การแสวงหา และการรักษาทรัพย์

ครั้งหนึ่ง อุชชัยพราหมณ์ได้ไปเฝ้าพระพุทธเจ้า และกราบทูลว่า ตนจะไปอยู่ต่างถิ่น จะขอให้พระพุทธองค์แสดงธรรม ที่เป็นไปเพื่อประโยชน์สุขปัจจุบัน และธรรมที่เป็นไปเพื่อประโยชน์สุขภายหน้า

พระพุทธเจ้าได้ตรัสว่า

“ดูกรพราหมณ์ ธรรม ๔ ประการนี้ เป็นไปเพื่อประโยชน์เพื่อความสุขปัจจุบัน กล่าวคือ อุฏฐานสัมปทา อารักขสัมปทา กัลยาณมิตตตา สมชีวิตา

๑) อุฏฐานสัมปทา เป็นไฉน ? คือ กุลบุตรหาเลี้ยงชีพด้วยความขยันในการงาน ไม่ว่าจะเป็นกสิกรรม ก็ดี พาณิชยกรรม ก็ดี โครักขกรรม ก็ดี ราชการทหาร ก็ดี ราชการพลเรือน ก็ดี ศิลปะอย่างใดอย่างหนึ่ง ก็ดี เธอเป็นผู้ขยัน ชำนิชำนาญ ไม่เกียจคร้าน ในงานนั้น ประกอบด้วยปัญญาเครื่องสอบสวนตรวจตรา รู้จักวิธีปฏิบัติในเรื่องนั้นๆ สามารถทำ สามารถจัดการ นี้เรียกว่า อุฏฐานสัมปทา

๒) อารักขสัมปทา เป็นไฉน ? คือ กุลบุตรมีโภคทรัพย์ ที่หามาได้ด้วยความขยันหมั่นเพียร เก็บรวบรวมขึ้นด้วยกำลังแขน อย่างอาบเหงื่อต่างน้ำ เป็นของชอบธรรม ได้มาโดยธรรม เธอจัดการรักษาคุ้มครองทรัพย์เหล่านั้น โดยพิจารณาว่า ทำอย่างไร ราชาทั้งหลายจะไม่พึงริบโภคะเหล่านี้ของเราเสีย พวกโจรไม่พึงลักไปเสีย ไฟไม่พึงไหม้เสีย น้ำไม่พึงพาไปเสีย ทายาทอัปรีย์ก็จะไม่พึงเอาไปเสีย นี้เรียกว่า อารักขสัมปทา

๓) กัลยาณมิตตตา เป็นไฉน ? คือ กุลบุตรเข้าอยู่อาศัยในคามหรือนิคมใดก็ตาม เธอเข้าสนิทสนมสนทนาปราศรัย ถกถ้อยปรึกษา กับท่านที่เป็นคหบดีบ้าง บุตรคหบดีบ้าง พวกคนหนุ่มที่มีความประพฤติเป็นผู้ใหญ่บ้าง คนสูงอายุที่มีความประพฤติเป็นผู้ใหญ่บ้าง ผู้ประกอบด้วยศรัทธา ประกอบด้วยศีล ประกอบด้วยจาคะ ประกอบด้วยปัญญา เธอศึกษาเยี่ยงอย่างความเพียบพร้อมด้วยศรัทธา ของท่านผู้เพียบพร้อมด้วยศรัทธา ศึกษาเยี่ยงอย่างความเพียบพร้อมด้วยศีล ของท่านผู้เพียบพร้อมด้วยศีล ศึกษาเยี่ยงอย่างความเพียบพร้อมด้วยจาคะ ของท่านผู้เพียบพร้อมด้วยจาคะ ศึกษาเยี่ยงอย่างความเพียบพร้อมด้วยปัญญา ของท่านผู้เพียบพร้อมด้วยปัญญา นี้เรียกว่า กัลยาณมิตตตา

๔) สมชีวิตา เป็นไฉน ? คือ กุลบุตรเลี้ยงชีวิพอเหมาะ ไม่ให้ฟุ่มเฟือยเกินไป ไม่ให้ฝืดเคืองเกินไป โดยรู้เข้าใจทางเพิ่มพูนและทางลดถอยแห่งโภคทรัพย์ ว่าทำอย่างนี้ รายได้ของเราจึงจะเหนือรายจ่าย และรายจ่ายของเราจึงจักไม่เหนือรายได้ เปรียบเหมือนคนชั่งตาชั่งหรือลูกมือคนชั่งยกตาชั่งขึ้นแล้ว ย่อมรู้ว่าหย่อนไปเท่านั้น หรือเกินไปเท่านี้

“ถ้าหากกุลบุตร นี้ รายได้น้อย แต่เลี้ยงชีวิตอย่างฟุ้งเฟ้อ ก็จะมีผู้กล่าวว่าเอาได้ว่า กุลบุตรผู้นี้ ...กินใช้ทรัพย์สมบัติเหมือนคนกินมะเดื่อ ถ้ากุลบุตรนี้มีรายได้มาก แต่เลี้ยงชีวิตอย่างฝืดเคือง ก็จะมีผู้กล่าวว่าเอาได้ว่า กุลบุตรผู้นี้ คงจะตายอย่างคนอนาถา แต่เพราะกุลบุตรนี้เลี้ยงชีวิตพอเหมาะ...นี้เรียกว่า สมชีวิตา

(ที่คนบ้านเราพูดว่าเป็นหัวใจเศรษฐี อุ. อา. ก. ส.)

สาธุค่ะคุณกบนอกกะลา
คุณกรัชกายเข้าใจไหมคะ
ระลึกถึงพระรัตนตรัยคือฟัง

Kiss
เวลาตั้งหัวข้อน่ะอย่าอ้างบุคคลที่3
จะสนทนาให้เกี่ยวกับสิ่งที่สงสัย
เอาข้อความบางข้อความมา
ตัดข้อความบางข้อความ
มาสรุปมั่วตามความคิดตัวเอง
ถ้าอ่านแล้วไม่เข้าใจคำไหน
ก็ยกมาทั้งหมดสิคะอย่าเดา
เพราะเดายังไงก็เดาไม่ออกนะคะ
หัวข้อที่ตั้งนั้นใช้ไม่ได้ค่ะคุณกรัชกาย
ตั้งหัวข้อส่งเดชแบบยกตนข่มท่านเห็นกิเลสตัวเองไหมคะ

กระทู้นี้คุณโรสพูดเองว่าตถาคตไม่ได้สอนวิชาทางโลก

พระพุทธเจ้าเป็นมนุษย์เป็นกษัตริย์เป็นนักปกครอง ดังนั้น ธรรมะที่พระองค์สอนสอนคนทุกระดับ ตั้งแต่ขอทานยันกษัตริย์

ตัวอย่างคำสอนของพระพุทธเจ้าเรื่องการเรียนทางโลก (โลกียธรรม) ที่เด่นๆเห็นได้ชัดก็

มีบาลีภาษิตเตือนให้ศึกษาศิลปวิทยา เช่น

"คนไม่มีศิลปวิทยา เลี้ยงชีวิตอยู่ได้ยาก" (ขุ.ชา. 27/1651/330)

"จงให้บุตรเรียนรู้วิทยา" (ขุ.ชา. 27/2141/434)

"อะไรควรศึกษา ก็พึงศึกษาเถิด" (ขุ.ชา.27/108/35)

"ขึ้นชื่อว่า ศิลปวิทยา ไม่ว่าอย่างไหนๆ ให้ประโยชน์ได้ทั้งนั้น" (ขุ.ชา.27/107/35)

"อันความรู้ ควรเรียนทุกอย่าง ไม่ว่าต่ำ ว่าสูง หรือปานกลาง ควรรู้ความหมายเข้าใจทั้งหมด แต่ไม่จำเป็นต้องใช้ทุกอย่าง วันหนึ่งจะถึงเวลา ที่ความรู้นั้นนำมาซึ่งประโยชน์" (ขุ.ชา.27/817/184)

เริ่มมั่นใจแล้วว่า สำนักบ้านธัมมะ ไม่ได้เข้าใจพระพุทธศาสนาเลย นอกจากความเพ้อเจ้อเรื่องพระพุทธศาสนา ฟุ้งซ่านธัมมะ ข้อนี้ปรบมือให้

จากคคห.นี้ คือ คคห.ผสมปนๆกัน แต่ที่เด่นชัดก็ "ตถาคตไม่ได้สอนวิชาการทางโลก"

ตัวอักษรสีแดงเขียนไม่ครบต้องแบบนี้

ไม่ว่ากระทู้ไหนๆโรสก็ขอยืนยันคำตถาคตทุกคำต้องอาศัยการฟัง
เพราะว่าตถาคตไม่ได้บอกหรือสอนธัมมะแบบเรียนตำราวิชาทางโลกค่ะ

ไม่มีแต่ฟังหรอกคุณโรส มีทั้งฟัง สุตะ มีทั้งคิด จินตะ มีทั้งทำ ภาวนา

เคยพูดแล้วว่า สมมตินั่งฟังแม่สุจินพูดอยู่ในห้อง 100 คน ฟังจบแล้ว ให้ไปถามคน 100 ที่ฟังอยู่นั่น จะเห็นต่างกัน เข้าใจไม่เหมือนกัน อุปมาเหมือนให้คน 100 คนวาดรูปผี วาดภาพผีกัน ต่างคนต่างวาดจากจินตนาการในใจของแต่ละคน ก็จะได้ภาพผีออกมาต่างกัน 100 แบบ เพราะผีในใจแต่ละคนต่างกัน

ฟังพระพุทธพจน์เพื่อรู้ตรงขณะว่า
ขณะไหนเป็นกุศลขณะไหนเป็นอกุศล
ถ้าดีแล้วไม่ต้องฟังคือพระอรหันต์ตถาคตบอกไว้
ดีแล้วสำหรับพระอรหันต์จึงต้องฟังว่าตนไม่ดียังไงไม่งั้นก็ละชั่วไม่ได้เพราะไม่มีตัวตนจะไปละเพราะดับแล้ว

เอามาให้ดูทั้งหมด

ไม่มีคน
ไม่มีตำรา
มีแต่คำสอน
ตรงสัจจะกระทบ
เดี๋ยวนี้ตายทุกขณะ
สืบต่อเข้าร่างใหม่เร็ว
แบบกะพริบตาลืมตาเห็นคือภพใหม่ทันทีเป็นแมวจะฟังคำสอนได้ไหม

ไม่มีคน
ไม่มีตำรา
มีแต่คำสอน
ตรงสัจจะกระทบ
เดี๋ยวนี้ตายทุกขณะ
สืบต่อเข้าร่างใหม่เร็ว
แบบกะพริบตาลืมตาเห็นคือภพใหม่ทันทีเป็นแมวจะฟังคำสอนได้ไหม

เดี๋ยวนี้เลยกำลังมีจิตเกิดดับ6ทาง
ถ้าคิดว่ารู้เรียงลำดับสิจิตไหนเกิดก่อนหลัง
ตถาคตเรียงให้รู้โดยละเอียดเพื่อไม่ให้ไปนั่งทำเพื่อเดาเอง
จิตเห็น1ขณะมี7ชวนะเดียวนี้เลยก่อนกระพริบตามี7ชวนะ6ทางไม่ทันปัญญาตนเองตรง1สัจจะคืออวิชชาน๊า