สัจจะที่ตรงความจริงตนเองที่รู้น๊า
มีในพระไตรปิฎกก็หามาอ้างอิงสิคะ
โรสจำได้จากฟังว่าหมอดูท่านนี้เก่งมาก
แต่ตรวจกะโหลกผู้ที่ดับกิเลสหาที่เกิดไม่เจอไงคะ

แล้วเกี่ยวกับเรื่องที่พูดยังไง คือ กรรมฐานยังไง

หมอดู ตรวจกระโหลก ของคุณโรส เหร๋อ

ตรวจกระโหลกเพื่อ พิสูจน์ กิเลส
ท้าพิสูจน์ ความหมดกิเลสด้วยกระโหลก เหร๋อ ...

เล่นกันแปลกเน๊อะ

คือ เอกอนไม่สนใจเรื่องใครจะตรวจกระโหลกใครหรอก
เพราะเป็นเรื่องเล่าต่อ ๆ กันมา จริงเท็จ ใส่น้ำ ทาสี เพิ่มเติมอะไรมา
เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นตรงไหน มุมไหนของประเทศไทยก็ไม่รู้
เกิดกับใครก็ไม่รู้ เอกอนไม่ได้เก็บมาใส่ใจ
ที่จะต้องนำมาตระหนัก ทบทวน ว่ามันอะไร ยังไง

แต่สิ่งที่เอกอนเห็นอยู่ ณ ตอนนี้ เอกอนตระหนักว่าพึงระวังสำรวม
การสนทนา ณ ขณะนี้ให้จงหนัก
เพราะอย่างน้อย ผู้ที่เอกอนสนทนาอยู่ด้วย ณ ขณะนี้ เขาอ่านจิตระยะไกลได้
ซึ่งทางโลกเราไม่ได้รู้จักกันเลย รู้จักกันแค่การทักทายผ่านตัวอักษร

เอกอนไม่เคยเจอหมอตรวจกระโหลก

แต่ในลานนี้ ณ ตอนนี้ นี่คือสิ่งที่เอกอนเจอ

การสำรวม กาย วาจา ใจ ในการสนทนาธรรม เป็นสิ่งที่ผู้ใดกระทำได้
ก็จะเป็นการดีต่อผู้ที่สำรวมได้นั่นล่ะ

ลืมไปไหมคะว่าตถาคตทำได้แค่บอกลืมฟังก็คือลืมตัวว่าเป็นสาวก
สมควรก็ฟังถ้าคิดว่าเป็นผู้ตรงต่อการฟังคือเป็นสาวกคือเป็นผู้ฟัง

ตถาคตไม่ได้ให้มั่วนิ่มคิดไปทำ
แต่ให้คิดตามถูกเพื่อมีสัมมาตามได้
เพราะว่าธัมมะไม่ใช่สัตว์บุคคลตัวตน
และไม่ใช่บัญญัติคำด้วยไงคะเป็นสัจจะ
คือความจริงที่กำลังปรากฏว่ามีแล้วแต่ไม่รู้
มีแต่ความคิดมีตัวตนไปทำลืมว่ามีเหตุปัจจัย
ที่เลือกทำไม่ได้แต่เป็นสัจจะที่ถึงความจริงตรงแล้ว
ไม่มีคนแม้แต่คนเดียวเดี๋ยวนี้ไม่รู้ก็คือมีกิเลสอวิชชามากไงคะ

ท่านใดทราบก็เอามาอ้างอิงให้คนอื่นเข้าใจด้วยนะคะ
โรสไม่รู้จะไปเอามาจากไหนเพราะเคยฟังแล้วก็ลืม
หรือว่าจะเป็นพระธรรมบทก็ไม่รู้สินะจำไม่ได้แล้ว
เวลานึกได้ก็จะมีรีเมมเบอรมาให้เอ่ยถึงไงล่ะคะ
ฟังเยอะหลากหลายเมื่อก่อนโน้นแต่ปัจจุบัน
ฟังแต่พระพุทธพจน์จากการสนทนาทั้ง3ปิฎก

คำตถาคตตรงไปตรงมาไม่มีอ้อมน๊า
กิเลสย่อมยกย่องกิเลสด้วยกันว่าดีแล้ว
แต่ผู้รู้จักคำตถาคตรู้ว่าดีไม่ได้ถ้าขาดฟัง
เพราะตถาคตตรัสว่าดีแล้วสำหรับพระอรหันต์


ถ้ารู้ตัวว่าขาดการฟังจะฟังบ้างก็ไม่มีใครบังคับใครให้ฟังได้แม้กำลังฟังจะบังคับให้ปัญญาเกิดก็ไม่ได้ด้วยคร่า
https://youtu.be/LNp2Ub82AwA

ไม่แปลกเลยค่ะเพราะตถาคตพิสูจน์ความจริงให้ผู้ไม่รู้รู้สึกตัวตามเป็นจริงไงล่ะคะไม่มีอ้อมไม่ชักแม่น้ำด้วย

ส่งไปรู้วาระจิตนอกตนคือกิเลส
คือไม่รู้สัจจะที่กายใจตนเองแล้ว
กิเลสคิดว่าทำได้ประมาทไหมคะ
กรรมฐานรู้ที่กายใจตนไม่ใช่หรือคะ
เวลาที่ส่งไปรู้วาระจิตคนนั้นคนนี้ได้น่ะ
น่านแหละไม่ได้กำลังรู้ที่กายใจตนเอง
ตถาคตให้ทุกคนฟังเพื่อรู้ถูกต้องตามได้
ที่กายใจตนเองไม่ส่งออกนอกกายใจตนเองนะคะ

อ้าว แล้วยังงั้นทำไมหมอดูที่เคาะกะโหลกทำไมรู้ล่ะ

เหมือนอาจารย์สอนธรรมบางท่านที่มักจะส่องสายตาไปดูพระ
ไปดูกิจกรรมต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นบนโลก
แล้วนำมาวิจารณ์ให้ศิษย์ฟัง รึเปล่าคะ

การส่งจิตเพื่อสอดส่อง มีด้วยหลายเหตุผล พระพุทธองค์ก็ทรงทำ
ซึ่งนั่นเราก็บอกว่าเป็นการส่องดูเพื่อที่จะทรงไปโปรด เวไนยสัตว์
ไม่มีใครเรียกว่าเป็น กิเลส ส่องจิตออกนอกสักคน

เรื่องบางเรื่อง เมื่อสิ่งใดปรากฏ นอกจากเราจะต้องรู้ในสิ่งที่ปรากฏนั้นแล้ว
ไม่ว่าจะเป็น รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส
เราก็ต้องรู้องค์ประกอบอื่น ๆ ด้วย บริบท เจตนา จิต ที่ปรากฎด้วย

เราก็ต้องรู้ว่า คติ ที่เรามีต่อสิ่งที่ปรากฎเป็นอย่างไร
เพื่อที่จะ สำรวม กาย วาจา ใจ ให้เหมาะต่อกาลนั้น ๆ

เพราะถ้าเราไม่เท่าทันอารมณ์ที่ปรากฎในใจ ณ ขณะ

การแสดง คติ ก็อาจจะกลายเป็นการแสดง อคติ ได้

ตถาคตสอนให้เข้าใจความจริงตามปกติภพภูมิ
หลังจากปรินิพพานทรงยกคำสอนขึ้นแทนพระองค์
พุทธบริษัททั้ง4มีหน้าที่สิกขาให้เกิดปัญญาตามลำดับ
ปัญญาตามคำสอนเริ่มต้นแบบไหนต้องตรงตามนั้นสำหรับ
พุทธบริษัทที่เป็นหัวหน้าถ้าไม่รู้นี่พุทธบริษัทชี้ให้เห็นโทษภัย
ตรงตามพระธรรมวินัยผิดตรงไหนมิทราบเพราะผู้ทำผิดจนเคยชิน
มีความไม่รู้ตามปกติเป็นปกติไม่รู้จักกิเลสถ้าเป็นเพียงสมมุติสงฆ์ไม่ใช่อริยบุคคล
เพราะอริยบุคคลที่เป็นบรรพชิตไม่ทำผิดพระธรรมวินัยแน่นอนเพราะมีสตตลอดเวลา
และหากการกล่าวตามคำตถาคตด้วยความเข้าใจเป็นความผิดเนี่ยแล้วใครจะถูกมิทราบได้
เพราะทุกวันนี้ทำตามๆกันแทบทุกวัดรับเงินงานศพตรงไหมคะรับเงินไม่ได้ก็คือไม่ได้คำสอนไม่มี2มาตรฐาน
เพราะชั่วแล้วที่ไม่รู้ว่ารับเงินไม่ได้แปลว่าละชั่วไม่ได้ไงล่ะคะและถ้ามีผู้ทุศีลมาพยายามแก้คำสอนให้รับเงินได้ชั่วไหม

ตถาคตสอนให้เข้าใจความจริงตามปกติภพภูมิ
หลังจากปรินิพพานทรงยกคำสอนขึ้นแทนพระองค์
พุทธบริษัททั้ง4มีหน้าที่สิกขาให้เกิดปัญญาตามลำดับ
ปัญญาตามคำสอนเริ่มต้นแบบไหนต้องตรงตามนั้นสำหรับ
พุทธบริษัทที่เป็นหัวหน้าถ้าไม่รู้นี่พุทธบริษัทอื่นชี้ให้เห็นโทษภัย
ตรงตามพระธรรมวินัยผิดตรงไหนมิทราบเพราะผู้ทำผิดจนเคยชิน
มีความไม่รู้ตามปกติเป็นปกติไม่รู้จักกิเลสถ้าเป็นเพียงสมมุติสงฆ์ไม่ใช่อริยบุคคล
เพราะอริยบุคคลที่เป็นบรรพชิตไม่ทำผิดพระธรรมวินัยแน่นอนเพราะมีสติเกิดตลอดเวลา
และหากการกล่าวตามคำตถาคตด้วยความเข้าใจเป็นความผิดเนี่ยแล้วใครจะถูกมิทราบได้พระทุกวัด
เพราะทุกวันนี้ทำตามๆกันแทบทุกวัดรับเงินงานศพตรงไหมคะรับเงินไม่ได้ก็คือไม่ได้คำสอนไม่มี2มาตรฐาน
เพราะชั่วแล้วที่รับเงินแปลว่าละชั่วไม่ได้ไงล่ะคะและถ้ามีผู้ทุศีลมาพยายามแก้คำสอนให้รับเงินได้คือไม่ละชั่ว

ใครฟังแล้วเกิดโทสะก็เป็นความคิดอกุศลของผู้นั้นเองสะสมกิเลสแล้วใครกล่าวผิดชี้มาสิว่าผิดอย่างไร
พุทธบริษัททั้งสี่มีสิทธิ์รักษาพระธรรมวินัยกล่าวโทษผู้ที่ทำผิดตรงตามพระธรรมวินัยได้นะคะ
ไม่ลืมมหูลืมตาดูและฟังให้เข้าใจว่าทำผิดกันอย่างไรบ้างเคารพคนที่ไม่เกรงใจธรรมหรือ
พระพุทธเจ้ายังทรงกราบพระธรรมที่พระองค์ทรงแสดงเลยทราบไหมคะข้อนี้สูงสุด

อ่านไปอ่านมาแล้ว งง

ปลงดีก่า ...