21075.ดูลิงป่าเล่นกัน (เมื่อใจฟุ้งซ่านก็ให้ปฏิบัติถูกต้อง)

ariyachon

นึกมโนภาพ เรากำลังนั่งอยู่ในป่า
มีต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง มีลิงป่าหลายตัว
กระโดดไปมาระหว่างกิ่งไม้ถึงกิ่งไม้ สนุกสนาน
ตามประสาสัตว์ป่า
เราก็นั่งพิงโคนไม้นิ่งอยู่
ดูลิงป่าเล่น ด้วยความสบายอารมณ์
ระวัง อย่าเป็นลิงเสียเองนะ
ลิง คือ ความคิดฟุ้งซ่าน
เรา คือ สติ
ต้นไม้ ลมหายใจ คือ อารมณ์กรรมฐาน
เมื่อจิตใจไม่สงบมาก ๆ
ก็ให้ปฏิบัติถูกต้องกับความไม่สงบ
บางครั้งจิตใจของเราไม่ต้องการสงบ
ฟุ้งซ่านมาก ๆ ยิ่งพยายามหยุดคิด
ทำใจให้สงบ ก็ยิ่งรำคาญมากขึ้น
เมื่อเป็นเช่นนั้น ตั้งหลักใหม่
ไม่ต้องตั้งใจจะหยุดคิดให้สงบ
ศึกษาความไม่สงบ
เสียใจเพราะจิตไม่สงบ ก็ผิด
ดีใจเพราะจิตสงบ ก็ผิดเหมือนกัน
เราต้องไม่ยินดี ยินร้าย
ด้วยจิตใจเป็นกลาง ๆ
สงบ ๆ สบาย ๆ
เรา ความรู้สึกตัวก็มีอยู่
รู้อยู่ว่าไม่สงบ
หายใจเข้าลึก ๆ หายใจออกยาว ๆ สบาย ๆ
รู้ลมหายใจออก ลมหายใจเข้า
พร้อมกับรู้อยู่ว่าใจไม่สงบ
แต่พยายาม รู้เฉย ๆ รู้อยู่เฉย ๆ
ไม่สงบ ไม่เป็นไร
รู้เฉย ๆ รู้เฉย ๆ
อย่ายินดี…
อย่ายินร้าย…
อย่ายึดมั่นถือมั่น…
สิ่งที่เราพยายาม คือ ระลึกรู้ลมหายใจ
รู้เฉย ๆ
ด้วยใจดี ใจเมตตา
เอาระบบ ดูเล่น ๆ ดูลิงป่า
หายใจเข้าลึก ๆ หายใจออกยาว ๆ
หน้าที่คือการเจริญสติ
ไม่ต้องทำอะไรกับจิตไม่สงบ
วางเฉยกับความไม่สงบ
สติเกิดเมื่อไร ความไม่สงบก็หายไปเอง

พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก

คนไร้สาระ

กฎการใช้บอร์ด

21075.ดูลิงป่าเล่นกัน (เมื่อใจฟุ้งซ่านก็ให้ปฏิบัติถูกต้อง)

ผู้ใช้งานขณะนี้


ทั่วไป เว็บธรรมจักร