57044.พุทธธรรมในการดำรงชีพ (แลกเปลี่ยนธรรมในการใช้ดำรงชีพ)

แค่อากาศ

eragon_joe เขียน:

:b32:

โดยเบื้องต้น งานโครงการต้องมีงบแผนนะตะเอง
ต้องมีขอบเขต spec. งาน
การที่งาน CM ใช้เกินประมาณการมาถึงขนาดนี้
โดยไม่รู้เนื้อรู้ตัวเลย เป็นไปได้ยากน๊าาาาาา

:b32:

แอบอมยิ้มก่อน

ต้องมีการรื้อรายละเอียด
ตรวจสอบรายละเอียด
ตรวจสอบข้อตกลงสัญญา
เพราะบางทีอาจจะมีการรับรู้รายการผิดประเภท

ตั้งกรรมการตรวจสอบข้อเท็จจริง

:b13:

ตามหลักความจริง การดำเนินงาน CM อย่างเช่น เราประมูลงานซ่อมบำรุงและดูแลรักษาระบบและรางรถไฟฟ้า วันหนึ่งเกิดรางชำรุด รถไฟฟ้าไม่สามารถวิ่งได้ แต่เต็มโควต้า MA แล้ว ลูกค้าต้องการให้เรา CM หากไม่ทำรถไฟฟ้าก็วิ่งไม่ได้ ซึ่งทำให้ลูกค้าไม่พอใจ การประมูลงานหนึ่งๆ ไม่ใช่แค่เพียงเงิน แต่หมายถึงชื่อเสียงขององค์กรที่มีในประเทศไทยด้วย แล้วหากการซ่อมนี้ไม่มีระบุเป็นข้อนอกเหนือใน TOR ดังนั้นเกิดเหตุการณ์นี้ท่านเอกอนจะไปซ่อมบำรุงให้ไหมครับ หรือจะตัดเลยไม่ทำ ลูกค้าไม่ต่อสัญญาก็ช่าง เสียชื่อก็ช่าง ต่อให้เป็นรัฐวิสาหกิจก็ช่าง เป็นบริษัทเอกชนก็ช่าง ราชการก็ช่าง

:b1:

การทำงานใหญ่ๆ มันจะไม่เป็นดั่งที่คิดไว้แน่นอน ยิ่งอยู่กับค่าเงินที่สูงหลายๆล้านบาท ยิ่งไม่ง่าย การ Service Support ต้องดี

:b16:

ลองคิดดูครับจะแก้ไขยังไง ใช้ธรรมข้อไหน ไหวพริบอย่างไร ข้อนี้แหละจะโชว์ศักยภาพว่าเป็น Win Win ของจริง แล้วมาตอบผมด้วยนะครับท่านเอกอน ท่านอ๊บ และผู้รู้ทุกท่าน

แค่อากาศ

เกร็ดความรู้

อ้างคำพูด:

สังคหะวัตถุ ๔

สังคหวัตถุ แปลว่า ธรรมที่เป็นที่ตั้งแห่งการสงเคราะห์กัน, ธรรมเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวน้ำใจกัน หมายถึง หลักการครองใจคน, หลักยึดเหนี่ยวใจกันไว้, วิธีทำให้คนรัก, หลักสังคมสงเคราะห์ ซึ่งเป็นเครื่องประสานใจและเหนี่ยวรั้งใจคนให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันได้ และทำให้อยู่กัด้วยความรักความปรารถนาดีต่อกัน เหมือนลิ่มสลักรถที่ตรึงตัวรถไว้มิให้ชิ้นส่วนกระจายไป ทำให้รถแล่นไปได้ตามที่ต้องการ

สังคหวัตถุมีสี่ประการ คือ

ทาน การให้ การเสียสละ การแบ่งปันเพื่อประโยชน์แก่คนอื่น ช่วยปลูกฝังให้เป็นคนที่ไม่เห็นแก่ตัว แบ่งปันกัน (แบ่งปันไปมา)

ปิยวาจา การพูดจาด้วยถ้อยคำไพเราะอ่อนหวาน จริงใจ ไม่พูดหยาบคายก้าวร้าว พูดในสิ่งที่เป็นประโยชน์ เหมาะกับกาลเทศะ พูดดีต่อกัน (พูดจาจับใจ)

อัตถจริยา ช่วยเหลือกัน (ช่วยกิจกันไป)

สมานัตตา การเป็นผู้มีความสม่ำเสมอ โดยประพฤติตัวให้มีความเสมอต้นเสมอปลาย วางตัวดีต่อกัน (นิสัยเป็นกันเอง)

ขอขอบพระคุณที่มาจาก https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AA ... E0%B8%B8_4

ข้อมูลเพิ่มเติม
1. http://evaluate.cad.go.th/ewt_dl_link.php?nid=87
2. https://www.smartsme.co.th/content/20039
3. http://www.pattanakit.net/index.php?lay ... &Ntype=121
4. http://www.mcu.ac.th/userfiles/file/lib ... is/790.pdf
5. https://www.visalo.org/article/P_karnKlaiKlear.htm

eragon_joe

แค่อากาศ เขียน:

eragon_joe เขียน:

:b32:

โดยเบื้องต้น งานโครงการต้องมีงบแผนนะตะเอง
ต้องมีขอบเขต spec. งาน
การที่งาน CM ใช้เกินประมาณการมาถึงขนาดนี้
โดยไม่รู้เนื้อรู้ตัวเลย เป็นไปได้ยากน๊าาาาาา

:b32:

แอบอมยิ้มก่อน

ต้องมีการรื้อรายละเอียด
ตรวจสอบรายละเอียด
ตรวจสอบข้อตกลงสัญญา
เพราะบางทีอาจจะมีการรับรู้รายการผิดประเภท

ตั้งกรรมการตรวจสอบข้อเท็จจริง

:b13:

ตามหลักความจริง การดำเนินงาน CM อย่างเช่น เราประมูลงานซ่อมบำรุงและดูแลรักษาระบบและรางรถไฟฟ้า วันหนึ่งเกิดรางชำรุด รถไฟฟ้าไม่สามารถวิ่งได้ แต่เต็มโควต้า MA แล้ว ลูกค้าต้องการให้เรา CM หากไม่ทำรถไฟฟ้าก็วิ่งไม่ได้ ซึ่งทำให้ลูกค้าไม่พอใจ การประมูลงานหนึ่งๆ ไม่ใช่แค่เพียงเงิน แต่หมายถึงชื่อเสียงขององค์กรที่มีในประเทศไทยด้วย แล้วหากการซ่อมนี้ไม่มีระบุเป็นข้อนอกเหนือใน TOR ดังนั้นเกิดเหตุการณ์นี้ท่านเอกอนจะไปซ่อมบำรุงให้ไหมครับ หรือจะตัดเลยไม่ทำ ลูกค้าไม่ต่อสัญญาก็ช่าง เสียชื่อก็ช่าง ต่อให้เป็นรัฐวิสาหกิจก็ช่าง เป็นบริษัทเอกชนก็ช่าง ราชการก็ช่าง

:b1:

การทำงานใหญ่ๆ มันจะไม่เป็นดั่งที่คิดไว้แน่นอน ยิ่งอยู่กับค่าเงินที่สูงหลายๆล้านบาท ยิ่งไม่ง่าย การ Service Support ต้องดี

:b16:

ลองคิดดูครับจะแก้ไขยังไง ใช้ธรรมข้อไหน ไหวพริบอย่างไร ข้อนี้แหละจะโชว์ศักยภาพว่าเป็น Win Win ของจริง แล้วมาตอบผมด้วยนะครับท่านเอกอน ท่านอ๊บ และผู้รู้ทุกท่าน

เพื่อชื่อเสียง โดยมากแล้ว บริษัทที่เติบโตมาในธุรกิจที่เขาทำนะ
เพราะถ้าเป็นบริษัทที่ก่อตั้ง และมีชื่อเสียง การรักษาชื่อเสียงถือเป็นการลงทุนที่ต้องทำ
มันจะมี จรรยาบรรณ ของวิชาชีพอยู่
มันจะมี คุณธรรม ของผู้บริหารอยู่

แต่องค์กรที่เอกอนอยู่ ก็เคยเจอนะ :b32:

คือองค์กรเอกอนจะทำโครงการนี้ แต่มีองค์กรที่ตั้งขึ้นเฉพาะกิจซึ่งไม่ได้มีประวัติในงานด้านธุรกิจนั้นเลย
ตั้งบริษัทเข้ามาประมูลงาน และได้รับการเอื้อจาก... :b21:

...ผู้บริหารในยุคนั้น
ทำให้ประมูลได้ :b6:

และเขาก็ไป due กับบริษัทธรุกิจนั้นตัวจริงให้ทำงาน เขาเป็นตัวกลางกินหัวคิวแค่นั้น
ไม่รับผิดชอบอะไรทั้งสิ้นเลย ได้รับเงินหัวคิวไปแล้วไม่คายเลย :b32:

ซึ่งชุดผู้บริหารที่เซ็นสัญญานั้น ก็โดนคนอื่น ๆ ในองค์กรที่ได้รับการกล่าวถึง...อยู่ตลอด :b32:

ซึ่งเขาก็เกษียณกันไปหมดแล้วล่ะ ซึ่งก็ไม่ต้องถามว่าทำไมผู้บริหารชุดนั้นถึงได้เซ็นสัญญางี่เงานั้น

ซึ่งผู้ที่มาคอยตามแก้คือผู้บริหารชุดต่อ ๆ มา ก็คอยจัดทีมงานตามแก้ปัญหาที่ตามมา
เป็นเวลามาแล้วกว่า 15 ปี มันก็นานแล้วเน๊อะ
ซึ่งการตัดสินใจพลาดของผู้บริหาร มันก็จะลงเอยอย่างนี้ล่ะ ก็ต้องอดทนกับสัญญาที่เป็นไปแล้ว :b32:

ซึ่งจริง ๆ อันนี้ก็นับว่าเป็นการเจรจาที่ Win Win นะ
ผู้บริหารในยุคนั้น กํบ บริษัทประมูล Win กันทั้งคู่เลย Win ในแบบของเขา

:b32:

ซึ่งผู้บริหารในยุคต่อ ๆ มาก็เข้ามาแก้ไขในสิ่งที่เป็นไปแล้ว
ไม่ต้องพูดถึง บริษัทหัวคิว เขาไม่ได้ทำธุรกิจนั้น เขาแค่ตั้งขึ้นเพื่อกินหัวคิว เขาบรรลุวัตถุประสงค์แล้ว
เขาแก้ไขอะไรไม่ได้เพราะเขาไม่ได้มีอะไรอยู่ในมือเลย

มันก็เลยเป็นการเจรจาระหว่างองค์กร กับ บริษัทตรงผู้ดำเนินการโครงการ
ซึ่งเขาก็ช่วยได้เท่าที่พอจะทำได้ เพราะเขาไม่ได้รับเงินจากองค์กร เขารับเงินจากบริษัทหัวคิว
ด้วยผลงานของผู้บริหารชุดนั้น ปัญหานี้ดำเนินมาจวบจน 15 ปี
ซึ่งเป็นโครงการประวัติศาสตร์ที่อยู่ในความทรงจำของพนักงานทุกระดับ ทุกคน
ตอนนี้ สัญญาบริษัทหัวคิว หมดสัญญาแล้ว
แต่ผู้บริหารต่อ ๆ มาก็ติดตามแก้ไขปัญหานี้มาตลอด
และบริษัทตรงก็ให้ความเห็นใจ ให้ความช่วยเหลือในระดับหนึ่ง
เท่าที่พอจะทำได้ คือทำแล้วไม่กระทบต่อต้นทุน
เพราะนั่นคือ ชื่อเสียงของเขา เป็นคุณธรรมอย่างหนึ่งที่เขาพอจะทำได้
เพราะเขาเห็นว่า เราก็ได้รับความเดือดร้อนจากสิ่งที่เป็นไปอย่างหนัก
และบริษัทตรงเขาก็เห็นว่า การยังคบกับองค์กรของเราต่อไป เป็นผลดีกับเขา
กับโครงการในอนาคตที่เป็นไปได้ และมันยังคงเป็นเม็ดเงินที่มหาศาล
เขาจึงยังค่อนผ่อนปรนให้องค์กร แต่เขาก็มีกรอบเวลา
เพื่อที่ผู้บริหาร ทีมงานในยุคนี้จะพิจารณาทิศทางที่จะดำเนินต่อไป
...
:b1:

คือพูดง่าย ๆ บริษัท หัวคิวน่ะ ได้หวังแต่ได้เงิน ทำสัญญาหลอกล่อ
เงือนงำ เอาเปรียบ (ผู้บริหารยุคนั้นก็เป็นใจ) พอได้เงินครบตามสัญญาก็ทิ้งเลย

ส่วนบริษัทตรง แม้เขาไม่ได้ทำสัญญากับองค์กร
แต่เขารู้ปัญหา เมื่อถึงเวลา เขาก็ไม่ได้ทิ้งนะ
ยังคงอยู่บนเวทีการเจรจาต่าง ๆ เพราะยังคงเห็นประโยชน์ในอนาคตที่ดีร่วมกันอยู่
เขาให้โอกาสองค์กรในการตัดสินใจทบทวนอยู่อย่างมากพอ

:b1:

ตัวจริง กับ พวกกินหัวคิว คุณธรรม คนละเรื่องกันเลย

:b1:

แค่อากาศ

eragon_joe เขียน:

แค่อากาศ เขียน:

eragon_joe เขียน:

:b32:

โดยเบื้องต้น งานโครงการต้องมีงบแผนนะตะเอง
ต้องมีขอบเขต spec. งาน
การที่งาน CM ใช้เกินประมาณการมาถึงขนาดนี้
โดยไม่รู้เนื้อรู้ตัวเลย เป็นไปได้ยากน๊าาาาาา

:b32:

แอบอมยิ้มก่อน

ต้องมีการรื้อรายละเอียด
ตรวจสอบรายละเอียด
ตรวจสอบข้อตกลงสัญญา
เพราะบางทีอาจจะมีการรับรู้รายการผิดประเภท

ตั้งกรรมการตรวจสอบข้อเท็จจริง

:b13:

ตามหลักความจริง การดำเนินงาน CM อย่างเช่น เราประมูลงานซ่อมบำรุงและดูแลรักษาระบบและรางรถไฟฟ้า วันหนึ่งเกิดรางชำรุด รถไฟฟ้าไม่สามารถวิ่งได้ แต่เต็มโควต้า MA แล้ว ลูกค้าต้องการให้เรา CM หากไม่ทำรถไฟฟ้าก็วิ่งไม่ได้ ซึ่งทำให้ลูกค้าไม่พอใจ การประมูลงานหนึ่งๆ ไม่ใช่แค่เพียงเงิน แต่หมายถึงชื่อเสียงขององค์กรที่มีในประเทศไทยด้วย แล้วหากการซ่อมนี้ไม่มีระบุเป็นข้อนอกเหนือใน TOR ดังนั้นเกิดเหตุการณ์นี้ท่านเอกอนจะไปซ่อมบำรุงให้ไหมครับ หรือจะตัดเลยไม่ทำ ลูกค้าไม่ต่อสัญญาก็ช่าง เสียชื่อก็ช่าง ต่อให้เป็นรัฐวิสาหกิจก็ช่าง เป็นบริษัทเอกชนก็ช่าง ราชการก็ช่าง

:b1:

การทำงานใหญ่ๆ มันจะไม่เป็นดั่งที่คิดไว้แน่นอน ยิ่งอยู่กับค่าเงินที่สูงหลายๆล้านบาท ยิ่งไม่ง่าย การ Service Support ต้องดี

:b16:

ลองคิดดูครับจะแก้ไขยังไง ใช้ธรรมข้อไหน ไหวพริบอย่างไร ข้อนี้แหละจะโชว์ศักยภาพว่าเป็น Win Win ของจริง แล้วมาตอบผมด้วยนะครับท่านเอกอน ท่านอ๊บ และผู้รู้ทุกท่าน

เพื่อชื่อเสียง โดยมากแล้ว บริษัทที่เติบโตมาในธุรกิจที่เขาทำนะ
เพราะถ้าเป็นบริษัทที่ก่อตั้ง และมีชื่อเสียง การรักษาชื่อเสียงถือเป็นการลงทุนที่ต้องทำ
มันจะมี จรรยาบรรณ ของวิชาชีพอยู่
มันจะมี คุณธรรม ของผู้บริหารอยู่

แต่องค์กรที่เอกอนอยู่ ก็เคยเจอนะ :b32:

คือองค์กรเอกอนจะทำโครงการนี้ แต่มีองค์กรที่ตั้งขึ้นเฉพาะกิจซึ่งไม่ได้มีประวัติในงานด้านธุรกิจนั้นเลย
ตั้งบริษัทเข้ามาประมูลงาน และได้รับการเอื้อจาก... :b21:

...ผู้บริหารในยุคนั้น
ทำให้ประมูลได้ :b6:

และเขาก็ไป due กับบริษัทธรุกิจนั้นตัวจริงให้ทำงาน เขาเป็นตัวกลางกินหัวคิวแค่นั้น
ไม่รับผิดชอบอะไรทั้งสิ้นเลย ได้รับเงินหัวคิวไปแล้วไม่คายเลย :b32:

ซึ่งชุดผู้บริหารที่เซ็นสัญญานั้น ก็โดนคนอื่น ๆ ในองค์กรที่ได้รับการกล่าวถึง...อยู่ตลอด :b32:

ซึ่งเขาก็เกษียณกันไปหมดแล้วล่ะ ซึ่งก็ไม่ต้องถามว่าทำไมผู้บริหารชุดนั้นถึงได้เซ็นสัญญางี่เงานั้น

ซึ่งผู้ที่มาคอยตามแก้คือผู้บริหารชุดต่อ ๆ มา ก็คอยจัดทีมงานตามแก้ปัญหาที่ตามมา
เป็นเวลามาแล้วกว่า 15 ปี มันก็นานแล้วเน๊อะ
ซึ่งการตัดสินใจพลาดของผู้บริหาร ก็จะเป็นอย่างนี้ล่ะ ก็ต้องอดทน :b32:

ซึ่งจริง ๆ อันนี้ก็นับว่าเป็นการเจรจาที่ Win Win นะ
ผู้บริหารในยุคนั้น กํบ บริษัทประมูล Win กันทั้งคู่เลย Win ในแบบของเขา

:b32:

ซึ่งผู้บริหารในยุคต่อ ๆ มาก็เข้ามาแก้ไขในสิ่งที่เป็นไปแล้ว
ไม่ต้องพูดถึง บริษัทหัวคิว เขาไม่ได้ทำธุรกิจนั้น เขาแค่ตั้งขึ้นเพื่อกินหัวคิว เขาบรรลวัตถุประสงค์แล้ว
เขาแก้ไขอะไรไม่ได้เพราะเขาไม่ได้มีอะไรอยู่ในมือเลย

มันก็เลยเป็นการเจรจาระหว่างองค์กร กับ บริษัทตรงผู้ดำเนินการโครงการ
ซึ่งเขาก็ช่วยได้เท่าที่พอจะทำได้ เพราะเขาไม่ได้รับเงินจากองค์กร เขารับเงินจากบริษัทหัวคิว
ด้วยผลงานของผู้บริหารชุดนั้น ปัญหานี้ดำเนินมาจวบจน 15 ปี
ซึ่งเป็นโครงการประวัติศาสตร์ที่อยู่ในความทรงจำของพนักงานทุกระดับ ทุกคน
ตอนนี้ สัญญาบริษัทหัวคิว หมดสัญญาแล้ว
แต่ผู้บริหารในต่อ ๆ มาก็ติดตามแก้ไขปัญหานี้มาตลอด
และบริษัทตรงก็ให้ความเห็นใจ ให้ความช่วยเหลือในระดับหนึ่ง
เท่าที่พอจะทำได้ คือทำแล้วไม่กระทบต่อต้นทุน
เพราะนั่นคือ ชื่อเสียงของเขา เป็นคุณธรรมอย่างหนึ่งที่เขาพอจะทำได้
เพราะเขาเห็นว่า เราก็ได้รับความเดือดร้อนจากสิ่งที่เป็นไปอย่างหนัก
และบริษัทตรงเขาก็เห็นว่า การยังคบกับองค์กรของเราต่อไป เป็นผลดีกับเขา
กับโครงการในอนาคตที่เป็นไปได้ และมันยังคงเป็นเม็ดเงินที่มหาศาล
เขาจึงยังค่อนผ่อนปรนให้องค์กร แต่เขาก็มีกรอบเวลา
เพื่อที่ผู้บริหาร ทีมงานในยุคนี้จะพิจารณาทิศทางที่จะดำเนินต่อไป
...
:b1:

คือพูดง่าย ๆ บริษัท หัวคิวน่ะ ได้หวังแต่ได้เงิน ทำสัญญาหลอกล่อ
เงือนงำ เอาเปรียบ (ผู้บริหารยุคนั้นก็เป็นใจ) พอได้เงินครบตามสัญญาก็ทิ้งเลย

ส่วนบริษัทตรง แม้เขาไม่ได้ทำสัญญากับองค์กร
แต่เขารู้ปัญหา เมื่อถึงเวลา เขาก็ไม่ได้ทิ้งนะ
ยังคงอยู่บนเวทีการเจรจาต่าง ๆ เพราะยังคงเห็นประโยชน์ในอนาคตที่ดีร่วมกันอยู่
เขาให้โอกาสองค์กรในการตัดสินใจทบทวนอยู่อย่างมากพอ

:b1:

ตัวจริง กับ พวกกินหัวคิว คุณธรรม คนละเรื่องกันเลย

:b1:

กบนอกกะลา

แค่อากาศ

eragon_joe เขียน:

แค่อากาศ เขียน:

eragon_joe เขียน:

:b32:

โดยเบื้องต้น งานโครงการต้องมีงบแผนนะตะเอง
ต้องมีขอบเขต spec. งาน
การที่งาน CM ใช้เกินประมาณการมาถึงขนาดนี้
โดยไม่รู้เนื้อรู้ตัวเลย เป็นไปได้ยากน๊าาาาาา

:b32:

แอบอมยิ้มก่อน

ต้องมีการรื้อรายละเอียด
ตรวจสอบรายละเอียด
ตรวจสอบข้อตกลงสัญญา
เพราะบางทีอาจจะมีการรับรู้รายการผิดประเภท

ตั้งกรรมการตรวจสอบข้อเท็จจริง

:b13:

ตามหลักความจริง การดำเนินงาน CM อย่างเช่น เราประมูลงานซ่อมบำรุงและดูแลรักษาระบบและรางรถไฟฟ้า วันหนึ่งเกิดรางชำรุด รถไฟฟ้าไม่สามารถวิ่งได้ แต่เต็มโควต้า MA แล้ว ลูกค้าต้องการให้เรา CM หากไม่ทำรถไฟฟ้าก็วิ่งไม่ได้ ซึ่งทำให้ลูกค้าไม่พอใจ การประมูลงานหนึ่งๆ ไม่ใช่แค่เพียงเงิน แต่หมายถึงชื่อเสียงขององค์กรที่มีในประเทศไทยด้วย แล้วหากการซ่อมนี้ไม่มีระบุเป็นข้อนอกเหนือใน TOR ดังนั้นเกิดเหตุการณ์นี้ท่านเอกอนจะไปซ่อมบำรุงให้ไหมครับ หรือจะตัดเลยไม่ทำ ลูกค้าไม่ต่อสัญญาก็ช่าง เสียชื่อก็ช่าง ต่อให้เป็นรัฐวิสาหกิจก็ช่าง เป็นบริษัทเอกชนก็ช่าง ราชการก็ช่าง

:b1:

การทำงานใหญ่ๆ มันจะไม่เป็นดั่งที่คิดไว้แน่นอน ยิ่งอยู่กับค่าเงินที่สูงหลายๆล้านบาท ยิ่งไม่ง่าย การ Service Support ต้องดี

:b16:

ลองคิดดูครับจะแก้ไขยังไง ใช้ธรรมข้อไหน ไหวพริบอย่างไร ข้อนี้แหละจะโชว์ศักยภาพว่าเป็น Win Win ของจริง แล้วมาตอบผมด้วยนะครับท่านเอกอน ท่านอ๊บ และผู้รู้ทุกท่าน

เพื่อชื่อเสียง โดยมากแล้ว บริษัทที่เติบโตมาในธุรกิจที่เขาทำนะ
เพราะถ้าเป็นบริษัทที่ก่อตั้ง และมีชื่อเสียง การรักษาชื่อเสียงถือเป็นการลงทุนที่ต้องทำ
มันจะมี จรรยาบรรณ ของวิชาชีพอยู่
มันจะมี คุณธรรม ของผู้บริหารอยู่

แต่องค์กรที่เอกอนอยู่ ก็เคยเจอนะ :b32:

คือองค์กรเอกอนจะทำโครงการนี้ แต่มีองค์กรที่ตั้งขึ้นเฉพาะกิจซึ่งไม่ได้มีประวัติในงานด้านธุรกิจนั้นเลย
ตั้งบริษัทเข้ามาประมูลงาน และได้รับการเอื้อจาก... :b21:

...ผู้บริหารในยุคนั้น
ทำให้ประมูลได้ :b6:

และเขาก็ไป due กับบริษัทธรุกิจนั้นตัวจริงให้ทำงาน เขาเป็นตัวกลางกินหัวคิวแค่นั้น
ไม่รับผิดชอบอะไรทั้งสิ้นเลย ได้รับเงินหัวคิวไปแล้วไม่คายเลย :b32:

ซึ่งชุดผู้บริหารที่เซ็นสัญญานั้น ก็โดนคนอื่น ๆ ในองค์กรที่ได้รับการกล่าวถึง...อยู่ตลอด :b32:

ซึ่งเขาก็เกษียณกันไปหมดแล้วล่ะ ซึ่งก็ไม่ต้องถามว่าทำไมผู้บริหารชุดนั้นถึงได้เซ็นสัญญางี่เงานั้น

ซึ่งผู้ที่มาคอยตามแก้คือผู้บริหารชุดต่อ ๆ มา ก็คอยจัดทีมงานตามแก้ปัญหาที่ตามมา
เป็นเวลามาแล้วกว่า 15 ปี มันก็นานแล้วเน๊อะ
ซึ่งการตัดสินใจพลาดของผู้บริหาร มันก็จะลงเอยอย่างนี้ล่ะ ก็ต้องอดทนกับสัญญาที่เป็นไปแล้ว :b32:

ซึ่งจริง ๆ อันนี้ก็นับว่าเป็นการเจรจาที่ Win Win นะ
ผู้บริหารในยุคนั้น กํบ บริษัทประมูล Win กันทั้งคู่เลย Win ในแบบของเขา

:b32:

ซึ่งผู้บริหารในยุคต่อ ๆ มาก็เข้ามาแก้ไขในสิ่งที่เป็นไปแล้ว
ไม่ต้องพูดถึง บริษัทหัวคิว เขาไม่ได้ทำธุรกิจนั้น เขาแค่ตั้งขึ้นเพื่อกินหัวคิว เขาบรรลุวัตถุประสงค์แล้ว
เขาแก้ไขอะไรไม่ได้เพราะเขาไม่ได้มีอะไรอยู่ในมือเลย

มันก็เลยเป็นการเจรจาระหว่างองค์กร กับ บริษัทตรงผู้ดำเนินการโครงการ
ซึ่งเขาก็ช่วยได้เท่าที่พอจะทำได้ เพราะเขาไม่ได้รับเงินจากองค์กร เขารับเงินจากบริษัทหัวคิว
ด้วยผลงานของผู้บริหารชุดนั้น ปัญหานี้ดำเนินมาจวบจน 15 ปี
ซึ่งเป็นโครงการประวัติศาสตร์ที่อยู่ในความทรงจำของพนักงานทุกระดับ ทุกคน
ตอนนี้ สัญญาบริษัทหัวคิว หมดสัญญาแล้ว
แต่ผู้บริหารต่อ ๆ มาก็ติดตามแก้ไขปัญหานี้มาตลอด

:b1:

ลืมไปสนิทเลยว่า..จนถึงตอนนี้ คำถามที่ผมถาม และการแก้ปัญหาจากท่านเอกอน จะทำอย่างไรให้มัน วิน วิน ผมก็ยังไม่ได้คำตอบเลย

:b32:

- ทุกบริษัทมีหมดแต่จะแก้ปัญหายังไงครับ การปฏิเสธก็ใช่ว่าจะไม่มี ถูกไหมครับ ซึ่งทุกหการเคลื่อนไหวสมัยนี้เขาใช้ Dash Board ดูโควต้ากันแล้วมันเป็น Realtime ซึ่งไม่มีทางที่จะไม่รู้โควต้า แต่หากมันจำเป็นต้องทำก็ต้องทำ

- ส่วนผู้บริหารแม้จะเปลี่ยนใหม่ คนที่เข้ามารับหน้าที่เขาก็ต้องรู้ปัญหาอยู่แล้ว และเขายอมรับหน้าที่นี้ เพื่อมาแก้ไขปัญหาที่ค้างอยู่ให้สิ้นไปนั่นเอง

- แล้วเป็นท่านเอกอน ท่านอ๊บ หรือผู้รู้ทุกท่าน จะแก้ไขอย่างไร ในปัญหาที่ผมถามครับ

แค่อากาศ

เกร็ดความรู้

อ้างคำพูด:

Purchase Orders เพอเชส ออเดอร์ คืออะไร

ในปัจจุบันนี้ ได้มีการพัฒนาการสั่งซื้อสินค้ามากขึ้น ลูกค้าไม่จำเป็นจะต้องเดินมาสั่งซื้อสินค้าที่บริษัทหรือโทรหาบริษัทเพื่อสั่งซื้อสินค้า แต่สามารถสั่งซื้อสินค้าได้ โดยการทำเอกสารขึ้นมาแล้วส่งเอกสารนั้นไปยังบริษัทที่ต้องการจะสั่งซื้อสินค้า เราเรียกเอกสารนั้นว่า Purchase Order

Purchase Order (เพอเชส ออเดอร์) หรือเรียกย่อๆ ว่า PO หมายถึง ใบเอกสารที่ทำขึ้นเพื่อใช้สำหรับสั่งซื้อสินค้า โดยระบุข้อมูลรายละเอียดสินค้าและจำนวนที่ต้องการลงไปในใบสั่งซื้อสินค้า หลังจากนั้นจึงส่งเอกสารไปยังบริษัทที่ต้องการสั่งซื้อสินค้า เมื่อบริษัทได้รับใบสั่งซื้อสินค้าแล้ว ก็จะทำการออกใบ Sale Orders (เซลล์ ออเดอร์) เพื่อยืนยันการสั่งซื้อสินค้าของลูกค้า เมื่อลูกค้าได้ยืนยันแล้ว บริษัทก็จะทำการออกเอกสารใบ Invoice (อินวอยซ์) เพื่อส่งสินค้าและราคาไปยังลูกค้า เพื่อให้ลูกค้าทราบยอดสินค้าและราคา

ดังนั้น Purchase Order จึงเป็นใบเอกสารที่ทำขึ้นเพื่อใช้สำหรับสั่งซื้อสินค้าไปยังบริษัท เพื่อให้บริษัทออกใบยืนยันการสั่งซื้อมาให้ แล้วเมื่อทำการยืนยัน บริษัทก็จะออกใบแจ้งหนี้พร้อมส่งสินค้าไปให้ลูกค้า

References: Purchase Orders. "Purchase Orders". [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก:en.wikipedia.org/wiki/Purchase_order. [06 มิ.ย. 2016].

ภาพประกอบจาก : http://www.youtube.com

ขอขอบพระคุณที่มาจาก https://th.glosbe.com/en/th/production%20order

เกร็ดความรู้ทั้งหลายเริ่มจากหลักบริหาร หลักการจัดการทางโลกก่อน แล้วจะเห็นว่าปัญญาเหล่านี้ สามารถใช้ข้อธรรมประยุกต์ใช้ได้ หรือ บางอย่างอาจจะมีหลักอยู่แล้วในธรรมะที่พระพุทธเจ้าตรัสสอน ถ้าเราฉลาดเอามาปรับใช้ครับ

eragon_joe

แค่อากาศ เขียน:

ลืมไปสนิทเลยว่า..จนถึงตอนนี้ คำถามที่ผมถาม และการแก้ปัญหาจากท่านเอกอน จะทำอย่างไรให้มัน วิน วิน ผมก็ยังไม่ได้คำตอบเลย

:b32:

ถ้ายังไม่ได้คำตอบ ก็แสดงว่า ข้อมูลโจทย์ปัญหาสั้นไป

:b32:

ถ้าเอกอนเป็นผู้บริหารเอกอนก็จะบอกให้ผู้ดูแลโครงการไปทำข้อมูลมาใหม่

:b32:

เป็นอย่างนั้น

ข้อมูลแค่นี้ผู้บริหารไม่เอาไปเจรจาหรือตัดสินใจอะไรหรอก

มูลค่าการลงทุน 30 ล้าน ต้องทำการบ้านข้อมูลมาให้มากกว่านี้

:b1:

eragon_joe

แค่อากาศ เขียน:

ตามหลักความจริง การดำเนินงาน CM อย่างเช่น เราประมูลงานซ่อมบำรุงและดูแลรักษาระบบและรางรถไฟฟ้า วันหนึ่งเกิดรางชำรุด รถไฟฟ้าไม่สามารถวิ่งได้ แต่เต็มโควต้า MA แล้ว ลูกค้าต้องการให้เรา CM หากไม่ทำรถไฟฟ้าก็วิ่งไม่ได้ ซึ่งทำให้ลูกค้าไม่พอใจ การประมูลงานหนึ่งๆ ไม่ใช่แค่เพียงเงิน แต่หมายถึงชื่อเสียงขององค์กรที่มีในประเทศไทยด้วย แล้วหากการซ่อมนี้ไม่มีระบุเป็นข้อนอกเหนือใน TOR ดังนั้นเกิดเหตุการณ์นี้ท่านเอกอนจะไปซ่อมบำรุงให้ไหมครับ หรือจะตัดเลยไม่ทำ ลูกค้าไม่ต่อสัญญาก็ช่าง เสียชื่อก็ช่าง ต่อให้เป็นรัฐวิสาหกิจก็ช่าง เป็นบริษัทเอกชนก็ช่าง ราชการก็ช่าง

:b1:

การทำงานใหญ่ๆ มันจะไม่เป็นดั่งที่คิดไว้แน่นอน ยิ่งอยู่กับค่าเงินที่สูงหลายๆล้านบาท ยิ่งไม่ง่าย การ Service Support ต้องดี

:b16:

ลองคิดดูครับจะแก้ไขยังไง ใช้ธรรมข้อไหน ไหวพริบอย่างไร ข้อนี้แหละจะโชว์ศักยภาพว่าเป็น Win Win ของจริง แล้วมาตอบผมด้วยนะครับท่านเอกอน ท่านอ๊บ และผู้รู้ทุกท่าน

ถ้าเป็นเอกอน เอกอนจะดูข้อมูลทางบัญชีประกอบก่อน
การตัดสินใจทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับ พื้นฐานของบริษัทว่าพอจะเป็นไปได้หรือไม่
จะรับได้หรือไม่

และก็ทำโมเดลทางเลือก ในหลาย ๆ แบบเอาไว้
แม้แต่ทางเลือกที่จะยุติสัญญา และเจอค่าปรับ แบบหักดิบ
และกระนั้นก็ต้องมีทางเลือกที่จะซ่อมครั้งนี้ให้ และซ่อมย่อยให้อีกกี่ครั้ง
เพื่อให้บริษัทไม่ได้รับผลกระทบจากความเสียหายในครั้งนี้ และหาผู้บำรุงรักษารายใหม่
และเราก็เสียค่าปรับผิดสัญญาไป
ซึ่งก็อาจจะเป็นไปได้ที่องค์กรอาจจะยังมั่นใจในเรา และทำสัญญาฉบับใหม่กับเราต่อก็ได้

หรือถ้าเราทุนสู้ไม่ไหว แต่ใจสู้ และเรายังเห็นว่า องค์กรกับเรายังน่าจะไปกันต่อได้
ในโครงการ magaproject อื่น ๆ อีก
เราก็อาจจะหากิจการร่วมค่าเข้ามาร่วม เพื่อเสริมกำลังทุน

คือ มันมีทางเลือกมากมายที่จะนำมาเป็นทิศทางในการเจรจา

ใช้ธรรมข้อไหน เบื้องต้นคือ อย่าเป็นกระต่ายตื่นตูม ถ้าไม่สติแตก
มันก็พิจารณาหาช่องทางออกไปได้ทั้งนั้นล่ะ ...

โลกสวย

คริคริ

จะไปเป็นพระอรหันต์ เอกทัคคะด้านการดำรงชีพ

ขอให้วินๆๆ นะคะ

แค่อากาศ

eragon_joe เขียน:

แค่อากาศ เขียน:

ตามหลักความจริง การดำเนินงาน CM อย่างเช่น เราประมูลงานซ่อมบำรุงและดูแลรักษาระบบและรางรถไฟฟ้า วันหนึ่งเกิดรางชำรุด รถไฟฟ้าไม่สามารถวิ่งได้ แต่เต็มโควต้า MA แล้ว ลูกค้าต้องการให้เรา CM หากไม่ทำรถไฟฟ้าก็วิ่งไม่ได้ ซึ่งทำให้ลูกค้าไม่พอใจ การประมูลงานหนึ่งๆ ไม่ใช่แค่เพียงเงิน แต่หมายถึงชื่อเสียงขององค์กรที่มีในประเทศไทยด้วย แล้วหากการซ่อมนี้ไม่มีระบุเป็นข้อนอกเหนือใน TOR ดังนั้นเกิดเหตุการณ์นี้ท่านเอกอนจะไปซ่อมบำรุงให้ไหมครับ หรือจะตัดเลยไม่ทำ ลูกค้าไม่ต่อสัญญาก็ช่าง เสียชื่อก็ช่าง ต่อให้เป็นรัฐวิสาหกิจก็ช่าง เป็นบริษัทเอกชนก็ช่าง ราชการก็ช่าง

:b1:

การทำงานใหญ่ๆ มันจะไม่เป็นดั่งที่คิดไว้แน่นอน ยิ่งอยู่กับค่าเงินที่สูงหลายๆล้านบาท ยิ่งไม่ง่าย การ Service Support ต้องดี

:b16:

ลองคิดดูครับจะแก้ไขยังไง ใช้ธรรมข้อไหน ไหวพริบอย่างไร ข้อนี้แหละจะโชว์ศักยภาพว่าเป็น Win Win ของจริง แล้วมาตอบผมด้วยนะครับท่านเอกอน ท่านอ๊บ และผู้รู้ทุกท่าน

ถ้าเป็นเอกอน เอกอนจะดูข้อมูลทางบัญชีประกอบก่อน
การตัดสินใจทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับ พื้นฐานของบริษัทว่าพอจะเป็นไปได้หรือไม่
จะรับได้หรือไม่

และก็ทำโมเดลทางเลือก ในหลาย ๆ แบบเอาไว้
แม้แต่ทางเลือกที่จะยุติสัญญา และเจอค่าปรับ แบบหักดิบ
และกระนั้นก็ต้องมีทางเลือกที่จะซ่อมครั้งนี้ให้ และซ่อมย่อยให้อีกกี่ครั้ง
เพื่อให้บริษัทไม่ได้รับผลกระทบจากความเสียหายในครั้งนี้ และหาผู้บำรุงรักษารายใหม่
และเราก็เสียค่าปรับผิดสัญญาไป
ซึ่งก็อาจจะเป็นไปได้ที่องค์กรอาจจะยังมั่นใจในเรา และทำสัญญาฉบับใหม่กับเราต่อก็ได้

หรือถ้าเราทุนสู้ไม่ไหว แต่ใจสู้ และเรายังเห็นว่า องค์กรกับเรายังน่าจะไปกันต่อได้
ในโครงการ magaproject อื่น ๆ อีก
เราก็อาจจะหากิจการร่วมค่าเข้ามาร่วม เพื่อเสริมกำลังทุน

คือ มันมีทางเลือกมากมายที่จะนำมาเป็นทิศทางในการเจรจา

ใช้ธรรมข้อไหน เบื้องต้นคือ อย่าเป็นกระต่ายตื่นตูม ถ้าไม่สติแตก
มันก็พิจารณาหาช่องทางออกไปได้ทั้งนั้นล่ะ ...

สุดยอดแล้วครับ

แค่อากาศ

กรัชกาย

แค่อากาศ เขียน:

ตั้งกระทู้เสร็จก็ขี้เกียจพิมพ์ต่อแระ อยู่ๆทุกอย่างมันดับไปเอง

ถามท่านผู้รู้ทุกท่านดีกว่าว่า เอาพละ ๕ มาใช้ยังไง เอาหัวใจเศรษฐี ใช้ยังไง ข้างต้นผมยกเอาพระอริยะสัจ ๔ กับ หัวใจนักปราชญ์ แล้ว
[/color]
ใช้กับ WIN & WIN ได้มั้ย

สูงสุด สู่สามัญ [/size]

ท่านอ๊บ ท่านเอกอน ท่านทริปเปิ้ลเอส ท่านกรัซกาย ป้ารส ท่าน J และ ผู้รู้ทุกๆท่าน ต้องมาตอบด้วยนะครับ นี่เป็นพุทธเศรษฐศาสตร์ พุทธบริหาร เลยนะครับ อิอิ

มันจะไปยากอะไรเล่า เราเองมีอาชีพอะไร ก็ทำงานนั้นๆให้สำเร็จ ธรรมะก็เข้าหมดแล้ว ไม่ต้องไปนั่งเคาะนั่งไล่ทีละตัวๆหรอก

แต่จะให้แม่ค้าส้มตำไปเล่นหุ้น ก็ไม่ไหว คิกๆๆ ดูความสามารถกำลังสติปัญญาตนเอง

กรัชกาย

แค่อากาศ เขียน:

การดำรงชีพนี้ เป็นการทำให้ได้มาซึ่งทั้งปัจจัย ๔
1. อาหาร
2. ที่อยู่อาศัย
3. เครื่องนุ่งห่ม
4. ยารักษาโรค

ดังนี้ขอเชิญทุกท่านมาแบ่งปันกันครับ

4 ข้อที่นำมานั่นน่า เขาเรียกว่า ปัจจัย คือ เครื่องอาศัย ที่จำเป็นขั้นพื้นฐานของมนุษย์

ว่า ต้องมีอาหาร (มีข้าวกิน) เครื่องนุ่งห่ม (มีเสื้อผ้าสวมใส่) ที่อยู่อาศัย (มีบ้าน คือ ที่อยู่อาศัย) ยามเจ็บป่วย มียารักษาโรค แบบเรียกว่าปัจจัย เครื่องอาศัยบรรพชิต แต่ถ้าพูดกว้างๆ ก็เป็นเครื่องอาศัยของมนุษย์นั่นเอง

sssboun

หลักการพื้นฐานนั้นเราควรจะรู้เมื่อเราทำสิ่งใดหนึ่ง
เช่น พิมพ์ข้อความส่ง หรือโพสในที่นี้ ทุกท่านมองเห็น
ว่าได้อะไรบ้างครับ s006

57044.พุทธธรรมในการดำรงชีพ (แลกเปลี่ยนธรรมในการใช้ดำรงชีพ)

ผู้ใช้งานขณะนี้