ปัญญามี ๓
สุตตะมยปัญญา เกิดตอนฟัง
จินตมยปัญญา เกิดตอนโยนิโสมนสิการ
ภาวนามยปัญญา เกิดตอนเห็นอริยสัจ ๔

กิเลสทั้งหลายเกิดเมื่อมีผัสสะ แล้วอโยนิโสมนสิการ
อโยนิโสมนสิการมีอาหารคือ ไม่ศรัทธา ขาดศรัทธา

สัทธินทรีย์ พึงเห็นได้ในโสดาปัตติยังคะ ๔
๑ คบสัตตบุรุษ
๒ ฟังสัทธรรม
๓ ทำในใจโดยแยบคาย
๔ ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม

ยังศรัทธาพระรัตนตรัยดีอยู่มั้ย

รู้จักศรัทธาไหมและศรัทธาในตถาคต/คำสอนคือตัวแทนพระศาสดานะคะ
จะมีศรัทธาต่อคำสอนของพระพุทธเจ้าต้องมีศรัทธาที่จะฟังคำสอน
แค่ลืมตาเห็นยังไม่รู้เลยว่าปกติตัวเองเห็นอะไรก็เห็นผิดแล้ว
พระพุทธเจ้าบอกว่าจิตเห็นรูปของแสงและสีดับทันที
มันดับไหมตาไม่บอดยังอ่านแล้วตีความไม่ออกอีก
ตาคุณกำลังเห็นระดับไหนล่ะไม่รู้เลยว่าดับ
รูปสีสันวรรณะคือรูปเดียวที่เห็นได้
เห็นรูปคนสัตว์วัตถุอย่างนั้นหรือ
เห็นเกิดได้ตอนลืมตาดูเท่านั้น
สีกระทบตรงตาดำดับทันที
ไม่มีปัจจุบันสีนอกตาดำ
พระพุทธเจ้าตรัสรู้ว่า
จิตเห็นรูปของสี
ตัวเองเห็นอะไร
55555555555
ไม่ฟังก็ไม่รู้จักว่า
พระพุทธเจ้าคือใคร
เพราะผู้ฟังรู้จักพระพุทธเจ้าได้เท่าที่ตนระลึกตามได้ตรงจริงเท่านั้น
ไม่เกิน1คำวาจาสัจจะทุกครั้งที่ระลึกตามได้ตรงขณะที่กำลังปรากฏว่ามีก่อนดับทีละ1ทางด้วยนะ

ไม่มีใครรู้ความจริงว่าจิตเห็นสีนอกจากคิดถูกตามคำสอนได้แล้วเห็นโทษว่าตนไม่รู้จึงมีศรัทธาที่จะฟังคำสอน

ผู้รู้ความจริงถึงระดับเห็นสีและคิดเองได้โดยไม่ต้องถามใครหรือฟังจากใครในชาติสุดท้าย
มีแค่2คนคือ1พระพุทธเจ้าและ2พระปัจเจกพุทธเจ้า/ไม่มีพระปัจเจกพุทธเจ้าในยุคที่ยังมีคำสอนอยู่
นอกจากนั้นเป็นสาวกไม่มีสิทธิ์คิดเองได้แม้แต่คำเดียวต้องฟังจากคนอื่นบอกตรงสัจจะให้รู้สึกตัวตรงจริง
และผู้ที่จะบรรลุธรรมตามคำสอนได้ต้องคิดตามคือสาวกบรรลุได้ตามลำดับโดยไม่ขาดการระลึกตามคำสอน
ตนเองเป็นสาวกไม่ใช่หรือคะและสาวกคือผู้เข้าไปนั่งใกล้เพื่อเงี่ยโสตลงสดับเงี่ยหูฟังเพื่อให้คิดถูกตามได้ค่ะ

๑๖. ญาณวิภังค์ มาติกา เอกกมาติกา

[๗๙๕] ญาณวัตถุหมวดละ ๑ คือ วิญญาณ ๕ ๑- เป็นนเหตุ เป็น
อเหตุกะ เป็นเหตุวิปปยุต เป็นสัปปัจจยะ เป็นสังขตะ เป็นอรูป เป็นโลกิยะ
เป็นสาสวะ เป็นสัญโญชนิยะ เป็นคันถนิยะ เป็นโอฆนิยะ เป็นโยคนิยะ เป็น
@๑. จักขุวิญญาณ โสตวิญญาณ ฆานวิญญาณ ชิวหาวิญญาณ กายวิญญาณ
นีวรณิยะ เป็นปรามัฏฐะ เป็นอุปาทานิยะ เป็นสังกิเลสิกะ เป็นอัพยากฤต
เป็นสารัมมณะ เป็นอเจตสิกะ เป็นวิบาก เป็นอุปาทินนุปาทานิยะ เป็นอสังกิลิฏฐ-
*สังกิเลสิกะ เป็นนสวิตักกสวิจาระ เป็นนอวิตักกวิจารมัตตะ เป็นอวิตักกาวิจาระ
เป็นนปีติสหคตะ เป็นเนวทัสสนนภาวนาปหาตัพพะ เป็นเนวทัสสนนภาวนาปหา-
*ตัพพเหตุกะ เป็นเนวาจยคามินาปจยคามี เป็นเนวเสกขนาเสกขะ เป็นปริตตะ
เป็นกามาวจร เป็นนรูปาวจร เป็นนอรูปาวจร เป็นปริยาปันนะ เป็นโนอปริยาปันนะ
เป็นอนิยตะ เป็นอนิยยานิกะ เป็นอุปปันนมโนวิญญาณวิญเญยยะ เป็นอนิจจะ
เป็นชราภิภูตะ

วิญญาณ ๕ มีวัตถุเป็นปัจจุบัน มีอารมณ์เป็นปัจจุบัน มีวัตถุเกิดก่อน
มีอารมณ์เกิดก่อน มีวัตถุเป็นภายใน มีอารมณ์เป็นภายนอก มีวัตถุยังไม่แตกดับ
มีอารมณ์ยังไม่แตกดับ มีวัตถุต่างกัน มีอารมณ์ต่างกัน ย่อมไม่เสวยอารมณ์ของ-
*กันและกัน ย่อมไม่เกิดขึ้นเพราะไม่นึก ย่อมไม่เกิดขึ้นเพราะไม่ทำไว้ในใจ จะ
เกิดขึ้นโดยไม่สับสนกันก็หาไม่ จะเกิดขึ้นไม่ก่อนไม่หลังกันก็หาไม่ ย่อมไม่เกิด
ต่อจากลำดับของกันและกัน วิญญาณ ๕ ไม่มีความคิดนึก บุคคลย่อมไม่รู้แจ้ง
ธรรมอะไรๆ ด้วยวิญญาณ ๕ วิญญาณ ๕ สักแต่ว่าเป็นที่ตกไปแห่งอารมณ์อัน
ใดอันหนึ่ง บุคคลย่อมไม่รู้แจ้งธรรมอะไรๆ แม้ต่อจากลำดับแห่งวิญญาณ ๕
บุคคลย่อมไม่สำเร็จอิริยาบถอย่างใดอย่างหนึ่งด้วยวิญญาณ ๕ บุคคลย่อมไม่สำเร็จ
อิริยาบถอย่างใดอย่างหนึ่ง แม้ต่อจากลำดับแห่งวิญญาณ ๕ บุคคลย่อมไม่ประกอบ
กายกรรม ไม่ประกอบวจีกรรม ด้วยวิญญาณ ๕ ย่อมไม่ประกอบกายกรรม ไม่
ประกอบวจีกรรมแม้ต่อจากลำดับแห่งวิญญาณ ๕ บุคคลย่อมไม่สมาทานกุศลธรรม
และอกุศลธรรม ด้วยวิญญาณ ๕ ย่อมไม่สมาทานกุศลธรรมและอกุศลธรรม แม้
ต่อจากลำดับแห่งวิญญาณ ๕ บุคคลย่อมไม่เข้าสมาบัติ ไม่ออกจากสมาบัติด้วย
วิญญาณ ๕ ย่อมไม่เข้าสมาบัติ ไม่ออกจากสมาบัติ แม้ต่อจากลำดับแห่งวิญญาณ ๕
บุคคลย่อมไม่จุติ ไม่เกิดด้วยวิญญาณ ๕ ย่อมไม่จุติไม่เกิด แม้ต่อจากลำดับแห่ง
วิญญาณ ๕ บุคคลย่อมไม่หลับ ไม่ตื่น ไม่ฝัน ด้วยวิญญาณ ๕ ย่อมไม่หลับ ไม่ตื่น
ไม่ฝัน แม้ต่อจากลำดับแห่งวิญญาณ ๕ ปัญญาที่แสดงเรื่องของวิญญาณ ๕ ตาม
ความเป็นจริงดังที่กล่าวมานี้ ญาณวัตถุหมวดละ ๑ ย่อมมีด้วยประการฉะนี้

ผมเองก็ยังไม่แจ้งในธรรมนี้ ไม่รู้อรรถแห่งธรรมนี้ แต่เป็นสภาวะคล้ายกับที่คุณ rosarin
พยายามจะบอก เจริญในธรรมครับ

อ่านตามตัวอักษรคือคิดเห็นผิดบอกไม่รู้จักไปเริ่มต้นฟังจริงๆ
รู้ไหมคะว่าเริ่มฟังน่ะไม่ใช่จะเข้าใจได้คำสอนยากมาก
ทุกอย่างดับหมดแล้วกระพริบตาแล้วไม่ทันเลยแม้1
คิดว่าตัวเองฉลาดมากไหมก็อปมาแปะเนี่ย
บอกให้ดูความจริงที่กายใจตัวเองกำลังมี
เดี๋ยวนี้ตาหูจมูกลิ้นกายใจมีแล้วไม่ได้ทำ
มีสภาพธรรมกำลังเกิดดับทั้ง6ทางครบ
เห็นก็เห็นแล้วได้ยินก็ได้ยินแล้วไม่ได้ทำไงคะ
กิเลสอยู่ที่จิตตนเองมีแล้วดับสะสมใหม่ตลอดเวลาที่เห็นแล้วไม่รู้ความจริงว่าเห็นอะไร
หลับตาลงแล้วลืมตาขึ้นเห็นทีไรก็ปรากฏอะไรบ้างจำผิดแล้วไงคะมันทำอะไรไม่ได้ก็ไม่คิด
ปัญญาเกิดเองไม่ได้เลยจนกว่าจะเริ่มฟังเกิดปัญญาแรกแทรกตามหลังเห็นจนรู้ตรงสัจจะทีละ1ทางตามปกติ
ที่ลืมตาเห็นแล้ว คิดเอง ไปตามที่กำลังเห็น มีสิ่งที่เห็นจำเป็นคนสัตว์วัตถุตัวอักษร คือ ความคิดถึง เห็นที่ผิดไง
ไตร่ตรองตรงคำที่กำลังอ่านตรงความจริงที่กายใจตนกำลังมีคือความจริงตรงสัจจะที่กำลังมีเดี๋ยวนี้ขาดฟังไง

คิดให้ตรงทีละ1ทางปัญญาเกิดตอนกำลังฟัง
กิเลสนอนมาในจิตตนเองไหลออกมาตอนเห็น
แค่เห็นดับเพียง3ขณะคือ3ทางยังไม่ครบ6ทาง
อาสาวะที่นอนเนื่องในจิตก็ปรุงไปตามเห็นผิดแล้ว
เป็นอวิชชาไปแล้วตั้งแต่จิตเกิดดับสลับกันแค่4ทาง
ถ้าไม่เริ่มสะสมปัญญาแรกตามคำสอนคือฟังเพื่อให้คิดถูกตามได้
การจะคิดถูกตามได้ต้องกำลังดูและคิดตามเสียงว่าที่ดูนั้นเห็นผิดอยู่ไงคะ
เห็นผิดคลาดเคลื่อนจากจริงตามคำสอนอยู่คือมีสีล้วน1สีกระทบตาดำดับตรงตาดำทันทีบอกไม่ฟัง555

ปัญญาสะสมมาดี...ก็ชอบใจฟังใน ธรรม
หากยังไม่ดี..มักพอใจฟัง อธรรม

ลองชวนคุณโรส...มาพอใจในธรรมะ..ดูซิ

หลวงพ่อพุธ ฐานิโย เทศน์ - ตอบปัญหาธรรม...

20-10-2525

เห็นผิดคือเห็นสิ่งที่ไม่เที่ยงว่าเที่ยง สิ่งที่เป็นทุกข์ว่าเป็นสุข สิ่งที่ไม่ใช่ตัวใช่ตนยึดว่าเป็นตัวเป็นตน
เห็นผิดมีการทำไว้ในใจโดยไม่แยบคายเป็นอาหาร
เห็นผิดมีวิธีแก้คือฟังสัทธรรม ทำไว้ในใจให้ถูกให้แยบคายตั้งไว้เป็นเครื่องระลึกสติ เมื่อเห็นสติระลึกได้
มันก็เห็นถูก สีจะกระทบตากี่สีมันก็เห็นถูก เห็นทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค ซึ่งเป็นสาระแก่นสาร
นี่สิ่งเป็นสาระดันไม่เห็นเป็นสาระ ไปจับประเด็นไม่เป็นสาระว่าเป็นสาระ แล้วเอาประเด็นไม่เป็นสาระมาชี้ว่าคนนั้นคนนี้เห็นผิด มันก็ติดอยู่ตรงวิวาทะเอาชนะคนอื่น แพ้ตนเองราบคาบ

" อย่าไปเชื่อ..คนภาวนาไม่เป็นเด้อ "


หลวงพ่อพุธ นาที ที่ 1:05 :00

[youtube]https://youtu.be/8QT_GDML_mA[/youtube]


ชุดนี้ครบครับ หลวงพ่อพุธ ดีมากครับ

ใช่ชุดนี้รึเปล่า

รู้จักคำว่าฟังด้วยดีย่อมได้ปัญญาไหมคะ
ทำเหตุตรงให้เกิดปัญญาตรงปัจจุบัน
เป็นอารมณ์ตรงขณะที่รู้ตรงสัจจะ
ขาดฟังเมื่อใดไหลเลยอวิชชา
รู้ไหมเพราะอะไรถึงไม่ดี
ก็เห็นแล้วคิดเองไงคะ

รู้จักธัมมะไหม
ธัมมะอยู่ที่ไหน
ธัมมะเป็นธัมมะ
ธัมมะจึงไม่ใช่เรา
แต่เป็นเราคิดพูดทำ
ลืมฟังโทษใครได้ไหม
เพราะคิดพูดทำตามคิดเอง
ขาดการฟังเมื่อใดเหตุปัจจัยคืออวิชชา
เป็นสาวกต้องฟังมากพหูสูตรู้จักไหมว่าคำไหนที่จำเป็นต้องฟังเพื่อเข้าใจจนเห็นแจ้ง


https://youtu.be/gdv1baxOOsA

กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญของการภาวนา ภาคปฏิบัติ

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน