ขอเวลานอก นะครับทุกท่าน
อ้างอิง ที่เป็นประเด็น
๑. สมถะยานิกะ
๒. วิปัสสนายานิกะ
ทางสองสายนี้ เส้นใดมีทางลัดสู่นิพพานได้บ้าง..

นั่งสมาธิแล้วแน่นหน้าอก หายใจไม่ออก

พอนั่งสมาธิแล้วจิตเริ่มเป็นสมาธิแล้ว ลมหมายใจเริ่มหายไป แผ่วเบา

พอเริ่มรู้ว่แผ่วเบา ก็เลยกังวล ว่าหายใจอยู่ปะเนี๊ย

และรู้สึกอึดอัด แน่นหน้าอก ต้องกลับมาหายใจตามปกติเหมือนเดิม

ทุกที เป็นอย่างเงี้ย ประจำเลย

เป็นอะไร ไม่ใช่การเจริญอานาปานสติหรือครับ

แล้วการปฏิบัติธรรมจริงของคุณคืออะไรหรือขอรับ

ตอบให้ตรงคำถามก็จบ แต่นี่คุณโยกไปโยกมาแล้วจะให้ว่ายังไงล่ะ ขอรับ

คุณ Bwitct
อืม...น่าจะไม่มี ทางลัดนะคะ ถ้าใช้คำว่า ทางตรง สู่นิพพาน จะเหมาะกว่ามั้ยคะ
ทางตรง สู่นิพพาน ตรงแล้วยังไกลเลยนะครับ. ลองแปลความหมายของ นิพพานให้ใกล้ตัวกว่านี้ดีไหม
มรรคผล นิพพานอันเป็นความสูข ในโลกป้จจุบันหาไม่ได้แล้ว หรือ

การเจริญสติคือการสะสมบารมีการเจริญสติคือ วิปัสสนายานิกะ ซึ่งพระพุทธองค์ทรงตร้สรู้ได้ในพระชาติสุดท้าย ด้วยการสเจริญสติ
จะเรียกว่าเป็นการสะสมบารมี อย่างไรกัน หรือพระชาติก่อนหน้านั้นทรงพบแนวทางการวิปัสสนามาแล้ว

พระพุทธเจ้าสร้างบารมีตั้งสามแสนชาติกว่าจะทรงตรัสรู้
เท่าที่พบในบันทึก ทรงเพียรบารมีมาทั้งหมด 10 ชาติ

หรือแค่บารมีสาวกก็หกหมื่นชาติ
การระลึกชาติ เป็นมิจฉาสมาธิจากผลจากการทำสมถะ ยังติดอนัดตาอยู่กระมัง...จึงยกวิปัสสนาไม่ได้

พระท่านจึงบอกว่า ให้ลงมือปฏิบัติ อย่าไปสงสัยนัก อย่ามัวแต่ถาม
สงสัยก็เป็นสภาวะธรรมอย่างหนึ่ง สามัญชนผู้พึ่งปฏิบัติมักเกิดคำถามเสมอ หากการปฏิบัติไม่เกิดจาก
การกำหนด หรือเพ่งตัวอารมณ์ จนจิตไม่รู้จักคิดอะไร หลงอยู่กับความสงบนิ่งติดสูขอยู่เยี่ยงนั้นๆแหล่
ถึงจะไม่สงสัยอะไร.

พระพุทธเจ้าและพระสาวกท่านขึ้นต้นปฏิบัติด้วยการอธิษฐาน
อธิษฐาน คำนี้สงสัยมานานเหมือนกัน หากเจตนาหมายถึง เป้าหมาย (Target) ก็หน่าจะเป็นไปได้
แต่ถ้า อธิษฐาน หมายถึงการขอให้ได้มา เพื่อให้สมอยากแล้วไซ้.ประโยคข้องบนก็ไม่ใช่แล้วหล่ะครับ
เพราะการขอนั้นแย้งกับคำสอนโดยสิ้นชิง 'อัตตหิ อัตตาโนนาโถ ' จะหมายความว่าอย่างไรหล่ะ ครับ..

ทางตรง สู่นิพพาน ตรงแล้วยังไกลเลยนะครับ. ลองแปลความหมายของ นิพพานให้ใกล้ตัวกว่านี้ดีไหม
มรรคผล นิพพานอันเป็นความสูข ในโลกป้จจุบันหาไม่ได้แล้ว หรือ

เท่าที่พบในบันทึก ทรงเพียรบารมีมาทั้งหมด 10 ชาติ

อธิษฐาน คำนี้สงสัยมานานเหมือนกัน หากเจตนาหมายถึง เป้าหมาย (Target) ก็หน่าจะเป็นไปได้
แต่ถ้า อธิษฐาน หมายถึงการขอให้ได้มา เพื่อให้สมอยากแล้วไซ้.ประโยคข้องบนก็ไม่ใช่แล้วหล่ะครับ
เพราะการขอนั้นแย้งกับคำสอนโดยสิ้นชิง 'อัตตหิ อัตตาโนนาโถ ' จะหมายความว่าอย่างไรหล่ะ ครับ.

Bwitch เขียน
บารมี ๑๐

บารมีทั้งหมดนี้ให้ใช้กำลังใจ สร้างกำลังใจให้มันทรงอยู่ในใจทั้งหมด ให้มันเต็มครบบริบูรณ์ ไม่มีอะไรบกพร่องคือ

พระท่านบอกว่า ถ้าเรามัวแต่คิดหรือพูดไม่ลงมือปฏิบัติ อีกสักโกษฐ์ล้านปีก็ไม่สำเร็จ

:b32:

บอกเรื่องบารมี 10..

คนฉลาดเกิน..ก็จะหาว่า..แค่ 10 เอง จะไปถึงนิพพานได้หรือ?..ดูมันน้อย ๆ ยังงัยชอกกล..ละมั้ง?

คนฉลาดเกิน..ต้องการรู้ให้หมด..ทุกซอกทุกมุม..

คนฉลาดเกิน..จึงเนิ่นช้า

คนฉลาดน้อย..ครูอาจารย์บอกยังงัย..ก็ทำยังงั้น

คนฉลาดน้อย..ได้อาจารย์ถูก..ไปง่าย..ได้อาจารย์ผิด..ก็เนิ้นช้า

มันเป็นเรื่องธรรมดา..ของคน..ครับ..คุณBwitch..อดทนแจงไปทีละข้อ ๆ ก็แล้วกันเน๊าะ..สาธุ

:b1: ชมกันหรือป่าวคะ ...คนฉลาดน้อย ไปง่าย...แห่ะ แห่ะ

ดิฉันว่าปราชญ์หลายท่านกำลังอดทนอ่านความเห็นของดิฉันอยู่มากกว่าค่ะ
ส่วนดิฉันก็พยายามฝืนทำในสิ่งที่เกินปัญญาตัวเอง....
ได้เท่านี้จริงๆ ค่ะ ไม่ต่ออีกแล้ว สาธุที่ให้โอกาสค่ะ

คุณเฉลิมศักดิ์ทำมองไม่เห็นคำถามนี้อีก ถามว่า นั่นไม่ใช่การเจริญอานาปานสติดอกหรือครับ

ตอบหน่อย

แล้วอานาปานสติตามที่คุณเข้าใจคืออะไร ต้องทำยังไง ตอบหน่อยครับ

อานาปานสติเป็นได้ทั้ง สมถะ - วิปัสสนา ขึ้นอยู่กับการวางใจของผู้ปฏิบัติ ถ้าทำเพื่อให้เกิดความสงบอย่างเดียวหรือให้ได้ฌานก็เป็น สมถะ

จากพระอภิธัมมัตถสังคหะ ปริจเฉทที่ ๗ สมุจจยสังคหวิภาค
http://www.abhidhamo...aphi/p7/027.htm
กายานุปัสสนาสติปัฏฐาน (บางส่วน)

บรรพที่ ๑ อานาปานสติ นี้เจริญได้ทั้งสมถภาวนาและวิปัสสนาภาวนา กล่าวคือ

ถ้ากำหนดพิจารณาลมหายใจเข้า ลมหายใจออก โดยถือเอาบัญญัติ คือลม เป็นที่ตั้งแห่งการเพ่ง เพื่อให้ได้ฌาน ก็เป็นสมถภาวนา

แต่ถ้ากำหนดพิจารณาความร้อนเย็นของลมหายใจที่กระทบริมฝีปากบน หรือ ที่ปลายจมูก เพื่อให้เห็นรูปธรรม ตลอดจนไตรลักษณ์ ก็เป็นวิปัสสนาภาวนา
---------------------------------------------------------------

เมื่อก่อนผมต้องการเห็นการเกิดดับ คือไตรลักษณ์ ของลมหายใจ เลยท่อง อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เวลา หายใจเข้าออก

ถ้าการดูลม แบบเดิมอาจจะยังไม่ รู้ชัด(ปชานาติ)หรือไม่เกิดความสงบสักที ผมขอแนะนำการปฏิบัติ วิปัสสนายานิกะ แนวการดู รูป นาม ที่เป็นปัจจุบันอารมณ์ ซึ่งมีหลักดังนี้

หลักปฏิบัติ ๑๕ ข้อ
http://abhidhamonlin...15Principle.htm
!
!
๓. ต้องรู้สึกตัวอยู่ว่าขณะนั้นกำหนดนามอะไร หรือกำหนดรูปอะไร



ผู้ปฏิบัติต้องมีนาม-รูปรองรับ ความรู้สึกอยู่เสมอ ความรู้สึกที่ปรากฏขณะเจริญกรรมฐาน จะต้องมี นามหรือรูปเป็นตัวถูกรู้ จะเป็นนามอะไร รูปอะไรก็ได้ ถ้าขณะใดมิได้กำหนดนามหรือรูปแม้จะมีสติรู้อยู่ กำหนดอยู่ก็ตามพึงทราบขณะนั้น ว่าจิตได้ตกออกจากทางวิปัสสนาหรือสติปัฏฐานเสียแล้ว ต้องยกนามหรือรูปกลับขึ้นสู่ความรู้สึกใหม่ต้องระลึกว่า การกำหนดตามหลักสติปัฏฐานแล้ว ต้องมีนาม-รูปเป็นอารมณ์อยู่เสมอ

๔. ห้ามมีความต้องการ



ขณะกำหนดหรือดูนาม-รูปอยู่ ผู้ปฏิบัติต้องระวังมิให้เกิดความรู้สึกต้องการ หรือมิให้เกิดความรู้สึกว่า กำหนดเพื่ออะไร เช่น ต้องการเห็นนาม-รูป หรือต้องการเห็นนาม-รูปเกิดดับ หรือต้องการให้เกิด วิปัสสนาญาณ เช่นนี้เป็นความรู้สึกที่ไม่ถูกต้อง

!
!
------------------------------------------------------------

สติปัฏฐาน ๔ คืออะไร ? และ อานิสงส์ของการปฏิบัติ
http://larndham.net/...opic=15118&st=0

จะต้องทำอย่างไร จึงจะได้ชื่อว่าเจริญสติปัฏฐาน ?
http://larndham.net/...opic=15955&st=0

สมถะ -- วิปัสสนา ต่างกันอย่างไร ?
http://larndham.net/...=11408&st=0&hl=

การเจริญสติปัฏฐานหมวดพิจารณาอิริยาบถ ๔
http://larndham.net/...opic=15688&st=0