คุณโรสนี่เขาพูดอะไรของเขานะ

อวิชชาตัวเองไหลเพราะขาดสุตมยปัญญา
กำลังเห็นและคิดถึงเห็นที่ตนกำลังเห็นเดี๋ยวนี้
ไม่มีใครทำเพราะเห็นแล้วและดับแล้วด้วยเป็นกิเลสแล้ว
เพราะความจริงกำลังปรากฏว่ากำลังมีการเกิดดับครบ6ทางอายตนะ
และความจริงที่รู้ไม่ทันนี้แหละคือความจริงที่ปรากฏกับอวิชชาของผู้ที่ไม่คิดตามทีละคำไงคะ

ถ้ามันไม่ดับละเป็นกิเลสไหม

นิพพานที่ไม่มีเกิดดับไงคะ
ที่เหลือยังเกิดอยู่แสดงว่าปัญญาน้อย

มันต้องคิดทีละคำ เช่น นิพ-คำหนึ่ง พาน คำหนึ่ง จึงเป็นการฟังคำตถาคตนะ

สมบัติ ความถึงพร้อม, ความครบถ้วน, ความสมบูรณ์
1. สิ่งที่ได้ที่ถึงด้วยดี, เงินทองของมีค่า, สิ่งที่มีอยู่ในสิทธิอำนาจของตน, ความพรั่งพร้อมสมบูรณ์, สมบัติ ๓ ได้แก่
มนุษยสมบัติ สมบัติในขั้นมนุษย์
สวรรคสมบัติ สมบัติในสวรรค์ (เทวสมบัติ หรือทิพยสมบัติ ก็เรียก) และ
นิพพานสมบัติ สมบัติคือนิพพาน
2. ความครบถ้วนของสังฆกรรม เช่น อุปสมบท เป็นต้น ที่จะทำให้สังฆกรรมนั้นถูกต้อง ใช้ได้ มีผลสมบูรณ์ มี ๔ คือ
๑. วัตถุสมบัติ วัตถุถึงพร้อม เช่น ผู้อุปสมบทเป็นชายอายุครบ ๒๐ ปี
๒. ปริสสมบัติ บริษัทคือที่ประชุมถึงพร้อม สงฆ์ครบองค์กำหนด
๓. สีมาสมบัติ เขตชุมนุมถึงพร้อม เช่น สีมามีนิมิตถูกต้องตามพระวินัย และประชุมทำในเขตสีมา ๔. กรรมวาจาสมบัติ กรรมวาจาถึงพร้อม สวดประกาศถูกต้องครบถ้วน (ข้อ ๔ อาจแยกเป็น ๒ ข้อ คือ เป็น ๔. ญัตติสมบัติ ญัตติถึงพร้อม คือ คำเผดียงสงฆ์ถูกต้อง ๕. อนุสาวนาสมบัติ อนุสาวนาถึงพร้อม คือคำหารือตกลงถูกต้อง รวมเป็นสมบัติ ๕) เทียบ วิบัติ

วิบัติ คือความเสียหายใช้ไม่ได้ ของสังฆกรรม มี ๔ คือ
๑. วัตถุวิบัติ เสียโดยวัตถุ เช่น อุปสมบทคนอายุต่ำกว่า ๒๐ ปี
๒. สีมาวิบัติ เสียโดยสีมา เช่น สีมาไม่มีนิมิต
๓. ปริสวิบัติ เสียโดยบริษัทคือที่ประชุม เช่น ภิกษุเข้าประชุมไม่ครบองค์สงฆ์
๔. กรรมวาจาวิบัติ เสียโดยกรรมวาจา เช่น สวดผิดพลาดตกหล่น สวดแต่อนุสาวนาไม่ได้ตั้งญัตติ เป็นต้น (ข้อ กรรมวาจาวิบัติ บางกรณีแยกเป็นญัตติ และอนุสาวนาวิบัติ กลายเป็นวิบัติ ๕ ก็มี)

ที่ไหนๆเขาก็พูดก็ถกเถียงเรื่อง นิพพาน บ้าง เรื่องอัตตา กับ อนัตตา บ้าง เรื่องจิต เป็นต้น บ้าง

นี่ก็เรื่องนิพพาน



คุณโรสลองไปดูดิ

นิพพานพ้นโลก
โลกคือสิ่งที่เกิดดับ
นิพพานจึงพ้นสิ่งที่เกิดดับไงคะ

นิพพานพ้นโลก โลกสิ่งที่เกิดดับ

จะพูดวกวนให้มันไกลตัวทำไม ก็พูดตรงๆเสียว่า นิพพานคือดับทุกข์ดับกิเลสดับตัณหาอุปาทานในจิตในใจตนได้แล้ว แค่นี้คนกลัวทุกข์ไม่อยากเป็นทุกข์ จะได้เร่งปฏิบัติไปให้ถึงนิพพานกัน คิกๆๆ

ศัพท์ นิพพาน ของเขา มันก็บอกอยู่แล้ว ว่า ออกไปจากตัณหา ไม่มีตัณหา (นิ+วาน แปลง ว. เป็น พ ซ้อน พ =นิพพาน) ไม่ต้องไปไหนหรอก นั่งหัวโด่อยู่ตรงนั้นตรงนี้ ถ้าดับทุกข์ได้กำจัดตัณหาได้ มันก็นิพพาน ก็เท่ากับนิโรธ พูดก็สั้นๆแค่นี้ แต่ทำสิมันยากกกกก

นิพพานเป็นสภาพธรรมที่หมดอยากแล้วเพราะรู้แล้ว
อยากถึงนั้นถึงนิพพานไม่ได้เพราะอยากถึงอยู่
จึงคิดไปทำไงคะแต่ลืมไปว่าต้องฟังคำสอน
จึงเป็นสาวกคือทำพหุสุตะ
ทำมานับชาติไม่ถ้วนแล้วค่ะ
ที่ยังไม่ทำคือฟังพระพุทธพจน์
เพราะมีทิฏฐิมานะถือตนว่าคนพูด
ไม่ใช่พระพุทธเจ้า555ไม่ฟังก็ไม่รู้ไงคะ
คำที่พูดถึงสิ่งที่กำลังมีกำลังปรากฏคือคำสัจจะ

ยกตัวอย่างง่ายๆคุณโรส เช่น อยากมีเงิน อยากรวย แต่ไม่ทำงานไม่หาเงิน นอนอยากอยู่ในห้อง ก็มีเงินไม่ได้ เพราะมีแต่ความอยาก อยากมี แต่ไม่ทำ เห็นภาพนะครับ



นิพพานก็เช่นกัน นาย ก. อยากนิพพาน แต่ก็ได้แต่นอนอยากอยู่ในห้อง ไม่ลุกขึ้นทำความเพียรซึ่งเป็นเหตุให้กิเลสสิ้นไป มันก็กิเลสนิพพานไม่ได้



ฟังแม่สุจินพูด อยากนิพพาน มันก็นิพพานไม่ได้ เพราะมีแต่อยาก แต่ไม่รู้เหตุทำให้กิเลสสิ้นไปมันก็กิเลสนิพพานไม่ได้เช่นกันแล

ที่พูดมาทั้งหมดนั้น มันเป็นแบรนด์แม่สุจินแห่งบ้านธัมมะเอง ไม่ใช่พุทธพจน์อะไรหรอก

นี่ คคห.คุณโรสศิษย์สำนักบ้านธัมมะโดยแม่สุจิน คิกๆๆ



คิดโด่ๆเด่ๆไป คือเขาคิดว่าอดีตครั้งพุทธกาลมีแต่ลูกษัตริย์ ลูกเศรษฐีทิ้งสมบัติมาบวชกัน

สำนักบ้านธัมมะ คิดย้อนกลับไปเมื่อ 2600 กว่าปี ถามหน่อย ปัจจุบันจะเอาลูกกษัตริย์ที่ไหนบวช อิอิ มองดูสิเห็นไหม ดูความคิดเจ้าสำนักบ้านธัมมะแค่นี้ก็เพี้ยนแล้ว

นอกจากบุคคลดังกล่าวแล้ว นอกนั้นพระพุทธเจ้าไม่ให้บวชรึ อิอิ

ตอนนี้พูดได้เต็มปากว่า คุณโรสศิษย์บ้านธัมมะโดยแม่สุจิน ไม่ถึงกับบ้านะ แต่ออกเพี้ยนๆทางความคิด อ้าวจริงๆ คิดไปได้

คุณโรสดู

https://www.google.com.pk/search?source ... gWQ8bfR1Z8

อย่าคิดเองบอกแล้วว่าคิดเองมันผิดทางปรโตโฆษะอ่านตรงๆนะ
คำสอนแทนศาสดาไม่ใช่ตัวบุคคลต้องอาศัยฟังคนอื่นบอก
แล้วคิดตามตรงทางที่จิตตนรู้เช่นรู้เรื่องจิตเห็นฟังว่า
จิตเห็นรูปสีสันวรรณะแต่ตนกำลังเห็นอะไรคะ
มันเลยเห็นเป็นจิตคิดนึกแล้วพอกะพริบตา
ยังไม่ไปไหนเลยนะกิเลสเพิ่มแล้วค่ะ
ทำอะไรได้ไหมเพราะไม่ได้กำลัง
คิดตามเสียงตรงความจริงที่
ตนกำลังมีตรงขณะไงคะ
เลยมีแต่จำปัญญาของ
ตถาคตคือสัญญาตน
ไม่ใช่ปัญญาที่ตน
รู้จริงตรงสัจจะ
ที่กายตนมี
ไงล่ะคะ
อวิชชาตนเลยไหลไปตามสัญญาจำแต่ชื่อแต่เรื่องที่อ่านไงคะเมื่อไหนหนอจะเริ่มฟังปรโตโฆษะ

คุณโรสต้องภาวนามยปัญญา อย่าไปจิตเกิดดับทีละ 1 ขณะเอง เชื่อไอ้เรืองนะ ถ้าเชื่อแล้วคุณจะหายจากความฟุ้งซ่าน
แต่ถ้ายังมโนจิตเกิดดับ ไม่ใช่คนสัตว์ อะไรต่ออะไรไป หลงไม่ได้ยินเสียงกู่นะขอรับ