ขอถามดังนี้ครับ
นิสสัย
อุปนิสัย
อนุสัย
วาสนา
สันดาน
สัญชาติญาน
ทั้ง ๖ ข้อ มีความหมายว่าอย่างไร หรือ แตกต่างกันอย่างไร ข้อไหนเป็นกุศล ข้อไหนเป็นอกุศลครับ

มารอคำตอบอ่ะ .. สวัสดีปีใหม่นะครับ

ผมไม่รู้นะ แต่ผมว่าในตัวข้างต้นถ้าตัวไหนมีใจที่หุ้มด้วยกิเลสอยู่ ก็สามารถเกิดกุศลและอกุศลได้

รอ ลุงหมาน เฉลย

เล่นง่าย..ดี

สวัสดีปีใหม่ครับทุกท่านขอให้มีความสุขอย่าป่วย อย่าจน อย่าเจ็บ อย่าโง่ ทุกๆคน นะครับ

อิอิ เล่นง่ายดี งั้นเฉลยก็แล้วกัน

คำว่า นิสสัย หมายถึง กุศลและอกุศล คือความดีและความชั่วที่มีอยู่ประจำในตัวบุคคลทุกๆ คน ของบุคคลนั้นๆ
ถ้าเป็นกุศลที่เรียกว่านิสสัยดี ถ้าเป็นอกุศลก็เรียกว่านิสสัยไม่ดี จะรู้ได้โดยจะมีการแสดงออกทางกาย และวาจา

คำว่า อุปนิสสัย หมายถึง ความดีที่เป็นกุศลฝ่ายเดียว คิดดี ทำดี พูดดี

คำว่า อนุสัย หมายถึง ความไม่ดีชนิดหนึ่งที่เป็นอกุศลฝ่ายเดียว หรือที่กิเลสชนิดหนึ่ง ที่เรียกว่า อนุสัยกิเลส

คำว่า วาสนา หมายถึงความเป็นไปได้ทั้งกุศลและอกุศล คือทั้งฝ่ายดีและฝ่ายไม่ดี
หรืออีกนัยหนึ่งถ้าจะกล่าวตามวิภาวินีฎีกาแล้ว ท่านหมายถึงกุศลฝ่ายเดียวเท่านั้น
วาสนานั้นเป็นความเคยชินมาตั้งแต่อดีตชาติที่ละไม่ได้ มีพระพุทธเจ้าพระองค์เดียวเท่านั้นที่ละวาสนาได้

คำว่า สันดาน หมายถึงการสืบเนื่องติดต่อกันแห่งจิตโดยไม่ขาดสาย ทั้งที่เป็นฝ่ายดีและฝ่ายชั่ว คือเป็นทั้งกุศลและอกุศล

คำว่า สัญชาติญาณ หมายถึง ความรู้ที่ติดต่อกันแห่งภพได้โดยไม่มีผู้ใดมาสั่งสอน เช่น สัตว์เดรัจฉาน มี ผึ้ง มด ปลวก นก เป็นต้น ก็มีความรู้ในกิจการงานของตน ๆ คือรู้จักทำที่อยู่อาศัย ดังที่เราเห็นที่เรียกว่าจอมปลวก หรือนกกระจาบที่รู้จักทำรัง หรือผึ้งที่รู้จักทำรังและแสวงหาเกษรดอกไม้ตามหน้าที่ของตน ๆ

บางคนจะเรียกว่าสัตว์ฉลาดเป็นสัตว์ที่แสนรู้ ความจริงนั้นเป็นไปด้วยสัญชาติญาณของสัตว์นั้นๆ
เพื่อเป็นการที่จะดำรงค์ชีวิตให้อยู่รอดปลอดภัยจากธรรมชาติ

เฉลยให้แล้วครับ