ่านจดหมายฉบับนี้และสมควรจะนำมาบอกเล่าเก้าสิบให้ทุกท่านได้รับรู้ เพื่อเปิดใจคุณโยมยาย ดังต่อไปนี้

โอ้ ! ลูกเอ๋ยลูกน้อยกลอยใจแม่
แม่ดูแลปกปักษ์เลี้ยงรักษา
เฝ้าเห่กล่อมยอมลำบากตรากตรำมา
ยามเจ้าตื่นหรือนิทราก็อาทร
พ่อของเจ้าก็เอาใจไม่น้อยกว่า
เหน็ดเหนื่อยจากการงานมาอุตส่าห์ป้อน
รีบชงนมต้มน้ำซ้ำอดนอน
แม้เจ้าร้องออดอ้อนไม่ดุดัน
ยามเจ็บไข้ใจพ่อแม่แทบจะขาด
ภาวนาให้แคล้วคลาดจากภัยนั้น
อยากให้ลูกเป็นสุขทุกคืนวัน
โอ้ลูกขวัญลูกแม่รักประจักษ์จริง
แต่บัดนี้ลูกทิ้งแม่ไม่แลหา
หลงภรรยาว่าเป็นแม่สุดสุขสันต์
โอ้กรรมเอ๋ยเคยทำเมื่อไหร่กัน
ทรมานช้ำใจลูกไม่แล
ลืมมือแม่เคยอุ้มแอบลูกแนบอก
เคยกอดกกเกลียวกลมเอานมป้อน
ลืมเสียงแม่เคยกล่อมขับให้หลับนอน
ยามลูกอ้อนใส่เปลแม่เห่ไกว
ลืมเสียงเพลงเก่าแก่ของแม่สิ้น
นกขมิ้นเหลืองอ่อนจักนอนไหน
ลืมสายเปลสายสวาทขาดเยื่อใย
เหมือนสายใจแม่ให้ลูกแต่ถูกลืม

            พระเจ้าอชาติศัตรู ไปฆ่าพ่อเพื่อเป็นใหญ่ กว่าจะรู้ตัว พ่อก็ตาย ก่อน จึงไปเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า พระองค์ทรงตรัสเทศนาให้ฟัง เกิดศรัทธา เลื่อมใส ทิ้งบาป ทิ้งกรรม ทิ้งเวร กลับตัวกลับใจ ทำบุญมากขึ้นตลอดชีวิต พอสิ้นชีวิตไปตกนรกโลหกุมภี บริวารของอเวจีมหานรก ธรรมดาแล้วตายปุ๊บจะต้องลงอเวจีมหานรก แต่กลับตัวกลับใจเสียก่อน รีบไปทำความดี ก่อน ก็เลยบาปเบา กรรมเบา ไม่ตกอเวจีขุมใหญ่ ไปตกโลหกุมภีที่เป็นกระทะหม้อเหล็กขนาดใหญ่เท่าภูเขา เต็มไปด้วยน้ำแสบน้ำร้อน น้ำเดือดพล่านๆ แทน กว่าจะรู้บุญคุณ มันก็ทำบาปไปเยอะ มันก็น่าเสียใจนะ น่าสงสารนะโยมนะ

            ชื่นใจจังเลยที่เราเกิดทันพระศาสนา ชื่นใจจังเลยที่มีครูบาอาจารย์ชี้ทางสว่างให้ ชื่นใจจริงๆ ที่ครูบาอาจารย์ส่องทางอันอำไพ ปลื้มจิตชื่นใจไม่หลงทาง เพราะเหตุนั้น ถ้าไม่หันหลังให้ธรรมะ ธรรมะจะรักษา ถ้าหันหน้าให้ธรรมะมุ่งประพฤติธรรมฟังธรรม ธรรมะจะเป็นที่พึ่งแก่โยม ถ้าเราไม่รีบเอาตอนนี้ โยมทั้งหลายก็จะเหมือนลูกชายโยมยายคนนี้ ซึ่งตอนนี้อาตมาจะสวดมนต์ภาวนา พาโยมอธิษฐานแผ่ทุกคน ใคร ทำชั่วจงกลับตัวมาทำดี เพราะคนทำผิดเหมือนกลืนยาพิษเข้าสู่ท้อง ยาพิษที่เคลือบด้วยน้ำตาลมันหวานตอนอม แต่กลืนลงไปถึงท้อง พอแผลงฤทธิ์แล้วมันเจ็บปวด ความชั่วที่ทำแล้วมันชื่นใจตอนต้น แต่ผลออกมานั้นมันเผ็ดร้อนทนทุกข์ทรมาน

            เพราะเหตุนั้น โยมอย่าหลงเป็นอันขาด มีลูกบอกลูก มีหลานบอก หลาน มีเพื่อนบอกเพื่อน จูงมาถือศีล ที่ให้โยมทำเพื่อให้โยมรู้จักทำบุญกับคนที่หกล้มทางจิตวิญญาณ คือคนไม่รู้จักวัดจักวานี่ ไม่รู้จักรักษาศีลสร้างบารมีนี่ จิตวิญญาณเขาหกล้ม อยู่ในภูมิหนึ่งที่จะต้องฝึกจิตให้สูงขึ้นนะโยมนะ ใครได้ช่วยคนหกล้มทางจิตวิญญาณจะได้อานิสงส์มาก เพราะได้ให้แสงสว่างแก่เขา ชวนคนมาปฏิบัติธรรมครั้งหนึ่ง ได้บุญมากกว่าทำบุญหนึ่งแสนสองแสน หนึ่งล้านสองล้านบาท เราจึงทำบุญอันโน้นนิดอันนี้หน่อยไปพร้อมๆ กัน ยิ่งทำความดีไว้มาก บ่อยๆ ก็มีพลังบารมีเพิ่มขึ้นมาก กรรมเวรที่ไม่ดีย่อมเบาบางไปเร็ว

            ถ้าชวนคนเป็นไม่ได้ ให้โยมชวนคนตาย จุดธูปสามดอก หกดอก เก้าดอก เท่าไหร่ก็จุดเถอะ อธิษฐานเลย จิตวิญญาณที่สถิตอยู่ตามต้นไม้น้อย ใหญ่ อยู่ตามบ้านเรือนตามภูเขาเลากา ตามห้วยหนองคลองบึง ตามถนนหนทาง ตายโหงตายห่า รถพลิกคว่ำ ตายอะไรต่างๆ ชวนมาถือศีล ปฏิบัติธรรม หมดกรรมหมดเวรต่อกัน แต่ไม่ใช่ไปจุดธูปเชิญเขาแล้ว ตอน เดินทางมาวัดก็วาดภาพเป็นนิมิต โอ้โห ! เรานั่งไปกับผี ขนลุกซู่ๆ ไม่ใช่ เหมือนในหนังนะ ผีน่าเกลียดน่ากลัวน่ะมันไม่ใช่ ผีก็รูปร่างหน้าตาเหมือน เรานี่แหละ แต่ตอนหน้าเกลียดน่ากลัวนี่ คือตอนเขาแสดงฤทธิ์ให้คนกลัว ด้วยความประสงค์อย่างใดอย่างหนึ่ง หรือให้เราเห็นสภาพของเขาว่า น่าทุเรศมาก คือ เจ็บมาก ทรมานมาก ทุกข์มาก เขาปรากฏเป็นนิมิตให้เห็น เพื่อให้เราเห็นเขาแล้วสงสารเขา แล้วทำความดีให้เขา

            โยมดูหนังแล้วต้องมีปัญญา แต่บางเรื่องดูแล้วโยมจะงงงวยนะ หลงผิดเป็นว่าถูก เช่น พ่อทำบาป ลูกกตัญญูมารับใช้กรรมแทนพ่อ มันได้ที่ไหนเล่า แฟนคนนี้ไปทำบาปมา สามีจริงใจยอมสละชีวิตใช้กรรมแทนภรรยา มันมีที่ไหนเล่า แก้กรรมกันไม่ได้ แก้บัญชีนรกบัญชีสวรรค์ไม่ได้ มันเป็นกฎตายตัว ใครทำดีได้ดี ใครทำชั่วได้ชั่ว พ่อแม่ก็แก้ให้ลูกไม่ได้ ลูกก็แก้ให้พ่อแม่ไม่ได้ ยกเว้นเราทำบุญแล้ว บอกให้พ่อแม่พี่น้องหรือญาติให้ทราบว่าเราทำบุญอุทิศให้ จงอนุโมทนาเอานะ ท่านสาธุดีใจ ท่านจึงจะได้บุญด้วย