ถามดิ ๆ ๆ ... อยากตอบอ่ะ ..

จริงป๊ะ

เค้าชอบหยุดหายใจน่ะ...ตะเอง

แบบว่ามันจะหายใจเป็นพัก ๆ น่ะ

เหมือนคนดำน้ำน่ะ
แบบหายใจ 1 เฮือกแล้วมันก็พัก
สักพัก มันก็ขึ้นมาหายใจ และมันก็พักการหายใจต่อน่ะ

สงสัยชาติที่แล้วเป็น ปลา กบ เขียด จึงสามารถหายใจเป็นพัก ๆ ได้

ถ้าหยุดไม่นาน หยุดเป็นจังหวะ หยุดบ้าง หายใจบ้าง สลับกัน
ถือว่ายังปกติดีอยู่ ถ้าหยุดนานเกินไป เช่น เกิน ๕-๑๐นาที
ให้จองเมรุ ที่วัดข้างบ้านไว้ก่อนนะ เดี๋ยวไม่ทันเผา ..

อิอิ ...

สองคนนี้...มาซุกซนแถวนี้...นี่เอง...

ยังตามมาแอบดูอีก .. อิอิ

ต้องผลุบบ้าง โผล่บ้าง แอบบ้าง

ขอ อนุโมทนาด้วยครับ

ดูลมว่ายากแล้ว การอยู่กับลมทั้งวันทั้งคืนยากกว่า

บังคับลมผมว่าดีนะ จะได้รู้ว่า มันอึดอัดอย่างไร ผิดอย่างไร

ความรู้ในเรื่องตัวลมจะได้กว้างขวาง

ถ้ากำหนด 3 จุด ได้ จะเห็นลมที่อย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน

สวัสดีครับ ถือว่าแลกเปลี่ยน สนธนาธรรมกันนะครับ

ถ้าในวิสุทธิมรรค บอกว่า
จุดที่ ๑ จมูก ปลายจมูก หรือเหนือริมฝีปากขึ้นไปได้ทั้งนั้น

จุดที่ ๒ หทัย ลิ้นปี่นั่นเอง

จุดที่ ๓ เหนือสะดือขึ้นมา ๒นี้ว แต่ถ้ากำหนดยาก หลวงพ่อพุทธทาส ท่านบอกว่า ให้กำหนดที่สะดือเลย

ผมลองทำแล้ว ได้รับผล แห่งการกำหนด ละเอียดดีที่เดียว สุขุม ลุ่มลึกมาก

แรกๆ อาจกำหนดยาก และอึดอัดเหมือนที่คุณบอกไว้ตอนต้น

ต้องทำความคุ้นเคย กับลมให้มากๆ แล้วจะเข้าใจในตัวลมเข้าลมออก

แต่ถ้ายังกำหนด ๓ จุดไม่ได้ ให้กลับมาเริ่มต้น ดูลมใหม่หมด แต่นั้น ไม่ได้หมายความว่าเรานับ ๑ใหม่นะครับ เพียงแต่ ทำของที่เรามีอยู่ให้ขำนาญ และนั้นก็แสดงว่า ลมเรายังไม่แนบแน่นเพียงพอที่จะก้าวต่อไป

เอาเท่านั้นก่อนนะครับ


ปล. ถ้าไม่ได้ ๓ จุด ความสงบอันละเอียดลึกซึ้ง สุขุม คัมภีรภาพ เราก็จะไม่พบครับ

ตอนแรกผมก็ไม่ทำตามที่ อ.ท่านบอกหรอกครับผมไม่เชื่อ ผมดูจุดเดียว ไปไม่ได้จริงๆ

Hanako....
การเจริญอานาปานสติ ...เพียงอาศัยลมหายใจเข้าหายใจออกในการกำหนดการงานของจิตเข้ากับกิจใดกิจหนึ่ง
หากให้ความสำคัญกับ ลมมาก จนลืมไปว่า เพียงมีลมหายใจเข้าหายใจออกเป็นเครื่องอาศัย จิตก็จะฟุ้งไปกับลมหายใจเข้าหายใจออก ความอึดอัดอันเกิดจากอุทธัจจะกุกกุจะก็จะรบกวนการเจริญจิตตภาวนา จ้ะ

อานาปานสติ 16 ขั้น
ทำไปทีละขั้นตอนๆ อย่าลัดขั้น อย่ารีบ อย่าเร่ง อย่าบีบคั้นจิต รู้จักกิจในแต่ละขั้น ปฏิบัติไปๆ
ก็จะได้รับผลตามสมควรจ้ะ

Hanako คงหา ดูใน Playlist ที่เช่นนั้นทำไว้ทบทวนได้นะครับ
หากสงสัย ก็ถามได้ จะตอบเท่าที่สามารถ จ้ะ ^ ^

มันมีหลายวิธี
เช่น
การสูดลมลึกๆ หายใจออกยาวๆ ๕-๖ ครั้งก่อน
แล้วร่างกายมันจะค่อยๆผ่อนลมให้เข้าสู่สภาวะปกติเองเราตามดูลมหายใจตอนนั้นจะสบาย

หรือ

จะสวดมนต์หรือบริกรรมคาถาไปเรื่อยๆก็ได้ เมื่อจิตสงบเราจะพบกับลมหายใจได้เอง

หรือ

จะใช้วิธีกำหนดจิตที่ศรีษะลงมาที่คอ ลงมาที่อก ลงมาที่ท้องแล้วก็นึกย้อนขึ้นไปใหม่
โดยตอนแรกยังไม่ต้องสนใจลมหายใจอะไรเลย ทำช้าๆ จิตจะสงบ
แล้วค่อยตามรู้ลมหายใจ

บังคับลมหายใจส่วนใหญ่เกิดจากอารมณ์เครียด อยากได้สมาธิมากเกินไป
ถ้าจะให้จิตสบาย ให้นึกว่าเราอยู่ในที่สบายๆ เช่น ริมทะเล ริมน้ำตก
ปล่อยจิตสบายๆ จะกำหนดรู้ลมหายใจได้เร็ว
กรรมฐานนั้น ท่านว่า ให้ใช้จิตแบบทีเล่นทีจริง(ผมอาจจะใช้ศัพท์ผิดก็ได้นะครับ)
คือ ทำเหมือนเล่นแต่เอาจริง จิตต้องไม่เครียด จิตสบาย

อนึ่ง ถ้ามีการพิจารณาธรรม เช่น ปลงขันธ์๕ (ตามแบบ บท สังเวคปริกิตตนปาฐ และบทพิจารณาสังขาร)
หรือจะพิจารณาไตรลักษณ์ หรืออริยสัจ๔ ซึ่งน้อมนำไปทางวิปัสสนาญาณก่อนทำกรรมฐานนั่งสมาธิ
จะทำให้การเจริญสมาธิง่ายและเร็วยิ่งขึ้น จิตจะรวมเป็นหนึ่งได้เร็วขึ้น

ปล. บางทีมันไม่ใช่อาการบังคับ เพียงแต่เรายังไม่ชินกับอาการรู้ลมหายใจก็เป็นได้อีกเหมือนกัน

หากกลมจะหยุดมันจะหยุดของมันเองเมื่อได้ส่วนของความนิ่งสงบระงับ ไม่ใช่ไปฝืนบังคับให้ลมหยุด แบบนั้นเข้าข่ายกลั้นลมหายใจเป็นอัตกิลมาถานุโยค บังคับที่จิตไม่ใช่ไปบังคับลม:b4: