ยังไม่ทานคะ กะว่าจะรอให้เต็มทีจะดูสิว่าจะหลับเมื่อไหร่...เฮ้อออออออ

นู๋เอค่ะ

โดยทั่วๆไป ผู้ปฏิบัติกรรมแบบใช้คำภาวนาพุทโธเนี่ย มักไม่ค่อยเดินจงกรม





อย่างที่บอกก่อนหน้าว่า ให้หยุดพักก่อนเลย เพื่อให้จิตใจปรับตัวเข้าสู่ระดับปกติ
เมื่อคืนสภาพแล้วค่อยเริ่มปฏิบัติใหม่

แต่ทีนี้ คุณเอ ยังต้องการจะทำบ้าง คือยังอาวรณ์ จะลองอย่างนี้ก่อนก็พอได้

อันที่จริง เวลาเที่ยงคืนเนี่ย เป็นเวลาพักผ่อนหลับนอนของชาวบ้านปกติ
แต่คุณเอ ไปชิงเวลาพักมาทำกรรมฐานปลุกจิตให้ตื่นเสียนี่


เอางี้ดีไหม คุณเอทำกรรมฐานแต่หัวค่ำๆ หน่อย ทิ้งช่วงก่อนนอนซักสามสี่ชั่วโมง แล้วค่อยพักผ่อน
ตั้งใจว่าจะนอนแล้ว ไม่ต้องสนใจนึกถึงกรรมฐาน ถึงมนต์ไม่ต้อง คิดนอนอย่างเดียว ตั้งใจหลับเลย

นี่ขั้นทดลองซักระยะหนึ่ง หากไม่หลับอีก ก็ต้องหยุดทำไปก่อนดังกล่าว





เห็นความคิดคุณไหม เพราะกลัวความขยันหายนี่แหละมันจึงตื่น
พักชั่วคราวครับ

การฝึกจิตจะต้องฝึกให้อยู่ในอำนาจ ไม่ใช่เราไปตกอยู่ในอำนาจของมัน เช่น บอกให้หลับต้องหลับ
ก่อนนอนตั้งใจว่าจะตื่นเวลาเท่านั้นเท่านี้ ต้องตื่น ฯลฯ
คือว่า รู้จักข่มจิต รู้จักยกจิต รู้จักประคองจิต รู้จักเพ่งดูเฉยเมื่อจิตดำเนินไปตามทางที่ถูกแล้ว
อย่างนี้ใช้ได้





จุดอ่อนของผู้ใช้ภาวนาพุทโธ อยู่ที่ไม่กำหนดรู้ความคิด เป็นต้นด้วยนี่ล่ะ เอาแต่พุทโธๆอย่างเดียว
เมื่อเป็นอย่างนั้น เมื่อจิตคิดอะไร รู้สึกอย่างไร ตนเองก็ไม่กำหนดรู้ เมื่อไม่กำหนดรู้ตามที่มันคิด
ก็เลยกลายเป็นเหยื่อความคิดไป

เอาลิงค์เพลงธรรมะมาฝากคุณเอ

http://www.dhammathai.org/radio/pondphirom.php


เพลงแรกแนะนำให้ คุณเอ ฟังนิทาน "กระต่ายกับเต่า" ฟังดูครับ

กระต่ายออกวิ่งจากเชียงใหม่ สุดท้ายเข้าพักที่ไหน แถวๆฝังธน

แสดงว่าเป็นมือใหม่...
ความรู้สึกที่ว่า จะนอนทำสมาธิจนหลับไป แต่สว่างโร่เลย เรายังจำได้อยู่ อิอิ

ปกติก็ควรจะหยุด หยุดถึงเมื่อไร ก็เมื่อหลับได้เป็นปกตินั่นแหล่ะ กะว่าสักหลายวัน... แต่ถ้าไม่อยากหยุด เพราะอยากเป็นฤาษีหญิง ก็ลองเปลี่ยนวิธีภาวนาดู

ลองหยุด พุท-โธ นะ วิธีนี้ทำให้จิตตั้งมั่น ซึ่งบ่อยครั้งจะทำให้เครียด ก็ลองเปลี่ยนเป็น มองไปในความมืดเฉยๆ อาจจะกำหนดเส้นขอบฟ้าขึ้นมา แล้วมองไปที่เส้นนั้นก็ได้ มองธรรมดาไม่ต้องเพ่ง หรือจะสมมุติจุดขึ้นมา แล้วมองไปที่จุดนั้นก็ได้

ทีนี้ สักพักหนึ่ง จิตก็น่าจะเริ่มฟุ้ง ก็ปล่อยให้ฟุ้ง น่าจะเป็นการผ่อนคลายลงได้บ้าง แต่ถ้าไม่ฟุ้ง มันก็น่าจะมี 2 แบบ หนึ่งคือ จิตถูกกดข่มอย่างหนัก และสองคือ แท้จริงแล้ว จิตไปไกลกว่าการภาวนาพุท-โธแล้ว
แต่ทีนี้ ถ้าจิตไปไกลกว่าการภาวนา อาการนอนไม่หลับก็ไม่น่ามีนะ
เดาว่า ถ้าลองทำวิธีนี้ เสียงสวดมนต์ก็จะโผล่มา ก็ลองนึกถึงทะเลรกครึ้ม ป่าเขาซัดฝั่งก็แล้วกัน อิอิ


เพิ่มเติม... เมื่อวันหรือสองวันก่อน เราลองทำอานาปานสติดู จิตมันตั้งมั่นจริง ปลดไม่ออก แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่ดีนะ เผอิญว่า เราไม่ได้ทำวิธีนี้มาตั้งแต่ต้น อีกอย่าง ยังไม่อยากละอุปทานตอนนี้ เดี๋ยวสาวๆ เสียใจแย่ ฮิฮิ

มือใหม่จริง ๆ นั่นแหล่ะค่ะ เริ่มเข้าวันที่สามนะ แต่วันนี้ดีขึ้นหน่อยเริ่มเกิดอาการง่วงขึ้นบ้าง วันนี้น่าจะพอหลับได้อยู่ เมื่อคืนนี้ทำตามที่คุณกรัชกายแนะนำคือให้หยุดก่อน...แต่รู้สึกกังวลเหมือนกันคือเราเคยทำทุกคืน...เฮ้อออออออออ

ลองหยุด พุท-โธ นะ วิธีนี้ทำให้จิตตั้งมั่น ซึ่งบ่อยครั้งจะทำให้เครียด ก็ลองเปลี่ยนเป็น มองไปในความมืดเฉยๆ อาจจะกำหนดเส้นขอบฟ้าขึ้นมา แล้วมองไปที่เส้นนั้นก็ได้ มองธรรมดาไม่ต้องเพ่ง หรือจะสมมุติจุดขึ้นมา แล้วมองไปที่จุดนั้นก็ได้

ทีนี้ สักพักหนึ่ง จิตก็น่าจะเริ่มฟุ้ง ก็ปล่อยให้ฟุ้ง น่าจะเป็นการผ่อนคลายลงได้บ้าง แต่ถ้าไม่ฟุ้ง มันก็น่าจะมี 2 แบบ หนึ่งคือ จิตถูกกดข่มอย่างหนัก และสองคือ แท้จริงแล้ว จิตไปไกลกว่าการภาวนาพุท-โธแล้ว
แต่ทีนี้ ถ้าจิตไปไกลกว่าการภาวนา อาการนอนไม่หลับก็ไม่น่ามีนะ
อื้ม!!!เอก็ว่าอย่างที่คุณmuranoว่านั่นแหล่ะค่ะอาจจะต้องลองเปลี่ยนวิธีดู ทุกทีเอจะภาวนาพุท-โธ และจะกำหนดเพ่งให้เห็นหลวงปู่ทวด อาจจะเป็นเพราะเหตุนี้รึเปล่าทำให้จิตเราตื่นอยู่ตลอดเวลา
การนอนมะหลับนี่ทรมานจริง ๆ...


แต่ทุกวันนี้เวลานอนบางวันก็จะเหมือนนอนครึ่งหลับครึ่งตื่นรู้สึกว่าตัวเองเหมือนสวดมนต์ตลอดช่วงเวลานอนเลยนะคะ...เฮ้อ!!!นี่ก็อีกปัญหาหนึ่งที่คงต้องแก้ด้วย


ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ55555555...อันนี้หลงตัวเอง ให้ใบแดงถูกไล่ออกจากสนามให้ไปปลงสังขารก่อน ถามอีกข้อนึงจิ การทำอานาปานสติทำยังไงค่ะ...อื้ม น่าสนใจมากเลย

สุดท้ายต้อง สำหรับคำแนะนำนะคะ

นู๋เอค่ะ

คุณเอไม่หลับไม่นอนจนขอบตาจะเป็นหมีแพนด้าแล้ว แต่ยังมีอารมณ์ขันนะครับ

แต่ ว่า อืมม กรัชกายก็อยากรู้คำตอบที่คุณถามเหมือนกันนะขอรับ

อ้าว ช่วยตอบคุณเอที การทำอานาปาสติ นะทำยังไง ทำอิท่าไหน จิตจึงตั้งมั่นปลดไม่ออก

คุณเอจำได้ไหม กรัชกายเคยนำตัวอย่างนี้ให้คุณดูที่กระทู้ใคร=>


ผมมีอาการตึงๆที่หน้าผาก ลงมาถึงสันจมูก อาการมันเหมือนมีอะไรดันออกมาจากข้างใน
เป็นตลอดเวลาครับ ถ้าเวลาปกติเดิน เล่น กิน เที่ยว ทำงาน มันจะดันไม่แรงครับ เบาๆบางๆ
พอรู้สึก
แต่ถ้านั่งสมาธิหรือจับคำภาวนา มันจะดันออกมาอย่างแรงเหมือนมีอะไรดันกะโหลกออกมา
มันจะวิ่งขึ้นๆลงๆ อยู่หน้าผาก ลงมาถึงสันจมูกนี่แหละครับ

ถ้านั่งสมาธิต่อไปอีก ก็ปวดหัวเหมือนหัวมันจะระเบิด ปวดมากครับ

พุท-โธ

นะมะ-พะธะ

นะโมพุททายะ-นะโมพุททายะ

สำปะจิตฉามิ-สำปะจิตฉามิ จับลมหายใจเข้าออก

ยุบหนอ-พองหนอ เอาจิตไปไว้ที่ท้อง

ผมลองมาหมดแล้วครับ

ถ้าทำเป็นไม่สนใจมันเป็นก็เป็นไปดิ มันยิ่งดันออกมาแล้วปวดหัวอย่างแรง
ต้องลุกออกจากสมาธิเลยครับ


การเปลี่ยนกรรมฐานบ่อยๆ โดยไร้ความรู้ความเข้าใจ ไม่เป็นผลดีแก่สุขภาพกายใจตนเองเลย

เวลานอนบางวันก็จะเหมือนนอนครึ่งหลับครึ่งตื่น รู้สึกว่าตัวเองเหมือนสวดมนต์ตลอดช่วงเวลานอนเลยนะคะ

ที่เป็นอย่างนั้น เพราะวิถีจิตเสพแต่บทสวดมนต์ที่คุณท่องคุณสวดจนคล่องจนชำนาญ

อย่างโดยไม่มีอารมณ์อื่นคั่นเลย ก็จึงเป็นอย่างนั้นเป็นธรรมดาขอรับ


กรัชกายจึงแนะนำให้คุณพักการสวดมนต์ทำกรรมฐานโดยท่องพุทโธๆ ไว้ช่วยคราวก่อน

แล้วก็ทำงานประจำวันอื่นๆไป เพือให้จิตเสพอารมณ์อื่นแทรกด้วย ให้ความแรงของอารมณ์ก่อนๆ

ลดลงด้วย ก็เท่านี้

แต่คุณเอ ยังอาวรณ์ยังเยื่อใยต่ออารมณ์นั้นอยู่ อย่างนี้แก้ยากครับ

อาการนอนไม่หลับ...
คุณเอ ไม่ลองไปปาร์ตี๊ full moon ซะให้รู้แล้วรู้รอดเลยล่ะครับ ... คริ คริ
ตึ๊ง-ตึง-ตึง-ตึง-ตะลึง-ตึง-ตึง ตะลึง-ตึง-ตึง

ถ้าคุณสามารถเยื้องย่าง...อยู่ในลานปาร์ตี๊ ได้สามวันสามคืน ให้บรรดาเท้าไฟได้ยล..อย่างเต็มตานะ ผมว่าต้องมีเท้าไฟมากระแซะถามคุณแน่นอน ว่าใช้ยาอะไร
คุณก็ตอบ "ยา...เอ...ค่ะ..." "อยากลองมั๊ยคะ...เอจะสอน..." คริ คริ

ตึ๊ง-ตึง-ตึง-ตึง-ตะลึง-ตึง-ตึง ตะลึง-ตึง-ตึง

ขอให้หลับได้ดี ในเร็ววันนะคร๊าบบบบบบ...
ถ้าขืนยังไม่ยอมหลับซะแต่โดยดี ขอบตาคล้ำมากไปกว่านี้ งวดหน้าผมได้เอาต้นไผ่มาฝากคุณแน่...

อย่าเป็นเลยนะ แพนด้าน่ะ

รู้แล้วว่า ทำไมหน้าตาแปลกๆ เพราะยิ้มได้สมมาตรมากนี่เอง แบ่งครึ่งซ้ายขวาได้เท่ากันเลย อิอิ