เช่นคำว่าโมโห คนไทยใช้แปลว่า โกรธ
ส่วนในพระพุทธศาสนา แปลว่า หลง ด้วยความลังเลและฟุ้งซ่าน
[/color]

นิดนึงนะ
ที่จริงคนไทยที่ว่า พูดไม่ผิดหรอก
เพราะมีโมหะ ถึงมีโลภะ โทสะ
โมหะมันเป็นพ่อแม่ของโลภะ โทสะ

ฟุ้งซ่าน ดูดีๆ รู้สึกให้ัมันดีๆ มันไม่เหมือนกันหรอก
ลังเลกับฟุ้งซ่าน คนละรสกัน
ฟุ้งซ่านเป็นโทสะนะ

โมหะมันเป็นพ่อแม่ของโลภะ โทสะ

ถ้ากล่าวอย่างนี้


พระอนาคามี มีโมหะในกุศลธรรม
แต่จิตพระอนาคามีปราศจากโลภะ และ โทสะครับ

เจริญในธรรมครับ[/color]

[color=#FF0000]สวัสดีครับคุณโคตรภู

จิตโมหะมี 2 ดวงครับ
1.อกุศลจิตที่ประกอบด้วยวิจิกิจฉา คือ ลังเลสงสัย
2.อกุศลจิตที่ประกอบด้วยอุทธัจจะ คือ ฟุ้งซ่าน

โมหะไม่ใช่เป็นพ่อแม่ของโลภะ โทสะ
แต่โมหะเกิดร่วมเกิดพร้อมกับโลภะ หรือ โทศะได้ครับ

ถ้ากล่าวอย่างนี้


พระอนาคามี มีโมหะในกุศลธรรม
แต่จิตพระอนาคามีปราศจากโลภะ และ โทสะครับ

เจริญในธรรมครับ[/color]

ส่วนที่ว่า โมหะไม่ใช่พ่อแม่ของโลภะโทสะนี้
ต้องขอให้ช่วยยกตัวอย่าง
1. จิตที่ไม่มีโมหะ แต่มีโลภะ
2. จิตไม่มีโมหะ แต่มีโทสะ

ถ้ามีจิตสองแบบนี้จริง ถึงจะยอมแพ้

โมหะมันเป็นพ่อแม่ของโลภะ โทสะ

โมหะไม่ใช่เป็นพ่อแม่ของโลภะ โทสะ
แต่โมหะเกิดร่วมเกิดพร้อมกับโลภะ หรือ โทศะได้ครับ

ถ้าไม่ใช่ก็โทษที เข้าใจผิดเองนะ จุ๊บๆ

อีก 3 - 5 ปีข้างหน้าหวังว่าคุณมหาราชันย์คงจะได้สัมผัสและเข้าใจคำว่าปรมัตถ์อย่างถูกต้อง ขออำนวยอวยพร

ผมเฉลยว่าคุณตอบ ผิดครับ ไม่ตรงประเด็นคำถาม

[b]ธรรมมะ สัจจธรรม ปรมัตถธรรม อมตะธรรม นิพพาน ทั้งหมดนั้นต้องสัมผัสรู้ รู้ได้ด้วยจิตใจเจ้าของ นึก คิดเอาไม่ได้ ตัวอย่างง่ายๆดังเช่น ความเค็ม เค็ม อธิบายไม่ได้ด้วยภาษามนุษย์ ถ้าใครอธิบายให้รู้จักความเค็มได้ ผมมีรางวัลให้ 1 ล้านบาทครับ คุณมหาราชันย์จะลองดูก็ได้นะครับ แต่วิธีที่จะไปรู้ความเค็มได้นั้น บอกได้ อธิบายได้ตั้งหลายนัยยะ ตามพื้นจิตและระดับการศึกษาและประสบการณ์ของผู้อธิบาย อย่างที่เราท่านทั้งหลาายกำลังมาช่วยกันอธิบายวิธีเข้าถึงนิพพานกันอยู่ทุกวันนี้ครับ

การรับรส (gustation)
รส คือ ความรู้สึกตอบสนองทางประสาทสัมผัสที่ได้รับ เมื่ออาหาร ของเหลวหรือของแข็งที่ถูกเคี้ยวบดไปกับน้ำลาย ละลายไปสัมผัสกับต่อมรับรส (taste bud) บนผิวลิ้นหรือบริเวณใกล้เคียงปากและคอ
น้ำลาย สำคัญมากต่อการรับความรู้สึกเรื่องรส โดยเฉพาะเพื่อละลายหรือทำให้สารที่ให้รสเจือจาง และนำไปสู่อวัยวะรับรส น้ำลายได้มาจากต่อม 3 คู่ คือ ต่อม parotid, submaxillary และ sublingual
ลิ้น เป็นอวัยวะที่ช่วยในการรับรส โดยการเคลื่อนไหวกล้ามเนื้อ ทำให้สารให้รสมาสัมผัสกับต่อมรับรสได้ โดยบนลิ้นมี papillae เป็นส่วนที่ทำให้มีความรู้สึกในรส เนื่องจากมีต่อมรับรสอยู่เป็นส่วนมาก ส่วนที่ไม่มี papillae ก็จะไม่มีความรู้สึกในรสเลย ซึ่งได้แก่ ตอนกลางของลิ้น
การรับรสคล้ายกับการรู้สึกกลิ่นเพราะเป็นความรู้สึกทางเคมี (chemical sense) สิ่งเร้าต่อสารเคมีที่ละลายในน้ำ น้ำมัน หรือน้ำลาย ไปกระตุ้นต่อมรับรส (taste buds) ซึ่งส่วนใหญ่อยู่ที่ ลิ้น เพดาน และลำคอบางส่วน
ตุ่มรับรส (รูปที่ 3) ประกอบด้วยส่วนต่างๆ ดังนี้คือ เซลล์รับรส (taste cell) เซลล์ที่อยู่รอบ ๆ taste pore เป็นรูที่เปิดให้สารละลายเข้าสู่เซลล์และเส้นประสาทที่จะนำกระแสประสาทไปสู่สมองส่วนกลาง ซึ่งม ี 3 ช่วงคือ สัญญาณจากตุ่มรับรสเข้าสู่ medulla oblongata แล้วเข้าสู่ thalamus ไปสิ้นสุดที่ cerebral cortex ส่วน parietal lobe ของสมองและเส้นประสาทที่เกี่ยวข้องกับการรับรสมี facial ซึ่งรับรสจากลิ้น 2/3 จากปลายและส่วนลิ้นไก่ glossopharyngeal รับส่วนที่เหลือของลิ้น รวมทั้งส่วนลิ้นไก่และลำคอ

ตุ่มรับรสในส่วนต่างๆ ของลิ้น เลี้ยงด้วยเส้นประสาทสมองต่างๆ กันดังนี้

ตุ่มรับรสในบริเวณสองส่วนสาม ด้านหน้าของลิ้นได้รับการควบคุมจากเส้นประสาทสมอง facial

บริเวณหนึ่งในสามส่วนด้านหลังของลิ้นได้รับการควบคุมจากเส้นประสาทสมอง glossopharyngeal

epiglottis และ pharynx ได้รับการควบคุมจาก เส้นประสาทสมอง vagus

รสพื้นฐาน มี 4 รส คือ
รสเปรี้ยว กรดเป็นตัวกระตุ้นโดยเฉพาะไฮโดรเจนอิออน โดยทั่วไปความเปรี้ยวขึ้นอยู่กับปริมาณไฮโดรเจนอิออน ชนิดของกรด (กรดอินทรีย์เปรี้ยวกว่ากรดอนินทรีย์) และปริมาณน้ำลาย

รสหวาน น้ำตาลเป็นสิ่งให้ความหวาน สารหลายชนิดที่มีส่วนประกอบทางเคมีที่แตกต่างกันให้รสหวานเหมือนกัน เช่น สารให้ความหวานกลุ่มแซคคารีน ไซคลาเมท แอสพาร์เทม เป็นต้น

รสเค็ม เกลือโซเดียมคลอไรด์เป็นสารที่ให้รสเค็มที่บริสุทธิ์กว่าสารอื่นๆ ความเค็มของเกลือมีความเค็มเรียงลำดับจากมากไปน้อยคือ NH4Cl > KCl > CaCl2 > LiCl2 > MgCl2 และความเค็มของเกลือโซเดียมเรียงลำดับดังนี้
Na2SO4 > NaCl > NaBr > NaI > NaHCO3 > Na2NO3

รสขม มีสารประกอบหลายชนิดที่ให้รสขมเช่นพวก alkaloids เช่น caffeine nicotine quinine และbrucine

โดยปกติ gustatory receptor ได้รับการกระตุ้นโดยรสหวาน รสขม รสเค็ม และรสเปรี้ยว ส่วนปลายลิ้นตอบสนองต่อรสทั้งสี่ดังกล่าว แต่มักตอบสนองต่อรสหวานและรสเค็ม ด้านข้างของลิ้นตอบสนองต่อรสเปรี้ยวได้ดีส่วนโคนลิ้นตอบสนองต่อรสขมได้ดี
หรือจะไปอ่านอย่างละเอียดที่

http://www.agro.cmu.ac.th/e_books/605331/TWO.htm#การรับรส%20%20(Gustation)