s006
ก่อนจะเกิดอาการที่ว่ามาแต่ละอาการ ให้เขาสังเกตและกำหนดอารมณ์ย่อยที่เกิดก่อนและหลังอาการที่เด่นชัดเหล่านั้นให้ถี่ถ้วนละเอียดกว่านี้ จะพบเหตุที่ทำให้เขาเป็นอย่างนั้น ซ่อนอยู่ในอารมณ์ที่คิดว่าย่อยเหล่านั้น เพราะอารมณ์ใหญ่ที่เกิดเด่น
ชัดเหล่านั้นมันต้องมีเหตุมันถึงเกิด เหตุนั้นเกิดก่อนหน้าและผูกยึดเป็นอุปาทานไว้ด้วยอารมณ์ละเอียดที่ตามหลัง

สอบอารมณ์เขาดูอย่างละเอียดซิเขาเล่ามาไม่ครบหรอก!

หมอจะรักษาคนไข้ต้องถามอาการและตรวจให้ละเอียดถี่ถ้วนจึงจะจัดยาให้ได้ตรงและถูกกับโรค

นั่งสมาธิแล้วเหมือนร่างกายถูกกรีด

หนูเป็นคนหนึ่งที่นั่งสมาธิเป็นประจำ โดยอาจจะไม่ถูกวิธีเท่าไรนักเพราะหาหนังสือจากที่มีหลายท่านเขียนเอาไว้และ
จากคำแนะนำของหลายๆท่านจากเว็ป... และก็ไม่เคยไปสถานปฏิบัติธรรมที่ไหนเลยส่วนใหญ่จะศึกษาหาข้อมูลเองเกี่ยวกับ การนั่งสมาธิ ซึ่งใช้เวลาในการนั่งสมาธิแต่ละครั้ง ก็ประมาณ ครึ่ง-หนึ่ง ชั่วโมงต่อวันค่ะ บางวันถ้าเวลามีน้อยจริงๆก็ประมาณ 15 นาทีค่ะ ตอนนั่งสมาธิก็ไม่เคยมีอาการอะไรให้เห็นค่ะ เพียงแค่จิต ใจสงบมากขึ้นเท่านั้น หลังจากออกจากสมาธิก็สวดมนต์ไหว้พระและแผ่เมตตา ทุกครั้ง แล้วก็เข้านอน

มีอยู่ครั้งหนึ่งที่หลังจากนั่งสมาธิแล้ว แล้วกำลังจะนอนพอหลับตา เพื่อจะนอนซักพัก ซึ่งจะอยู่ในช่วงกึ่งหลับกึ่งตื่นจะรู้สึกเหมือนร่าง กายถูกของมีคมกรีดทั่งร่างเลยค่ะ หลังจากนั้นจะมีอาการตัวลอยขึ้นสูงมาก เหมือนจะสูงกว่าหลังคา บ้านซะอีก ตอนนั้นรู้สึกตัวอยู่ตลอดเวลาเลยค่ะ แต่รู้สึกตัวแบบเบลอๆ ทั้งๆที่ก็นอนหลับตาอยู่ คล้ายๆกับกำลังฝัน แต่ไม่ได้ฝันค่ะ หลังจาก นั้นตัวก็ลอยกลับลงมาที่เดิม แล้วรู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ในก้อน น้ำแข็งขนาดใหญ่ รู้สึกว่ามันเย็นมาก จนต้องลืมตาแล้วต้องไปหาผ้าห่มมาห่มเพิ่มหลาย ผืนเพราะหนาวมาก คิดอยู่ตลอดว่าเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น คิดจนหลับไป

บางครั้งพอหลับตากำลังจะนอนซึ่งก็อยู่ในช่วงกึ่งหลับกึ่งตื่นอีกนั่นแหละ ก็รู้สึกสว่างจ้าเหมือนมีคนเอาไฟสปอร์ทไลท์ดวงใหญ่ๆมาส่องที่หน้า ขณะที่
กำลังนอนค่ะ

พอตื่นขึ้นมาตอนเช้า รู้สึกเบื่อหน่ายชีวิตเบื่อหน่ายโลกเหมือนอยากตัดขาดจากโลกไปเลยค่ะ แต่ รู้สึกแบบสงบๆนะคะ.. และก็เป็นแบบนี้อยู่หลายครั้ง อยากทราบว่าอาการที่ว่านั้นเกิดจากอะไร เกี่ยวข้องกับการนั่งสมาธิหรือเปล่า

s004
ก็บอกวิธีไปแล้ว กรัชกายก็ไปบอกต่อเองสิ

หรือถ้าเขามาในลานนี้ก็ให้เขามาคุยกับอโศกะตรงๆเลยจะได้รู้เรื่องเร็ว ไม่ต้องผ่านนายหน้าที่ค้ากำไรเยอะๆอย่างกรัชกาย

viewtopic.php?f=1&t=53521

ก็เขาว่านี่ไง บอกไปซี่กำหนดถี่ๆ น่ากำหนดอะไร ยังไง เออ เลี่ยงจนน้ำขุ่นคลั้กเชีย

asoka
ตาฝาด หูแว่ว อุปาทาน

ต้องท่องกรรมฐานให้ถี่กว่านี้ถึงถี่ยิบจนตัดกระแสอุปาทานนี้ได้

อาจเพิ่มให้เดินจงกรมมากๆเสียก่อน กำหนดอิริยาบถย่อยให้มากๆและละเอียดถี่ถ้วนเพื่อให้สติสัมปชัญญะมีกำลัง จนสามามารถตัดกระแสสันตติของตาฝาด หูแว่วได้

แล้วส่งมาสอบอารมณ์ให้ถี่ๆทุกระยะด้วย

ตาฝาด หูแว่ว อุปาทาน ต้องท่องกรรมฐานให้ถี่กว่านี้ถึงถี่ยิบจนตัดกระแสอุปาทานนี้ได้

พูดไว้ที่นี่อีก



viewtopic.php?f=1&t=53491&p=403618#p403618



แต่ก็ไม่ชัดว่า ท่องกรรมฐานถี่ยิบท่องยังไง

บอกชัดๆสักทีเถอะ จะได้บันทึกไว้เป็นวิทยาทาน

ก็ง่ายๆนะกรัชกาย ทำให้เป็นเรื่องยากไปได้

ถ้าหนอ ก็หนอให้ถี่ๆ ให้ทันปัจจุบันอารมณ์

ถ้าพุทโธมา ก็พุทโธให้ถี่ ทุกเวลา ทุกอารมณ์ ทุกท่าทางและการเคลื่อนไหว

ถ้าสัมมาอรหัง ก็สัมมาอรหังให้ถี่ๆจนไม่มีอะไรมากวนได้
เห็นดวงแก้วหรือพุทธรูปชัดเจนแจ่มแจ๋ว

ถ้าของท่านโกเอ็นก้า ก็ตามรู้ลมให้ถี่ๆจนจิตไม่แวบออกจากการรู้ลมเข้าออก

ถ้ารูปนาม ก็ให้มีสติสัมปชัญญะแยกรูปแยกนามให้ชัดๆและถูกต้อง ดังนี้เป็นต้น

บอกอย่างนี้แล้วทำเป็นไหมกรัชกาย????

ถ้าหนอ ก็หนอให้ถี่ๆ ให้ทันปัจจุบันอารมณ์

ถ้าพุทโธมา ก็พุทโธให้ถี่ ทุกเวลา ทุกอารมณ์ ทุกท่าทางและการเคลื่อนไหว

ก็ง่ายๆนะกรัชกาย ทำให้เป็นเรื่องยากไปได้

ถ้าหนอ ก็หนอให้ถี่ๆ ให้ทันปัจจุบันอารมณ์

ถ้าพุทโธมา ก็พุทโธให้ถี่ ทุกเวลา ทุกอารมณ์ ทุกท่าทางและการเคลื่อนไหว

ถ้าสัมมาอรหัง ก็สัมมาอรหังให้ถี่ๆจนไม่มีอะไรมากวนได้
เห็นดวงแก้วหรือพุทธรูปชัดเจนแจ่มแจ๋ว

ถ้าของท่านโกเอ็นก้า ก็ตามรู้ลมให้ถี่ๆจนจิตไม่แวบออกจากการรู้ลมเข้าออก

ถ้ารูปนาม ก็ให้มีสติสัมปชัญญะแยกรูปแยกนามให้ชัดๆและถูกต้อง ดังนี้เป็นต้น

บอกอย่างนี้แล้วทำเป็นไหมกรัชกาย?

คนๆนี้ สติหลุดจากปัจจุบัน สัมปชัญญะขาด ลืมตัวลืมหน้าที่
ถูกโมหะครอบเลยไปฟุ้งปรุงแต่งเกิดอารมณ์เสียมากมายกับนิมิตและความฟุ้งซ่านของตน คล้ายๆกับกรัชกายตอนนี้

รีบไปเตือนเขาเร็วๆว่า

สติๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

กลับมาอยู่กับพุทโธเร็วๆ สิ่งเหล่านั้นเป็นของหลอกอย่าไปหลงเพลินกับมัน

ถ้าหลับตาอยู่ก็ให้รีบลืมตา หายหมดนิมิตเหล่านั้น

เปลี่ยนอิริยาบถไปยืนภาวนา หรือเดินจงกรม แล้วกลับมากำหนดอิริยาบถย่อย จนเลือดมันกระจายไปทั่วร่างมีสมดุลย์ดีแล้วจึงค่อยกลับมานั่งพุทโธต่อ จนกว่านิวรณ์ 5 จะสงบรำงับ ได้เข้าถึงฌาณ 4 เป็นสัมมาสมาธิ

มีใครพออธิบายสาเหตุของอาการที่ดิฉันเป็นได้บ้างคะ ดิฉันมักจะได้ยินเสียงพระสวดเกือบตลอดเวลา เป็นร้อยๆรูป กัณฑ์ใหญ่ หรือบางทีก็เปลี่ยนเป็นเสียงดนตรีบรรเลงโหมโรงแบบไพเราะมาก ดังก้องเหมือนกำลังจะมีพิธีใหญ่อะไรสักอย่าง และสลับกับเสียงดังกังวานทั่วบ้านเป็นเสียง ผญ และ ผช ลักษณะเป็นกลุ่มมากกว่าสองคน กำลังคุยกันเหมือนประชุมอยู่ตลอด แต่ฟังไม่ชัดเจนเนื่องจากเสียงพึมพำมาก

ดิฉันจะได้ยินเสียงเหล่านี้อยู่ตลอดเวลา จนเริ่มชินกับเสียงเหล่านี้ จนคิดว่า เป็นเรื่องปกติไปแล้ว แต่บางทีเสียงก็ดังชัดแบบแปลกกว่าทุกทีที่เคยขึ้นมาเฉยๆ ทำให้ดิฉันรู้สึก เหมือนตัวเองผิดปกติหรือป่าวหรือกำลังป่วยเป็นโรคอะไรเกี่ยวกับโสตการรับฟังของตัวเองอยู่รึป่าว

เบื้องต้นดิฉันได้มีการปฎิบัติสวดมนต์ นั่งสมาธิ เป็นประจำทุกวันมาพักใหญ่แล้วนะคะ แต่เสียงที่ว่ากลับยิ่งเพิ่มความถี่ขึ้นตลอดเวลา ไม่มีช่วงที่หายไปเลย ดังตลอดในชีวิตประจำวันตลอดจนถึงเวลานั่งสมาธิ ก็ยังได้ยินเช่นเดิม สลับกันไปมาตลอด

เลยอยากขอคำแนะนำเพื่อประกอบการพิจารณาในการปฎิบัติตัวที่เหมาะสมต่อไปค่ะ

:b8:



“ทำเสียก่อนจึงมาถาม อย่าถามก่อนทำ ทำไปแล้วจะรู้เอง”

คำ ๆ นี้เป็นคำที่คุณแม่พูดย้ำอยู่เสมอ แล้วต่อด้วย

“..มันอยู่ในจิตนี้แหละลูกเอ๋ย โง่มันก็จากจิต ปัญญามันก็เกิดจากจิต อย่ามัวเสาะหาที่อื่นที่ไกล อย่าไปแต่งไปเติมเสาะหามาใส่ อย่าไปอยากรู้อยากเป็นอยากเห็น ทำไปก่อน มันจะต้องเกิดของมันเองได้

ลูกแม่ต้องพึ่งตัวเอง หาเอาเอง ทำเอาเอง ปฏิบัติเอาเอง เพราะภายในนั้นมันเกิดเอง ดับเอง กิเลสความชั่วร้ายใด ๆ ความอยากใด ๆ ความยึดถือใด ๆ มันก็เป็นไปของมัน มันบ้าไปเอง ไม่ใช่อะไรที่ไหนหรอก เพราะเรานี้มันยังโง่ยังเขลาอยู่ มันจึงพากันเป็นบ้าหน้าบ้าหลังอยู่

ทำไปเถอะอย่าขี้คร้าน เห็นเองแล้วรู้เองเป็นเองทั้งนั้น ต้องหาเอาเอง คอยคิดอ่าน คอยเฝ้าดูต้องรู้เท่ากันของไม่ดีในตน รู้แล้วละ รู้แล้วทิ้งจนกว่ามันจะหมดไปเอง จึงปล่อยวางได้ จึงหลุดพ้นไปได้ ปล่อยก็ปล่อย จิตวางจิต ปล่อยใจวางใจ นี้แหละลูกเอ๋ย..”

โอวาทธรรรมคำสอน..
คุณแม่ชีแก้ว เสียงล้ำ

คนๆนี้ สติหลุดจากปัจจุบัน สัมปชัญญะขาด ลืมตัวลืมหน้าที่
ถูกโมหะครอบเลยไปฟุ้งปรุงแต่งเกิดอารมณ์เสียมากมายกับนิมิตและความฟุ้งซ่านของตน คล้ายๆกับกรัชกายตอนนี้

รีบไปเตือนเขาเร็วๆว่า

สติๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

กลับมาอยู่กับพุทโธเร็วๆ สิ่งเหล่านั้นเป็นของหลอกอย่าไปหลงเพลินกับมัน

ถ้าหลับตาอยู่ก็ให้รีบลืมตา หายหมดนิมิตเหล่านั้น

เปลี่ยนอิริยาบถไปยืนภาวนา หรือเดินจงกรม แล้วกลับมากำหนดอิริยาบถย่อย จนเลือดมันกระจายไปทั่วร่างมีสมดุลย์ดีแล้วจึงค่อยกลับมานั่งพุทโธต่อ จนกว่านิวรณ์ 5 จะสงบรำงับ ได้เข้าถึงฌาณ 4 เป็นสัมมาสมาธิ

กลับมาอยู่กับพุทโธเร็วๆ สิ่งเหล่านั้นเป็นของหลอกอย่าไปหลงเพลินกับมัน