หัวข้อนี้เพื่อเข้าใจธัมมะค่ะ
ความเข้าใจโลกตามเป็นจริง
ของธาตุ4ขันธ์5อายตนะ6
โลกแปลว่าสิ่งที่เกิดดับ
ขันธ์แปลว่าเกิดดับ
อุปาทานขันธ์คือยึดมั่นถือมั่นขันธ์ว่าเป็นตัวตน
ธัมมะของพระพุทธเจ้าเป็นการละไม่รู้เพื่อรู้
เบาๆก่อนค่ะ...ทำใจสบายๆนะคะ

คำสอนเป็นความจริงถึงที่สุดและเปลี่ยนแปลงไม่ได้
คือละเอียดยิ่งเป็นปรมัตถธรรมเป็นพระอภิธรรมและ
เป็นปรมัตถสัจจะตรงความจริงตรง1คำต้องรู้ชัดตรง
และเป็นปัจจุบันธรรมที่กำลังมีกำลังปรากฏว่ามีแล้ว
ความเข้าใจตามเป็นจริงต้องตรงสัจจะที่ตนกำลังมี
การส่งออกไปตามการมองเห็นเป็นอดีตไปแล้วค่ะ
กรุณาทราบว่าคำสอนต้องศึกษาตรงคำตรงจริงที่
กำลังมีกำลังปรากฏซึ่งมีแล้วแต่ไม่รู้ว่ามีคือมีกิเลส
กิเลสแปลว่าไม่รู้,อวิชชาแปลว่าความไม่รู้ความจริง

ความจริงที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงนั้น
ทรงบอกละเอียดทุกอย่างทั้งถูกและผิด
เพื่อป้องกันไม่ให้คิดต่อเอาเองต้องคิดตาม
โดยตลอดการศึกษาจึงต้องอาศัยฟังการสนทนา
ที่มีการอธิบายขยายความตรงตามที่ทรงแสดงไว้ใน
ภาษาที่คนฟังเข้าใจตามได้ไม่ใช่การท่องในคำบาลีเลย
เพราะคำวาจาสัจจะคิดเองหลงผิดทันที่ก็จิตเกิดดับรวดเร็ว
ให้ทราบว่าเดี๋ยวนี้เองที่กำลังกะพริบจิตดับไปนับไม่ถ้วนครบ
ทั้ง6ทางอายตนะไม่ขาดโลกทาง1ตา2หู3จมูก4ลิ้น5กาย6ใจ
และมีใจเป็นประธานรับรู้สิ่งที่ปรากฏตั้งมั่นตรงทางอย่างยิ่ง
แต่ไม่รู้ว่าพระองค์ตรัสแสดงความจริงที่ทุกคนมีแล้วให้เข้าใจถูก
ว่าแต่ละลักษณะเกิดอย่างไรมีตัวธัมมะอะไรบ้างเกิดร่วมกัน
เพื่อไม่ให้ไปคิดค้นขึ้นมาใหม่ต่างหากไปจากปกติเพราะ
ความจริงกำลังปรากฏกับอวิชชาของผู้ที่กำลังเรียนรู้
สำหรับผู้รู้ความจริงปรากฏกับสติปัญญาตามเป็นจริง
จงยังความไม่ประมาทให้ถึงพร้อมแม้สุตมยปัญญา
คือปัญญาแรกที่เกิดและไม่ทำปัญญาขั้นการฟัง
ปัญญาอื่นๆเกิดเพิ่มไม่ได้เพราะทุกปัญญาต้อง
เจริญมาจากฟังคำของตถาคตแล้วรู้ตรงขณะ
ก่อนสภาวะธรรมดับแค่กะพริบตาดับครบ6ทาง
ประมาทไหมถ้ายังหลงคิดเองและไปทำโดยไม่ฟัง
ให้เข้าใจความจริงที่กายใจตนกำลังมีอย่างมั่นคงก่อน
เพราะทุกอย่างมีแล้วกำลังเกิดดับครบธาตุ4ขันธ์5อายตนะ6
ไม่ขาดแม้แต่ขณะเดียวขณะฟังนั้นเองที่คิดถูกตามคือปัญญา
พอคิดเองลืมฟังคำสอนแปลว่าทำตามเคยชินที่เห็นทางตา
การเห็นทางตาเนื้อเป็นความคิดตามเห็นผิดชื่อว่ามิจฉามรรค
เริ่มเป็นสัมมามรรคเมื่อเริ่มคิดตามการฟังถูกตรงคำตรงจริง
ที่ระลึกตามตรงคำตรงจริงที่กายใจตนกำลังมีคือจริงที่ตนมี
ไม่ใช่ไปท่องจำบัญญัติคำยาวๆเกิน1คำนั่นคือสัญญา
จงเพียรพยายามอดทนฟังเพื่อเข้าใจความจริงที่กำลังมี
จนกว่าจะละจางคลายลงซึ่งความมีตัวตนคิดจะไปทำนั่นเอง

คำสอนของพระพุทธเจ้าไม่ใช่วิชาการเพื่อท่องจำ
แต่เป็นการประจักษ์ความจริงที่กายใจตนกำลังมี
ตรงตามที่กำลังฟังทันทีไม่เปลี่ยนตามกาลเวลา
และต้องเป็นการเจริญของปัญญาตรงจริงคือฟัง
เป็นการใช้สมาธิทางจิตได้ยินเท่านั้นไม่มีทางอื่น
ให้ทราบว่าการอ่านคือจิตคิดนึกหลังเห็นดับและ
เป็นการจำสัญลักษณ์ตัวอักษรเพื่อแปลความต่อ
เลยขณะตามคำสอนไปแล้วต้องฟังเสียงตรงคิดคำ
ทราบหรือไม่ปัญญาเกิดตามลำดับคือสุตะ-จินตะ-ภาวนะ
คือการไตร่ตรองตามคำที่กำลังได้ยินอย่างถูกต้องตรงคำ


คลิปวิดีโอไม่ใช่สภาพรู้แต่เป็นจิตผู้ดูเห็นแล้วคิดถูกตามได้ค่ะ

ธาตุรู้
https://youtu.be/IJcFM6oRmUE

ต้องการเข้าใจควรเริ่มทำปัญญาตามเป็นจริง
เห็นดับกิเลสเกิดต่อทันทีสะสมอวิชชาไปแล้ว
เพียงกะพริบตาคิดไม่ทันตรงขณะคือกิเลสมีแล้ว
ที่ไม่มีเพิ่มคือปัญญาเพราะขาดสุตมยปัญญานั่นเอง