เวลาฟังเทปธรรมะเเล้วเขา(อาจารย์)บอกว่าให้เอาจิตตามดูจิต.......ตรงนี่..ไม่เข้าใจมาก

ขอถามก่อนว่า.... ถ้ามีป้าคนหนึ่งมีสั่งให้เราไปเก็บขยะ เเล้วเราไปเก็บ..ถามว่าใครคนสั่งระหว่าง ก.ป้าคนนั้น ข.เรา

ผมเข้าใจว่าจิตเราเป็นคนสั่งเพราะคำสั่งนั้นเราไม่ทำตามก็ได้ใช่ไหม ผมจึงคิดว่าจิตเป็นตัวการใหญ่ที่คนเราจะทำอะไรบางอย่างต้องให้จิตรับรู้ก่อน เพราะเหตุนี้ผมจึงสงสัยมาก ว่าให้ใช่จิตตามดูจิต มันจะดูตัวมันเองได้เหรอจิตเป็นนามธรรมที่ไม่มีตัวตน(ที่เรามองไม่เห็น)เเล้วจะให้สิ่งที่ไม่มีตัวตน(ที่เรามองไม่เห็น)ไปดูสิ่งที่ไม่มีตัวตนมันจะเห็นเหรอ! เช่น ตัวเรา(กาย)เป็นรูปธรรมเวลาจะดูยังต้องใช่กระจกดูเลย เเล้วเป็นจิตที่เรามองไม่เห็นไปดูสิ่งที่เรามองไม่เห็น มันจะเห็นเหรอ เเล้วถ้าเห็นจิตที่เห็จิตมันจะไม่ปรุงแต่งไปเองเหรอ (คิดเองเออเอง)

สรุปผมขอถามว่า
1.จิตดูจิตได้หรือไม่ ?
2.ถ้าดูได้ ดูอย่างไร ?
3.ถ้าดูไม่ได้ เพราะอะไร ? แล้วจะใช่อะไรดู ?
ใครรู้อะไรขอให้บอกด้วย......................................................เณร(ไม่)น้อย


ขอบคุณทุกคำแนะนำที่ทุกท่านได้เเนะนำมา

(คนเราจริตไม่เหมือนกันต้องขอความกรุณาด้วยครับ)

บอกแล้ว...จะฟังหรือเปล่า???

สมมุติว่า..ฟังนะ

มาที่เรื่องเห็นก่อน...

มองเห็น..ปกติ..ก็ใช้ตามอง...เน๊าะ

มาลอง...มองเห็น..แบบ..ไม่ใช้ตาดูซิ..

สมมุติว่าคุณอยู่นอกบ้านนะ...ลองนึกถึงในบ้านดูซิ....คุณเห็นไหม???

เห็นใช่ไหม...แล้วอะไรเห็นละ..??.

ตัวอย่างง่าย ๆ ..เรื่องการเห็นที่ไม่ได้ใช้ตา

ขอบคุณครับ ที่ได้เเนะนำ

เอาง่ายๆ เลย ขับรถอยู่ ในขณะที่ขับรถ จิตก็หลงไปคิดนั่น คิดนี่บ้าง แต่พอถึงตอนที่จะต้องเลี้ยวซอยนั้น ซอยนี้ คุณจะรู้สึกเลยทันทีว่า เมื่อกี้จิตมันไม่ได้จดจ่ออยู่กับการขับรถ มันเผลอไปคิดเรื่องนั้นเรื่องนี้ การที่คุณรู้ว่าตัวเองเผลอไปคิดเรื่องอื่น แทนที่จะรู้แต่การขับรถ นั่นแหละเรียกว่าเห็นจิตที่เผลอไปคิด วินาทีที่ที่คุณกลับมาจดจ่ออยู่กับการขับรถนั่นแหละเรียกว่า ได้สติ

ขอบคุณครับสำหรับคำแนะนำที่ดี

ไม่มีใครตอบเลย

อิ อิ มาแจมด้วย เพราะมุขนี้นะเนี๊ยะ



อื้อ น่าฉงฉาน
คือ ตะเองถามในสิ่งที่ ไม่ค่อยมีใครกล้าฟันธงไง
เพราะ เป็นคำตอบที่อาจจะขัดกันในทางตำราได้ ถ้าถือตำราคนละเล่ม



แต่เราพอจะหน้ามึนตอบได้
แต่จะเชื่อได้หรือไม่ ให้พิจารณาเอาเอง
ตอบจากความเห็นที่เราประสบ ประกอบกับการโดนตบหลายผั๊วะจากอาจารย์ นะ

1. ตอบ ตั้งใจ เจตนา ไม่ได้ ไม่ใช่ ไม่เห็น
2. ตอบ ไม่ตั้งใจจะดู แต่เห็นบางอย่างแสดงความเป็นบางอย่างที่ยังไม่เคยเห็นการอธิบายไว้ในตำรา
3. ตอบ เอ๋ คำถามข้อนี้ มันซ้ำซ้อนกับสองข้อข้างต้นรึเปล่า
ออกความเห็นแถมก็ได้ เพราะเราไม่สามารถดูจิตว่าง ด้วยจิตที่ไม่ว่างได้
จิตที่ไม่ว่าง รู้ได้เฉพาะจิตที่ไม่ว่าง แต่จิตที่ว่าง อะไร ๆ ก็รู้

ถามว่า แล้วมันรู้ได้ไง ก็มันเป็นของมันอย่างนั้น
ทำไมมันต้องเป็นเช่นนั้น ก็ถ้ามันไม่เป็น การเกิดจะอาศัยอะไรเกิด

ถ้าการเกิดยังเป็นสิ่งที่ต้องมีอยู่
สิ่งที่เอื้อต่อการเกิดก็ต้องมี

เราคือ การเกิด หรือ เราคือสิ่งที่เอื้อต่อการเกิด หรือไม่ใช่ทั้งสองอย่าง

ทำไม จิตจึงเป็นอนัตตา เพราะตำรา
หรือเพราะ มันเป็นเช่นนั้นของมันเอง

ร่วมเดาแค่นี้พอ เพ้อมากไม่ดี เขาว่าตูบร้า

บางครั้งบางคราว คำบัญญัติมักจะเป็นสาเหตุทำให้เกิดความสับสน ตัวอย่างเช่น"จิตตามดูจิต"
คนฟังที่ยังไม่เข้าใจเรื่องของจิตย่อมต้องสงสัย ไม่ว่าคนที่มีทิฐิว่าจิตมีดวงเดียวหรือจิตเกิดดับ

คนที่มีทิฐิว่าจิตมีดวงเดียว มันย่อมเป็นไปไม่ได้เลยว่า "จิตตามดูจิต"
เมื่อจิตมีดวงเดียวไม่เกิดดับ จะไปตามดูจิตได้อย่างไร
ส่วนใหญ่จะโมเมไปเลยว่า"ดูอาการของจิต"

ส่วนคนที่มีทิฐิว่าจิตเกิดดับ ก็มักสงสัยว่า แล้วจะดูอย่างไร ในเมื่อมันดับไปแล้ว
จิตไม่ได้ตามดูจิตหรอกครับ อันที่จริงในแง่ของจิตเกิดดับ มันเป็นการทำงานของใจไม่ใช่จิต
ใจหรือธัมมารมณ์ไปคิดถึงจิตดวงเดิมที่พึ่งดับไป เรียกว่าสัญญา
ทำให้เกิดสภาวะใหม่หรือจิตดวงใหม่ที่เรียกว่า สภาวะระลึกรู้หรือสติครับ
ฉะนั้นความหมายของ " จิตตามดูจิต" ก็คือการมีสตินั้นเอง

ไม่ว่าจะป้าหรือเรา ผู้ที่สั่งคือ สมองในส่วนของกาย ในส่วนของป้าสมองของป้าสั่งให้ปากบอกหรือสั่งเรา
เมื่อเรารับรู้ทางหู สิ่งที่ป้าสั่งหรือเนื้อหาจะไปที่สมองของเรา และสมองจะสั่งกายเราให้กระทำในสิ่งนั้น
นี่เป็นการอธิบายความ ในส่วนของกายเพียงอย่างเดียว และดูจากเหตุผลที่ให้มา
สรุปผู้ที่สั่งคือสมองที่เป็นส่วนของกาย จิตหรือสภาวะไปสั่งอะไรกายไม่ได้หรอกครับ
เพียงแต่เป็นเหตุปัจจัย ส่งผลไปยังสมอง ทำให้สมองสั่งการไปตามอารมณ์หรืสภาวะนั้นๆครับ

ถ้าใช่คำว่า"ดู" มันดูไม่ได้อยู่แล้วครับ อันที่จริงต้องใช้คำว่า "ระลึกรู้หรือสติครับ"

มันเป็นเรื่องของการบัญญัติศัพท์ผิดครับ ใช่คำวา"ดู"ไม่ได้ ต้องใช้"ระลึกรู้"
วิธีการตามที่อธิบายตอนต้น

ดูไม่ได้เพราะ คำว่า"ดู"เขาใช้กับอาการที่ตาไปมองสิ่งที่เป็นรูปธรรม จิตเป็นนามธรรม
เราต้องใช้สติเป็นเครื่องระลึกรู้ครับ