ยายเมยเอ๊ย
อย่าเพิ่งเอามากถึง 37 ข้อเลยนะ....แล้วการปฏิบัติถึงจะค่อย...ตรงทาง...นั่น
ตอนนี้ยูเอา 1 ข้อ...ไม่ไปอ่านนิยาย..หรือหาดูคลิปแนวเพลินๆไร้สาระ...
......ให้มันได้ซะก่อนเถอะ......

บอกไว้ก่อน ต่อให้ได้ตั้ง 36 ข้อ
แต่ถ้า ข้อ 1 ยังทำไม่ได้.....
ยังไปหลงเพลินในสัญญาสังขาร
จากการอ่านนิยายดูหนังฟังเพลงอยู่
ก็เดินไม่ถึงจุดหมาย พระนิพพาน ได้อยู่ดี

คุณนุ้ยฝากให้ไอ...มาถามอะไรยูหน่อย....
ตอบอะไรคุณนุ้ยเขาหน่อยสิ่
ที่เขาฝากถามมาข้างล่างนี่ ----->>>
27 Aug, 18:59 ? ตะวัน. ทำไมเมยไม่มาแชท. ชวนเข้าห้องแชทหน่อย

ขอบคุณที่นำข่าวมาให้นะคะ คุณตะวัน
.
.
.
ส่วนเรื่อง 37ข้อ ด้วยนิสัยเรา พูดเท่าที่ทำได้ และทำได้เท่าที่พูดไว้

เราไม่พูดเกินที่เราทำ สิ่งใดที่เราพูด คือสิ่งที่เราทำด้วยตนเอง พิสูจน์ด้วยตนเอง

และสามารถเป็นพยานแก่ตนเองได้ โดยไม่ต้องขอความมั่นใจจากคนภายนอกอีก
.
.
.
อะไรที่เราพูดออกไป เราทำได้ทุกคำ..คำพูดเราจึงมีน้ำหนักในตัวของมันเอง

ยายเมยเอ๊ย
อย่าเพิ่งเอามากถึง 37 ข้อเลยนะ....แล้วการปฏิบัติถึงจะค่อย...ตรงทาง...นั่น
ตอนนี้ยูเอา 1 ข้อ...ไม่ไปอ่านนิยาย..หรือหาดูคลิปแนวเพลินๆไร้สาระ...
......ให้มันได้ซะก่อนเถอะ......


ต่อนะ..

เราศีลห้า..ไม่มีศีลข้อไหนผิด เรื่องอ่านนิยาย เพราะเราเป็นฆราวาส

และขณะที่เราฝึกปฎิบัติ เราไม่อ่านนิยาย และขณะอ่านนิยาย เราไม่ได้ฝึกปฎิบัติ

อีกข้อ ระหว่าง อ่านนิยายเพื่อความบันเทิง กับ ดูเวปโป๊ เพื่อความกระสันอยาก เพื่อความบันเทิง

คุณตะวันว่า อะไรมันหนักกว่ากัน

(ด่าว่าเราได้ข้อเดียวแหละว๊าาา เรื่องเราพักผ่อนจิตด้วยการอ่านนิยาย ตัวเองทำไม่ได้สักข้อได้แต่โม้)

ไม่ว่าจะกำลังทำสิ่งใดถ้ายังติดข้องทางโลกก็ยังมีกิเลสมากค่ะ
กิเลสแปลว่าไม่รู้ความจริงตามคำสอนแปลว่าขาดสติเพราะคิดนอกคำสอน
การดูละครโขนหนังคือการเอาจิตไปเกาะอดีตนิมิตที่ปรากฏคิดตามเรื่องราวนั้นไม่ได้กำลัง
มีกุศลเกิดเพราะขาดสติเวลาที่ไม่ขาดสติต้องเป็นขณะที่เป็นกุศลที่สละความยึดมั่นในตัวตนในการทำ
แต่เป็นการเข้าใจความจริงที่กำลังปรากฏว่าตนกำลังสะสมอะไรตรงปรมัตถสัจจะไม่ใช่นิ่งใบ้ไม่มีปัญญา
แต่เป็นขณะที่ระลึกตามคำสอนได้ตรงสัจจะที่ตนกำลังเป็นไปเดี๋ยวนี้สะสมกุศล/อกุศลด้วยความไม่มีเรา

ยกนิ้วให้ ตะวันรู้ใจ ว่า อ่านแล้วแปลไม่ออกจริงๆ(เหมือนกำลังฟังกลอน เพราะดี คล้องจองไปหมด)
.
.
.
แต่ตะวันแปล มันก็ยาวมากนะ ย่อๆได้ม่ะ..น้ำท่วมทุ่ง น้ำลายฟูมปากอีกแล้ว

ขอเนื้อๆ

แต่มันต่างกันนะ คุณตะวัน

ตะวันเนื้อหาดี แต่ทำไม่ได้อย่างที่พูดเลย สังขารขันธ์และสััญญา ใช้เก่ง

แต่เรา ใช้สังขารขันธ์ปรุงร่วมกันสัญญาไม่เก่ง แต่พูดเข้าใจได้ง่าย

ส่วนผลของการปฎิบัติ เราได้ปฎิเวธ อยู่กับตน แต่ตะวัน ว่าเราเอาๆ แต่ปฎิเวธไม่เคยเกิด เพราะปฎิบัติไม่ดี
.
.
.
มีคำพูดนึง เค้าพูดว่า..คนทำจริงอยู่ยากกว่าคนพูดเก่ง....คำนี้น่าจะจริง

ยาว ตาลาย ย่อเหลือ สองบันทัดคุณตะวัน

อ่านชัดมาก บันทัดสุดท้าย ยกนิ้วให้

ทำจริงที่ไหนกันล่ะนี่...ไม่เคยเห็นยูบอกสักทีว่า...

ฉันเคยพยายามฝึกตัวเองให้เลิกอ่านนิยายดูหนังฟังเพลง
ได้นานที่สุดกี่วันกี่เดือนมาแล้วสักที

แต่คุณตะวัน..มาพูดบ่อยในลานมาก..
จนเขาเบื่อจะฟังกันแล้ว

ว่าฝึกเลิกบ้ากามเลิกดูหนังฟังเพลงได้ 5 วันบ้าง 10 วันบ้าง เดือนนึงบ้าง

ให้พยายามฝึกตัวเองให้เลิกในสิ่งที่ตัวเองติดข้อง
แบบคุณตะวันเขาให้ได้หน่อย...ยายเมยเอ๊ย...

ตะวัน เธอนี่ยุ่งกับชีวิตส่วนตัวของเราจริงๆ..เรานะ จะอ่านนิยายคือเวลาก่อนนอน เพื่อผ่อนจิต ในแต่ละวัน

เมื่อหัวถึงหมอน เราก็ภาวนาต่อ รุ้สึกตัวเราก็ทำจิตภาวนาต่อ..ก่อนนอนทำสมถะแบบฌาน

ระหว่างวัน เราทำ สติปัฎฐานสี่ มีเวลาพักส่วนตัวจริงๆคือ ก่อนนอนนี่แหละ

พอผ่อนจิตได้ จะนอน ก็เริ่มทำต่ออีกแล้ว มันเป็นอย่างนี้วนรอบ มาหลายๆปีแล้ว
.
.
.
เธอนี่้จุกจิก ยิ่งกว่าญาติโยมของฉันอีก..เราอ่านนิยายทั้งวันไม่เกินสองชั่วโมงก่อนนอน

แต่เทอหล่ะ ปฎิบัติ กรรมฐาน ไม่ว่าจะกองไหนๆ วันๆหนึ่งกี่ชั่วโมง
.
.
เหตุที่เราไม่พูดถึงกรรมฐานที่เราทำเลย เพราะเราทำเป็ฯปกติ

ในเมื่อมันเป็นปกติ เราจะเอามาพูดทำไม มันแค่เรื่องปกติในชีวิตประจำวัน

่ตอนนี้เข้าใจชัดยัง..เชื่อไม่เชื่อตามใจ แต่อย่างน้อย เราก็ซื่อสัตย์กับใจตัวเอง

เราไม่เคยโกหกใจตัวเอง สักที
.
.
.
ถ้าเราโกหกตัวเองได้ เราก็โกหกคนอื่นได้เสมอนะ คุณตะวัน

คุยกับตะวันพูดน้อยๆไม่ได้ เพราะคุณตะวันไม่เคยยอมรับคว่ามดีของใครๆเลย

มีแต่ตัวเองดีคนเดียว ดีนะคือพูดดี พูดเข้าท่า แต่พอถามว่าทำได้ไหม จะตอบชัดเจนว่า ทำยังไม่ได้

่คุณตะวันมีข้อดีตรงนี้ ที่ยอมรับตัวเอง ว่า ไม่เคยปฎิบัติได้จริงเลย ดีแต่พูดได้เท่านั้นเอง(ยกนิ้วให้)

พอนะ

คำแรก ที่เราทักคุณตะวัน ใน กระทู้นี้คือ

คุณตะวันคะ มาทางไหน ไปทางนั้นคะ

เราจำได้ ถึงตอนนี้เรายังยืนยันคำเดิม

อย่ามาเป็นติ่งของเรา เราไม่รับ

ทำตัวเป็นขี้ปลาทอง ที่ติดก้นปลาทองอยู่ได้

ไปไกลๆ ชิ้วๆ เราอย่าคุยกัน ลำคาญ (ทำไม่ได้แต่พูดฉอดๆ..น่าเบื่อ)

อย่ามาเป็นติ่งของเรา เราไม่รับ

พวกที่เขาแผ่ส่วนบุญส่วนกุศลให้(แผ่ปัญญาให้)
(แนะนำให้พยายามฝึกเลิกอ่านนิยายให้ได้)
____แล้วไม่รับ...หรือ...รับไม่ได้นี่____

จัดเป็นพวก..บัวใต้โคลนตม...หรือเปล่าหนอ?
..........ที่รับแสงสว่างอะไรไม่ได้...........

หวังว่าคงจะไม่ยอมโง่เป็นบัวใต้โคลนตมอยู่ตลอดไปหรอกนะ
พยายามโผล่ออกจากโคลนตมให้ได้บ้างสิ่
(ยอมรับว่าการอ่านนิยายมันผิดซะบ้าง)

จะได้สามารถรับส่วนกุศล(ความฉลาดทางธรรม)
.......เกิดสติปัญญาเห็นโทษของการเพลิน.......
ในการหลงปรุงแต่งไปในสัญญาสังขารจากการอ่านนิยาย

แล้วจะได้ฝึกตัวเองให้เลิกติดข้องในสิ่งนี้ให้ได้ซะที
ในแดนนิพพานท่านไม่มี...นิยาย...มาให้เธออ่านนะ...จำเอาไว้

เรามาด่ากันดีกว่า ธรรมเทิม ไม่ต้องคุยกันแล้ว มา..เริ่มต้น

ให้คุณตะวันเริ่มก่อน ต่อให้