การประหารกิเลสด้วยมรรคของแต่ละท่าน

ในตามหลักธรรม แล้ว พระโสดามรรค เป็นผู้ประหารกิิเลส
ในอกุศลสัมปยุตจิต ๔ ดวง และวิจิกิจฉาอีก ๑ ดวง รวม เป็นอกุศลจิต ๕ ดวง เป็นที่เรียบร้อย
และยังไปประการกิเลสอย่างหยาบที่ใน โทสะมูลจิต อีก ๒ ดวง และอกุศลโลภะญาณวิปปยุตจิตอีก ๔ ดวงซึ่งหมายความว่า จิตเหล่านั้น เป็นจิตที่นำไปสู่อบายได้ และก้าวเข้าสูหนือข้ามโคตรไปสู่พระอริยะบุคคล คือพระโสดาปัตติผลทันที

และแม่กระนั้นพระโสดาบันนัันก็ยังบำเพ็ญเพียรประหารกิเลสที่ยังเหลือใน อกุศลวิปปยุตอีก ๔ ดวง และใน โทสะ อีก ๒ ดวงทีเป็น โอฬารกะที่เป็นกิเสอย่างหยาบ ด้วยสกทาคามิมรรคจิติเพื่อก้าวเข้าสู่สกทาคามิผล

แม้กระนั้นกิเลสก็ยังมิได้หมดสิ้นไป จึงต้องบำเพ็ญเพียรที่ต้องประหารกิเลสที่ยังหลงเหลือที่เป็นสุขุมะหรือกิเลสที่เป็นกิเลสอย่างละเอียดอีก โดยการประหารของ อนาคามิมรรคจิต ที่ในโทสะมูลจิต ๒ และที่ในอกุศลวิปปยุตจิต ๔ ดวง เพื่อข้ามไปสู่พระอนาคามิผลจิต

ถึงแม้กระนั้นกิเลสก็ยังมิหมดสิ้นไป ที่ในโลภะวิปปยุตตจิต ๔ ดวง เป็นธรรมที่ละเอียดอย่างมาก และอุทธัจจะสัมปยุตตจิตอีก ๑ ดวงพระอรหันต์มรรคเป็นผู้ประเสียได้ ก้าวเข้าอรหันตผล เป็นที่เรียบร้อยซึ่งกิเลสทั้งหลายได้หมดสิ้นไปไม่เหรอหรอ เป็นอันว่าภาระกิจนี้ได้เสร็จสิ้นลงแล้ว จะไม่หลงเหลือ ขันธ์ทั้ง ๕ ที่จะไปเกิดอีก หรือไปเกิดในภพภูมิใหม่ได้