44375.ประมวลภาพ “หลวงปู่หล้า เขมปัตโต” วัดบรรพตคีรี (วัดภูจ้อก้อ)

สาวิกาน้อย

ประมวลภาพ
“หลวงปู่หล้า เขมปัตโต”

วัดบรรพตคีรี (วัดภูจ้อก้อ)
บ้านแวง ต.หนองสูงใต้ อ.คำชะอี จ.มุกดาหาร
:b43:

* * * * * * * * * * * * * * :b43:

• ประวัติและปฏิปทา “หลวงปู่หล้า เขมปัตโต”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=44660

• รวมคำสอน “หลวงปู่หล้า เขมปัตโต”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=38521

• ธรรมเทศนาหลวงตา : “หลวงปู่หล้า เขมปัตโต”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=7&t=44372

รูปภาพ

หลวงปู่หล้า เขมปัตโต เมื่ออายุ ๔๒ ปี พรรษา ๙

รูปภาพ

สาวิกาน้อย

สาวิกาน้อย

โดยปกติ “หลวงปู่หล้า เขมปัตโต” จะมานั่งรับบาตร
ณ ศาลาวัดภูจ้อก้อ (วัดบรรพตคีรี) ทุกเช้า
ท่านไม่ได้ลงเขาไปรับบาตรนอกวัดแต่อย่างใด
ครั้นเมื่อท่านอาพาธด้วยโรคหวัดลงคอ ทำให้พูดไม่ชัด
ท่านก็ยังมานั่งรับบาตรที่ศาลาเพื่อไม่ให้ขาดข้อวัตร
แต่เหตุที่ท่านเขียนป้ายด้วยลายมือท่านเองมาแขวนไว้นั้น
เพื่อบอกให้ญาติโยมเข้าใจเมื่อเห็นท่านไม่ค่อยพูดเหมือนเคย

รูปภาพ

สาวิกาน้อย

หลวงปู่หล้า เขมปัตโต
ท่านเท้าบวมและกำลังทายาที่ฝ่าเท้า

รูปภาพ

สาวิกาน้อย

หลวงปู่หล้า เขมปัตโต ท่านเป็นผู้ตั้งมั่นอยู่ในความไม่ประมาท
ท่านได้เตรียมไม้เนื้อแข็งเอาไว้เผาศพองค์ท่าน
และบางครั้งท่านก็จะมาปูเสื่อลงบนกองไม้นี้ แล้วขึ้นไปนอนสีหไสยาสน์
เพื่อเป็นอนุสติให้พระเณรระลึกถึง “มรณานุสติ” ที่จะมาถึงองค์ท่าน
หลวงปู่หล้าท่านมานอนหัดตายให้ดู ให้รู้ความประสงค์
“ท่านต้องการตายอย่างพระกรรมฐาน”
ให้เอาศพท่านนอนลงบนเสื่อ ทอดร่างลงบนกองไม้
แล้วเผาศพท่านอย่างเรียบง่าย ไม่ต้องวุ่นวาย รบกวนโลก

:b44:

การเผาศพอย่างสมเกียรติพระกรรมฐาน

หันมาพรรณนาต่อไปอีกติดต่อว่า ปี ๒๔๘๙ นั้นเอง ยุควัดป่าบ้านหนองผือในกลางพรรษา ก็มีพระมรณะอีกหนึ่งรูป พรรษาเก้า ชื่อท่านอาจารย์สอ นธ.เอก บ้านเกิดเมืองนอนของท่านอยู่บ้านศรีฐาน อ.ลุมพุก สมัยนั้นขึ้น จ.อุบลราชธานี สมัยที่เขียนนี้คงเป็น จ.ยโสธร ท่านป่วยเป็นไข้อยู่ประมาณหนึ่งเดือนก็มรณภาพไป เพราะเหลือวิสัยจะรักษาได้ในสมัยนั้น แต่สมัยใดๆ ยุคใดๆ ก็ตามในสรรพโลกทั้งมวลรวมกัน ย่อมมีผู้เกิดผู้ตายอยู่ทุกวินาที ไม่ขาดระยะ จองขาดผูกขาดอยู่แล้ว เมื่อเกิดเมื่อตายอยู่ทุกวินาทีอย่างนี้แล้ว ความแก่ความเจ็บเล่า ก็ต่อสู้มีความหมายอันเดียวกัน จะบัญญัติว่าเป็นเรื่องเล็กเรื่องน้อยนั้น ก็เป็นเหตุให้คุ้นเชื่องลืมตัวลืมคนลืมใจลืมธรรม หักดอกไม้บูชาส่งเสริมความหลงประมาทมัวเมาหนักขึ้น

ฉะนั้น พระบรมศาสดาจึงทรงพระมหากรุณากล่าวแก่พระอานนท์ว่า “การพิจารณาความตายวันละร้อยครั้งนั้น ยังประมาทอยู่นะ อานนท์ พิจารณาทุกลมหายใจออกเข้าจึงไม่ประมาท”

เมื่อจะตีความหมายว่า พระองค์เทศน์ข้อนี้เฉพาะพระอานนท์องค์เดียว แล้วสรรพโลกทั้งปวงแก่เจ็บตายไม่เป็นหรอกหรือ หรือแก่เจ็บตายแต่พระมหาอานนท์องค์เดียว เมื่อเป็นดังนี้ ธรรมคำสั่งสอนของพระองค์แต่ละบทละบาท อันบริสุทธิ์ใสสะอาด ย่อมหยาดรดให้ทั่วถึงสรรพไตรโลกธาตุอยู่โดยตรงๆ แล้ว เช่น ยก ชาติปิทุกขา บทเดียวเท่านี้ก็ถูกไตรโลกธาตุ กระเทือนไปทั้งผู้หูหนวกตาบอดทั้งนั้น ในฝ่ายสัตว์ที่มีวิญญาณครองสิงไม่เว้น

ย้อนหลังคืนมาเล่าเรื่องพระอาจารย์สอมรณภาพอีก การทำฌาปนกิจนั้นก็ทำแบบพระอาจารย์เนียมนั้นเอง มิได้ผิดกันแม้แต่นิดเดียว ส่อแสดงให้เห็นชัคได้ว่า หลวงปู่มั่นทอดสะพานให้ลูกศิษย์กรรมฐาน ในส่วนศพของพระเณรกรรมฐานไว้โดยกระจ่างแจ้งแล้ว และส่อแสดงให้เห็นชัดอีกว่า ตัวขององค์ท่าน เมื่อสิ้นลมปราณก็ต้องการให้ลูกศิษย์ทำถวายแบบนั้น จริงตามเจตนารักธรรมอันสงบแท้ไม่มีมายาสาไถยอันใดเลยในส่วนนี้แท้ๆ

ชาวโลกนิยมกันว่า การเก็บศพไว้นานเพื่อทำให้สมเกียรติโลก การเผาเร็วคล้ายกับว่าเป็นของไม่มีค่า ข้าพเจ้าหนักไปในทางเผาเร็ว เป็นของสมเกียรติพระกรรมฐานแท้ เพราะไม่อยากจะดักบ่วงดักแร้วไว้ขูดๆ เกลาๆ ท่านผู้ใดทั้งทางตรงและทางอ้อม แต่มักมีปัญหาว่าท่านผู้นั้นมาไม่ทัน ท่านผู้ที่อยู่ไกลโน้นมาไม่ทัน ดังนี้ ความจริงแล้วใครมาเวลาไหนๆ ก็ทนอยู่ เพราะผู้สิ้นลมปราณไปไม่ได้คืนมา มาเวลาใดก็ทันทั้งนั้น คือทันตายแล้วนั้นเอง แต่ถ้าหากว่าได้รับทราบข่าวว่าตาย พอมาถึงแล้วผู้ตายนั้นคืนมาก่อนเสีย เรียกว่ามาไม่ทันตาย (แต่) จะอย่างไรก็ทันเกิดทันตายอยู่ทุกเมื่อ เพราะเหตุว่าร่างกายอันมีหนังหุ้มอยู่โดยรอบ มีทั้งก้อนเกิดก้อนตายอยู่โดยธรรมอันแท้แล้ว

ผู้ทันเกิดทันตายลึกลงไปกว่านั้นอีกเล่า มีท่านผู้ใดหนอ

ขอตอบตามอัตโนมัติว่า พระอรหันต์ เพราะรู้ทันการเกิด รู้ทันการตายแล้วไม่มาเกิดมาตายอีก เหลือนอกนั้นได้ถูกแพ้เกิดๆ ตายๆ ทั้งนั้น

ผู้เขียนอยู่นี้เห็นพระอรหันต์หรือไม่หนอ

ตอบว่าพอได้ยินแต่ชื่อว่าอรหันต์ๆ ก็เลื่อมใสศรัทธาอยู่มากแล้ว แต่เมื่อได้เห็นจริงยิ่งจะเขียนมากกว่านี้ เอาจนท่านผู้อ่านขี้เกียจอ่าน

แท้จริงจะมาหาพระอรหันต์ในหนังหุ้มย่อมไม่พบเลย เพราะพระอรหันต์มิได้เป็นเปรตมาเฝ้าหนังหุ้ม ถ้าหนังหุ้มเป็นพระอรหันต์แล้ว โคกระบือเป็นต้น ก็เป็นพระอรหันต์ได้ทั้งนั้น ผู้พิจารณาหนังหุ้มลงสู่ปฏิกูล หรือเป็นแต่สักว่าธาตุดิน น้ำ ไฟ ลมผสมผสานกันอยู่ก็ดี หรือพิจารณาลงสู่ไตรลักษณ์ก็ดี นั่นเป็นหนทางเดินไปสู่พระอรหันต์เท่านั้น และถ้าถึงพระอรหันต์แล้ว หากจักเห็นอรหันต์ดอก ถ้ายังไม่ถึงแล้วก็คาดคะเนเดาด้นทั้งนั้น จะทุ่มเถียงเกี่ยงงอนกันสักเท่าใดก็ไม่เห็นได้ และถ้าไม่ทุ่มเถียงกันแล้วเป็นพระอรหันต์ก็ดี ดิน น้ำ ไฟ ลม ล้วนๆ ที่มามีวิญญาณครองสิงไม่ได้ทุ่มเถียงกันสักทีก็เป็นพระอรหันต์ได้ทั้งนั้น

เรียนวิชาทางติดแล้วไม่คาเป็นของเรียนง่าย เพราะเรียนทางมานะทิฏฐิ เรียนวิชาทางติดแล้วคาเป็นของเรียนยาก เพราะนิยมกันว่าเสียเปรียบ ฉะนั้นจึงมีแต่อาจารย์เต็มโลกแต่หาลูกศิษย์ยาก เพราะเหตุว่า ต่างฝ่ายต่างก็มุ่งจะเทศน์เอากันไม่ทางตรงก็ทางอ้อม เรื่องมานะถือตัวจัดจึงเป็นกิเลสตัวสำคัญ ถ้าไม่มีคำสอนพระบรมศาสดาเป็นบรรทัดไว้ยิ่งจะไปกันใหญ่ ไม่มีสถานีและผู้เชื่อคำสอนของพระองค์แท้ๆ ก็คงมีส่วนน้อย สงครามเวรสงครามภัยจึงมีอยู่ทุกหย่อมหญ้าและเกือบทุกหย่อมหัวใจ

:b8:

จาก...หนังสืออัตตโนประวัติหลวงปู่หล้า เขมปัตโต
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=44660

หลวงปู่หล้า เขมปัตโต นำพาพระเณรออกรับบิณฑบาต

รูปภาพ

โดยปกติ “หลวงปู่หล้า เขมปัตโต” จะมานั่งรับบาตร
ณ ศาลาวัดภูจ้อก้อ (วัดบรรพตคีรี) ทุกเช้า
ท่านไม่ได้ลงเขาไปรับบาตรนอกวัดแต่อย่างใด
ครั้นเมื่อท่านอาพาธด้วยโรคไส้เลื่อน นิ่วในถุงน้ำดี
และกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด
ท่านก็ยังมานั่งรับบาตรที่ศาลาเพื่อไม่ให้ขาดข้อวัตร

รูปภาพ

หลวงปู่หล้า เขมปัตโต กับคานหามที่ท่านใช้หาบน้ำ
จากธารน้ำเบื้องล่าง นำน้ำกลับขึ้นไปใช้บนภูจ้อก้อ

ชีวิตพระป่าหลีกเร้นจากวัตถุภายนอก ความเจริญทางโลก
หาหลักที่พึ่่งทางใจ หนทางพ้นทุกข์
แม้อัตคัดขัดสน ทุกข์ทนกับความยากลำบาก
แต่เป็นสิ่งที่ช่วยในการฝึกฝน อบรมจิตใจ ให้มีขันติ ความอดทน
ไม่ให้หลงลืมตน แล้วลืมตัว เกียจคร้านการงาน
ตั้งอยู่ในความประมาท และไม่พากเพียรในการภาวนา
สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต นำมาสั่งสอนศิษย์

รูปภาพ

หลวงปู่ผ่าน ปัญญาปทีโป, หลวงปู่หล้า เขมปัตโต
และหลวงปู่อุ่น กัลยาณธัมโม

สาวิกาน้อย

รูปปั้นหุ่นขี้ผึ้งหลวงปู่หล้า เขมปัตโต
ณ เขมปัตตเจดีย์ หลวงปู่หล้า เขมปัตโต

รูปภาพ

“เขมปัตตเจดีย์ หลวงปู่หล้า เขมปัตโต”
ณ วัดบรรพตคีรี (วัดภูจ้อก้อ) อ.คำชะอี จ.มุกดาหาร
เจดีย์บรรจุอัฐิธาตุและเครื่องบริขารของหลวงปู่หล้า

รูปภาพ

สาวิกาน้อย

• หลวงปู่หล้า เขมปัตโต กับ ครูบาอาจารย์รูปอื่นๆ •

รูปภาพ

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน กับ หลวงปู่หล้า เขมปัตโต

สาวิกาน้อย

หลวงปู่หล้า เขมปัตโต
มากราบนมัสการเยี่ยมหลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
ณ วัดหินหมากเป้ง อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย

รูปภาพ

หลวงปู่หล้า เขมปัตโต
มากราบนมัสการเยี่ยมหลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
เมื่อวันที่ ๖ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๓๖
ณ วัดถ้ำขาม ต.ไร่ อ.พรรณานิคม จ.สกลนคร

หลังเสร็จงานประชุมเพลิงถวายองค์หลวงปู่มั่น ภูริทัตโตแล้ว
“หลวงปู่หล้า เขมปัตโต” ได้ติดตามองค์หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
ลงไปเที่ยวธุดงค์ทางภาคใต้ระยะหนึ่ง

จากภาพ...แสดงให้เห็นถึงความนอบน้อมและเคารพในธรรม
หลวงปู่หล้าเวลาท่านพบครูบาอาจารย์ที่มีอาวุโสกว่า
และเคยจำพรรษาหรืออยู่ร่วมกัน ท่านก็จะแสดงตนเหมือนเณรน้อย
และมักยกผ้าไตรหรือสิ่งของที่จะถวายขึ้นจบเหนือเกล้าเหนือกระหม่อม
แล้วจึงน้อมถวายเพื่อเคารพบูชาในธรรม

รูปภาพ

หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ กับ หลวงปู่หล้า เขมปัตโต

สาวิกาน้อย

• พระธาตุหลวงปู่หล้า เขมปัตโต •

รูปภาพ

พระธาตุหลวงปู่หล้า เขมปัตโต
ณ เขมปัตตเจดีย์ หลวงปู่หล้า เขมปัตโต

สาวิกาน้อย

• ลายมือหลวงปู่หล้า เขมปัตโต

รูปภาพ

ลายมือหลวงปู่หล้า เขมปัตโต

รูปภาพ

จดหมายลายมือหลวงปู่หล้า เขมปัตโต
ถึง หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี

รูปภาพ

จดหมายลายมือหลวงปู่หล้า เขมปัตโต
ถึง หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี (อีกฉบับหนึ่ง)

• คติธรรมของหลวงปู่หล้า เขมปัตโต

รูปภาพ

“มุ่งดีในโลกีย์ เป็นทางเวียนวน
มุ่งดีในทางโลกุตตระ เป็นทางพ้นทุกข์”

สาวิกาน้อย

องค์หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
เมตตามาเยี่ยมอาการอาพาธ “หลวงปู่หล้า เขมปัตโต”
หลังเข้ารับการผ่าตัดด้วยอาการไส้เลื่อนอย่างรุนแรง
ท่านได้กราบขอขมาครูบาอาจารย์ที่แสดงความอ่อนแอ
เป็นพระกรรมฐานแต่ต้องมาพักค้างคืนรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล
โดยตลอดระยะเวลาที่องค์หลวงปู่หล้าท่านอาพาธ
ด้วยโรครุมเร้าอย่างรุนแรงหลายต่อหลายโรค
ท่านแสดงความอาจหาญ เคารพในธรรม ไม่ลดหย่อนในสัจจะ
ไม่แสดงความอ่อนแอ ให้เป็นที่ติเตียนของครูบาอาจารย์
ท่านจึงมิยอมให้นำองค์ท่านมารักษาและพักค้างแรมในโรงพยาบาล
แต่ด้วยเหตุสุดวิสัย ลูกศิษย์จึงต้องนำท่านส่งเข้ารับการรักษา
และต้องฝืนให้ท่านต้องพักค้างแรมในโรงพยาบาล
เมื่อองค์หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน ที่ท่านเคารพเมตตามาเยี่ยม
ท่านจึงได้กราบขอขมาด้วยสุดวิสัย ซึ่งองค์หลวงตามหาบัวก็เข้าใจ
อนุญาตให้หมอทำหน้าที่ไปตามสมควร
แต่เมื่อถึงเวลาที่หมอไม่อาจเยียวยาได้
องค์หลวงตามหาบัวก็เมตตาให้หยุดการรักษา
ให้หลวงปู่หล้าท่านทำหน้าที่ให้สมกับคำว่า “พระกรรมฐาน”

ต่อมาลูกศิษย์ได้นำองค์หลวงปู่หล้ากลับมายังวัด
หลวงตามหาบัวเมตตามาเยี่ยมอาการอาพาธ
และจัดการให้หลวงปู่หล้าท่านได้พักขันธ์ตามธรรมชาติ
ก่อนละสังขารโดยสงบท่ามกลางหมู่สงฆ์
เมื่อวันที่ ๑๙ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๓๙ เวลา ๑๓.๕๙ น.
ณ วัดบรรพตคีรี (วัดภูจ้อก้อ) ต.หนองสูงใต้ อ.คำชะอี จ.มุกดาหาร

หลวงตามหาบัวได้กล่าวยกย่ององค์หลวงปู่หล้าว่า
“เป็นพระที่ซื่อสัตย์ต่อครูอาจารย์ เอาใจใส่ในอาจริยวัตรเสมอ
แม้ถูกดุด่าก็อดทนต่อคำสั่งสอน
ไม่เหนื่อยหน่ายต่อโอวาทธรรมที่ครูอาจารย์พร่ำสอน
และเป็นดั่งผ้าเช็ดเท้าของท่านอาจารย์มั่น”

:b8:

เรียบเรียงเนื้อหามาจาก...
(๑) ประวัติและปฏิปทา “หลวงปู่หล้า เขมปัตโต”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=44660
(๒) พระธรรมเทศนาหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
เกี่ยวกับองค์ “หลวงปู่หล้า เขมปัตโต”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=7&t=44372

รูปภาพ

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน เมตตามาเยี่ยมอาการอาพาธ
และจัดการให้หลวงปู่หล้า เขมปัตโต ท่านได้พักขันธ์ตามธรรมชาติ
ก่อนละสังขารโดยสงบท่ามกลางหมู่สงฆ์
เมื่อวันศุกร์ที่ ๑๙ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๓๙ เวลา ๑๓.๕๙ น.
ณ วัดบรรพตคีรี (วัดภูจ้อก้อ) ต.หนองสูงใต้ อ.คำชะอี จ.มุกดาหาร

ในภาพ : ด้านขวามือของหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
คือ พระอาจารย์อินทร์ถวาย สนฺตุสฺสโก

-----------------------------------------

ท่านหล้าอาศัยเวลาที่จะผ่านเท่านั้น

ส่วนหนึ่งของพระธรรมเทศนาหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
เมื่อเช้าวันที่ ๗ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๕
ณ วัดป่าบ้านตาด ตำบลบ้านตาด อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี

ท่านหล้าก็เสียที่ภูจ้อก้อ อันนั้นเราไปดูอยู่นี่ ท่านอาจารย์หล้า ที่ภูจ้อก้อ พอจวนตัวเข้ามาเราก็ไปดู เราสั่งเสียทุกอย่าง สั่งพยาบาลด้วย พยาบาลมาคอยดูแลอยู่นั่น เราสั่งเสียให้ปฏิบัติเพียงพอเหมาะสมเท่านั้น ไม่ให้เลย คือตามธรรมดาเมื่อเอาเข้าโรงพยาบาลแล้ว หมอต้องทำหน้าที่ของหมอเต็มเม็ดเต็มหน่วย เราก็เป็นแต่เพียงขอนซุง จะเป็นใหญ่ในตัวเองไม่ได้ ถ้าลงได้เข้าโรงพยาบาลแล้วเป็นหน้าที่ของหมอพยาบาล จะต้องดูแลเต็มเม็ดเต็มหน่วย

ทีนี้ คนไข้ร้อยทั้งร้อยก็เป็นไปตามหมอหมด ถ้าจะแยกออกมาเป็นเปอร์เซ็นต์ ก็ ๑ % หรือ ๒ % จะแยกออกมาเป็นตัวของตัว ทางฝ่ายธรรมะ คือท่านผู้ที่มีจิตเป็นธรรม ธรรมเป็นจิตล้วนๆ แล้วนั้น ไปเพียงอาศัยเวลาที่จะผ่านเท่านั้น ท่านไม่ได้อาศัยว่าหวังพึ่งอะไร เพราะท่านพอทุกอย่างแล้ว ท่านจะไม่มีอะไรพึ่ง แย็บออกมาก็ไม่มี จึงว่าพยุง แต่ไม่ให้ขัดข้องจากการพยุง กลายเป็นอุปสรรคไป พยุงไว้พอเวล่ำเวลาที่จิตใจของคนมีจำนวนมากที่จ่ออยู่กับท่าน รอให้พอเหมาะพอแล้วดีก็ผ่าน

ถ้าพูดให้เต็มยศ คือพระอรหันต์ตาย ว่างั้นเลย ท่านจะไม่ถามใครทั้งหมด ท่านพออยู่ในท่านหมดเลยทุกอย่าง

หลวงปู่ศรี มหาวีโร รดน้ำศพ “หลวงปู่หล้า เขมปัตโต”
เมื่อวันเสาร์ที่ ๒๐ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๓๙
ณ วัดบรรพตคีรี (วัดภูจ้อก้อ) จ.มุกดาหาร

สาวิกาน้อย

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน เมตตาเป็นองค์ประธาน
ในการจัดงานประชุมเพลิงศพ “หลวงปู่หล้า เขมปัตโต”
เมื่อวันอาทิตย์ที่ ๒๘ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๓๙

รูปภาพ

ขบวนคานหามส่งหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
ลงจากภูจ้อก้อ ในงานประชุมเพลิงศพหลวงปู่หล้า เขมปัตโต

รูปภาพ

เมรุถวายเพลิงศพหลวงปู่หล้า เขมปัตโต

รูปภาพ

เปลวไฟร้อนแรงลุกไหม้เมรุถวายเพลิงศพหลวงปู่หล้า เขมปัตโต
พิสูจน์ “พระไตรลักษณ์” ที่องค์หลวงปู่หล้าท่านพร่ำสอนอีกครั้ง
พอจุดไฟ ไฟก็ติดลุกไหม้อย่างร้อนแรง
ทั้งพระเถระผู้ใหญ่ ครูบาอาจารย์ และญาติโยม ยังต้องรีบถอยหนี
ด้วยกระแสลมที่รุนแรงเข้ามาเสริม ไฟยิ่งโหมลุกอย่างรวดเร็ว
อย่างหลวงปู่ท่อน ญาณธโร ท่านว่า หลวงปู่หล้าคงหยอกเอา
จีวรของท่านเลยได้มาหลายรู
ยิ่งเครื่องบนของเมรุเป็นโฟม ยิ่งเป็นเชื้อไฟอย่างดี

nateay

สาธุ สาธุ สาธุ น้อมกราบอนุโมทนา
เป็นบุญตาที่ได้เห็นจริงๆ
ขอให้ท่านเจริญในธรรมยิ่งๆ ขึ้นไปคะ

Putterksr

สาธุ ขอบคุณครับ

น้องพลอย

44375.ประมวลภาพ “หลวงปู่หล้า เขมปัตโต” วัดบรรพตคีรี (วัดภูจ้อก้อ)

ผู้ใช้งานขณะนี้