ชีวิตทั้งชีวิตทำได้แค่นี้เนาะเม อ่านสิ่งไหนก็ไม่รู้เรื่อง ไม่เข้าใจ แต่ยกนั่นยกนี่มาแถได้หมด กลับไปทำมาก่อนไป๋ อย่างที่คิดไว้เป๊ะๆ ..จับปลาได้ด้วยมือเปล่ามันแบบนี้

บัญญัติไหนมันก็เป็นบัญญัติ สมมุติคำขึ้นกำหนดความหมายสิ่งต่าง ๆ
หากบัญญัติสิ่งที่เป็นสภาพเนื้อแท้ เป็น วิชชามานบัญญัติ
หากบัญญัติสิ่งที่ไม่มีในสภาพเนื้อแท้ เป็น อวิชชามานบัญญัติ

พุทโธเป็นคำสมมุติ ผู้บัญญัติกำหนดคำว่าพุทโธ ใช้แทนธรรมนี้ ๆ เมื่อเอ่ยถึงพุทโธหมายถึงธรรมนี้ ๆ ก็แล้วแต่ท่าน ซึ่งมีผู้บัญญัติไว้เยอะแยะมากมาย

ส่วนผมกำหนดคำว่าพุทโธนี้ หมายถึง องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระอรหันต์ตรัสรู้ชอบได้ด้วยพระองค์เอง ฯ
เมื่อผมกำหนดอย่างนี้ เอ่ยถึงพุทโธก็หมายถึงพระพุทธเจ้า เมื่ออาศัยบริกรรมพุทโธก็นึกคิดถึงพระพุทธเจ้า
เกิดความปิติยินดี ตั้งมั่นด้วยอาการอย่างนี้

บริกรรมพุทโธ ๆ นี้เพื่อให้ชำระล้างจิตใจ การให้ความหมาย พุทโธแทนพระพุทธเจ้า เป็นอุบายให้จิตใจมีความยินดีต่อคำบริกรรมทำให้เกิดความตั้งมั่น อาศัยความตังมั่นอบรมศีล อบรมสมาธิ อบรมปัญญา ไม่ใช่เพื่อให้ตนเองเป็นพระพุทธเจ้า

................................

เม : ไปกดอ้างอิงไว้ เรยลบแก้ไขข้อความ ไม่ได้แระ น๊ะค๊ะ คริคริ

J : ผมจะหวั่นไหวอะไร แม้หากผมเห็นผิด พูดผิด ผมก็ยอมรับได้ว่าเห็นผิดพูดผิดปรับความเห็นให้ถูกพราะผมไม่เคยไปอวดตนว่าฉลาดมีปัญญา ดูถูกคนอื่นว่าไม่ฉลาดไม่มีปัญญา ผมไม่จำเป็นต้องแถ กลบเกลื่อน หยิบยกนั่นยกนี่มาอ้างให้ตนคนอื่นผิด ทั้งที่เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง พูดพึงบัญญัติอ้างปรมัตถ์ พูดถึงปรมัตถ์ อ้างบัญญัติ พูดถึงถึงปฏิบัติอ้างปริยัติ พูดถึงปริยัติอ้างปฏิบัติ คนอื่นเขาไม่ได้โง่หมดทุกคน คนรู้จริง เห็นจริงมี ควรมีความละอาย

คริคริ

ปลายตายน้ำตื้น โดนจับได้ ว่าใช้จิตพุทโธ
จิต+พุทโธ คือ จิตของพระพุทธองค์
เรยโดนจับได้ ว่า จิตนี้ ไม่มีในสามัญสัตว์อย่างคุณ
เพราะจิตพุทธโธ อันบริสุทธิ์ผ่องแผ้วนั้น ต้องประกอบด้วยทศพลญาณที่ สำคัญ
ที่ พระอรหันต์ และพระสาวก ไม่มี และสามัญสัตว์อย่างคุณไม่มี





คุณ Love j เข้าใจผิดๆ

ไม่ตรงตามพระพุทธเจ้าสอน
พระพุทธองค์ ทรงแสดงธรรมตลอด 45 พรรรษา
เพื่อให้พุทธบริษัท ได้ศึกษา ในคำสอนที่ถูกต้อง ของพระพุทธองค์

ด้วยเหตุนี้ จึงสอนให้ปฎิบัติ ในธุระ 2 อย่าง
คือ
1 คันธะธุระ
2 วิปัสสนาธุระ
เพื่อให้เกิด ปริยัติ ปฎิบัติ ปฎิเวธ ตามที่พระบรมศาสดา ได้สอน


แต่ คุณ Love J กลับไม่มีความละอายใจ ไม่ได้ศึกษา ที่ไม่เคารพ ในคำสอนของพระศาสดา
ปริยัติ ก็ไม่เรียน ปฎิบัติก็เรยผิดเพี้ยน ปฎิเวธก็เรยไม่ตรงตามที่พระพุทธองค์สอน





พระสูตรใดกล่าวว่า จิตบริสุทธิ์ผ่องแผ้วมีแต่พระพุทธเจ้า พระอรหันต์ ?
................

เมื่อผมถูกโจทย์ มีสติอธิบาย ด้วยเหตุ ด้วยผล อิงอรรถ อิงธรรม สำรวมระวังคำพูด

คุณ โลกสวย ถูกโจทย์ไม่แก้ ถูกถามกระอักกระอ่วน เบี่ยงเบนประเด็น ถามเรื่องนี้ปริ้นไปเรื่องนั้น ถามเรื่องนั้ปริ้นไปเรื่องนี้ ตอบกับด้วยคำที่ไม่เป็นธรรม ใส่ร้ายผู้อื่นด้วยคำไม่จริง พูดสนับสนุนตนเองผิด ๆ แต่อ้างอิงพระธรรมคำสอน

อย่างไหนควรละอาย อย่างไหนไม่ได้ศึกษา อย่างไหนที่ไม่เคารพในคำสอนของพระศาสดา อย่างไหนปฏิบัติผิด อย่างไหนปฏิเวธไม่ตรงตามคำสอน ?

555 ปิติ ในคำบริกรรม พุทโธ เริ่มๆๆๆมาแล้วหรอคร๊า

เม บอกไปก่อนหน้าไป นี้แระ ว่า ผู้ปฎิบัติจริงๆน่ะ

ปิติ จะมาก่อนที่จะเอ่ยปากบริกรรม พุทโธซะอีก


จะหาอ่านเจอมั๊ยเนี่ย เอ่?



ทำไปเรื่อยๆน๊าค๊า

จะได้มีอุปนิสัยของผู้ปฎิบัติที่ปฎิบัติ จริงๆกะเค้ามั่ง


คริคริ

เค้าจะเกิดปิติเมื่อไร คุณจะหยิบยกมาอ้างทำไม
อาการแต่ละคน ๆ ไม่ได้เหมือนกัน โจทย์สิ่งที่เป็น
สาระ เป็นความจริงดีกว่าครับ

สาระ สูงสุด สำคัญที่สุด คือ คุณตีความพุทโธไม่ออก

พุทโธไม่ลงใจ
ใจไม่เป้นใหญ่ ไม่เป็นประธาน ได้แค่คำ บริกรรมปากเปล่าไป

ปิติ เรยไม่ได้เกิด ก่อน ปัสสัทธิ ไม่ออกผล โสมนัสไม่มี ในขณะ เพียงแค่ที่กำลังคิดจะนึก คิดในคำบริกรรมไง

แต่ มาเกิด เอาหลังจากใช้บริกรรมพุทโธกำกับไปแล้ว

นี่แหละ คือสาระสำคัญ คือประโยชน์สูงสุด ที่คุณไม่เข้าใจ

โยนิโสมนสิการไม่แยบคายเอง

คริคริ

อะไร ?
นึกพุทโธ ระลึกถึงพระพุทธเจ้า เกิดความปิติยินดีในองค์ศาสดา
ยินดีในพระคุณของพระพุทธเจ้า มีอะไรผิดตรงไหนครับ ?

ไม่ผิดหรอกค่ะ
แต่ ช้าไปหลายก้าว

เปอร์เซนต์ ของความปิติ จากความรู้คุณในพระพุทธองค์
นั้นออกมาจากใจ ไม่ใช่แค่ปาก ยิ่งมาก เท่าไร

ความมั่นคงยิ่งมากเท่านั้น

ที่บอกให้ เพราะเมตตาหรอกน๊ะ

เพราะคุณหาสาระ หาประโยชน์จากผู้ปฎิบัติดีปฎิบัติชอบไม่ได้
เรยทำตามอุปนิสัยตัวเอง
ไม่รู้ว่า

ในคัมภีร์พุทธวงศ์
พระพุทธเจ้า สมณโคดม ได้แสดง สิ่งที่พระทีปังกรพุทธเจ้า
ได้ทรงแสดง ใว้ ในเรื่อง ภาวนา
เพราะไม่ได้เรียนพระธรรม ไม่ได้เรียนพระไตรปิฎก

เรยหาประโยชน์ จากผู้ปฎิบัติดีปฎิบัติชอบ ในการภาวนาท่านนั้นไม่ได้

คริคริ

เพราะถ้าคุณเรียนพระไตรปิฎกมา
คุณจะละอุปนิสัยเดิม
และทำตาม พระธรรม จากพระไตรปิฎก
นิสัยเดิมๆๆ ไม่ได้ทำให้คุณเป็นพระอริยะเจ้าได้
โดยไม่ก้าวล่วนิสัยเดิมเสีย

คุณเรยใช้แต่นิสัยเดิมๆ จนชินชาไป

ผู้ที่ชี้ พระธรรม มาให้ กลายเป็นคนเหยียดหยาม

คุณจะเชื่อมั่นอย่างนั้น ใครจะไปห้ามอะไรได้
คุณก็ยึดมั่นในตัวเองไปเหอะค่ะ


คริคริ