ปัญญาตถาคตเท่ามหาสมุทร
ปัญญาสาวกเท่าจงอยปากยุงจุ่ม
ลงมหาสมุทรคือจุ่มถูกตรงขณะตามได้
ตามคำตถาคตเท่าที่ตนมีปัญญาคิดตามได้ตรงทีละคำ

คืนชีพอีกแระทีละคำ สติ ส คำหนึ่ง ติ คำหนึ่ง นิพพาน นิพ คำหนึ่ง พาน คำหนึ่ง ไปไม่รอดพุทธเมืองไทย พูดจริงๆนะไม่ใช่พูดเล่น

ถ้าคิดไม่ตรงจะทราบได้อย่างไรว่าคิดตรงหรือยัง
คำสอนของพระพุทธเจ้าเป็นความจริงเพื่อเข้าใจความหมาย
ในภาษาที่คนแต่ละชาติใช้ตามปกติตรงความจริงที่กายใจกำลังเป็นไปตรงๆ
ตามที่ทรงตรัสรู้และทรงแสดงเป็นคำวาจาสัจจะตรงคำตรงความจริงที่รู้สึกตามได้ตรงตามเสียง
ตรงขณะที่กำลังปรากฏไม่ใช่การจำบัญญัติคำได้แต่เป็นการเข้าใจและเข้าถึงความจริงที่กายใจตรงขณะ
ก่อนดับเข้าใจไหมคะว่าเวลาเกิดดับมันเร็วเหมือนทุกอย่างเกิดพร้อมกันแต่จริงๆเกิดดับทีละ1ขณะตรงๆค่ะ
ดูความจริงที่ตรงฐานกายตามปกติที่คิดตรงและรู้สึกกระทบตรง1คำตามวิสยรูป7ที่กายใจตนก่อนไม่มีจิต
และให้ทราบว่าความเร็วของจิตที่มีการเกิดดับนั้นตถาคตรู้ความจริงและเรียงลำดับได้หมดว่ามีอะไรบ้าง
ส่วนสาวกนั้นมีหน้าที่ฟังเสียงที่มาสู่คลองของหูคือมีเสียงมากระทบโสตปสาทะรูปเข้าใจถูกตามตรงสัจจะ
เพราะอะไรที่ไม่ปรากฏก็ไม่มีทางรู้ได้เพราะเวลาที่คิดตามได้อะไรที่คิดไม่ได้ก็ดับไปหมดแล้วเกิดจิตใหม่
จิตเป็นขณะใหม่หมดเป็นการปรากฏของนิมิตสมมุติบัญญัติปกปิดความจริงที่ตรงปรมัตถสัจจะฟังให้รู้ไง
เพราะรู้คือเข้าใจถูกตามคำได้นั้นเองที่สังขารขันธ์เริ่มปรุงแต่งจิตให้ดีตามเสียงเพื่อขัดเกลาความไม่รู้ที่มี

พึ่งพระรัตนตรัยสูงสุดคือพึ่งคำสอนเพื่อให้คิดถูกตามได้ตรงสัจจะ1คำตรงความจริงที่กำลังมีของตนค่ะ
เช่นเห็นข้างหน้าดับข้างหลังก็ไม่มี มองซ้ายขวาก็ดับหมดแล้ว ไม่รู้สัจจะตรง1คือไม่รู้ทั้งหมดที่มีแล้ว

เอาความคิดความเห็นของตน เช่น สติ สะ คำหนึ่ง ติ คำหนึ่ง นิพพาน นิพ คำหนึ่ง พาน คำหนึ่ง เป็นต้น ซึ่งเป็นความคิดเห็นของตนแล้วก็เอาความคิดตนนั้นไปใส่ปากพระพุทธเจ้า เหมือนกับแม่สุจิน เอาไปใส่ปากตถาคตฉะนั้นแล

ถ้ายังงั้น จะถามความหมายนะขอรับ สะ หมายถึงอะไร ติ หมายถึงอะไร นิพ หมายถึงอะไร พาน หมายถึงอะไร

คิดให้ตรงคือเดี๋ยวนี้

สติคือระลึกตามคำสอนได้(ถูกตัวตนว่ากำลังรู้ตรงสัจจะทางไหนได้แค่1ทางดับคนทั้งตัวหายหมดอิอิ)

นิพพานคือหมดอยาก(ยังอยากได้เงินอยากได้ทองอยากได้ลาภอยากได้ยศฐาบรรดาศักดิ์ไปนิพพานไม่ได้)

เงินปิดกั้นนิพพานอีก

คุณโรสขอรับ ทำตามที่ไอ้เรืองแนะนำเุถอะ ฟอร์แมตความจำเดิมๆออกให้หมดแล้วลงโปรแกรมใหม่ สร้างสัมมาทิฏฐิเบื้องต้นก่อน อย่างที่เคยแนะนำหลายเทื่อแล้วนะขอรับ

บอกแล้วไม่ฟังทุกคนเลยนะคะ
คำสอนของพระพุทธเจ้าคือเดี๋ยวนี้
การกระทำต้องตรงเหตุผลเข้าใจไหม
ฟังคำสอนก็คือต้องกำลังฟังจริงๆเดี๋ยวนี้
ทุกคนมีการคิดพูดทำตามปกติในชีวิตทุกวัน
โดยเดี๋ยวนี้ไม่ได้กำลังคิดถูกตรงๆตามคำสอนอยู่
แปลว่ากำลังคิดไปตามใจตามที่เห็นไม่ได้กำลังตามคำสอน
เดี๋ยวนี้เลยตามคือตามฟังตรงจริงที่ตามฟังเสียงทีละคำให้เข้าใจ
ตรงจริงคือทำฟังจึงจะเริ่มสะสมปัญญาแรกคือสัมมาทิฏฐิคิดเห็นถูกตาม
จนกว่าสติปัญญาที่เพิ่มจากการฟังนั้นทำกิจหน้าที่เองไม่มีเราไปบังคับทำอะไร
นอกจากฟังเข้าใจไหมคะปัญญาต้องเจริญตามลำดับข้ามสุตะปัญญาเกิดไม่ได้เพราะ
เมื่อสติปัญญาล้นจากฟังคือเจริญขึ้นมาเป็นจินตามยปัญญาเองและฟังจนเจริญเป็นภาวนาถูกตรงคร่า
คิดให้มันตรงปัจจุบันคือเดี๋ยวนี้ยอมรับความจริงให้มันตรงความจริงว่าตนขาดการฟังคำสอนตรงมาก
ไม่ทำฟังตรงจริงแต่อ่านแล้วท่องจำได้นั่นเป็นการเรียนวิชาการทางโลกเอาไปทำข้อสอบค่ะแต่คำสอน
ของพระพุทธเจ้าทุกคำทำให้รู้จักกิเลสตนตามเป็นจริงจากการฟังเพื่อไตร่ตรองความจริงที่ตนไม่มีปัญญารู้
จะคิดเองไปตามความชอบใจก็คือกิเลสตนเองพาทำผิดรับเงินก็รับเงินจริงๆตรงๆไม่ผิดปกติแต่เป็นเพศไหน
บรรพชิตน่ะรับเงินไม่ได้ไม่ต้องใช้เลยตลอดชีวิตของการบวชแต่ชาวบ้านทำมาหากินเลี้ยงชีพจับจ่ายปกติ
แต่ภิกษุในธรรมวินัยนี้บิณฑบาตด้วยปลีแข้ง1บาตรฉันได้ไม่เกินเที่ยงไม่มีกิจทำสังคมสงเคราะห์ตรงมากๆ
จะทำสังคมสงเคราะห์ต้องใช้เงินเป็นหน้าที่คฤหัสถ์เป็นบรรพชิตไม่เป็นผู้ตรงโกงก้อนข้าวของชาวบ้านน๊า

เอาตามที่สบายใจ อยากสุตะๆอยากสุตมยปัญญาอะไรก็เอา แต่ค้านนิด นั่นแม่สุจินนะ ไม่ใช่ตถาคต

ตถาคตสั่งสอนไว้ว่าให้ใช้หลักกาลามสูตรจึงจะรู้ได้ว่าคำที่ฟังเป็นคำจริงของตถาคต
พระองค์จึงตรัสแสดงกาลามสูตร10คุณก็พิจารณาด้วยตนเองสิคะฟังว่าใครพูดถูกจริงๆ
ว่าใครบอกให้คุณเข้าใจความจริงของสิ่งที่คุณกำลังมีเดี๋ยวนี้ตรงภาษาที่ตนใช้ในชีวิตปกติ

มาอีกแระกาลามสูตร อิอิ จากขี้เหม็นเป็นกิเลส จนถึงกาลามสูตร

คุณโรสขอรับ เลิกฟังแม่สุจินสักระยะหนึ่ง แล้วไปเรียนไปศึกษาจากสำนักเรียนที่เขามีการสอนการสอบมั่งเถอะขอรับ เชื่อหัวไอ้เรืองเถอะนะ

จริงๆเห็นแล้วอ่อนใจ

ที่พันทิพก็มีกระทู้สนทนากัน ตัวอย่าง เช่น




คคห.ที่ 1 บอกว่า



เขาพูดถูกไม่ผิดหรอก

มโนคือเดี๋ยวนี้เลยที่อ่านพระไตรปิฎกจำคำและเรื่องราว
โดยขาดการฟังเพื่อไตร่ตรองตามปกติตามเป็นจริง
ทุกคำที่กำลังตั้งใจฟังไม่มีใครคิดคำได้ล่วงหน้า
เป็นการคิดตามตรงเสียงไม่มีตัวอักษรให้จำ
แต่เป็นความจริงที่คิดตามเข้าใจตามจริงๆ
แม้เดี๋ยวนี้ก็อ่านจำตัวอักษรหลังเห็นดับ
ไม่เคยรู้ตรงคำที่ส่องถึงเดี๋ยวนี้เลย
ว่าอะไรที่กำลังปรากฏว่ามีจริงๆ
ไม่ใช่ตัวอักษรแต่เป็นสัจจะ
ที่ตนไม่เคยคิดตรงเลย
เพราะขาดการฟังน๊า
ต้องกำลังมีเสียง
ให้เข้าใจทันที
ไม่มีก็อวิชชา
ของตนเกิด
ก็ไม่รู้555