เกือบทั้งหมดจะอ้างพุทธพจน์ในมหาสติปัฏฐานสูตรที่ว่า

“ภิกษุทั้งหลาย ทางนี้เป็นมรรคาเอก เพื่อความบริสุทธิ์ของสัตว์ทั้งหลาย เพื่อข้ามพ้นความโศก

และ ปริเทวะ เพื่อความอัสดงแห่งทุกข์ และ โทมนัส เพื่อบรรลุโลกุตรธรรม เพื่อกระทำให้แจ้ง

ซึ่งนิพพาน นี้ คือ สติปัฏฐาน ๔”


นั่นว่าๆเป็นวิธีปฏิบัติที่ทำให้เกิดปัญญา

ก็ยังไม่พ้นคำถาม ก็ในเมื่อปฏิบัติตามหลักนั้นแล้ว ทำไมปัญญาไม่เกิด หรือไม่เกิดปัญญา ที่รู้เห็นนามรูป

ตามเป็นจริง ยังมีออกนอกลู่นอกทาง เข้ารกเข้าพงกันอีกล่ะ

อาจารย์ก็ยอมรับว่ายาก
แล้วดิฉันจะทำยังไงดี...เฮ้อ.

เข้าใจชีวิตน่ะ พอจะทำได้ค่ะ
โดยการศึกษาธรรมะ

ปัญจอภิณหปัจจเวกขณะ

ชะราธัมโมมหิ
เรามีความแก่เป็นธรรมดา

ชะรัง อะนะตีโต
ล่วงความแก่ไปไม่ได้

พะยาธิธัมโมมหิ
เรามีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา

พะยาธิง อะนะตีโต
ล่วงความเจ็บไข้ไปไม่ได้

มะระณะธัมโมมหิ
เรามีความตายเป็นธรรมดา

มะระณัง อะนะตีโต
ล่วงความตายไปไม่ได้

สัพเพหิ เม ปิเยหิ มะนาเปหิ นานาภาโว วินาภาโว
เราจักต้องประสบกับความเป็นไปต่าง ๆ คือ
พลัดพรากจากของรักของเจริญใจ ทั้งหลายทั้งปวง

กัมมัสสะโกมหิ
เราเป็นผู้มีกรรมเป็นของ ของตน

กัมมะทายาโท
เป็นผู้รับผลของกรรม

กัมมะโยนิ
เป็นผู้มีกรรมเป็นกำเนิด

กัมมะพันธุ
เป็นผู้มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์

กัมมะปะฏิสะระโณ
เป็นผู้มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย

ยัง กัมมัง กะริสสามิ
จักทำกรรมอันใดไว้

กัลยาณัง วา ปาปะกัง วา
ดีหรือชั่ว

ตัสสะ ทายาโท ภะวิสสามิ
จักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น

เอวัง อัมเหหิ อะภิณหัง
ปัจจะเวกขิตัพพัง



แต่ที่เป็นอยู่เพราะ ยึดติด คำเดียวเลยค่ะอาจารย์
ทำไงจะฆ่ามันให้ตาย หรือว่าปล่อยให้เป็นไป พร้อมๆ กับปฏิบัติธรรมไป
สักวันจะหลุดได้เอง เหมือนกับใช้ศีลขัดกิเลส ทำบุญให้ทานลดความตระหนี่
ใช่อุบายเหล่านี้หรือเปล่าคะ
อาจารย์คะ ดิฉันไม่กล้าบอกว่าปฏิเสธปริยัตินะคะ (แต่ไม่ค่อยรู้เรื่อง)
อยากได้วิธีปฏิบัติเลยน่ะค่ะ ( เป็นแบบนี้ทุกวันไม่ไหวแล้ว)

ทุกข์หนอ...ทุกข์หนอ...เบื่อแล้วหนอ
สุขก็ไม่จีรัง ทุกข์ก็ไม่จีรัง แม้แต่ลมหายใจก็ไม่ใช่ของตัว....ง่ะ!

อย่างนั้นเค้าเรียกว่า ท่องไว้ทำใจ พอบรรเทาๆ ความฟุ้งซ่านขณะนั้นๆล่ะพอได้

ยังไม่เข้าใจชีวิตอย่างแท้จริง อย่างเนียนะ พอสบตากับหนุ่มมาดแมนกล้ามเป็นมัดๆ คิดอยากจะกัดแขนเล่น
เบาๆ

ตามไม่ทันความคิดหรอกขอรับ สติเกิดช้าเบรกอารมณ์ไม่ทัน เหมือนคนโมโหจัดๆ วิ่งไปข่วนหน้าเค้าแล้ว
สำเร็จแล้ว จึงนึกได้

เข้าใจคือเข้าใจชีวิตถึงตัวที่ท่องจำนั้น

ไปๆเราไปเอาปัญหาไปสนทนากันที่นี่

viewtopic.php?f=2&t=24655