ธรรมไม่ใช่ตัวตน
ธรรมแปลว่าสิ่งที่มีจริง
โลกแปลว่าสิ่งที่เกิดดับ
ขันธ์แปลว่าเกิดดับทรงไว้ซึ่งความว่างเปล่า
ธรรมมีความละเอียดมากต้องฟังคำอธิบายเพื่อเข้าใจถูกตามได้ทีละคำเพื่อปรุงแต่งสติปัญญาตรงปัจจุบัน

ขณะนี้กำลังมีธาตุ4ขันธ์5อายตนะ6คือกายและใจ
ให้ได้เรียนรู้และศึกษาพระพุทธพจน์จากการฟังใฟ้เกิดปัญญา
ตามการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้าโลกมีและว่างเปล่าจากตัวตนมีแต่ธรรม
ดังนั้นการศึกษาพระธรรมจึงเป็นการศึกษาความจริงที่กำลังที่กายและจิตใจในขณะนี้

สิ่งที่มีจริงที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ศึกษาได้ตอนกำลังมีกายและจิตใจไม่เกิดนอกร่างกายนี้
จึงต้องมีความเพียรในการฟังความจริงเพื่อเข้าใจสิ่งที่มีจริงที่กำลังปรากฏให้รู้ว่ามีในขณะนี้
เพราะเป็นการศึกษาลักษณะการเปลี่ยนแปลงของธรรมที่มีอยู่ตลอดเวลาเพื่อเข้าใจความจริง
ลักษณะการเกิดของธรรมที่ผลักดันจากสภาพรู้ภายในกายคือการเกิดดับของจิต+เจตสิก+รูป
ส่วนนิพพานคือธรรมเดียวที่ไม่ปรากฏว่ามีที่กายและจิตใจในขณะนี้เพราะนิพพานไม่มีจิตเจตสิกรูปอยู่

ธรรมมี2อย่างคือรูปและนามที้เรียกว่าขันธ์5แต่ละ1ขันธ์มีลักษณะเฉพาะตนแต่ละ1อย่างไม่ซ้ำลักษณะ
รูปคือกายนี้เป็นรูปธรรมเป็นธาตุไม่รู้คือรูปขันธ์ประกอบด้วยมหาภูตรูป4+อุปาทายรูป24ไม่ใช่ตัวตน
นามคือจิตใจเป็นนามธรรมเป็นธาตุรู้2ประเภทคือ1)จิต 2)เจตสิก
สุขทุกข์คือความรู้สึกคือเวทนาขันธ์คือเจตสิกที่ไม่ใช่ความคิด
ความคิดเป็นจิตคือมโนวิญญาณครบ5ขันธ์ที่เกิดในความมืดมิด

ธรรมชาติของจิตหยุดคิดไม่ได้เพราะคิดคือมโนวิญญาณที่เกิดสลับเห็นได้ยินดมกลิ่นลิ้มรสรับสัมผัสกายใจ
ฟังเท่าไหร่ก็ยังไม่พอจะรู้ความจริงจึงต้องฟังทุกวันเพื่อตามรู้ความจริงที่กายใจกำลังมีคือศึกษาตัวจริงธัมมะ
ถ้าไม่ฟังก็ไม่มีปัญญาใหม่เกิดเพิ่มขึ้นเพราะกำลังศึกษาเงาของธรรมคือการเดินตามรอยเท้าโคเข้าหาตัวโค
มันคุ้มค่าที่ได้รู้ว่เกิดเป็นคนแล้วเพราะคนเท่านั้นที่จะประเสริฐเพราะได้ฟังพระธรรมให้เกิดสติปัญญาของตน
https://youtu.be/zn2omjO32gs