มันชัดอยู่ในตัวเองมันแล้ว..นี้..จะต้องอธิบายไรมาก..ละ

บรรลุ หมายถึง การจบในเกณฑ์ อะไรคือเกณฑ์ คือเข้าความจริงในระดับหนึ่ง(ที่กำหนด)

อาทิ บรรลุวุฒิภาวะ (ใครกำหนดล่ะ? กำหนดว่าไง ก็แบบนั้น คือ เต็มบริบูรณ์ตามนั้น)

ธรรม คืออะไร ธรรม เป็นเรื่องความ เจริญ(ความก้าวหน้าที่งอกงาม..คือเป็นเหตุเป็นผลต่อเนื่องกันเป็นสาย)ที่ปรากฎเกิดขึ้นจริง(ไม่จำกัดกาล)

อธรรม เป็นเรื่องที่ตรงกันข้ามกับความเจริญ หรืออีกนัยคือ ความเสื่อม

กุศล คือ ความดี อกุศล คือ ความไม่ดี

อกุศลธรรม เป็นเรื่องของการสนธิทางภาษา

ไม่ใช่เอา อกุศล มากบวกกับ ธรรม แล้วจึงแปล แยกเป็นคำๆ

หากแปลแยกเป็นคำๆ ธรรม จึงกลายเป็น ทั้งสิ่งดีและสิ่งไม่ดี

(....คุณแปลไม่ถูก คุณต้องแปลคำว่า 'กุศลธรรม' ก่อน เป็นจึงใช้คำว่า อะ+กุศลธรรม

แล้วจึงจะแปล ไม่ใช่การแปลความแยกของแต่ละคำ)

ธรรม ยังคงมีความหมายของ สิ่งที่ดีงาม

ธรรม ไม่ได้หมายถึง สิ่งไม่ดี และสิ่งดี รวมๆ กัน (ใครกันมาแปลรวมๆ กันอย่างนี่)

เช่น บรรลุนิติภาวะ ... เช่น บรรลุอายุ 18 (ความเป็นผู้ใหญ่ ที่ยอมรับกัน นี่คือเกณฑ์ที่กำหนด)

บรรลุธรรม ... ไม่ได้หมายความว่า ธรรม ที่บรรลุ จะสิ้นสุดเพียงแค่นั้น

ซึ่งไม่ได้หมายถึง คนที่อายุถึงเกณฑ์ 18 และจะคงที่เพียง 18 ที่ไหนกันเล่า

ยังจะต้องดำเนินต่อไปอีก การจะบรรลุ หรือไม่บรรลุ ความจริงยังมีอีก

ธรรม ยังมีอีกต่อไป ธรรม ยังจะดำเนินต่อไป

การเข้าใจใน ธรรม ยังคงมีต่อไป

การบรรลุอรหันต์ หรือ บรรลุอะไร อะไรก็แล้วแต่

ธรรม ยังคงมีต่อไป (อรหันต์ ก็แค่ระดับหนึ่งเท่านั้นจะมากำหนด ว่าสูงสุดแล้ว ปัญญาแบบนี้

ยังไม่ใช่ปัญญาที่เจริญ คือ ยังไม่เห็นความจริง หรือจะกล่าวตรงๆ คือ ปัญญาหางอื่ง)

เช่น ระดับ 1 ระดับ 2 ............ ระดับ n

ก็จะมีภาวะหรือความจริงที่แตกต่างกัน ไม่ใช่มีแค่ บรรลุอรหันต์ นี่คือจบแล้ว

บรรลุธรรม คือ บรรลุระดับที่เท่าใดล่ะ ?

แต่ละระดับก็มีความละเอียดและความจริงแตกต่างกัน ?

ใครจะมาวัดกัน เพราะ ธรรม มีมากมาย หลายระดับ ?

ผมเข้าใจแล้ว...ว่ากำลังคุยกับใคร..



ใครหนอ..ใช้ลักษณะรูปร่าง..อ้วนผอม...ใช้อาการของโรค..ความดัน..ไปว่าคนอื่นเขาถูกมารหลอก..

มารเป็นสัญญลักษณ์...และมีความจริงปรากฏ มารเป็นผลของในมิติหนึ่งๆ และเป็นเหตุ ของอีกมิติหนึ่ง ... อยู่ในระหว่างของลำดับ เหตุ และผลของมิติกายหยาบ

กายหยาบคือผลของหลากหลายมิติ คุณเคยไปอยู่ไหน เหตุก็อยู่ที่นั้น ผลจึงแสดงออกมาในกายหยาบ

อ้วน ขาว ดำ เสือก ดี โง่ ฉลาด ปัญญาอ่อน หรือแข็ง ย่อมมีเหตุ

หากคิดว่าไม่มีเหตุ ในสิ่งที่ปรากฏ คิดว่าเป็นเรื่องธรรมดา....นี่(เธอ)ก็ยังไม่เข้าใจในรายละเอียด

หรือถูกปิดบังโดย.....

ไม่มีอะไรที่เกิดขึ้นโดยไร้เหตุ

จะมามองว่านั่น นี่ เกิดขึ้นเป็นธรรมดา

...เป็นธรรมของใครกัน อาจารย์เธอเหรอ? หรือเป็นธรรมของเธอ?...

ธรรมของใครกัน?ที่บอกว่า ทุกสิ่งเกิดขึ้นย่อมมีเหตุ

แต่คนเรียนรู้กลับบอกว่า ไม่ต้องสนใจมันเป็นเรื่องธรรมดา ป่วย อ้วน ดี ไม่ดี เป็นเรื่องธรรมดา

สรุปแล้วมันขัดแย้งกันไหม?

มนุษย์ป่วยอยู่ แล้วบอกว่า มันธรรมดา
มนุษย์เสื่อมโทรมแล้วบอกว่า มันเป็นธรรมดา

แล้วนี่คือบรรลุธรรม ระดับไหน
ปัญญา ความรู้ระดับใดจึงเรียกว่า มันเป็นธรรมดา...มันคือความเจริญไหม?

ยังไม่ได้อยู่ในกรอบของธรรมเลย?

ดอบ

หากเธอแปลคำว่า ธรรม เป็นเรื่อง ดีและไม่ดี

งั้นการใช้ คำว่า "ปฏิบัติธรรม"

จึงเป็นการกระทำที่เจริญดีและไม่ดี (ไม่เจริญ )

ดังนั้นสถานเรียกว่า ปฏิบัติธรรม

จึงเป็นสถาน "กระทำไม่ดีและดี"

ใช่ไหม ?

หากแปลถูกต้องก็จะไม่สับสน

แปลความไม่ถูกก็จะขัดแย้งกันเอง

ธรรม ยังมีความหมายที่อยู่ในทิศทางที่ดี ที่เจริญ

ไม่ใช่หมายถึง รวมๆ ดีและไม่ดี

หากจะเรียกรวมๆ ได้ นั่นเรียกว่า

`ความรู้` เขาไม่ใช้คำว่า `ธรรม` กันหรอก

ผลของการปฏิบติธรรม

`ความรู้ ` รู้ในเหตุ ทั้งด้านดี และไม่ดี และผลที่เกิด

การนำความรู้ที่ได้มา แก้ไขปัญหา มีแนวทางที่ถูกต้องและเจริญ แก่ตน แก่สาธารณะ
ให้เกิดประโยขน์โดยรวมสืบไป แบบนี้เรียกว่า ปัญญา ปัญญาคือการใช้ ` ความรู้ ` เพื่อแก้ไข
ปัญหาให้สำเร็จ ( ระดับใดนี่อีกเรื่องหนึ่ง )

มีความรู้ แต่ไม่ได้ใช้ความรู้ให้ก่อเกิดประโยชน์

ให้เกิดผล ต่อตนเอง ต่อสาธารณะ แต่กลับ

เที่ยวอวดอ้าง ว่า ฉันบบรลุธรรมของผู้อื่นที่ได้

บรรลุแล้ว

เหมือนกับว่า ป้าวประกาศว่า "ฉันได้จบปริญญาเอกน่ะเว้ยเฮ้ย...
พวกคุณท่านทั้งหลายได้จบปริญญเอก
อย่างฉันไหม"