สติปัฏฐานในฐานะสัมมาสติ จบ




ต่อ สาระสำคัญของสติปัฏฐาน

viewtopic.php?f=1&t=56661&p=428607#p428607

คุณโรสศิษย์บ้านธัมมะ ถามอะไรไม่เคยตอบสักที จริงๆนะ ไม่เคยเลย ทั้งๆที่ถามเรื่อง เย็น ร้อน อ่อน แข็ง หย่อน ตึง (พร้อมยกตัวอย่างให้ดู) ที่ตนเองพูดแท้ๆ ถามตรงนี้ ก็เลี่ยงเมือง ไม่ตอบ แต่ไพล่ไปพร่ำรำพรรณอะไรอยู่ที่โน่นแหละ ถ้ายังงั้น จะเอาไปถามที่โน่น คิกๆๆ ดูสิจะหนีไปไหน

อ้างคำพูด
"นั่นเขาเรียกว่า รู้ตามแบบ ตามตำราเด๊เรย จิต เจตสิก รูป คิกๆๆๆ แบบคุณโรสเซดเรย "

ดูเดินจงกรมแล้วง่วงมั่ง......

555 ลุงกรัชกายนี่แหละตัวอย่าง คนไม่เอาไหนในตำรา เพราะไม่ได้เรียนพระอภิธรรม ไม่ได้เรียนปริยัติตามที่พระพุทธองค์ทรงสอน

เรย รู้แบบของกรู ๆๆๆ ไม่ตรงตามตำราที่พระพุทธองค์สอน


มิจาทิฎฐิโดยแท้ค่ะ

คริคริ

ไม่ได้เถียงสักคำ เพียงแต่ยกตัวอย่างนั้นแล้วถามว่า ถูกไหม ทำอย่างนั้นปฏิบัติอย่างนั้น ถูกธัมมะไหม เย็น ร้อน อ่อน แข็ง หย่อน ตึง

ยกตัวอย่างตึงหน่อย เช่น เราเอามือลูบๆหนังกลอง รู้สึกตึงๆ เป็นธัมมะยัง

คริๆ

นี่เป็นต้วอย่างคนปฎิบัติสติปัฎฐานไม่เป็น
เรยไม่รู้ว่า กาย เวทนา จิต ธรรม ควรปำิบัติยังไง

ดันไปดูที่กลองว่าตึงหรือหย่อน

ถ้าดูหูตัวเอง แล้วรู้ว่าหูตึง เตรียมไปป่าช้าได้ เป็นมรณานุสติ
อย่างนี้ค่อยเข้าท่าหน่อยหล่ะค่ะ

คริคริ

คริคริ

การแยกสภาวะน่ะคะ คนที่เรียนพระอภิธรรม และเรียนพระปริยัติมาอย่างดี
สามารถแยกได้ง่ายๆ สติปัฎฐาน 44 บรรพ

สามารถแยกได้โดยง่ายดาย เหมือนคนที่รุ้จักกับข้าว 44 ชนิด มาก่อนแล้ว
พอเห็นปุ๊ป ได้กลิ่นปั๊ป ก็รู้ได้ทันที ว่า ปลาเค็ม

ไม่ได้ให้ไปนั่งนับ ว่า มีกับข้าวอะไรบ้าง 44 แบบ

อย่างที่ลุงกรัชกายเข้าใจผิดๆๆๆ ว่าต้องไปนั่งนับ ค่ะ

ถ้ายังงั้นก็นี่เป็นสติปัฏฐานไหม

นั่งสมาธิแล้วมีอาการหมุนเหวี่ยงจะอ้วก

ผมก็นั่งตามลมหายใจพุทโธไป

วันแรกๆก็ไม่เป็นอะไร พอวันที่สามนั่งไปซักพักประมาณสิบนาทีเริ่มมีอาการเหวี่ยงแบบเหวี่ยงหมุนจน เวียนหัวจึงนั่งต่อไม่ได้ลืมตาขึ้นมานั่งดูพระรูปอื่น

เป็นอย่างนี้อยู่เกือบตลอด กลับมาที่กุฏิก่อนจะจำวัดก็นั่งก็เป็นอีก

จนมาถามพระพี่เลี้ยงท่านบอกเหมือนจิตกำลังจะได้เข้าสู่ความสงบให้ผ่านจุดนี้ไปให้ได้ แต่มันก็ได้แบบแปปๆแล้วก็หมุนอีกหมุนอีก

จนลาสิกขามาก็เริ่มมาหาอ่านเองจนได้อ่านบันทึกกรรมฐานของเจ้าพระคุณสมเด็จพระสังฆราช ให้พิจารณา กาย เวทนา จิต ธรรม

คราวนี้ก็ทำตามหนังสือ หายใจตอนแรกก็ยาว ก็ตามไปซักพัก เริ่มพิจารณาตามสติปัฐฐาน คราวนี้หมุนเร็วเลยหมุนแรงมากจนรู้สึกจะอาเจียนเลย

ผมก็พิจารณาว่าเป็นทุกขเวทนา ก็ดีขึ้นแปปก็หมุนอีกเรื่อยๆ จนตอนนี้ยังแก้ไม่ได้เลยครับ ไม่รู้ว่าจะทำยังไง ล่าสุดเมื่อคืนหมุนจนจะอ้วก จนถอนสมาธิออกมา ยังมีอาการเวียนหัวจะอ้วกมาอีกซักสิบห้านาทีค่อยดีขึ้น

คำถามครับ

1. ผมควรแก้ปัญหานี้ยังไงดี ฝืนนั่งไปเรื่อยๆจนหายหรือต้องกำหนดอะไรยังไง

2. จุดมุ่งหมายจริงๆ คือวิปัสสนากรรมฐานคืออะไรครับ ไม่ได้โอ้อวดว่าตัวเองเก่งนะครับ พอดีผมเรียนแพทย์เลยเข้าใจพวกสรีระร่างกายมนุษย์อยู่แล้ว
เมื่อมาเรียนรู้ทางธรรมพิจารณาตามขันธ์ 5 ก็เข้าใจว่ามันไม่ได้มีตัวตนจริงๆของเรา เหมือนเท่าที่อ่านการฝึกวิปัสสนาทำให้เราเข้าใจว่าทุกอย่างมีเกิดดับของมันเป็นธรรมดา ไม่ให้เรายึดติด
แต่ถ้าผมอ่านแล้วเข้าใจแล้วจะทำไปเพื่ออะไร หรือ
ว่าให้จิตเราแข็งแกร่ง จะได้มีสติรู้เท่าทันทุกการกระทำ หลังสึกออกมาทุกวันนี้ เวลาจะโกรธใครก็เหมือนมีสติมาห้ามทัน แต่ก็ยังมีหลุดบ้าง ซึ่งก่อนหน้านี้จะตอบโต้แทบจะทันทีเพราะเป็นคนใจร้อน

ความคิดเห็นใดๆก็ตามคือเรื่องนอกเหนือสัจจะ
ไม่อยู่ในการควบคุมกำกับของคุณดังนั้น
ภาระต่างๆภายนอกกายใจคุณไม่ใช่
สิ่งที่คุณจะไปควบคุมกำกับ
เพราะความจริงมี
ที่กายใจคุณ
ควรฟังเพื่อให้คำที่ได้ยินควบคุมกำกับจิตคุณให้อยู่ที่กายตรงคำนั้นๆตรงจริงคือพึ่งคิดตามคำสัจจะ

อ่านแล้วมีหลายอันก็ลบออกไปสิคะ
กดแล้ว1ครั้งไม่ไปกดซ้ำใจร้อนไปป่าว

ไปนั่งคิดเองเลยไม่ได้ฟังเพื่อสะสมสุตมยปัญญาเพื่อเจริญปัญญารู้เพิ่มขึ้นที่ละ1ตัวธัมมะตรงสัจจะที่มีไงคะ

แค่ชาตินี้ที่ดูสิ่งที่เธอสนทนา
ก็รู้แล้วว่าเธอไม่รู้ว่าเธอไม่รู้
มีแต่ส่งไปคิดเรื่องราวที่ตนไม่มี

ทุกคำในพระไตรปิฎกรู้เองไม่ได้แม้แต่คำเดียวเพราะเป็นสาวก
สาวกแปลว่ารู้ตามการฟังคำสอนเข้าใจถูกตามตรงปัจจุบันขณะ
เดี๋ยวนี้ไม่ได้ฟังอะไรเลยแปลว่าคิดเองตามเห็นผิดตามที่เธอเห็นไง
เธอไม่ได้กำลังเห็นตัวจริงของสีตรงสัจจะดังนั้นยอมรับความจริงก่อน
ว่าไม่ได้รู้ความจริงตรงสัจจะเลยแต่พยายามบอกให้คนอื่นทำตามเธอสั่ง
แต่ตถาคตบอกว่าจงยังความไม่ประมาทให้ถึงพร้อมด้วยการฟังตถาคตทำได้แค่บอกให้ฟังไงคะ