ธาตุ4
ขันธ์5
อายตนะ6

เป็นธรรมะหลักที่พุทธทุกคนต้องศึกษาครับ
ไม่ต้องไปถามลุงหมานผมก็พิจารณาเ งได้

ถ้าขยายให้ฟังสักหน่อยก็จะดีซิครับ
เพื่อความเข้าใจจะได้ตรงกัน
บางทีในความเข้าใจอาจเข้าใจไม่ตรงก็ได้ครับ

คุณโรสพูดเรื่องสร้างวัตถุกันทำไมใหญ่โต พอไอ้เรือง อิอิ เอาวัตถุมาให้ดู เงียบเป็นไม้ตีพริก คิกๆๆ ไม่พูดถึงอีกเลย

วัตถุนี่แหละเป็นสัญลักษณ์สำคัญอยู่ได้เป็นพันๆปีเป็นหลักฐานสำคัญทางประวัติศาสตร์ ตัวอย่างเช่น บุโรพุทโธ เป็นต้น ทำให้คนรุ่นหลังๆรู้ว่า ตรงนั้นตรงนี้เคยพระพุทธศาสนาเคยรุ่งเรือง เคยไปถึง อย่างเมียนม่าสัญลักษณ์ทางศาสนา เช่น เจดีย์เต็มบ้านเต็มเมือง

มันก็คนนี่แหละ แต่ภาษาธัมมะเรียก ขันธ์ อายตนะ ธาตุ ที่พวกเราเอาไปว่ากันเรื่อยเปื่อย

ตามนี้เลยครับ

ความเป็นกระดูก เนื้อ หนัง

ความเป็นช่องว่าง

ความเป็นเลือด เหงื่อ

ความเป็นอุณหภูมิ

การเห็น

การได้ยิน

การลิ้มรส

การสัมผัส

การได้กลิ่น

อารมณ์

ความจำ

ความรู้สึก

จิตวิญญาน

ร่างกาย

คุณกรัธกายพูดได้ดีมากเลยครับ

ไม่ตรงสัจจะยังมีตัวไง

ความจริงตรงสัจจะทีละ1ไม่ปนกันไม่ซ้ำเดิม
เป็นปรมัตถธรรมจิตเจตสิกรูปนิพพานกำลังมี
และกำลังเป็นไปเดี๋ยวนี้ครบแล้วแต่ตนไม่รู้1สัจจะนี่เรียกว่ามีกิเลสไงคะ

จิต89ประเภทคือที่ตนกำลังมีคือวิญาณขันธ์แค่1ประเภท
และจิตแต่ละประเภทมีเจตสิกที่ตนต้องระลึกรู้ตรง1สัจจะ
เจตสิกมี52ประเภทเป็นเวทนาขันธ์1ประเภทเป็นสัญญาขันธ์1ประเภทและเป็นสังขารขันธ์50รู้จริงแค่1ที่มี
รูปมี28ประเภทก็ต้องรู้ตรง1ตรงขณะเดี๋ยวนี้ไม่รู้คือมีกิเลสไงคะถ้ารู้นิพพานก็คือนิพพาน1ไม่มีอื่นปนไง
สติต้องกำลังระลึกได้ตรงที่มีจิตหรือเจตสิกหรือรูปหรือนิพพานทีละ1ประเภทที่ตนมีตรงสัจจะไม่มีตัวตน
มีแต่ตัวจริงของธัมมะที่ระลึกถูกตามคำสอนของพระพุทธเจ้าทีละ1ลักษณะตรงจริงไม่ปนกันเลยนะคะนะ
อะไรที่ตนกำลังมีตรง1สัจจะเป็นจิตหรือเจตสิกหรือรูปหรือนิพพานต้องรู้ตรงจริงที่กำลังปรากฏไม่รู้คือไม่รู้

การรู้ธาตุตรงสัจจะที่กำลังปรากฏในชีวิตประจำวันมีแค่3ธาตุนะคะคือ
กระทบธาตุอะไรก็รู้ได้ทีละ1ลักษณะก็ดับคนทั้งตัวไม่มีตัวตนอยู่แล้วน๊า
แต่มีอุปาทานขันธ์ยึดถือขันธ์ที่กำลังเกิดดับว่าเป็นตัวตนไงรู้ตัวไหมคะ
ธาตุดินรู้ได้2ลักษณะคือแข็งหรืออ่อนก็รู้ชัดตรงที่กระทบทีละ1ไม่มีคน
ธาตุไฟแค่รู้สึกร้อนหรือเย็นธาตุลมแค่รู้สึกตึงๆไหวๆไม่มีตัวคนธาตน้ำยึดธาตุทั้ง3ไม่ให้แตกทำลายไงคะ
ตอนรู้ตรงทีละ1สัจจะตรงจริงนั่นแหละคือวิปัสสนาคือรู้แยกแยะตรงสัจจะตามเป็นจริง1ปรมัตถสัจจะจริง

ถ้าคนฟังมีพื้นฐานทางธรรมอยู่บ้าง จะเห็นว่าคุณโรสพูดมั่วได้ใจ อิอิ

ตอนต้นพูดเหมือนรู้นะว่า ไม่มีโรส ไม่มีกรัชกาย ไม่ใครทั้งนั้น มีแต่ จิต เจตสิก รูป นิพพาน เป็นไปตามเหตุที่กายใจ

คิดอย่างนี้แหละเขาเรียกว่าหัวมังกุฏท้ายมังกร

ที่ว่า กายใจ นั่นแหละคือจิต เจตสิก รูป แล้วจิต เจตสิก รูป หรือกายใจนั่นแหละเรียกกันว่า "คน..." ถ้าพูดตามภาษาสมมติ คน มีอยู่ แต่คนนั่นเมื่อพูดโดยภาษาปรมัตถ์ คือ ภาษาทางธรรมแล้ว คนไม่มี แยกให้ถูกนะ ไม่ยังงั้นแล้ว ผู้นั้น จะใช้ชีวิตอยู่ในสังคมด้วยความขัดแย้งทางความคิด คิกๆๆ

สรุปก็คือคุณโรสพูดมั่วไปตามอารมณ์เดาสุ่มไป

มั่วเลอะเทอะ

แล้วกายใจที่คุณโรสว่า กาย ใช่ตัวไหม

วิปัสสนาภาวนาของจริงไม่มั่วมีแก้ไขนะคะ

คุณโรสกำลังเอาภาษาธรรมกับภาษาคนมาผสมกัน เลอะเทอะมั่ว มิจฉาทิฏฐิอย่างแรงขอรับโผม

ไปวิปัสสนาอีกแระ วิปัสสนาตามที่คุณโรสว่า หมายถึงยังไงอ่ะ

รู้ตรงขณะทีละ1ลักษณะตอนตั้งอยู่ก่อนดับตรงจริงคือปัญญาจริงของตนทำสุตมยปัญญาเพื่อรู้ตรงสัจจะ
คือพึ่งคิดตามคำสอนตรงสัจจะตรงสิ่งที่กำลังปรากฏว่ากำลังมีก่อนดับเป็นธัมมะแต่ละ1หลากหลายจริงๆ