ที่จำไว้ไม่ตามไปชาติหน้าเพราะถ้าไปเกิดเป็นลิงก็ลืมหมดทุกคำ
จิตขณะนี้คือวิบากกรรมอดีตแสนโกฏิขณะชาติใดไม่อาจทราบได้
มาปรากฏให้รู้ว่าได้เคยเกิดเป็นคนมาก่อนและได้พบพระพุทธเจ้าด้วย
จึงมีการปรากฏเกิดเป็นนิมิตรูปจิตแสนโกฏิว่าได้เกิดพบพระพุทธศาสนา
แต่ศาสนาแปลว่าคำสอนหมายถึงเกิดมานี้แหละถ้าไม่ฟังจะไม่รู้จักคำสอน
เกิดเป็นคนตาไม่บอดหูไม่หนวกจึงจะฟังคำสอนดับอวิชชาที่เกิดตอนกะพริบตาได้
เพราะสัญญาจำคำได้ไม่ใช่ปัญญาของตนเองเพราะบัญญัติคำคือคำของผู้ทศพลญาณ
ทศพลญาณคือสิ่งที่พระพุทธเจ้าด้วยกันเท่านั้นจึงจะสรรเสริญพระคุณผู้ถึงทศพลญาณได้
ไม่มีใครเกิดปัญญาได้โดยไม่ฟังความจริงตรงตามที่พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ตรัสรู้อย่าเลียนแบบทำ
คือไปอ่านคำไหนก็ไปท่องจำเอาไปทำไม่ใช่ปัญญาค่ะเป็นกิเลสตัวตนคิดทำคืออัตตาพาทำเกินวิสัยสาวก
สาวกแปลว่าผู้ฟังคำสอนรู้เรื่องแล้วรู้สึกตัวทันทีว่าเพียงพริบตาเดียวก็มีอวิชชาใหม่เกิดถึงแสนโกฏิขณะจิต
สภาพธรรมเกิดดับหมดไปแล้วยังหลงสัญญาจำว่าตัวเองมีตัวตนไม่สำนึกคุณของการฟังให้เกิดปัญญาเลยค่ะ
ไม่รู้สึกตัวว่ากิเลสตัวเองที่หมักดองในจิตตนเองไหลออกมาทันทีที่ตื่นลืมตาดูโลกเร็วเท่าพริบตาไหลตายอยู่
ลืมทำปัญญาโดยการฟังคำสอนให้รู้เรื่องทีละคำเพราะเกิดมาแล้วกว่าจะโตจนรู้ความสะสมความจำว่ามีตัวตน
พระพุทธเจ้าสอนให้รู้ว่าธรรมคือสิ่งที่มีจริงกำลังเกิดที่ตัวให้ฟังจนกว่าจะรู้สึกที่ตัวว่าอะไรจริงเท็จ ถูกผิด ดีชั่ว
การศึกษา(สิกขา)เกิดจากทบทวนตนเองเทียบตรงตามพระไตรปิฏกโดยสนทนากันให้คิดถูกตรงตามได้ปกติ
ขณะที่กำลังตั้งใจฟังเข้าใจแต่ละคำตามไปทีละคำขณะนั้นมีพระธรรมอารักขาจิตลดอัตตาโลภโกรธหลงได้
ถ้าไม่มีปัญญาคิดถูกตามฟังก็โลภคิดทำสารพัดคือฟังไม่ได้ศัพท์จับไปกระเดียดทำตัวตนอวิชชาเพิ่มนั่นเอง
https://youtu.be/RVILkmqVXrc