เคยนั่งแล้วรู้แล้วว่าไม่มีตัวตนเป็นยังไงนะคะ
ไม่ว่าอะไรจะปรากฏนั่นเป็นผลของกรรมเก่านะคะ
ก็ที่ทำกรรมใหม่มันรอไปให้ผลชาติไหนไม่รู้เข้าใจไหมคะ
เดี๋ยวนี้ที่กำลังมีคือไม่คิดตามคำสอนเพราะขาดสุตมยปัญญาฟังรึยัง
จิตได้ยินเป็นสภาพธรรมเดียวที่ทำให้รู้จักพระพุทธเจ้ารู้ว่าพระองค์ตรัสรู้ตามเป็นจริง
เป็นสาวกคือผู้ฟังคิดตามตรงคำทีละคำไม่ใช่จำบัญญัติคำมากมายไว้ล่วงหน้าตามที่ทำอยู่
ความจริงที่ตนกำลังทำต้องทำตามคำสอนตรงๆที่คิดได้ตรงความจริงที่กำลังมีที่กายจิตใจตนตรงตาม1คำ
ถ้าไม่ตรงก็ไม่ใข่อุชุปะติปัตติคือไม่ใช่ผู้ตรงต่อการเข้าถึงสัจจะตามที่ตนกำลังมีจริงๆไม่ฟังไม่รู้จักกิเลสน๊า
ฟังแล้วรู้ความจริงตรงตัวตนจริงๆไม่ฟังก็ไม่รู้ว่าตรงคืออย่างไรแปลว่าสัจจะบารมีไม่เกิดจึงไม่ใช่อุชุปฏิบัติ

เออนะไม่สะสมเหตุให้เกิดปัญญามาจริงๆอ่ะ
สุตมยปัญญาแปลว่าอะไรคะ
ก็เขียนเองว่ากิเลสละเอียด
แก้ได้ด้วยปัญญาตาไม่บอด
ขัดแย้งกิเลสตนเองไปข้างๆคูๆ
ปัญญาเกิดได้ตามลำดับข้าม
ไม่ได้แม้แต่ลำดับเดียวนะคะ
ไม่เจริญสุตะก็ไม่ถึงภาวนาค่ะ
ถือทิฎฐิมานะตนว่าคนพูดให้ฟัง
ไม่ใช่นักบวขไม่ใช่ครูที่ตนนับถือหรือคะ
กลับไปทบทวนตนเองตามกาลามสูตรนะคะ
ใครจะนั่งจนเหาะได้จนรู้จิตคนโน้นนี้นั้นนั่นน่ะ
ทำกิเลสละเอียดส่งออกนอกกายใจตนทั้งหมดเลย
ชอบความวิเศษหรือคะตถาคตไม่ให้แสดงฤทธ์อวดอุตริ
เพราะผู้คนจะไม่ฟังคำของพระองค์สมัยนี้ดูก็แล้วกันทำตามๆกัน
ไม่ฟังคำสอนแท้ๆทำผิดตามๆกันเชื่อตามๆกันไม่มีกาลามสูตร10ไงคะ

ตัวเองนั่นแหละไม่รู้จักกิเลสเลย
เขียนมาแต่ละอย่างขัดแย้งกันนี่
คำสอนของพระพุทธเจ้าตรงมาก
ฟังเพื่อละไม่รู้ของตนที่ไหลไม่ขาดสาย
ปัญญาตามความจริงเกิดเองไม่ได้ต้องพึ่ง
คิดตามคำตถาคตตรงสัจจะที่ตนกำลังมีค่ะ
ไม่ฟังเพื่อให้เข้าใจถูกตามจนรู้ชัดตรงก่อน
แล้วไปเพื่อทำตามความเห็นตนเองมันผิดไงคะ
ฟังไปเรื่อยๆทำเหตุเกิดปัญญาให้ตรงละความอยาก
ถ้าอยากเมื่อใดมันปิดกั้นรู้ทันทีเข้าใจไหมคะอยากไปทำคือโลภะ+โมหะบอกไม่ฟังคริคริคริ

แปลกใจมาก..

ปากก็ว่า..ฟังคำตถาคต..ตามคำตถาคต..

แต่ที่คุณโรสพูดมา..มีแต่คำป้าแกทั้งนั้น...

ทั้งสไตล์..ทั้งคำพูด..ก๊อปมาเป๊ะ..

เอ้า..เอามาฝาก..
จากกระทู้โน้น..
viewtopic.php?f=1&t=56302&start=15

ไม่ได้เลียนแบบแต่สาวกที่เข้าถึงความจริงพูดสิ่งเดียวกัน
โรสไม่ได้จำคำสอนในภาษาบาลีแต่เข้าใจในภาษาไทยค่ะ
เมื่อเข้าใจในภาษาที่ถนัดภาษาบาลีก็ไม่ต้องจำบัญญัติไงคะ
ธัมมะแปลว่าสิ่งที่มีจริงไม่ต้องใช้คำว่าธัมมะก็เข้าใจในภาษาไทย
ว่าพระพุทธเจ้าสอนสิ่งที่มีจริงที่ไม่มีชื่อบัญญัติเมื่อถึงสภาวะนั้นแล้ว
เข้าใจไหมคะว่าปัญญาของจริงเกิดจากเริ่มต้นฟังถ้าฟังยังไม่พอก็ไม่รู้ไง
ถามว่าแล้วรู้ได้อย่างไรว่าคำไหนคือคำตถาคตก็คำที่สาวกกล่าวตรงความจริง
ตรงกับที่กำลังฟังแล้วเข้าใจถูกตัวตนคือเข้าใจที่กายใจตนเดี๋ยวนี้ไม่ไปไหนเลยก็มี
แล้วทำไมต้องเดินทางไปแสวงหาด้วยความไม่รู้ด้วยความอยากถึงเพราะอยากยังไงก็ไม่ถึง
เพราะนิพพานถึงด้วยความหมดอยากและผู้ที่มีปัญญารู้ว่าพึ่งคำตถาคตได้ทรงตรัสรู้สิ่งที่มีจริงๆ
มีแล้วตรงตามพระไตรปิฎกเดียวนี้เลยตรงทีละ1คำทุกขณะแต่ไปพากเพียรทำอะไรไม่เงี่ยโสตลงสดับ
คำสอนไม่ได้อยู่ที่วัตถุหรือสถานที่บุพการีและกัลยาณมิตรสูงสุดคือพระพุทธพจน์ที่มีผู้กล่าวให้เข้าใจถูก
เข้าใจถูกนี้คือมีตัวตนโดยไม่ต้องทำเพราะมีแล้ว ที่พยายามไปทำนั่นน่ะอยากรู้อยากถึงเลยเพิ่มไม่รู้
คือเพิ่มกิเลสตลอดเวลาที่ไม่มีพระรัตนตรัยสูงสุดเป็นที่พึ่งคำสอนบันทึกเป็นตัวอักษรนะคะเหมือนเพลงไง
เป็นภาษาบาลีที่ตนไม่เข้าใจพูดตามได้แต่ไม่เข้าใจสภาวะธรรมจึงคิดไปจดจ้องทำด้วยความมีตัวตน555
ละตัวตนยังไงในเมื่อการละตัวตนเป็นปัญญาที่รู้ความจริงตรงปัจจุบันขณะแล้วกิเลสใหม่แทรกเข้าไม่ได้
เพราะพึ่งการฟังพระพุทธพจน์ถูกตัวตนทีละคำจนชัดขึ้นตามปัญญาที่เพิ่มขึ้นไม่ได้มีตัวตนแยกไปทำน๊า
เหมือนร้องเพลงน่ะค่ะเป็นสาวกไม่มีปัญญารู้จักกิเลสเพราะยังไม่ตรงต่อสิ่งที่มีจริงของตนเองไงคือมีกิเลส
สาวกของนักร้องก็ร้องและเลียนเสียงร้องและสาวกของพระพุทธเจ้าพูดความจริงที่รู้ตรงสัจจะเหมือนกัน

แล้วใครเป็นสาวกสังโฆ...คุณโรสรู้มั้ยละ?

คนที่คุณโรสฟังนั้นนะ..เป็นสาวกสังโฆ..แล้วรึยัง?

หากไม่ปรากฏอาการของ...ญาณ..ก็อย่าด่วนเข้าข้างตนเองว่าเป็นสาวกสังโฆ..แล้ว....ก็แล้วกัน

มา..คุณโรส..มาเอาของฝาก..

แค่ดูพฤติกรรมหยาบๆก็รู้ถึงไส้ถึงพุงแล้ว
สาวกของพระพุทธเจ้ามี2แบบคือฟังคำสอนเข้าใจโดย1ไม่บวช2บวช
แบบที่1ไม่บวชนอนบ้านกินข้าวได้24ชม.ปรุงหาอาหารกินเองได้หาเงินเก็บสะสมเงินวัตถุได้ไม่มีอาบัติ
แบบที่2ขออนุญาตและปฏิญานตนจะไม่ทำแบบที่1เข้าใจไหมคะมีข้อห้ามตามสิกขาบทรับเงินคือโจรปล้น
สักการะที่เขานำถวายผู้ที่ประพฤติตามสิกขาบทได้ไงคะจึงมีสมมุติสงฆ์แต่ผู้รับเงินคือโจรโล้นห่มเหลือง

พูดยังไง เดี๋วยก็ว่านั่งหลับตาทำฌานเห็นแต่กิเลสตัวเอง ไปอีกหน่อยบอกว่าไม่รู้จักกิเลส คิกๆๆ อย่างนี้เขาเรียกพูดเอาแต่ได้ พูดไม่อยู่กับร่องกับรอย

อ้อ..คุณโรส..ดูจากพฤติกรรมหยาบๆ...นี้เอง..
มิน่าละ...จึงมีพฤติกรรมหยาบคาย... ไม่รอบคอบ



เริ่มเข้าเค้า...การปรากฏขึ้นของความเสื่อมในพระศาสนา..

คือมีเดียรถีย์..อ้างตนว่าเป็นสาวกสังโฆ..อยู่บ้าน..หาเงินหาทอง..ซื้อบ้านซื้อรถ..กินอาหารดีดี..บอกว่าไม่มีกิเลสแล้วนะ...ที่ทำเป็นเพียงกิริยาเฉยๆ...ต่อต่อไป..ก็คงจะกลัดเข็มกลัด..ใส่ต่างหู...แล้วบอกว่าข้านี้แหละสาวกสังโฆ..


เห็นแววของความเสื่อม..ชัดเจน..

ไม่อยากทำนั่นแหละเป็นกิเลส กลัวเป็นกิเลสจึงไม่อยากทำ กลายเป็นคนขี้เกียจ ขาดวิริยะขาดความเพียร ชัดเลย คนจะล่วงทุกข์เพราะความเพียรนะขอรับ (วิริเยน ทุกฺขมจฺเจติ) วิริยะ อยู่ในหมวดธรรมทุกหมวดมั่ง เอาง่ายๆก่อน อิทธิบาท ๔ ฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา อิอิ

อินทรีย์ ๕ ก็มี วิริยะ นะคะ ไปไล่ดูเองมั่ง

เอายังงี้คุณโรส ก่อนตรัสรู้เป็นสัมมาสัมพุทธเจ้า ถ้าพระโพธิสัตว์ขาดความเพียร คือ ขาดวิริยะเสียอย่าง พระพุทธศาสนาไม่อุบัติในโลก คือ ก่อนประทับที่โพธิบัลลังก์ท่านตั้งใจเด็ดเดี่ยวเลยว่า ถ้ากูไม่ตรัสรู้กูจะไม่ลุกขึ้น ต่อให้เลือดเนื้อเหือดแห้งไปเหลือแต่หนังเอ็นกระดูก็ตาม นี่ท่านเพียรถึงขนาดนั้นนะขอรับโผม

มันชัดเสียยิ่งกว่าชัดเตาปูนอีก คือ คุณโรสศิษย์บ้านธัมมะ เข้าใจเรื่องกรรมแบบลัทธินิครนถ์ ปัจจุบันไม่ว่าคนจะสุขจะทุกข์อย่างไร ก็โยนให้เป็นผลของกรรมแต่ชาติปางก่อนโน่นๆๆๆไปหมด

ผู้มีแนวความคิดอย่างนี้ ถ้าไปทำกัมมัฏฐานเข้า ไม่ว่ารูปแบบใดก็ตาม จะพุทโธๆไป พองหนอ ยุบหนอไป สัมปฏิจฉามิไป (มีวิธีไหนก็เติมเข้าไปอีก) สภาวธรรมปรากฏ เมื่อมันปรากฏแล้วตัวเองคิดว่าเป็นกรรมเก่า เพราะไม่เข้าใจชีวิตนี้ เพี้ยนขอรับ บ้าลูกเดียว ที่พึ่งสุดท้ายคือศรีธัญญา

สนทนาเพื่อความเข้าใจถูกต้องตรงความจริงที่กำลังมี
เอาความเข้าใจความจริงที่กำลังมีมาคุยกันไม่ใช่ยึดคำ
ก็อปแปะอยู่นั่นแล้วเพราะไม่มีปัญญาเป็นของตนเองไง
โรสไม่ได้กางตำราคุยไปด้วยนะคะสนทนาความจริงที่มี
เดี๋ยวนี้เลยให้เข้าใจพระพุทธเจ้าสอนว่าไม่ใช่ตัวตนใครเลย
ของเก่าที่จดจำจำไว้ทำไมทุกขณะคือใหม่ไม่มีจำอันเก่านะคะ
เข้าใจคำสอนตรงความจริงที่กำลังปรากฏเดี๋ยวนี้เท่าไหร่ก็เท่านั้น
ตรงแค่1คำที่มันรู้แจ้งชัดตรงแค่1คำก็ดับคนทั้งตัวคือไม่มีแล้วเข้าใจยัง
ยึดอดีตบัญญัติคำที่ไปอ่านไปจำเอามาใช้มันผิดความจริงต้องรู้ตรงปัจจุบัน
เข้าใจว่าทิ้งหมดไหมคะเอาตัวตนคนทุกคนออกแล้วเงี่ยโสตลงสดับขณะนั้นเอง
ที่เพียรระลึกตามคำตถาคตตรงวิสยรูป7ที่กายใจตนเองตามเสียงเพื่อเข้าใจเท่านั้น
ตัดตัวตนคนออกหมดทุกคนกำลังมีเห็นได้ยินได้กลิ่นรู้รสรับสัมผัสเย็นร้อนอ่อนแข็ง
ตึงไหวสุขทุกข์เฉยๆมีแล้วและกำลังมีคือธาตุ4ขันธ์5อายตนะ6กำลังเกิดดับเพียรฟังเพื่อคิดถูกตามคร่าาาา

สนทนาเพื่อความเข้าใจถูกต้องตรงความจริงที่กำลังมี
เอาความเข้าใจความจริงที่กำลังมีมาคุยกันไม่ใช่ยึดคำ
ก็อปแปะอยู่นั่นแล้วเพราะไม่มีปัญญาเป็นของตนเองไง
โรสไม่ได้กางตำราคุยไปด้วยนะคะสนทนาความจริงที่มี
เดี๋ยวนี้เลยให้เข้าใจพระพุทธเจ้าสอนว่าไม่ใช่ตัวตนใครเลย
ของเก่าที่จดจำจำไว้ทำไมทุกขณะคือใหม่ไม่มีจำอันเก่านะคะ
เข้าใจคำสอนตรงความจริงที่กำลังปรากฏเดี๋ยวนี้เท่าไหร่ก็เท่านั้น
ตรงแค่1คำที่มันรู้แจ้งชัดตรงแค่1คำก็ดับคนทั้งตัวคือไม่มีแล้วเข้าใจยัง
ยึดอดีตบัญญัติคำที่ไปอ่านไปจำเอามาใช้มันผิดความจริงต้องรู้ตรงปัจจุบัน
เข้าใจว่าทิ้งหมดไหมคะเอาตัวตนคนทุกคนออกแล้วเงี่ยโสตลงสดับขณะนั้นเอง
ที่เพียรระลึกตามคำตถาคตตรงวิสยรูป7ที่กายใจตนเองตามเสียงเพื่อเข้าใจเท่านั้น
ตัดตัวตนคนออกหมดทุกคนกำลังมีเห็นได้ยินได้กลิ่นรู้รสรับสัมผัสเย็นร้อนอ่อนแข็ง
ตึงไหวสุขทุกข์เฉยๆมีแล้วและกำลังมีคือธาตุ4ขันธ์5อายตนะ6กำลังเกิดดับเพียรฟังเพื่อ
คิดถูกตามคร่าาาาของเก่าที่ไปอ่านจำมามันไม่ใช่ปัญญาตรงสิ่งที่ตนกำลังมีไงคะยึดไว้ทำไม
วางสิ่งที่จำมาเพียรรู้ความจริงตามการฟังที่ตาไม่บอดหูไม่หนวกเพียรอดทนระลึกตามเพื่อคิดเห็นถูกตามได้