ในฆฏิการสูตร ได้เล่าถึงฆฏิการอุบาสกชวนสหายชื่อโชติปาลไปฟังธรรมกับพระกัสสปพุทธเจ้า

เมื่อชวนครั้งแรก ๆ โชติปาลยังไม่ยอมไป กล่าวว่า "จะมีประโยชน์อะไรที่จะไปพบสมณะโล้นนี้" แต่เมื่อถูกชวนบ่อยเข้าจนถึงกับฆฏิการอุบาสกได้ชวนโดยเอามือจับผมของโชติปาละที่พึ่งสระผมเสร็จแล้ว โชติปาละแปลกใจจึงยอมไปหาพระกัสสปพุทธเจ้า

เมื่อได้ฟังธรรมแล้วก็เลื่อมใสขอบวช

ซึ่งในช่วงพุทธกาลของพระกัสสปพุทธเจ้านี้ ฆฏิการอุบาสก

ได้รับการสรรเสริญจากพระกัสสปพุทธเจ้าอย่างมากเช่น ในคราวที่กุฏิรั่ว ไปขอหลังคาบ้านก็ยอมให้แม้ให้แล้วหลังคาบ้านตัวเองจะไม่มี หรือ แม้ไปบิณฑบาตก็จะตักบาตรก่อนที่จะกินเอง เป็นต้น และในกาลต่อมา

ฆฏิการอุบาสกคือฆฏิการพรหมผู้ถวายอัฐบริขารแก่พระโคดมพุทธเจ้า

และโชติปาลคือพระสมณโคดมพุทธเจ้านั่นเอง

 โชติปาลมาณพได้บรรพชาอุปสมบทแล้ว
ในสำนักพระผู้มีพระภาคทรงพระนามว่ากัสสป
ผู้เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า.
 ครั้นเมื่อโชติปาลมาณพอุปสมบทแล้ว

ไม่นานประมาณกึ่งเดือนพระผู้มีพระภาคทรงพระนามว่ากัสสป
ผู้เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
ประทับอยู่ในเวภฬิคนิคมตามควรแก่พระพุทธาภิรมย์แล้ว 

เสด็จหลีกจาริกไปทางพระนครพาราณสี
เสด็จจาริกไปโดยลำดับ ถึงพระนครพาราณสีแล้ว.



  เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๓ บรรทัดที่ ๖๕๙๖-๖๘๒๔ หน้าที่ ๒๘๘-๒๙๗.
https://84000.org/tipitaka/attha/v.php? ... 6&Z=6824...

เมื่อตอนเด็ก เมก็ชอบต่อจิ๊กซอว์ มีหลายภาพ ที่ต่อเสร็จแล้ว พ่อกะแม่ ก็เอาไปไส่กรอบไว้ให้
การจะนั่งต่อ ก็ต้องเพียร ต้องประณีต  ไม่หัก ไม่งอ หยิบแต่ละชิ้น มาพิจารณา สติแบบปุถุชนเด็กๆธรรมดา 
ไม่ได้เป็นอนุสติด้วยซ้ำ  สมาธิแค่จดจ่อในสิ่งที่ทำ เหมือนเด็ก เหมือนผู้ใหญ่ทั่วไป 
ยังไม่ใช่สัมมาสมาธิ 
ค่อยๆหยิบ ค่อยๆ วางลงทีละชิ้นๆ  ทุกด้าน ต้องประสานกัน ต่อกันได้  ความสมบูรณ์ของภาพ ก็ค่อยๆเริ่มปรากฎ
แต่ละภาพ ก็จะสมบูรณ์ ผ่านเวลาไป มากบ้างน้อยบ้าง ในแต่ละภาพ 
แต่ ๆๆ ภาพเหล่านั้น มีภาพตัวอย่างก่อนแล้วให้จดจำ ว่าเป็นภาพอะไร
การเรียงต่อ จึงไม่หนักหนา ถ้ามีความตั้งใจทำให้เสร็จ 

แต่พระธรรม มีความวิจิตร ละเอียดอ่อน พิศดาร
ไม่ใช่สิ่งที่มีในสัญญาว่าภาพที่กำลังต่อนี้เป็นอย่างนี้  อย่างนั้น
การเรียงต่อ จึงต้องใช้ความเพียร ความพยายาม พินิจพิจารณา 
สมาธิ สติ ปัญญาที่จะมองภาพ 
การจินตนาการภาพไปในที่สุดแห่งภาพนั้น ก็ไม่มีทางจินตนาการไปได้ 
ไม่รู้ว่าต่อภาพไป จะออกมาเป็นรูปไหน อย่างไร
ภาพที่ไม่เคยเห็น ไม่เคยพบมาก่อน ก็จะเริ่มปรากฎ 
ก็ต้องพยายามยิ่งยวดกว่า  ทุ่มเทกายใจ เพื่อให้ถึงความสำเร็จ 

สติระลึกพระพุทธ พระธรรม พระอริยะสงฆ์ เป็นนิตย์ ระลึกลงในกาย ระลึกลงในใจ ที่ไปในนั้นแล้ว
ระลึกในใจในสิ่งที่กำลังกระทำ เป็นนิตย์ พิจารณา หยิบทีละแผ่นๆ มาต่อ อย่างตั้งใจ กลางวัน 
กลางคืน ไม่ใช่กลางวัน ไม่ใช่กลางคืน
ในบ้าน นอกบ้าน ไม่ใช่ทั้งในบ้าน หรือนอกบ้าน ก็บรรจงทำ
จนภาพต่างๆ ก็เริ่มปรากฎเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา 


ก็ขอน้อมบูชาด้วยเศียรเกล้า   แด่องค์พระผู้มีพระภาค
ขอกราบบูชาพระคุณค่ะ 


บ่อยๆครั้ง ก็มานั่ง งงๆ กับจิ๊กซอว์ที่หยิบมา  ก็ยังโชคดีนะคะ ที่หัว เม ยังไม่แตกเป็นแปดเสี่ยง