ประชากรสามเณรลดต่อเนื่อง ส่อวิกฤติศาสนทายาท!!
การหาสามเณรมาบวช ตอนนี้หลายวัดหลายจังหวัดก็พยายามทำจนมีคำกล่าวว่า
“ปัจจุบันหาเข็มในมหาสมุทร ง่ายกว่าหาคนบวชสามเณรเยอะ”
พุธที่ 17 พฤษภาคม 2560 เวลา 10.00 น.... 
อ่านต่อที่ : https://www.dailynews.co.th/article/574224

*************************************

จากการวิเคราะห์ข่าวปัญหาสามเณรลดน้อยก็เพราะไม่พากันเจริญสติปัฎฐาน 4 ก็สมควรแล้ว สามเณรสมัยก่อน อายุ 7 ขวบ เขาก็เป็นอรหันต์กันแล้ว เป็นครูบาอาจารย์สอนลูกศิษย์ได้ที่ตั้ง 500 ได้เป็นพระอริยเจ้า สมัยนี้ไม่แตะซึ่งสติปัฎฐาน 4 ก็สมควรแหละที่สามเณรน่าจะลด พระพุทธเจ้าทรงสรรเสริญสติปัฎฐาน 4 ว่าบริษัท 4 ก็จะเจริญรุ่งเรือง โลกนี้ก็จะไม่สิ้นจากพระอริยเจ้า ศาสนาก็จะรุ่งเรืองเหมือนพระจันทร์วันเพ็ญลอยเด่นอยู่บนนภาฉะนั้น โทษเราก็ไม่ได้ โทษเขาก็ไม่ได้ ต้องโทษไปที่ความรู้ไม่ทัน เพราะรู้ไม่ทันเหตุเกิด เหตุดับ คุณ โทษ และทางออก ความเข้าใจในอริยสัจ 4 จึงไม่บังเกิดขึ้น ถ้ารู้ทันก็เจริญ รู้เห็นตามความเป็นจริงว่านี้ทุกข์ นี้สมุทัย นี้นิโรธ นี้มรรค เกิดที่ตาก็ดับที่ตา เกิดที่ใจก็ดับที่ใจ

จากสายสืบนิสัยศาสตร์

ประชากรอย่าว่าแต่สามเณรเลย แม้แต่ประชากรชาวพุทธที่แท้จริงในไทยก็ลดจำนวนลงอย่างน่าใจหาย ทุกวันนี้มีแต่ชาวพุธในนาม ชาวพุทธตามทะเบียนบ้านและบรรพบุรุษ เป็นชาวพุทธแต่ชื่อ หาชาวพุทธที่แท้จริงยากขึ้นไปทุกที

ปัญหาอย่างนี้เราต้องมาวิเคราะห์กันให้ละเอียดจึงจะพบต้นเหตุหรือสาเหตุที่แท้จริงของปัญหา

ตัวอย่างการวิเคราะห์ว่า จำนวนสามเณรและชาวพุทธหายไปเพราะ

1.วันหยุดของไทยเราถูกยึดครองและเป็นทาสทางวัฒนธรรมของชาวคริสเตียนไปตั้งแต่สมัยหลังจอมพล ป. พิบูลย์สงคราม เสียแล้ว เพราะวันหยุดที่เราใช้ทุกวันนี้คือวันเสาร์ อาทิตย์เป็นวันไปเข้าโบสถ์ของชาวคริสต์

แทนการหยุดวันโกนวันพระอันเป็นวันไปวัด ทำบุญ ศึกษาธรรมของชาวพุทธ ผลตามมาจึงลึกซึ้งมาก จากการที่วัดเป็นศูนย์กลางถ่ายทอดศีลธรรม จรรยา ความรู้ วัฒนธรรมทั้งทางโลกทางธรรม สร้างผู้นำ สร้างชาวพุทธที่เข้มแข็ง กลับกลายเป็นสถาบันที่ลดค่าและไร้ค่าลงทุกวันๆ

2.รูปแบบวิธีการสอนธรรมถ่ายทอดธรรมของชาวพุทธยังหยุดและติดอยู่กับความยึดมั่นถือมั่นในวิธีดั้งเดิม ติดอยู่กับความกลัวว่าพุทธศาสนาจะเสื่อมเร็วหากไม่สอนโดยการคัดลอกพระไตรปิฎกหรือพุทธพจน์มาสอน จึงไม่ค่อยมีผู้กล้าสอนธรรมถ่ายทอดธรรมตามธรรมชาติในภาษาชาวบ้านเรื่องราวแบบชาวบ้านๆ ตามยุคตามสมัย ทำให้ธรรมะเข้าไม่ถึงใจและกลายเป็นสิ่งที่ยาก สิ่งที่ห่างไกลสำหรับคนยุคใหม่และวัยรุ่นปัจจุบัน

นี่คือตัวอย่างผลวิเคราะห์ 2 ข้อแรกที่ทำให้เราขาดแคลนพระเณรและชาวพุทธที่ดีๆ ไปทุกวันๆ

ลองช่วยกันวิเคราะห์และให้ความเห็นกันต่อไปสิครับว่ามีเหตุอะไร เราจะปรับปรุงพัฒนา แก้ไข ปัญหานี้อย่างไร

มันไม่ใช่เรื่อง..กล้า..รึไม่กล้า..สอน..หรอกคับอโศกะ..

บ้าสอน...มีเยอะกว่า...ไม่กล้าสอน..ซะอีก...บ้าสอนว่าทำอย่างนั้นอย่างนี้....เกินพระพุทธเจ้า..ไป...

ส่วนผู้ที่เสร็จกิจแล้วรี้..ท่านจะสอนด้วยลีลายังงัยก็ลงในรอยพระธรรมคำสอนของพระองค์เสมอ...ไม่มีเกิน...ไม่มีการไปบอกว่าพระองค์ไม่ได้ตรัสสอน...ไม่มีไปพูดอย่างนี้หรอกครับ...เพราะผู้รู้จริงเป็นอริยะสาวกย่อมรู้ว่า..สิ่งที่ตนรู้...ก็รู้ไม่เกินไปจากที่มหานักปราชญ์อย่างพระพุทธเจ้า ตรัสใว้ 84,000 พระธรรมขันธ์..หรอกน่า..

ใครที่บอกว่า...พระพุทธเจ้าไม่ตรัส...หาที่ลงในคำพระองค์ไม่ได้...น้านแหละ..น้านแหละ....ตัวดีเลย..

เอาหลักเกณท์หรือหลักฐานอะไรมาวัดกันจ๊ะว่าชาวพุทธลดน้อยอย่างน่าใจหาย
เอาอะไรมาวัดว่าพุทธแท้พุทธเทียมหรือ อโศกะ มีปากก็พูดไปมีใจก็นึกไปเรื่อยเปื่อย
หาหลักฐานมาให้ดูหน่อยปะไร แก่แล้วอายเด็กๆมันบ้าง ทำตัวเหมือนคนช่างรอบรู้ไปหมด

คิดหนอ รู้หนอๆๆๆ

หากไม่ทันตัณหา เสียท่ากิเลสทันที



เมื่อไม่ทันตัณหา
ย่อมหลงประมาณในบุคคล

โดยลืมไปว่า สิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตของแต่ละคน
แตกต่างกันไปตามเหตุและปัจจัยของคนๆนั้น
ชีวิตของคนๆนั้น จะดีหรือชั่ว หรือจะเป็นอย่างไรก็ตาม
ไม่ได้ขึ้นอยู่กับลมปากของใคร

สิ่งที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะยุคไหน สมัยไหน
ไม่ว่าจะมีเราเกิดขึ้นหรือยังไม่มีเกิดขึ้น
ทุกสรรพสิ่งย่อมดำเนินไปตามเหตุปัจจัย
ไม่ได้เกิดจากสิ่งใดทำให้มีเกิดขึ้น

การประมาณในบุคคลอื่นว่า จะต้องเป็นอย่างงั้นอย่างงี้
ที่เป็นแบบนี้ เพราะทำแบบนั้น หรือไม่ทำแบบนั้น(ตามความรู้สึกนึกคิดของผู้กล่าว)

พระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้ชัดเจนว่า
ไม่ควรประมาณในบุคคลอื่น

การประมาณในบุคคลอื่น
เป็นการทำลายคุณวิเศษของตน



คุณวิเศษของตน หมายถึง

มรรค มีองค์ ๘ โสดาปัตติมรรค
อริยมรรคมีองค์ ๘ โสดาบัน(โสดาปัตติผล)
อริยมรรค มีองค์ ๘ สกทาคามี
อริยมรรค มีองค์ ๘ อนาคามี
อริยมรรค มีองค์ ๘ อรหันต์



โสดาปัตติมรรค มีความเป็นไปได้อยู่ในเรื่องการประมาณในบุคคล
เพราะยังไม่รู้แจ้งแทงตลอดอริยสัจ ๔ ด้วยตนเอง

นับตั้งแต่ โสดาบัน(โสดาปัตติผล) ถึงพระอรหันต์
การประมาณในบุคคลอื่น ละขาดแล้ว

พระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้ว่าธรรมอันใดแลย่อมเกิดแต่เหตุ ต้นเหตุของกาย คือ ลมหายใจเข้าออก ต้นเหตุแห่งวาจา คือ ความนึกคิด ต้นเหตุแห่งใจ คือ ความจำและความรู้สึก ถ้ารู้ทันต้นเหตุ จะพูดหนอๆ ถ้ารู้ทันต้นเหตุ
จะคิดหนอๆ ถ้ารู้ทันต้นเหตุ จะทำหนอๆ ก็จะไม่มีอะไรผิดพลาด ก็จะไม่ต้องไปนั่งเสียเวลาประเมินใคร ว่าคนนั้นถูก คนนี้ผิด เพราะผู้ที่จะประเมินผู้อื่นได้มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเท่านั้น ผู้ที่ประเมินผู้อื่น คำตอบก็มีอยู่คือผู้รู้ไม่ทันต้นเหตุแห่งกายสังขาร วจีสังขาร จิตตสังขาร จึงอวดเก่งไปประเมินสิ่งนั้น สิ่งนี้ ย่อมจะเสียเวลาไปทุกลมหายใจเข้าออกด้วยความรู้ไม่ทัน คือ อวิชชา แต่ผู้ที่รู้ทันต้นเหตุ จะคิดหนอๆ เขาไม่มีเวลาไปประเมินใคร แค่ขยันระลึกรู้อยู่แค่ปัจจุบัน งานประจำชีวิตนี้ก็คุ้มค่าสมกับที่ได้เกิดมาพบคำสอนของพระสัมมมาสัมพุทธเจ้า
การที่จะดูว่าใครพูดถูก คิดถูก หรือทำถูก ก็ดูไม่ยาก แค่ถามว่าเขารู้ต้นเหตุ จะทำ จะพูด จะคิดได้ไหม ถ้ารู้ไม่ทัน จะทำ จะพูด จะคิด ก็ไม่รู้ทันต้นเหตุ เหตุเกิด เหตุดับ คุณ โทษ และทางออก พระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้ว่า ถ้าผู้ใด พูดถึงเรื่องความเกิด ความดับ คุณ และโทษ และทางออก พึงรู้ว่าผู้นั้นเป็นผู้แสดงธรรม ถ้าผู้ใดรู้ทันเรื่องความเกิด ความดับ คุณ โทษ และทางออก พึงรู้ว่าผู้นั้นปฎิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม ผู้ที่ปฎิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม ย่อมจะปฎิญาณตนได้ว่าเป็นโสดาหรือเป็นอรหันต์ก็ได้ การที่จะรู้ว่าใครเป็นพาลหรือเป็นบัณฑิตดูไม่ยาก ถ้าเขารู้ทันในการพูดเขาก็เป็นบัณฑิต ถ้าเขารู้ไม่ทันในการพูดก็เป็นคนพาล กำลังแห่งบัณฑิตเขาไม่ว่าใคร พูดไปก็อ้างอิงอยู่กับธรรมเท่านั้น กำลังแห่งคนพาลย่อมจะประจานไปทั่ว ไม่เคยพูดเข้าไปใกล้เหตุเกิด เหตุดับ คุณ โทษ และทางออก และก็ไม่รู้ทันความเกิด ความดับ คุณ โทษ และทางออก จึงพูด ทำ คิด ติดอยู่กับความยึดถือในชอบ ชัง เฉย เท่านั้นเอง พลาดพลั้งไปดูถูกพระพุทธบ้าง พลาดพลั้งไปดูถูกพระธรรมบ้าง พลาดพลั้งไปดูถูกพระสงฆ์บ้าง เพราะต้นเหตุแห่งบาปอยู่ที่ความรู้ไม่ทันและเที่ยวไปลบหลู่ดูถูกในคุณ
พระธรรม ก็ได้ชื่อว่าดูถูกทั้งหมด พระพุทธเจ้าพระองค์ยังทรงเคารพพระธรรม แต่ผู้ที่ดูถูกพระธรรม ธรรมนั้นก็จะไม่คุ้มครองและรักษา ผู้ที่ปฎิบัติธรรมสมควรแก่ธรรมนั้นแล ธรรมนั้นย่อมคุ้มครองและรักษา ธรรมะของพระพุทธเจ้านั้นสูงสุด ไม่มีหลักการอันไหนจะสูงกว่าได้อีก ใครที่เข้าใจผิดคิดว่ายังมีหลักการอื่นที่สูงกว่าพระพุทธเจ้า คือ ผู้นั้นยังเรียนธรรมะของพระพุทธเจ้าน้อยอยู่
จากสายสืบนิสัยศาสตร์

ดีใจจังที่สามารถจุดไฟ ปลุกผู้เก่งกล้าหลายท่านให้ตื่น ลุก ขึ้นมาแสดงความคิดเห็นและสนทนาธรรม ทำให้ลานธรรมจักรกลับมาคึกคักอีกครั้งหนึ่งโดยเร็ว

เป็นธรรมดาที่ หม้อที่ใช้จนดำถ้าไม่ "ขัด" ก็ไม่ขาว เพชร ถ้าไม่เจียรนัย(ขัด)ก็จักไม่เงางามส่งประกายแสดงความงามและคุณค่าออกมาได้

ขอแสดงความยินดีและอนุโมทนากับคุณ "มุยซัน" muisun ที่กระทู้นี้มีสีสรรค์และคุณค่า

มีปัญหาสงสัยและปฏิกิริยาตอบโต้ในใจเกิดขึ้นกับหลายท่านมากมาย ที่เป็นเหตุปัจจัยให้เราจะต้องสนทนา มีเรื่องที่ต้องสนทนากันต่อได้อีกเยอะเลยครับ




หลักฐานว่าชาวพุทธลดลง สามารถดูได้จากสิ่งแวดล้อมรอบตัวเราในปัจจุบันเช่น
1.จำนวนคนไปวัดทำบุญลดน้อยลงเหลือแต่คนแก่ ผู้สูงวัย หาเด็กหรือวัยรุ่นรุ่นใหม่ไปวัดไม่ค่อยได้

2.วันหยุดที่เป็นวันสำคัญทางพุทธศาสนากลับกลายเป็นวันที่จะได้เที่ยวสนุกเฮฮา ร่ำสุรา เสพกามกันแทนการเข้าวัดปฏิบัติธรรม

3.คนพุทธที่จะเป็นตัวแทนไปทำงานเพื่อชาวพุทธและพุทธศาสนาในระดับบริหารประเทศลดน้อยลงอย่างน่าใจหายจน ศาสนาที่มีเปอร์เซ็นต์ศาสนิกน้อยกลับมามีอำนาจเหนือพุทธศาสนาซึ่งมีประชากรเกือบ 90 % เป็นศาสนิก

4.ถามเด็กรุ่นใหม่ 10 คนว่ารู้พุทธประวัติไหม ปรากฏว่ามีคนรู้พุทธประวัติไม่ถึง 5 คน

5.ถามชาวพุทธระดับ สว.จำนวนมากว่า
"พระพุทธเจ้าตรัสรู้อะไร แล้วทรงนำอะไรมาสอน ปรากฏว่าคนส่วนใหญ่ตอบไม่ได้ ตอบได้ก็ไม่ถูกต้อง เกือบทั้งหมดรู้แต่ว่า ศาสนาพุทธมีเพียงประเพณีและพิธีกรรมตลอดจนเรื่องรูปเคารพ เครื่องลางของขลังมากกว่าการอบรมปฏิบัติธรรม

เรื่องชาวพุทธแท้ พุทธเทียม

ชาวพุทธแท้คือผู้ที่รู้จักและสามารถเจริญวิปัสสนาภาวนาได้ด้วยตนเอง ใครยังทำวิปัสสนาภาวนาไม่เป็นยังไม่ถือว่าเป็นชาวพุทธ เพราะยังไม่ได้เดินตามรอยเท้ารอยบาทของพระพุทธเจ้า

ลองไปถามผู้คนที่ว่าเป็นชาวพุทธรอบๆตัวท่านสิว่า

1.รู้จักวิปัสสนาภาวนาไหมว่าคืออะไร ทำอย่างไร?

2.เจริญวิปัสสนาภาวนาเป็นไหม?

ถามแค่นี้ก็พอแล้ว จะรู้ทันทีว่ามีชาวพุทธแท้จริงๆสักกี่เปอร์เซ็นต์เมื่อเทียบกลับจากจำนวน 10 หรือจำนวน 100 กับประชากรไทยทั้งหมด

ของคุณกบ



น่าเสียดายที่คุณกบเรียนปริยัติมาเยอะ ปฏิบัติก็พอมีบ้าง แต่
ไม่เข้าใจไม่รู้เรื่องการพิสูจน์ตามคำสอนของพระพุทธเจ้า

คำสอนสำคัญที่พระบรมศาสดาทรงตรัสไว้ แปลเป็นไทยได้ว่า

"เราตถาคตเป็นเพียงผู้ชี้ทาง"

พระดำรัสเพียงแค่นี้ คนมีสติปัญญาดีและฉลาด ก็น่าจะคิดต่อได้ว่า ที่ที่เขายังไม่เคยไปเห็นไปถึงถ้าจะให้มีผู้มาอธิบายด้วยคำพูดหรือตัวหนังสือให้เห็นให้รู้รายละเอียดของสถานที่นั้นๆ
มันเป็นไปง่ายๆได้ไหม?

วิธีที่ง่ายที่สุดในการที่จะให้คนผู้นั้นเห็นและรู้เรื่องของสถานที่นั้นทั้งหมดคือต้องช่วยให้เขาไปจนถึงแล้วดูรายละเอียดทั้งหมดด้วยตนเอง จะไม่ต้องเหนื่อยในการอธิบายบอกกล่าวเลยแม้แต่นิดเดียว

สิ่งที่พระพุทธเจ้าไม่ทรงตรัสสอนไว้ คือรายละเอียดของสถานที่ที่สัตว์โลกเหล่านั้นจะได้รู้ได้เห็นเมื่อไปถึงด้วยตัวเอง
อย่างนี้พอจะเข้าใจได้ไหมครับ คุณกบ

เป็นคนบ้าสังขาร...ดีแท้..555



อโศกะนี้...เป็นนักนั่งคิดนั่งในไปเรื่อยแล้วก็พูด..พูด...พูด..ซะด้วย..

ข้อ 1. และ 2...อย่าเอาแต่นั่งคิด..ครับ...
ชาวพุทธเพิ่มขึ้นมาก...ต่างหาก .

แม้..การเอาแค่จำนวนไปวัดทำบุญ..มาวัดจำนวนชาวพุทธนั้นจะใช้ไม่ได้หรอก...เพราะการเข้าถึงพระธรรมมีได้หลายรูปแบบกว่าแต่เก่าก่อนเยอะ....

และจริงจริงแล้ว. ทุกวันนี้คนหนุ่มสาวไปวัดกันมากขึ้น...ต่างหาก..

อโศกะลองไปที่เขาอบรมธรรมะศึกษาปฏิบัติกรรมฐานดูซิ..ในหลายๆแห่ง...มีแต่คนหนุ่มสาว...มากกว่าผู้สูงวัยเยอะเลย.....สัก..70:30...คนแก่เหลือสัก 30 %..ละมั้ง..(ไม่ได้หมายความว่าเลิกศรัทธานะ...คงไม่ค่อยมีแรงจะไป..อิอิ)

ผมถึงว่า..อโศกะเอาที่ไหนมาพูดว่าคนหนุ่มสาวศึกษาปฏิบัติธรรมน้อยลง...คิดเองเออเอง. ซะละมั้ง..555

ไปดูได้เลยว่า.. 10 กว่าปีมานี้...สถานที่ปฏิบัติศึกษาพระธรรมนั้นเพิ่มขึ้นจากแต่เก่าก่อน..เยอะมาก...

ข้อ 3.. นี้นั่งคิดนั่งนึก..เอาเองอีกข้อ...อโศกะไม่รู้ละซิว่า...พุทธคือไทย....ไทยคือพุทธ...รู้ความลับอันนี้มั้ย?....ถ้าไม่รู้ก็กลับไปถามอาจารย์ของอโศกะ...ไป๊..อือิ

ข้อ 4... มันขึ้นอยู่กับไปถามเด็กที่ไหน..ถามหน้าร้านเกม..รึถามหน้าศูนย์ปฏิบัติธรรมละท่าน..และ...แม้เด็กจะตอบไม่ได้...แต่ก็ไม่แน่ว่า...ในยามที่ปัญญาเขาทำงาน...เด็กคนนั้นอาจสำเร็จเป็นโสดาบันก่อนอโศกะ...ก็เป็นได้....

ข้อ 5....บางคนสว่างมาแต่มืดไป...บางคนสว่างมาสว่างไป...บางคนมืดมาสว่างไป...สัตว์โลกเป็นไปตามกรรม...

ก็น่าสงสารคนที่พบของวิเศษแล้วแต่กลับไม่ได้ประโยชน์อะไรจากการพบของวิเศษครั้งนี้เลย...

คนแก่ๆ....อาจคิดไม่ถึงว่าเด็กๆจะไปไกลกว่าคนแก่ๆ...

กึ่งพุทธกาล..จะมีผู้สำเร็จคล้ายๆสมัยพุทธกาล...

คนแก่ๆ..ระวังจะตกขบวนรถในกาลนี้...ซะละ..อิอิ..



.
แล้วคนที่หลง..ว่าตนได้ธรรมขั้นนั้นขั้นนี้...นี้ละ...เป็นพุทธแท้..หรือพุทธเทียม..555.


[/quote]

คำเยินยอว่าผมเรียนปริยัติมาเยอะ..อันนี้...กระผมรับไม่ได้หรอกนะ..เพราะการเรียนผมน้อยมาก...รับคำยอนี้ไม่ได้จริงจริง...

ส่วนที่ว่าผมไม่เข้าใจ..ไม่รู้เรื่อง..ในคำสอนของพระพุทธเจ้า...กระผมก็ไม่เถียงหรอก....แต่อโศกะก็อย่ารู้น้อยกว่ากระผมก็แล้วกัน...อิอิ...

วู้....วู้.....

หาหลักฐานยกมาอ้างอิงคำพูดพล่อยๆ ของตัวเองไม่ได้

โน้น... ไปอ้างความดีของตัวเองว่าสามารถทำให้คนมีความรู้มาสนทนากัน
ทำให้กระทู้ไม่เงียบเหงา ปุดโท่เอ้ย...จะด่าว่าอะไรดีถึงจะสำนึกได้สักที

คนแบบนี้เรียกว่าโง่แล้วขยันก็แล้วกัน

กบก็ยังติดแน่นอยู่กับอดีตเรื่องบรรลุธรรมไม่บรรลุธรรมของผู้อื่นอยู่ไม่รู้วาย ปล่อยวางและคุยกันเรื่องอื่นได้แล้วนะกบ
มาอยู่ มานิ่งรู้นิ่งสังเกตอยู่กัยปัจจุบันอารมณ์ให้ได้ดีๆ จะมีสุข ร่มเย็นใจมากกว่านะกบ

ส่วนมุมมองของกบเป็นคล้ายการนั่งคิดเอาเดาเอาอยู่บนหอคอยงาช้าง สำรวจเอาในกลุ่มคนจำนวนน้อย ไม่ได้ลงมาสำรวจในกลุ่มรากหญ้าซึ่งเป็นคนจำนวนมากและส่วนใหญ่ของประเทศ

ไปถามสำนักพุทธหน่อยไป้ ว่าสถิติจำนวนวัดร้างหรือวัดที่มีพระองค์เดียวมีมากขึ้นเท่าไหร่แล้ว?

ส่วนคุณธรรมายังติดนิสัยเพ่งโทษผู้อื่นอยู่ไม่หาย เรื่องในกระทู้มีดีๆมากมายแต่ไปจับประเด็นเอาได้แค่อารัมภบท
หัดมองโลกมองคนอื่นในมุมบวก ฝึกค้นหาแต่สิ่งที่ดีๆของโลกและบุคคลอื่น ชีวิตจะได้ไม่ร้อน จะได้รับแต่ความสุข สงบเย็นอบอุ่นอบอวลในหมู่กัลยาณมิตรนะครับ

ยกมาให้ดูหน่อยซิว่ากระทู้ที่เขียนไว้ดีๆสักกระทู้ซิกระทู้ไหน

viewtopic.php?f=1&t=53910

http://larndham.org/index.php?/topic/41 ... e__st__340

http://larndham.org/index.php?/topic/43 ... e__st__120

เฉพาะ 2 กระทู้หลังนี้มีคนเข้ามาอ่านหลายแสนคนนะครับ

อโศกะ...นี้ทำเอาเป็น..งง..
อ้างอิง..ความเห็นของธรรมา..แต่ดัน..มาพูดว่า..กบยึดติดอดีต..ซึ่งไปดูความเห็นผมในกระทู้นี้แล้วก็ไม่เห็นไปว่าอดีตอโศกะตรงไหน....มิทราบว่าอโศกะไปยึดความเห็นผมในกระทู้ไหน..ในบอร์ดไหน..มาบ่นให้ผมในกระทู้นี้..ซะละ 555

ตอนแรก..อโศกะวัดชาวพุทธโดยคิดเอาเองว่าหนุ่มสาวเข้าวัดน้อยลง....กระผมเห็นตรงข้ามว่า..หนุ่มสาวเข้าวัดกันมากขึ้นต่างหาก...โดยให้ไปดูตามสถานปฏิบัติธรรมเสียสิ...

แล้วอโศกะก็หันมาวัด..ด้วยเอาจำนวนพระ...มาวัดความเป็นพุทธว่าน้อยลง..
โดยให้ไปถามสำนักพุทธ์เริ่องพระไม่ค่อยมี..วัดจะร้างนี้นะ...ขอโทษที...อโศกะพูดถึงชาวพุทธลดลง..ส่วนผมว่าเพิ่มขึ้น...ไม่ใช่หรือคับ....แล้วมันเกี่ยวอะไรกับจำนวนพระน้อยลง..รึวัดจะร้างแล้ว...ตรงไหน?

หรือว่า..อโศกะจะตีคลุ้มเอาว่า..พระน้อยลงเป็นการแสดงว่าชาวพุทธน้อยลงตามกัน...หมายถึงยังงี้หรือเปล่า?

ถ้าอโศกะหมายถึงอย่างนี้...อโศกะก็หมายพลาด...อีกแล้วละ..

ผมยังยืนยันว่าชาวพุทธเพิ่มขึ้น...ส่วนพระจะน้อยหรือจะมากขึ้น...วัดจะไม่เพียงพอให้พระอยู่หรือว่าวัดจะร้างไม่มีพระ...กระผมก็ว่ามันไม่มีส่วนที่จะแสดงว่าชาวพุทธเพิ่มหรือลด..อะไรเลย..

ชาวพุทธเพิ่มขึ้น...

อริยะบุคคลก็มีมากขึ้น....

แต่...อโศกะ...กับ..พวกซึ่งเป็น.ใครก็มิทราบ...อิอิ...ว่าลดลง...

ผมถึงว่า...คนแก่ๆระวังจะตกรถขบวนกึ่งพุทธกาล....ซะละ..

555...

น่าสงสารสัตว์โลก