พระพุทธพจน์ ๙๒

ชายแก่มีภรรยาสาว ย่อมนอนไม่หลับ
เพราะความหึงหวง
ข้อนั้นเป็นเหตุแห่งความเสื่อมของคนนั้น

(ขฺุ.สุตฺต.๓๐๔)

พระพุทธพจน์ ๙๓

จริงอยู่ สัตว์ทั้งหลายย่อมมีตนเป็นที่เปรียบเทียบ เพราะตนเป็นที่รักอย่างยิ่ง(ของทุกคน)
และที่โกรธแล้วหมกหมุ่นในรูปต่างๆ ย่อมฆ่าตนเองได้เพราะเหตุต่างๆ
ย่อมฆ่าตนเองด้วยดาบบ้าง ด้วยยาพิษบ้าง ด้วยเชือกผูกคอบ้าง
โดดเขาตายบ้าง คนเหล่านั้น เมื่อกระทำกรรมอันมีแต่ควาเสื่อม และทำลายตน
ก็ไม่รู้สึกถึงความเสื่อมอันเกิดแต่ความโกรธ

(อัง.สัตตก.๖๑)

พระพุทธพจน์ ๙๔

คนโกรธมีผิวพรรณทราม นอนเป็นทุกข์
ถือเอาสิ่งที่มีประโยชน์แล้ว กลับทำในสิ่งที่ไม่มีประโยชน์
ทำปาณาติบาต ด้วยกายวาจา ย่อมถึงความเสื่อมทรัพย์

(อัง.สัตตก.๖๑)

พระพุทธพจน์ ๙๕

ผู้มัวเมาเพราะความโกรธ ย่อมไม่ถึงความไม่มียศญาติมิตร
และสหายย่อมห่างไกลคนที่ขี้โกรธ คนมักโกรธ
ย่อมไม่รู้จักความเจริญ ทำจิตใจให้กำเริบ
คนมักโกรธย่อมไม่รู้สึกถึงภัยที่เกิดมาจากภายใน

(อัง.สัตตก.๖๑)

พระพุทธพจน์ ๙๖

คนที่โกรธยาอมก่อกรรมที่ทำได้ยากเหมือนทำได้ง่าย
ภายหลังเมื่อหายโกรธแล้ว เขาย่อมเดือดร้อน เหมือนถูกไฟลน
คนที่โกรธย่อมแสดงความเก้อยากก่อน เหมือนไฟแสดงควันก่อน ฉะนั้น

(อัง.สัตตก.๖๑)

พระพุทธพจน์ ๙๗

คนโกรธย่อมฆ่าบิดามารดาของตนก็ได้ ฆ่าพระอรหันต์ก็ได้
ฆ่าปุถุชนก็ได้ ลูกที่แม่เลิ้ยงไว้จนได้ลืมตามาดูโลกนี้
เมื่อความโกรธขึ้นมา ย่อมฆ่าได้แม้แต่ผู้ให้ชีวิตความเป็นอยู่แก่ตนได้

(อัง.สัตตก.๖๑)

พระพุทธพจน์ ๙๘

คนที่โกรธย่อมไม่รู้อรรถ ไม่เห็นธรรม
ความโกรธ ครอบงำนรชนในขณะใด ความมืดตื้อ
บ่อมมีแก่เขาในขณะนั้น

(อัง.สัตตก.๖๑)

พระพุทธพจน์ ๙๙

ในกาลที่ความโกรธเกิดขึ้นแก่คนใด คนนั้นย่อมไม่มีหิริ
ไม่มีโอตตัปปะ ไม่มีความเคารพ คนที่ถูกตวามโกรธ
ครอบงำย่อมไม่มีความสว่างแม้แต่น้อย

(อัง.สัตตก.๖๑)

พระพุทธพจน์๑๐๐

การสมาคมของท่านผู้เป็นสัตบุรุษ ย่อมไม่มีเสื่อมคลาย
แม้จะนานเท่าใดก็คงที่อยู่เช่นนั้น ส่วนการสมาคม
ของอสัตบุรุษย่อมคลายเร็ว เพราะฉะนั่นธรรมของสัตบุรุษ
กับธนรมของอสัตบุรุษ จึงห่างไกลกัน

(อัง.จตุก. ๔๗)

พระพุทธพจน์ ๑๐๑

เมื่ฝูงโคข้ามฝากอยู่ ถ้าฝูงโคนำไปคด โคนอกนั้นก็จะคดไปตามกัน
ในหมู่มนุษย์ก็เหมือนกัน ถ้าผู้รับสมมติให้เป็นใหญ่
ประพฤติไม่เป็นธรรม ประชาชนนอกนั้น ก็จะประฤติไม่เป็นธรรมด้วย
ถ้าพระราชาไม่ตั้งอยู่ในธรรม รัฐทั้งปวงก็ยากเข็ญ

พระพุทธพจน์๑๐๒

เมื่อฝูงโคข้ามฟากอยู่ ถ้าโคจ่าฝูงนำไปตรง โคนอกนั้นก็ไปตรงตามกัน
ในหมู่มนุษย์ก็เหมือนกัน ถ้าผู้ได้รับสมมติให้เป็นใหญ่
ประพฤติเป็นธรรมประชาชนนอกนั้น ก็ย่อมประพฤติเป็นธรรมด้วย
ถ้าพระราชาเป็นผู้ตั้งอยู่ในธรรม รัฐทั้งปวงก็อยู่เป็นสุข

(อัง.จตุก.๗๐)

พระพุทธพจน์ ๑๐๓

คนใดปฏิบัติผิดในมารดา บิดา พระตถาคต พระพุทธเจ้า
และในพระสาวกของพระตถาคต คนนั้นย่อมประสบ
กับสิ่งที่ไม่เป็นบุญ(คือไม่ดี)เป็นอันมาก (และ)เพราะความ
ประพฤติไม่เป็นธรรมในมารดา เป็นต้นนั้น
ผู้รู้ทั้งหลายย่อมติเตียนเขาในโลกนี้
เมื่อจากโลกนี้ไปแล้วก็ยังจะต้องไปสู่อบายอีกด้วย

(อัง.จตุก.๔)

พระพุทธพจน์ ๑๐๔

สตรีผู้ฉลาดย่อมไม่ดูหมิ่นสามีผู้หมั่นเพียรขวนขวาย
อยู่เป็นนิตย์ เลี้ยงตนอยู่ทุกเมื่อ ให้สิ่งที่ปรารถนาทั้งปวง
ไม่ทำให้สามีให้ขุ่นเคืองด้วยการแสดงความหึงหวง
เคารพผู้ที่เป็นที่เคารพทั้งปวงของสามีืขยันขันแข็ง
ไม่เกียจคร้าน สงเคราะห์คนข้างเคียงของสามี
ประพฤติในสิ่งที่สามีพอใจ รักษาทรัพย์สมบัติที่สามีหามาได้

(อัง.ปัญจ.๓๓)

พระพุทธพจน์ ๑๐๕

ภรรยาเสมอด้วยเพชฆาต ภรรยาเสมอด้วยโจร
ภรรยาเสมอด้วยนาย ภรรยา ๓ จำพวกนี้
ล้วนแต่เป็นคนทุศีล หยาบช้า ไม่เอื้อเฟื้อ เมื่อตายไป ย่อมเข้าถึงนรก

(อัง.สัตตก.๖๐)

พระพุทธพจน์ ๑๐๖

ส่วนภรรยาเสมอด้วยแม่ ภรรยาเสมอด้วยพี่สาวน้องสาว
ภรรยาเสมอด้วยเพื่อน ภรรยาเสมอด้วยทาสี ๔ จำพวกนี้
เพราะตั้งอยู่ในศีล ถนอมรักไว้อย่างยั่งยืน
เมืีอตายไป ย่อมเข้าถึงสุคติ
(อัง.สัตตก.๖๐)