53534.กลไกชีวิต ในการกระทำ

asoka

กรัชกาย เขียน:

asoka เขียน:

กรัชกาย เขียน:

asoka เขียน:

grin
ฟุ้งซ่านและทำให้เรื่องมากไปใหญ่เลยกรัชกายเพราะเข้าใจผิดและเอาโลกย์เป็นหลัก

ถ้ามีสติปัญญาดีจริงๆและมีภาคปฏิบัติรองรับเพียงพอ ก็จะได้รู้ด้วยตนเองว่า การที่พระพุทธเจ้าทรงชี้ว่าตัณหาเป็นสมุทัยและสอนให้ละหรือถอนตัณหานั้นมันมีความจริงที่ต้องลงมือภาวนาจริงๆเอาถึงจะรู้ได้ด้วยตัวเองว่า

ตัณหานั้นมีความเชื่อมโยงอย่างแนบแน่นอยู่กับ สักกายทิฏฐิ หรืออัตตา การหมายถอนตัณหานั้นมันเป็นสิ่งที่จะนำไปสู่การถอนทำลายสักกายทิฏฐิอันเป็นสังโยชน์ตัวสำคัญตัวที่ 1 ไปโดยอัตโนมัติหรือโดยธรรม

ไม่ใช่ฟุ้งมั่วสังขารปรุงแต่งไปในโลกย์อย่างที่กรัชกายคิดเห็นและเข้าใจเลยนะครับ
โปรดทำความเห็นให้ถูกต้องเสียใหม่ให้ตรงตามธรรม

อ้างคำพูด:

ไม่ใช่ฟุ้งมั่วสังขารปรุงแต่งไปในโลกย์

"สังขาร" เห็นพูดหลายหนแระ สังขารที่ว่า ได้แก่ อะไรขอรับ เอาชัดๆ

ได้แก่จิตสังขาร ความคิดนึกปรุงแต่งที่ไม่รู้จักหยุดหย่อน ผมหมายถึงตรงนี้ครับ

หน้าที่ของจิตคือคิดอารมณ์ มันต้องคิดซี่ เออท่านอโศกนี่

เฮ้อ!.....เพราะกรัชกายรู้อยู่แค่นี้เองมันเลยไปไม่ถึงไหนและกลายเป็นตัวเจ้าปัญหาประจำลาน
:b7:

หน้าที่ของจิตคือคิดอารมณ์ ใช่

แต่รู้หรือเปล่าว่า หน้าที่ของสติปัญญาคือ
ทำให้จิตคิดก็ได้ ไม่คิดก็ได้

เวลาคิดหรือมีจิตสังขารนี่มันจะมีแต่เรื่องโลกย์ๆ

เวลาหยุดคิดได้นี้มันจะมีแต่เรื่องธรรม ปรมัคถธรรม เหนือสมมุติบัญญัตินึกคิด

"หยุดคิดไม่ได้ ก็ทำลายสมุทัยไม่ลง"

จำไว้ให้ดีนะกรัชกาย

เวลาคิดหรือสังขารนั้นหนะ มโนกรรมมันเริ่มแล้ว จะเป็นกุศล อกุศลหรืออัพยากตา
มันอยู่ที่สติปัญญาเจ้าของจะบริหารกายใจเอาเอง

จำไว้
onion

กรัชกาย

asoka เขียน:

กรัชกาย เขียน:

asoka เขียน:

กรัชกาย เขียน:

asoka เขียน:

grin
ฟุ้งซ่านและทำให้เรื่องมากไปใหญ่เลยกรัชกายเพราะเข้าใจผิดและเอาโลกย์เป็นหลัก

ถ้ามีสติปัญญาดีจริงๆและมีภาคปฏิบัติรองรับเพียงพอ ก็จะได้รู้ด้วยตนเองว่า การที่พระพุทธเจ้าทรงชี้ว่าตัณหาเป็นสมุทัยและสอนให้ละหรือถอนตัณหานั้นมันมีความจริงที่ต้องลงมือภาวนาจริงๆเอาถึงจะรู้ได้ด้วยตัวเองว่า

ตัณหานั้นมีความเชื่อมโยงอย่างแนบแน่นอยู่กับ สักกายทิฏฐิ หรืออัตตา การหมายถอนตัณหานั้นมันเป็นสิ่งที่จะนำไปสู่การถอนทำลายสักกายทิฏฐิอันเป็นสังโยชน์ตัวสำคัญตัวที่ 1 ไปโดยอัตโนมัติหรือโดยธรรม

ไม่ใช่ฟุ้งมั่วสังขารปรุงแต่งไปในโลกย์อย่างที่กรัชกายคิดเห็นและเข้าใจเลยนะครับ
โปรดทำความเห็นให้ถูกต้องเสียใหม่ให้ตรงตามธรรม

อ้างคำพูด:

ไม่ใช่ฟุ้งมั่วสังขารปรุงแต่งไปในโลกย์

"สังขาร" เห็นพูดหลายหนแระ สังขารที่ว่า ได้แก่ อะไรขอรับ เอาชัดๆ

ได้แก่จิตสังขาร ความคิดนึกปรุงแต่งที่ไม่รู้จักหยุดหย่อน ผมหมายถึงตรงนี้ครับ

หน้าที่ของจิตคือคิดอารมณ์ มันต้องคิดซี่ เออท่านอโศกนี่

เฮ้อ!.....เพราะกรัชกายรู้อยู่แค่นี้เองมันเลยไปไม่ถึงไหนและกลายเป็นตัวเจ้าปัญหาประจำลาน
:b7:

หน้าที่ของจิตคือคิดอารมณ์ ใช่

แต่รู้หรือเปล่าว่า หน้าที่ของสติปัญญาคือ
ทำให้จิตคิดก็ได้ ไม่คิดก็ได้

เวลาคิดหรือมีจิตสังขารนี่มันจะมีแต่เรื่องโลกย์ๆ

เวลาหยุดคิดได้นี้มันจะมีแต่เรื่องธรรม ปรมัคถธรรม เหนือสมมุติบัญญัตินึกคิด

"หยุดคิดไม่ได้ ก็ทำลายสมุทัยไม่ลง"

จำไว้ให้ดีนะกรัชกาย

เวลาคิดหรือสังขารนั้นหนะ มโนกรรมมันเริ่มแล้ว จะเป็นกุศล อกุศลหรืออัพยากตา
มันอยู่ที่สติปัญญาเจ้าของจะบริหารกายใจเอาเอง

จำไว้
onion

อ้างคำพูด:

เวลาหยุดคิดได้นี้มันจะมีแต่เรื่องธรรม ปรมัคถธรรม เหนือสมมุติบัญญัตินึกคิด

หยุดคิดคือหลับสนิทหลับลึก

มาอีกแระสมมติบัญญัติ ขยันพูดจริง คิกๆๆ มันอารัย เอาชัดๆสิ

กรัชกาย

asoka เขียน:

กรัชกาย เขียน:

asoka เขียน:

กรัชกาย เขียน:

asoka เขียน:

grin
ฟุ้งซ่านและทำให้เรื่องมากไปใหญ่เลยกรัชกายเพราะเข้าใจผิดและเอาโลกย์เป็นหลัก

ถ้ามีสติปัญญาดีจริงๆและมีภาคปฏิบัติรองรับเพียงพอ ก็จะได้รู้ด้วยตนเองว่า การที่พระพุทธเจ้าทรงชี้ว่าตัณหาเป็นสมุทัยและสอนให้ละหรือถอนตัณหานั้นมันมีความจริงที่ต้องลงมือภาวนาจริงๆเอาถึงจะรู้ได้ด้วยตัวเองว่า

ตัณหานั้นมีความเชื่อมโยงอย่างแนบแน่นอยู่กับ สักกายทิฏฐิ หรืออัตตา การหมายถอนตัณหานั้นมันเป็นสิ่งที่จะนำไปสู่การถอนทำลายสักกายทิฏฐิอันเป็นสังโยชน์ตัวสำคัญตัวที่ 1 ไปโดยอัตโนมัติหรือโดยธรรม

ไม่ใช่ฟุ้งมั่วสังขารปรุงแต่งไปในโลกย์อย่างที่กรัชกายคิดเห็นและเข้าใจเลยนะครับ
โปรดทำความเห็นให้ถูกต้องเสียใหม่ให้ตรงตามธรรม

อ้างคำพูด:

ไม่ใช่ฟุ้งมั่วสังขารปรุงแต่งไปในโลกย์

"สังขาร" เห็นพูดหลายหนแระ สังขารที่ว่า ได้แก่ อะไรขอรับ เอาชัดๆ

ได้แก่จิตสังขาร ความคิดนึกปรุงแต่งที่ไม่รู้จักหยุดหย่อน ผมหมายถึงตรงนี้ครับ

หน้าที่ของจิตคือคิดอารมณ์ มันต้องคิดซี่ เออท่านอโศกนี่

เฮ้อ!.....เพราะกรัชกายรู้อยู่แค่นี้เองมันเลยไปไม่ถึงไหนและกลายเป็นตัวเจ้าปัญหาประจำลาน
:b7:

หน้าที่ของจิตคือคิดอารมณ์ ใช่

แต่รู้หรือเปล่าว่า หน้าที่ของสติปัญญาคือ
ทำให้จิตคิดก็ได้ ไม่คิดก็ได้

เวลาคิดหรือมีจิตสังขารนี่มันจะมีแต่เรื่องโลกย์ๆ

เวลาหยุดคิดได้นี้มันจะมีแต่เรื่องธรรม ปรมัคถธรรม เหนือสมมุติบัญญัตินึกคิด

"หยุดคิดไม่ได้ ก็ทำลายสมุทัยไม่ลง"

จำไว้ให้ดีนะกรัชกาย

เวลาคิดหรือสังขารนั้นหนะ มโนกรรมมันเริ่มแล้ว จะเป็นกุศล อกุศลหรืออัพยากตา
มันอยู่ที่สติปัญญาเจ้าของจะบริหารกายใจเอาเอง

จำไว้

อ้างคำพูด:

"หยุดคิดไม่ได้ ก็ทำลายสมุทัยไม่ลง"

ไหนบอกสิ หยุดคิดยังไง แล้วทำลายสมุทัยลงได้ ว่าไป

asoka

แค่ฌาณ 2 ความคิดก็หยุดทำงานแล้วครับ

สติทันปัจจุบันได้ดี ความคิดก็หยุดทำงานครับ

ช่วงขณิกะสมาธิความคิดจะหยุดได้เป็นพักๆระยะสั้นๆ

ช่วงอุปจาระสมาธิความคิดจะหยุดได้ยาวขึ้นอีกนิด ตอนวิตก
ช่วงที่หยุดคิดนี้จะได้เห็นหรือรู้สภาวะธรรมตามจริง
ไม่มีคำบรรยายจากความคิด ช่วงที่อยู่ในฌาณ 2 จะเห็นหรือรู้สภาวธรรมตามจริงไม่มีวิตกวิจารณ์หรือคำบอกกล่าวใดๆจากสัญญาหรือสมมุติบัญญัติ

ตอนทำวิปัสสนา สติปัญญาเขาจะรู้เห็นสภาวะเป็นช่วงสั้นๆแล้วถอยมาวิตกวิจารณ์สลับกันไปสลับกันมา เช่น
เห็นรูปนามแยกจากกันก่อน แล้วเห็นสันตติขาด
แล้วเห็นเกิดดับ
แล้วเห็นหรือรู้เหตุเกิดดับ
จากนั้นญาณวิปัสสนาก็จะเจริญขึ้นไปตามลำดับจนถึง 16
:b11:

กรัชกาย

asoka เขียน:

wink
แค่ฌาณ 2 ความคิดก็หยุดทำงานแล้วครับ

สติทันปัจจุบันได้ดี ความคิดก็หยุดทำงานครับ

ช่วงขณิกะสมาธิความคิดจะหยุดได้เป็นพักๆระยะสั้นๆ

ช่วงอุปจาระสมาธิความคิดจะหยุดได้ยาวขึ้นอีกนิด ตอนวิตก
ช่วงที่หยุดคิดนี้จะได้เห็นหรือรู้สภาวะธรรมตามจริง
ไม่มีคำบรรยายจากความคิด ช่วงที่อยู่ในฌาณ 2 จะเห็นหรือรู้สภาวธรรมตามจริงไม่มีวิตกวิจารณ์หรือคำบอกกล่าวใดๆจากสัญญาหรือสมมุติบัญญัติ

ตอนทำวิปัสสนา สติปัญญาเขาจะรู้เห็นสภาวะเป็นช่วงสั้นๆแล้วถอยมาวิตกวิจารณ์สลับกันไปสลับกันมา เช่น
เห็นรูปนามแยกจากกันก่อน แล้วเห็นสันตติขาด
แล้วเห็นเกิดดับ
แล้วเห็นหรือรู้เหตุเกิดดับ
จากนั้นญาณวิปัสสนาก็จะเจริญขึ้นไปตามลำดับจนถึง 16

อ้างคำพูด:

สติทันปัจจุบันได้ดี ความคิดก็หยุดทำงานครับ

มั่วไปเรื่อย พูดไม่ดูตาม้าตาเรือว่ากำลังพืดเอ้ยพูดอยู่กับใคร

ท่านอโศกขอรับ สติเป็นเจตสิก มันอาศัยจิตเกิด ความคิด (จิต) หยุดทำงานแล้วสติมันจะออกมาเต้นระบำได้ยังไงกันล่ะ หือ :b32:

จิตกับเจตสิกเขาอาศัยกันและกันเกิด-ดับ เกิดพร้อมกันดับพร้อมกัน พูดเอาแต่ได้ทั้งเพทั้งระยอง คิกๆๆ เลอะขอรับ

แค่แยกพูดทีละตัวๆแบบนี้ก็ผิดธรรมชาติแล้ว เออ

asoka

กรัชกาย เขียน:

asoka เขียน:

wink
แค่ฌาณ 2 ความคิดก็หยุดทำงานแล้วครับ

สติทันปัจจุบันได้ดี ความคิดก็หยุดทำงานครับ

ช่วงขณิกะสมาธิความคิดจะหยุดได้เป็นพักๆระยะสั้นๆ

ช่วงอุปจาระสมาธิความคิดจะหยุดได้ยาวขึ้นอีกนิด ตอนวิตก
ช่วงที่หยุดคิดนี้จะได้เห็นหรือรู้สภาวะธรรมตามจริง
ไม่มีคำบรรยายจากความคิด ช่วงที่อยู่ในฌาณ 2 จะเห็นหรือรู้สภาวธรรมตามจริงไม่มีวิตกวิจารณ์หรือคำบอกกล่าวใดๆจากสัญญาหรือสมมุติบัญญัติ

ตอนทำวิปัสสนา สติปัญญาเขาจะรู้เห็นสภาวะเป็นช่วงสั้นๆแล้วถอยมาวิตกวิจารณ์สลับกันไปสลับกันมา เช่น
เห็นรูปนามแยกจากกันก่อน แล้วเห็นสันตติขาด
แล้วเห็นเกิดดับ
แล้วเห็นหรือรู้เหตุเกิดดับ
จากนั้นญาณวิปัสสนาก็จะเจริญขึ้นไปตามลำดับจนถึง 16

อ้างคำพูด:

สติทันปัจจุบันได้ดี ความคิดก็หยุดทำงานครับ

มั่วไปเรื่อย พูดไม่ดูตาม้าตาเรือว่ากำลังพืดเอ้ยพูดอยู่กับใคร

ท่านอโศกขอรับ สติเป็นเจตสิก มันอาศัยจิตเกิด ความคิด (จิต) หยุดทำงานแล้วสติมันจะออกมาเต้นระบำได้ยังไงกันล่ะ หือ :b32:

จิตกับเจตสิกเขาอาศัยกันและกันเกิด-ดับ เกิดพร้อมกันดับพร้อมกัน พูดเอาแต่ได้ทั้งเพทั้งระยอง คิกๆๆ เลอะขอรับ

แค่แยกพูดทีละตัวๆแบบนี้ก็ผิดธรรมชาติแล้ว เออ

ไปติดอยู่แค่ จิตมีหน้าทีคิดนึก จึงเห็นผิด กลับไปดูให้ดี จิตไม่ใช่มีหน้าทีคิดนึกอย่างเดียว

จิตมีหน้าที่รู้อารมณ์

การรู้อารมณ์ของจิตถ้ามีสติกำกับทัน มันก็จะไม่คิดปรุงมีแต่รู้อย่างเดียวที่ว่าสักแต่ว่ารู้

ถ้าสติไม่ทัน โมหะเข้าแทรก มันจะปรุงสังขารคิดนึกทันที
onion

กรัชกาย

asoka เขียน:

กรัชกาย เขียน:

asoka เขียน:

wink
แค่ฌาณ 2 ความคิดก็หยุดทำงานแล้วครับ

สติทันปัจจุบันได้ดี ความคิดก็หยุดทำงานครับ

ช่วงขณิกะสมาธิความคิดจะหยุดได้เป็นพักๆระยะสั้นๆ

ช่วงอุปจาระสมาธิความคิดจะหยุดได้ยาวขึ้นอีกนิด ตอนวิตก
ช่วงที่หยุดคิดนี้จะได้เห็นหรือรู้สภาวะธรรมตามจริง
ไม่มีคำบรรยายจากความคิด ช่วงที่อยู่ในฌาณ 2 จะเห็นหรือรู้สภาวธรรมตามจริงไม่มีวิตกวิจารณ์หรือคำบอกกล่าวใดๆจากสัญญาหรือสมมุติบัญญัติ

ตอนทำวิปัสสนา สติปัญญาเขาจะรู้เห็นสภาวะเป็นช่วงสั้นๆแล้วถอยมาวิตกวิจารณ์สลับกันไปสลับกันมา เช่น
เห็นรูปนามแยกจากกันก่อน แล้วเห็นสันตติขาด
แล้วเห็นเกิดดับ
แล้วเห็นหรือรู้เหตุเกิดดับ
จากนั้นญาณวิปัสสนาก็จะเจริญขึ้นไปตามลำดับจนถึง 16

อ้างคำพูด:

สติทันปัจจุบันได้ดี ความคิดก็หยุดทำงานครับ

มั่วไปเรื่อย พูดไม่ดูตาม้าตาเรือว่ากำลังพืดเอ้ยพูดอยู่กับใคร

ท่านอโศกขอรับ สติเป็นเจตสิก มันอาศัยจิตเกิด ความคิด (จิต) หยุดทำงานแล้วสติมันจะออกมาเต้นระบำได้ยังไงกันล่ะ หือ :b32:

จิตกับเจตสิกเขาอาศัยกันและกันเกิด-ดับ เกิดพร้อมกันดับพร้อมกัน พูดเอาแต่ได้ทั้งเพทั้งระยอง คิกๆๆ เลอะขอรับ

แค่แยกพูดทีละตัวๆแบบนี้ก็ผิดธรรมชาติแล้ว เออ

ไปติดอยู่แค่ จิตมีหน้าทีคิดนึก จึงเห็นผิด กลับไปดูให้ดี จิตไม่ใช่มีหน้าทีคิดนึกอย่างเดียว

จิตมีหน้าที่รู้อารมณ์

การรู้อารมณ์ของจิตถ้ามีสติกำกับทัน มันก็จะไม่คิดปรุงมีแต่รู้อย่างเดียวที่ว่าสักแต่ว่ารู้

ถ้าสติไม่ทัน โมหะเข้าแทรก มันจะปรุงสังขารคิดนึกทันที

จิตกับเจตสิกมันเกิดพร้อมกันดับพร้อมกัน ความคิดหยุดแล้ว สติซึ่งเป็นเจตสิกก็หยุดด้วย แล้วมันทันอะไรยังไงกันล่ะหือ

asoka

ความคิดหยุดแต่ความรู้อารมณ์ยังมี ไปพิสูจน์ดูให้ดีๆสิ
ช่างไม่มีประสบการณ์จริงเอาเสียเลย สตินทรีย์ ปัญญินทรีย์เจตสิกเขาก็ทำงานต่อกำกับจิตไว้ไม่ให้ออกนอกลู่นอกทาง

รู้หรือเปล่า? กรัชกาย
onion

กรัชกาย

asoka เขียน:

ความคิดหยุดแต่ความรู้อารมณ์ยังมี ไปพิสูจน์ดูให้ดีๆสิ
ช่างไม่มีประสบการณ์จริงเอาเสียเลย สตินทรีย์ ปัญญินทรีย์เจตสิกเขาก็ทำงานต่อกำกับจิตไว้ไม่ให้ออกนอกลู่นอกทาง

รู้หรือเปล่า? กรัชกาย

มันจะรู้ได้ยังไงก็มันหยุด เออ จิตมันหยุด สติมันก็หยุด เออ

ท่านอโศกขอรับ นามธรรมมันเกิดพร้อมกันดับพร้อมกัน มันไม่ต่างคนต่างไป มันไม่ดันทุรังหรอก จัยหมัย หือ พูดเอาเองทั้งเพ ถึงว่าไงว่า แบบนั้นแถวๆบ้านเรียกว่าฟุ้งซ่าน อิอิ

asoka

มีสติปัญญาไล่ทันการเกิดดับของจิตและบังคับจิตได้แล้วหรือกรัชกาย?

โม้และอวดเก่งมากไปมั้ง
s004

กรัชกาย

asoka เขียน:

:b13:
มีสติปัญญาไล่ทันการเกิดดับของจิตและบังคับจิตได้แล้วหรือกรัชกาย?

โม้และอวดเก่งมากไปมั้ง
s004

ท่านอโศกยิ่งพูดมากยิ่งเห็นไปถึงไส้ติ่ง ว่าขาดทั้งภาคปริยัติ ทั้งภาคปฏิบัติ เป็นนักธรรมข้างธรรมาสน์ จำๆเขามาเว้า คิกๆๆ

สติปัญญา มันเป็นเจตสิก เมื่อจิตหยุดมันก็หยุด มันจะไล่แมวที่ไหนกันล่ะหือ :b32:

จะบ้าตาย

asoka

กรัชกาย เขียน:

asoka เขียน:

:b13:
มีสติปัญญาไล่ทันการเกิดดับของจิตและบังคับจิตได้แล้วหรือกรัชกาย?

โม้และอวดเก่งมากไปมั้ง
s004

ท่านอโศกยิ่งพูดมากยิ่งเห็นไปถึงไส้ติ่ง ว่าขาดทั้งภาคปริยัติ ทั้งภาคปฏิบัติ เป็นนักธรรมข้างธรรมาสน์ จำๆเขามาเว้า คิกๆๆ

สติปัญญา มันเป็นเจตสิก เมื่อจิตหยุดมันก็หยุด มันจะไล่แมวที่ไหนกันล่ะหือ :b32:

จะบ้าตาย

แล้วจิตมันหยุดหรือ ใน 1 วินาทีมันเกิดแค่ดวงเดียวหรือ กรัชกาย ไม่รู้จริงแล้วมาพูดก็พลาดอย่างนี้แหละ

รียไปเข้าคอร์สเรียนอภิธรรมกับลุงหมานไป้
:b28:

กรัชกาย

asoka เขียน:

กรัชกาย เขียน:

asoka เขียน:

:b13:
มีสติปัญญาไล่ทันการเกิดดับของจิตและบังคับจิตได้แล้วหรือกรัชกาย?

โม้และอวดเก่งมากไปมั้ง
s004

ท่านอโศกยิ่งพูดมากยิ่งเห็นไปถึงไส้ติ่ง ว่าขาดทั้งภาคปริยัติ ทั้งภาคปฏิบัติ เป็นนักธรรมข้างธรรมาสน์ จำๆเขามาเว้า คิกๆๆ

สติปัญญา มันเป็นเจตสิก เมื่อจิตหยุดมันก็หยุด มันจะไล่แมวที่ไหนกันล่ะหือ :b32:

จะบ้าตาย

แล้วจิตมันหยุดหรือ ใน 1 วินาทีมันเกิดแค่ดวงเดียวหรือ กรัชกาย ไม่รู้จริงแล้วมาพูดก็พลาดอย่างนี้แหละ

รียไปเข้าคอร์สเรียนอภิธรรมกับลุงหมานไป้

อ้างคำพูด:

แล้วจิตมันหยุดหรือ ใน 1 วินาทีมันเกิดแค่ดวงเดียวหรือ กรัชกาย ไม่รู้จริงแล้วมาพูดก็พลาดอย่างนี้แหละ

ก็นั่นน่าซี่ ก็ว่าจิตมันหยุด แต่ว่าสติสัมปชัญญะยังเที่ยวไล่จับนั่นนี่ มันเป็นฉันใดกันล่ะหือ :b32:

ถึงได้บอกว่า จิตหยุด เจตสิกมันก็หยุด จิตเกิดเจตสิกมันก็เกิด :b13:

มันเกิดพร้อมกัน ดับพร้อมกัน มีอารมณ์อย่างเดียวกัน เออ

53534.กลไกชีวิต ในการกระทำ

ผู้ใช้งานขณะนี้