66276."เล่าเรื่องหลวงปู่คำดี ปภาโส" (หลวงตามหาบัว ญาณสันปันโน)

ธรรมโฆษ

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน

.
"เล่าเรื่องหลวงปู่คำดี ปภาโส"

" .. "หลวงปู่คำดีฯ นิสัยของท่านผาดโผน" ท่านเล่าให้ฟังตอนที่มันเป็น ผมไม่ลืมนะ "เหมือนกับว่าท่านยังมีสายบุญสายกรรมเป็นเงื่อนต่อ ไม่งั้นท่านฆ่าตัวตายไปเลย" โน่น ขนาดนั้นนะ "มันถึงได้คิดย้อนไปถึงพระโคธิกะที่ท่านฆ่าตัวตาย มันมีสาเหตุเป็นไปได้อย่างนั้นนะ อย่างเราก็เหมือนกัน ที่สมาธิเสื่อม เสื่อมคราวนี้ต้องตายเท่านั้น" แน่ะ มันมีสาเหตุที่จะทำให้เป็นไปได้อย่างนั้น "หลวงปู่คำดีฯ ท่านก็เหมือนกันท่านก็ผ่านของท่านมาได้ "

ท่านเล่าให้ฟัง "ท่านเดินจงกรมอยู่ทางด้านทิศเหนือของกุฏิ เดินจงกรมอยู่ มันติดปัญหา ท่านว่า โห ติดอย่างไปไม่ได้เลย" เหมือนหอกเหมือนหลาวทิ่มในหัวใจ อย่างนั้นแหละ "ติดปัญหา ถ้าสติปัญญาแก้ไม่ได้แล้วก็เป็นอย่างนั้นแหละกิเลส" ฟัดกันยังไง มันก็ไม่ได้เรื่อง

ท่านว่า "คิดไปหาใครมันก็ไม่สัมผัสใจท่านว่าอย่างนี้นะ มันมองเห็นแต่ท่านมหาองค์เดียวเท่านั้น" ท่านว่า ปุ๊บปั๊บ "ออกมาจากทางจงกรมก็มาจุดธูปจุดเทียนแล้วก็ไหว้พระ แล้วกราบลงไปตั้งสัจจะอธิษฐานภายในจิตขึ้น ขออาราธนาท่านมหาบัวมาโปรดโดยด่วน" เวลานี้ติดปัญหาหนักที่สุดท่านว่าอย่างนี้นะ ท่านอาจารย์ทำไมถึงพูดอย่างนี้ล่ะก็ผมทำอย่างนั้นจริงๆ นะ ท่านมหา ท่านว่าอย่างนี้

มันก็บันดลบันดาล "พอตื่นเช้าขึ้นมา เราก็ไปวันนั้นเลยนะ ทั้งๆ ที่เราไม่เคยไปด้วยซ้ำ วัดถ้ำผาปู่
เราก็ยังไม่เคยไป ดูเหมือนจะไปกับธรรมลีนะ ใช่มั้ย ลีฯ ไปกับท่านใช่มั้ย" (โดยข้าน้อย หลวงปู่ลีตอบ) ดูเหมือนเดือนมิถุนายน วันที่ ๒๗ ที่ผมไปหาท่าน ออกจากนี้วันที่ ๒๖ ไปค้างวัดครูจารย์ชอบ ก่อนคืนหนึ่ง

พอเที่ยงวันนี้ "ตัดสินใจปุ๊บปั๊บ ไปเดี๋ยวนี้ เอารถลูกสาวกิมจิมนี่แหละไป" เป็นรถสองแถว แต่ก่อน รถมันไม่มีมากเหมือนทุกวันนี้ เที่ยงก็ออกจากนี่ ไปก็ไปแวะค้างอยู่กับหลวงปู่ชอบเสียก่อนคืนหนึ่ง คุยธรรมะกับท่านพอสมควรแล้ว เช้ามาฉันจังหันเสร็จก็ไปเลย "ไปวัดถ้ำผาปู่ ไปก็ไปเจอท่านเผย"

ท่านเผยปุ๊บปั๊บก็จะไปเปิดประตูเรียกท่านลงมา "พอเรามองเห็น อย่านะเผย วันนี้ผมจะค้าง อย่าเพิ่งรบกวนท่าน ผมมีโอกาสที่จะได้คุยกับท่านอยู่" แล้วเราก็เดินออกมา ท่านเผยอ้อมไปด้านหลัง ไปบอกหลวงปู่คำดี ทีนี้ ท่านลงมาเปิดประตูเองเลย ..

หลวงปู่คำดี ปภาโส

(มีต่อ)

ธรรมโฆษ

"โห ท่านมหาๆ มาๆๆ" หลวงปู่คำดีฯ
"ข้าน้อยจะพักอยู่คืนนี้อยู่ เดี๋ยวค่อยคุยกันกะได้ ให้ครูจารย์พักซะก่อน " หลวงตาฯ
"พักกะมาซะก่อนมา โห้ มาเร็วอยู่เนาะ" เป็นลักษณะดีใจ

"เร็วจังใด๋ล่ะ" หลวงตาฯ
"ฮ่วย เดี๋ยวสิเว่าให้ฟังแหม่ะ " หลวงปู่คำดีฯ

"ข้าน้อยมาตามประสาบ้าของข้าน้อยเด๊ะ ยังบ่คุยหยังดอก ให้ครูจารย์พักเสียก่อน" หลวงตาฯ "เดี๋ยวห้าโมงแลงสิให้พระไปนิมนต์เด้อ" หลวงปู่คำดีฯ ว่า

พอก่อน ๕ โมงเย็น เราก็มาก่อน ไม่ต้องให้พระไปนิมนต์ "มาแล้วก็เอากันเลยล่ะคราวนี้ คุยกันสองต่อสอง ท่านปิดประตูกึ๊กเลย ไม่ให้ใครเข้าไปรบกวน" มีแต่ท่านกับเรา คุยกันจนกระทั่ง ๒ ทุ่มโน่นน่ะ คุยธรรมะก่อน "ท่านพูดตอนที่ท่านติดปัญหา พอท่านเล่าจบลงแล้ว เราก็ถวายอุบายเลยแหละ"

ท่านว่า "พิจารณาอะไรๆ มันก็หมดไปแล้ว จิตมันบ่อยากพิจารณา แต่ก่อนพิจารณาเรื่องร่างกายนี้ก็เอาจนแหลกละเอียด" เดี๋ยวนี้มันไม่อยากพิจารณาอะไรเลย "มันรวมตัวเข้ามา ไม่ทราบจะพิจารณาอะไร ทีนี้ พิจารณาขันธ์ ๕ ไม่มีความหมายอะไร มันก็ไม่อยากจะพิจารณา" ก็ไม่รู้จะปฏิบัติอย่างไรต่อไป

โอ้ ผู้เฒ่าก็รู้เร็วอยู่นะ "เอ้อ เอาล่ะๆ ทีนี้ เข้าใจแล้วๆ รู้วิธีปฏิบัติแล้วทีนี้" ปรากฏว่าท่านคึกคัก ขึ้นมาเลย "มันโดนปึ๋งในหัวใจท่าน มันเป็นธรรมะเฉพาะ ถ้าผู้ไม่รู้แก้ไม่ได้" ไม่ใช่ธรรมะด้นเดา

ท่านเล่าจบลงปั๊บ "เราก็เข้าใจทันที พอจบแล้ว เราก็ถวายเลย ไม่ได้มากนะ มันถึงใจผู้เฒ่า" นี่ล่ะอันหนึ่งที่ผู้เฒ่า พูดว่า "อาจารย์มหาบัวเป็นอาจารย์ของอาตมานะ" นี่ล่ะ .. "

(หลวงตามหาบัว ญาณสันปันโน)
หนังสือ อนุสรณ์งานประชุมเพลิงสรีระสังขาร
หลวงปู่ลี กุสลธโร

หลวงปู่ลี กุสลธโร

:b8:

กฎการใช้บอร์ด

66276."เล่าเรื่องหลวงปู่คำดี ปภาโส" (หลวงตามหาบัว ญาณสันปันโน)

ผู้ใช้งานขณะนี้


ทั่วไป เว็บธรรมจักร