"...คนประมาท มันมักทำบาปทำกรรมใส่ตน คนประมาทชีวิตจะยาวร้อยปีก็ตาม ก็เหมือนกันกับคนตายแล้ว

คนไม่ประมาท ชีวิตเขาจะเป็นอยู่เพียงวันเดียว ก็ดีกว่าผู้ประมาทอยู่เป็นร้อยปี อยู่วันเดียวนั้นยังประเสริฐกว่า..."

โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงปู่ขาว อนาลโย 





เหมือนน้ำในแม่น้ำ ที่มันไหลลงไปในทางที่ลุ่ม
มันก็ไหลไปตามสภาพอย่างนั้นอย่าง
แม่น้ำอยุธยา แม่น้ำมูล แม่น้ำอะไรๆ
ก็ตามเถอะ มันก็ต้องมีการไหลลงไปทางใต้ทั้งนั้นแหละ
มันไม่ไหลขึ้นไปทางเหนือหรอก ธรรมดามันเป็นอย่างนั้น
สมมติว่าบุรุษคนหนึ่งไปยืนอยู่ริมฝั่งแม่น้ำ
แล้วก็มองดูกระแสของแม่น้ำที่ไหลเชี่ยวไปทางใต้
แต่บุรุษนั้นมีความคิดผิด อยากจะให้น้ำมันไหลขึ้นไปทางเหนือ
อย่างนี้เป็นต้น เขาก็เป็นทุกข์ เขาคนนั้นจะไม่มีความสงบเลย
ถึงแม้จะยืน จะเดิน จะนั่ง จะนอน เขาก็ไม่มีความสงบ
เพราะอะไรล่ะเพราะบุรุษนั้นคิดผิด...

หลวงพ่อชา สุภัทโท






ให้พิจารณาแก้วให้เห็นว่า
มันแตกก่อนที่จะแตก
ให้เห็นกายนี้มันตายก่อนที่มันจะตาย
“ตายก่อนตาย แตกก่อนแตก”
เมื่อเราใช้แก้วใบนี้มีราคามากว่ามันแตกแล้ว
อีกคนหนึ่งใช้แก้วนี้ว่ามันยังไม่แตก
วันหนึ่งแก้วมันแตกไป
คนที่พิจารณาได้ก็ไม่ทุกข์
คนที่ไม่ได้พิจารณาก็เกิดความทุกข์ขึ้น
พิจารณากายบ่อย ๆ ว่าจะต้องตาย
เมื่อความตายเข้ามาใกล้ก็ไม่สะทกสะท้าน
เพราะเป็นธรรมชาติ

หลวงพ่อชา สุภัทโท





ขณะนี้เรานั่งอยู่ในป่าที่สงบ ที่นี่ไม่มีลม ใบไม้จึงนิ่ง
เมื่อใดที่มีลมพัด ใบไม้จึงไหวปลิว
จิตก็ทำนองเดียวกับใบไม้
เมื่อสัมผัสกับอารมณ์มันก็สะเทือนไปตามธรรมชาติของจิต
เรายิ่งรู้ธรรมะน้อยเพียงไร ใจก็จะรับความสะเทือนได้มากเพียงนั้น
รู้สึกเป็นสุข ก็ตายด้วยความสุข
รู้สึกเป็นทุกข์ ก็ตายด้วยความทุกข์อีก
มันจะไหลไปเรื่อยๆ

หลวงพ่อชา สุภัทโท

... สาธุ สาธุ สาธุ ...