55235.ศีลและสังโยชน์

กรัชกาย

กบนอกกะลา เขียน:

huh

ง่วงนอน

หมดตูด อิอิ

กบนอกกะลา

เข้าเรื่อง.

กบนอกกะลา เขียน:

สายน้ำเมย เขียน:

อ้างคำพูด:

แต่กระผมกลับมองเห็นว่า..ตัวศีลกับการละสังโยชน์..เป็นเรื่องเดียวกัน.

ไม่ขัดแย้งคะ :b53:

ที่คุยอยู่นี่ เป็นการคุยกันเน้นตัวอักษรมากไป..จึงลืมดูเนื้อความของเนื้อหาทั้งหมด :b53:

ศีลเป็นฐานไปละสังโยชน์..มันไม่เป็นเรื่องเดียวกันตรงไหนคะ?

เพียงแต่ในเรื่องเดียวกัน จะมีศีลเป็นพื้นฐานเสมอ...

เพื่อมุ่งไปละสังโยชน์ในตอนปลาย(ของเรื่องเดียสกัน)

การให้ความสำคัญในอักษรมากไป..จนลืมสาระ..ของเรื่องที่แท้จริง :b53:

จึงมีความเห็นมากมายไม่รู้จบ..

(รู้ละเอียด รู้เยอะ รู้มาก..แล้วเอาตัวให้รอดจากวัฎฎะได้ยัง?..นี่คือสาระ)

นอกเหนือนั้น..ไม่มีสิ่งใดเป็นสาระ...

หาความสำคัญของการปฎิบัติธรรมให้เจอ..ว่าเราทำมาทั้งหมดเนี้ยะ..เพื่ออะไร?

ได้คำตอบแล้วมุ่งไปทางนั้น

พระสัมมาท่านพูด สอนธรรมตลอดเวลา เพื่อกวาดเหล่าสัตว์

ให้พ้นวัฎฎะเป็นจุดมุ่งหมายหลัก

ย้อนกลับมาถามตนเองนะ ถามตนเองว่า...ที่วันๆเราทำกันอยุ่...เพื่ออะไร

เพื่ออรรถ ที่ล้ำลึกแตกฉาน หรือเพื่อผันนำมันไปใช้จริง

ถ้าเพื่อผันมันไปใช้จริง....มันต้องแบกบัญญัตไว้มากมายขนาดนี้เลยหรือ?

สิ่งที่เราๆเดินอยู่ ไม่ได้มุ่งเข้าละสังโยชน์กันหรอกหรือ?

แล้วเราจะเพียรสะสมบารมีสิบ ไปเพื่ออะไร

พูดกันมากมาย มีเหตุผลมาขัดแย้งกันเยอะ

เวลาทำจริง..มันไม่ได้ใช้คำพูดพวกนี้เลย

แล้วอะไรคือสาระ..

เอาเป็นว่าเข้าใจตรงกันนะว่า..ศีล..ณ..ขณะนั้น

เพราะอะไระหรือ?..ก็เพราะเคยมีคนคะนองปากบอกว่าไม่ต้องรักษาศีล.มาก่อนก็สำเร็จพระอรหันต์ได้..โดยยก..ท่านสันตติมหาอำมาตย์..มาเป็นตัวอย่าง..ว่าเมาเหล้าทั้งวัน..ยังจบพรหมจรรย์ได้เลย..เป็นต้น...
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๓ หน้า 113

ไหนไหน...ก็พูดการละสังโยชน์..เพื่อละสังโยชน์

อ้างคำพูด:

ย้อนกลับมาถามตนเองนะ ถามตนเองว่า...ที่วันๆเราทำกันอยุ่...เพื่ออะไร

เพื่ออรรถ ที่ล้ำลึกแตกฉาน หรือเพื่อผันนำมันไปใช้จริง

ถ้าเพื่อผันมันไปใช้จริง....มันต้องแบกบัญญัตไว้มากมายขนาดนี้เลยหรือ?

สิ่งที่เราๆเดินอยู่ ไม่ได้มุ่งเข้าละสังโยชน์กันหรอกหรือ?

แล้วเราจะเพียรสะสมบารมีสิบ ไปเพื่ออะไร

พูดกันมากมาย มีเหตุผลมาขัดแย้งกันเยอะ

เวลาทำจริง..มันไม่ได้ใช้คำพูดพวกนี้เลย

แล้วอะไรคือสาระ..

เอาละ...ไม่แบกบัญญัติ..ละ...

แล้ว...ทำยังงัย..เจ้าการละสังโยชน์นี้นะ...คุณสายน้ำเมยมีเทคนิคส่วนตัวยังงัยครับ...ค่อยๆปะหานทีละตัว..หรือทำยังงัย...พอจะพูดเป็นแนวทางหรือจะพูดชัดๆเลยก็ได้..ครับ

กรัชกาย

กบนอกกะลา เขียน:

เข้าเรื่อง.

กบนอกกะลา เขียน:

สายน้ำเมย เขียน:

อ้างคำพูด:

แต่กระผมกลับมองเห็นว่า..ตัวศีลกับการละสังโยชน์..เป็นเรื่องเดียวกัน.

ไม่ขัดแย้งคะ :b53:

ที่คุยอยู่นี่ เป็นการคุยกันเน้นตัวอักษรมากไป..จึงลืมดูเนื้อความของเนื้อหาทั้งหมด :b53:

ศีลเป็นฐานไปละสังโยชน์..มันไม่เป็นเรื่องเดียวกันตรงไหนคะ?

เพียงแต่ในเรื่องเดียวกัน จะมีศีลเป็นพื้นฐานเสมอ...

เพื่อมุ่งไปละสังโยชน์ในตอนปลาย(ของเรื่องเดียสกัน)

การให้ความสำคัญในอักษรมากไป..จนลืมสาระ..ของเรื่องที่แท้จริง :b53:

จึงมีความเห็นมากมายไม่รู้จบ..

(รู้ละเอียด รู้เยอะ รู้มาก..แล้วเอาตัวให้รอดจากวัฎฎะได้ยัง?..นี่คือสาระ)

นอกเหนือนั้น..ไม่มีสิ่งใดเป็นสาระ...

หาความสำคัญของการปฎิบัติธรรมให้เจอ..ว่าเราทำมาทั้งหมดเนี้ยะ..เพื่ออะไร?

ได้คำตอบแล้วมุ่งไปทางนั้น

พระสัมมาท่านพูด สอนธรรมตลอดเวลา เพื่อกวาดเหล่าสัตว์

ให้พ้นวัฎฎะเป็นจุดมุ่งหมายหลัก

ย้อนกลับมาถามตนเองนะ ถามตนเองว่า...ที่วันๆเราทำกันอยุ่...เพื่ออะไร

เพื่ออรรถ ที่ล้ำลึกแตกฉาน หรือเพื่อผันนำมันไปใช้จริง

ถ้าเพื่อผันมันไปใช้จริง....มันต้องแบกบัญญัตไว้มากมายขนาดนี้เลยหรือ?

สิ่งที่เราๆเดินอยู่ ไม่ได้มุ่งเข้าละสังโยชน์กันหรอกหรือ?

แล้วเราจะเพียรสะสมบารมีสิบ ไปเพื่ออะไร

พูดกันมากมาย มีเหตุผลมาขัดแย้งกันเยอะ

เวลาทำจริง..มันไม่ได้ใช้คำพูดพวกนี้เลย

แล้วอะไรคือสาระ..

เอาเป็นว่าเข้าใจตรงกันนะว่า..ศีล..ณ..ขณะนั้น

เพราะอะไระหรือ?..ก็เพราะเคยมีคนคะนองปากบอกว่าไม่ต้องรักษาศีล.มาก่อนก็สำเร็จพระอรหันต์ได้..โดยยก..ท่านสันตติมหาอำมาตย์..มาเป็นตัวอย่าง..ว่าเมาเหล้าทั้งวัน..ยังจบพรหมจรรย์ได้เลย..เป็นต้น...
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๓ หน้า 113

ไหนไหน...ก็พูดการละสังโยชน์..เพื่อละสังโยชน์

อ้างคำพูด:

ย้อนกลับมาถามตนเองนะ ถามตนเองว่า...ที่วันๆเราทำกันอยุ่...เพื่ออะไร

เพื่ออรรถ ที่ล้ำลึกแตกฉาน หรือเพื่อผันนำมันไปใช้จริง

ถ้าเพื่อผันมันไปใช้จริง....มันต้องแบกบัญญัตไว้มากมายขนาดนี้เลยหรือ?

สิ่งที่เราๆเดินอยู่ ไม่ได้มุ่งเข้าละสังโยชน์กันหรอกหรือ?

แล้วเราจะเพียรสะสมบารมีสิบ ไปเพื่ออะไร

พูดกันมากมาย มีเหตุผลมาขัดแย้งกันเยอะ

เวลาทำจริง..มันไม่ได้ใช้คำพูดพวกนี้เลย

แล้วอะไรคือสาระ..

เอาละ...ไม่แบกบัญญัติ..ละ...

แล้ว...ทำยังงัย..เจ้าการละสังโยชน์นี้นะ...คุณสายน้ำเมยมีเทคนิคส่วนตัวยังงัยครับ...ค่อยๆปะหานทีละตัว..หรือทำยังงัย...พอจะพูดเป็นแนวทางหรือจะพูดชัดๆเลยก็ได้..ครับ

กบก็บอกเขาตามที่ตนเองทำดิ ไหนว่าไปสิ

กบนอกกะลา

กรัชกาย เขียน:

กบก็บอกเขาตามที่ตนเองทำดิ ไหนว่าไปสิ

มือไม่พาย...ก็อย่าเอาเท้าราน้ำ

ชิว...ชิว... :b6:

กรัชกาย

กบนอกกะลา เขียน:

กรัชกาย เขียน:

กบก็บอกเขาตามที่ตนเองทำดิ ไหนว่าไปสิ

มือไม่พาย...ก็อย่าเอาเท้าราน้ำ

ชิว...ชิว... :b6:

อยากรู้ว่ากบจะเอาอะไรมาตอบ ซวดๆๆ

กบนอกกะลา

กรัชกาย เขียน:

กบนอกกะลา เขียน:

กรัชกาย เขียน:

กบก็บอกเขาตามที่ตนเองทำดิ ไหนว่าไปสิ

มือไม่พาย...ก็อย่าเอาเท้าราน้ำ

ชิว...ชิว... :b6:

อยากรู้ว่ากบจะเอาอะไรมาตอบ ซวดๆๆ

ตอบไปตั้งนานแล้ว...ตาถั่วเอง... :b32:

สายน้ำเมย

อ้างคำพูด:

แล้ว...ทำยังงัย..เจ้าการละสังโยชน์นี้นะ...คุณสายน้ำเมยมีเทคนิคส่วนตัวยังงัยครับ...ค่อยๆปะหานทีละตัว..หรือทำยังงัย...พอจะพูดเป็นแนวทางหรือจะพูดชัดๆเลยก็ได้..ครับ

ช่วงนี้เมยกลายเป็นคนเจ้าอารมณ์ไปคะ ไม่ค่อยทนกับการกระทบใดๆ..มันลำคาญง่าย

ให้เมยอารมณ์ดีและใจพร้อม เมยจะเอาทริคการละสังโยชน์3

ที่เคยวางที่ ลาน2 มาตั้งเป็นกระทู้อีกทีนะคะ :b53:

กบนอกกะลา

สายน้ำเมย เขียน:

อ้างคำพูด:

แล้ว...ทำยังงัย..เจ้าการละสังโยชน์นี้นะ...คุณสายน้ำเมยมีเทคนิคส่วนตัวยังงัยครับ...ค่อยๆปะหานทีละตัว..หรือทำยังงัย...พอจะพูดเป็นแนวทางหรือจะพูดชัดๆเลยก็ได้..ครับ

ช่วงนี้เมยกลายเป็นคนเจ้าอารมณ์ไปคะ ไม่ค่อยทนกับการกระทบใดๆ..มันลำคาญง่าย

ให้เมยอารมณ์ดีและใจพร้อม เมยจะเอาทริคการละสังโยชน์3

ที่เคยวางที่ ลาน2 มาตั้งเป็นกระทู้อีกทีนะคะ :b53:

เห็นด้วยครับ...ว่า..ต้องพูดด้วยอารมณ์ดีดี...
ตามสะดวกเลยครับ...

กรัชกาย

กบนอกกะลา เขียน:

กรัชกาย เขียน:

กบนอกกะลา เขียน:

กรัชกาย เขียน:

กบก็บอกเขาตามที่ตนเองทำดิ ไหนว่าไปสิ

มือไม่พาย...ก็อย่าเอาเท้าราน้ำ

ชิว...ชิว... :b6:

อยากรู้ว่ากบจะเอาอะไรมาตอบ ซวดๆๆ

ตอบไปตั้งนานแล้ว...ตาถั่วเอง... :b32:

อะไร คคห.ไหนไม่เห็น อ้างอิงมาหน่อยดิ คิกๆๆ

กบนอกกะลา

กบนอกกะลา เขียน:

ใจเย็นๆ....ผมถามก่อน..ก็ค่อยๆคุยกันไป... :b32:

ของผมพื้นๆเลย..ไม่มีอะไรซับซ้อนหรอก..ไม่ได้รักษาศีลมาก่อน..ก็ค่อยๆพยายามรักษาศีลให้ได้ก่อน..ก็เท่านั้น :b9:

กักกายละ...มีเทคนิคละสังโยชน์ยังงัย..แจมให้ฟังบ้างซิ..

บอกแล้ว...ว่า..กักกายตาถั่ว...คิกคิก... :b32:

ผมนะ..พิ้นๆ..ไม่มีอะไรซับซ้อน.. :b9:

กรัชกาย

กบนอกกะลา เขียน:

ใจเย็นๆ....ผมถามก่อน..ก็ค่อยๆคุยกันไป... :b32:

ของผมพื้นๆเลย..ไม่มีอะไรซับซ้อนหรอก..ไม่ได้รักษาศีลมาก่อน..ก็ค่อยๆพยายามรักษาศีลให้ได้ก่อน..ก็เท่านั้น :b9:

กักกายละ...มีเทคนิคละสังโยชน์ยังงัย..แจมให้ฟังบ้างซิ..

บอกแล้ว...ว่า..กักกายตาถั่ว...คิกคิก... :b32:

ผมนะ..พิ้นๆ..ไม่มีอะไรซับซ้อน.. :b9:

แล้วมันอะไรเล่าพื้นๆเพๆนะ ไหนว่าไปสิ :b10:

ศีลได้เงินแต่งเมีย ไม่เอานะ

กรัชกาย

ตัดหลักมาให้ดูหน่อย (คุณสมบัติฝ่ายหมด กับ ฝ่ายมีของอริยบุคคลเบื้องต้น) มันเป็นเหตุเป็นผล

ความจริง คุณสมบัติฝ่ายหมด และฝ่ายมีนี้ ว่าโดยสาระสำคัญ ก็เป็นอย่างเดียวกัน กล่าวคือ

จะละสักกายทิฏฐิได้ ก็เพราะมีปัญญาหยั่งรู้สภาวธรรมที่เป็นไปตามเหตุปัจจัยพอสมควร

เมื่อเกิดปัญญาเข้าใจชัดขึ้นอย่างนี้ วิจิกิจฉา คือ ความสงสัยคลางแคลงใจก็หมดไป ศรัทธาที่อาศัยปัญญาก็แน่นแฟ้น

พร้อมนั้น ก็จะรักษาศีลได้ถูกต้องตามหลักการ ตามความมุ่งหมาย กลายเป็นอริยกันตศีล คือ ศีลที่อริยชนชื่นชมยอมรับ สีลัพพตปรามาสก็พลอยสิ้นไป

เมื่อจาคะเจริญขึ้น มัจฉริยะก็หมดไป

เมื่อราคะ โทสะ โมหะเบาบางลง ก็ไม่ตกไปในอำนาจของอคติ และ
ราคะ โทสะ โมหะเบาบางลง ก็เพราะปัญญาที่มองเห็นความจริงของโลกและชีวิต ทำให้คลายความยึดติด

เมื่อสิ้นยึดติด ถือมั่นน้อยลง ความทุกข์ก็ผ่อนคลาย และรู้จักความสุขที่ประณีตยิ่งขึ้น

กบนอกกะลา

แล้ว...จะละสักกายทิฏฐิ...ต้องทำอะไรบ้าง?

กรัชกาย

กบนอกกะลา เขียน:

แล้ว...จะละสักกายทิฏฐิ...ต้องทำอะไรบ้าง?

อ้างคำพูด:

จะละสักกายทิฏฐิได้ ก็เพราะมีปัญญาหยั่งรู้สภาวธรรมที่เป็นไปตามเหตุปัจจัยพอสมควร

นั่นแหละปัญญาที่รู้เข้าใจสภาวธรรมนั่นแหละจึงละความเห็นกายว่าเป็นตัวตนได้

กรัชกาย

วางๆไว้ก่อน อิอิ

อ้างคำพูด:

ตอนดิฉันเดินจงกรม ช่วงนาทีที่เห็นเป็นกายมันเดินเอง ร้องให้เลย ตอนนั้นรู้สึกว่า แม้ร่างกายมันยังไม่ใช่ของเราจะมีอะไรเป็นของเราบ้างหนอ แบบนี้มันเกิดปัญญาใช่ไหมแต่มันแบบไม่ถึงที่สุด ปัญญาแค่เสี่ยว ต่อมาก็เลยหลงจนเพี้ยน

55235.ศีลและสังโยชน์

ผู้ใช้งานขณะนี้