คิกๆๆ แนะๆๆ จะเล่นกะปรมาจารย์ กับ กรัชกายเอาตัวให้รอดก่อนเถอะ

ดูที่นี่

viewtopic.php?f=1&t=52611&p=394243#p394243

หลวงพ่อครับ คนที่รู้เรื่องรู้ความคงไม่มีใครปฏิเสธอรรถกถาหรอกครับ
แต่มันเป็นเพราะ พวกมหาเปรียญไปอ้างอิงอรรถกถาแบบไม่รู้เรื่อง
เลยทำให้ชาวบ้านที่พอมีความรู้ในพระธรรมอยู่บ้าง......เกิดความไม่เชื่อถืออรรถกถา

ซึ่งอันที่จริงอรรถกถาไม่ผิด ผู้ที่ผิดคือคนที่เอาอรรถกถามาอ้างแบบผิดๆครับ
อรรถกถาจารย์ท่านต้องการสื่ออย่าง มหาเปรียญดันเอามาแปลอีกอย่าง....ไม่ไหวจะเคลียร์



ก็เพราะเป็นซะอย่างนี้ไง การอธิบายธรรมมันต้องให้กระชับ อย่าเอาธรรมไปขยายความ
แต่ที่เห็นเนี่ย หลวงพ่อกำลังเอา บัญญัติ(อรรถกถา) ไปขยายจากบัญญัติหนึ่งไปอีกบัญญัติหนึ่ง
แทนที่"อรรถกถา" จะกระจ่างในตัวของมัน หลวงพ่อดันเอา "อัตถสังวรรณนา" มาขยยความเข้าไปอีก
สรุปจาก "อรรถกถาที่มีเพียงหนึ่ง กลับกลายเป็นสองในทันที....แบบนี้ลูกศิษย์ไม่เถียงกันตายหรือครับ
คนหนึ่งจะเอา "อรรถกถา" อีกคนจะเอา"อัตถสังวรรณนา"


มั่วแล้วครับ! พจนานุกรมหรือdictionary มันเป็นเรื่องของภาษาโดยตรง
พูดให้ชัดก็คือ มันเป็นตำราที่ใช้แปลภาษา จากภาษาหนึ่งมาเป็นอีกภาษาหนึ่ง
อย่างเช่น คำว่า eat แปลว่า กิน ...ซึ่งผู้ฟังย่อมเข้าใจเพราะรู้ความหมายของคำว่า"กิน"อยู่ก่อนแล้ว

แต่อรรถกถาไม่ใช่ อรรถกถาเป็นเรื่องของการอธิบายสิ่งที่เป็นนามธรรม ซึ่งผู้ฟังไม่เคยรู้ไม่เคยเห็น
เหตุนี้จะเอามาแปลไม่ได้ เพราะมันไม่มีคำแปล จะต้องอธิบายว่า เพราะทำอย่างนี้มันจึงเกิดอย่างนี้
เกิดอย่างนี้ที่ว่า ก็คือบัญญัติที่เป็นพุทธพจน์เดิมๆ
ยกตัวอย่าง คำว่าสังขาร มหาเปรียญเอาไปแปลว่า การปรุงแต่ง...ไม่ได้
การปรุงแต่งมันเป็นเรื่องของการทำอาหาร จะต้องบอกว่า สังขารทำให้เกิดการปรุงแต่งของกายและใจ และอธิบายด้วยว่า เหตุปัจจัยของสังขารมาอย่างไร...นี่คืออรรถกถา
หลวงพ่อดูให้ดีว่า สิ่งที่หลวงพ่อพูดกับสิ่งที่ผมอธิบายมันต่างกันอย่างไร

ที่หลวงพ่อพูดอย่างนี้ก็เพราะ หลวงพ่อกำลังสับสน ความหมายก็คือ หาจุดลงตัวไม่ได้
ก็เลยต้องยกเอาเรื่องเล่า นิทานมาประกอบคำพูด....แค่นี้มันก็หมดความน่าเชื่อถือแล้วครับ

ผมจะสอนให้ว่า เราจะสังเกตุความแตกต่างของพจนานุกรมกับอรรถกถได้อย่างไร

เช่น คำว่า eat ถ้าเป็นพจนานุกรม ก็จะพูดว่า แปลว่า กิน
แต่ถ้าเป็นคนจีนมาฟัง ถามหน่อยเขาจะรู้เรื่องมั้ย...ย่อมต้องไม่รู้เรื่องเพราะ"กิน"ไม่ใช่ภาษาของเขา

แล้วเราจะทำอย่างไรให้คนจีนรู้เรื่อง เราก็ต้องทำท่าทางอธิบาย เช่นทำท่าทางเอาของใส่ปาก
คนจีนก็จะรู้ มันก็คือ 吃 (Chī) ในภาษาของเขานั้นเอง.....นี่คือหลักการอธิบายแบบอรรถกถาครับ

เห็นหรือยังว่า พจนานุกรมกับอรรถกถามันคนละเรื่อง



เนื้อแท้ของอรรถกถาตรงไปตรงมา ที่พูดนี้ถูกต้องครับ แต่ประเด็นมันอยู่ที่
หลวงพ่อกำลังเข้าใจผิดในหลัการปฏิบัติครับ คือท่านไปโยงเอาคำแปลภาษา(พจนานุกรม)
มาผสมปนเปกับอรรถกถา ทำแบบนี้มันผิดเพี้ยนไปหมดครับ

อรรถกถากับพจนานุกรม มันเป็นคนละเรื่องคนละหลักการครับ
คนละหลักการอย่างไร ตามที่ผมอธิบายมาข้างต้นครับ

ปล. ใจจริงผมอยากให้หลวงพ่อได้อ่านความเห็นของผมจริงๆครับ
แต่ผมว่าป่วยการ เพราะบทความของหลวงพ่อถูกลอกก๊อปปี้มา
ซึ่งคนลอกมันก็คงไม่มีความรับผิดชอบอะไรหรอก เพราะว่ามันไม่รู้เรื่อง

ผิดแล้วครับ!! ผมว่าเป็นผู้แปลต่างหากที่จะต้องตระหนัก
ยิ่งเป็นท่านที่มีพัดยศหรือเป็นมหาเปรียญ ยิ่งต้องตระหนักไว้เสมอว่า ท่านมีตำแหน่งหน้าตาทางสังคม
ถ้าท่านไม่รู้พระสัทธรรมแล้วมาแปลหรือเรียบเรียงพระไตรปิฎก มันจะเป็นโทษต่อสาธุชนคนไทยที่อ่าน
สิ่งที่ท่านเรียบเรียงหรือแปล นั้นก็เพราะท่านแปลโดยไม่รู้พระสัทธรรมโดยทำให้คนอื่นหลงเชื่อ
เพราะเพียงแค่ท่านมีหน้ามีตาในสังคม



นั้นเป็นเรื่องที่ท่านคิดเองเออเองครับ การแปลพระไตรปิฎกโดยขาดความเข้าใจพระสัทธรรม
อาจทำให้ผู้อ่านยิ่งหลงทาง ไกลห่างจากธรรมยิ่งกว่าเดิม



เนี่ยตรงนี้แหล่ะที่หลวงพ่อมีปัญหา หลวงพ่อสับสนครับ
หลวงพ่อรู้มั้ยว่า ....พระไตรปิฎกโดยนัยแล้ว มีที่เป็นบาลีและแปลไทย
และอรรถกถา ก็มีทั้งที่เป็นบาลีและแปลไทย

ผมสงสัยหลวงพ่อจริงๆครับว่า เหตุใดจึงบอกว่า..
ท่านแปลพระไตรปิฎกไทยจากอรรถกถา ทำไมไม่แปลจากบาลีพระไตรปิฎกครับ
พระไตรปิฎกแปลไทย มันต้องแปลจากบาลีพระไตรปิฎก
อรรถกถาแปลไทย มันถึงจะต้องแปลจากอรรถกถาบาลี



ที่ท่านแสดงความเห็นเช่นนี้เป็นเพราะท่าน ไม่รู้บัญญัติใดเป็นพุทธพจน์ไงครับ
ท่านหลงคิดว่า ถ้าเป็นบาลีแล้วจะต้องเป็นคำสอนหรือเป็นพุทธพจน์ซะทุกคำ
ถ้าดูให้ดีจะเห็นว่า มีโวหารของสาวกที่เอาพุทธพจน์มาเรียบเรียง เพื่อสื่อสารให้ผู้ศึกษาเข้าใจ

คนอะไร..เรื่องหาเหาใส่หัว..ละก้อ..ขยันเชียว..

โฮฮับ .....
พระพุทธองค์ เป็นคนหรือเปล่า?
พระพุทธองค์ สื่อสารกับสาวก ด้วยภาษาอะไร?
พระพุทธองค์ เป็นผู้มีการศึกษาอ่านออกเขียนได้ หรือไม่?

สงสัยเป็นอกุศลจิตของผู้สงสัย
ผู้รู้ที่รู้ความจริงหายสงสัยน๊า
การศึกษาพระปริยัติธรรม
ต้องเป็นผู้สดับตรับฟัง
ไม่คิดต่อไปเอง
เพราะไม่รู้
จึงเกิดมา
ฟังให้รู้
ตาม

https://m.youtube.com/watch?v=bU3_3sP2-4g

ที่ถามมาทั้งสิ้น เกิดจาก...วิจิกิจฉา
ผู้รู้อธิบายความให้ฟัง เป็นเพราะไม่เข้าใจก็เลยถามในสิ่งที่ดูแล้วไร้เดียงสามาก
ที่ถามเนี่ย! อยากรู้ครับ อ่านคำอธิบายความของผมหรือยัง หรือเป็นเพราะอ่านไม่รู้เรื่อง

ว่าด้วยภาษาแล้ว มคธ(บาลี)เกิดก่อน พุทธพจน์เกิดที่หลัง
พุทธพจน์เป็นบัญญัติที่พระพุทธองค์ใช้ เรียกสิ่งที่พระพุทธองค์ตรัสรู้
ถ้าพุทธองค์เอาบัญญัติที่พระองค์ตั้งมาสื่อสารกับสาวกโดยตรง....สาวกก็จะไม่รู้เรื่อง
ด้วยเหตุนี้พระองค์จึงต้องอาศัย บาลีหรือมคธมาอธิบายความในบัญญัติที่พระองค์ทรงตั้ง

คำบาลีที่พระพุทธองค์ใช้อธิบายพุทธพจน์ เรียกว่า....โวหาร
ส่วนบัญญัติที่พระพุทธองค์ทรงตั้งชื่อ เรียกว่า.....พุทธพจน์

พุทธพจน์กับบาลีเป็นคนละภาษากัน
บาลีเป็นภาษาของชาวมคธ
พุทธพจน์เป็นภาษาเฉพาะห้ามแปล ห้ามเปลี่ยนมิเช่นนั้นความหมายจะผิดเพี้ยน

นี่จากหนังสือ "พระไทยใช่เขาใช่เรา" ท่านพูดถึงอรรถกาไว้

บางคนประณามอรรถกถาหรือปฏิเสธไปเลย กลายเป็นสุดโต่งไปด้วยความไม่รู้

อย่างน้อยจึงควรรู้จักอรรถกถาว่าคืออะไร อรรถกถานั้นชื่อก็บอกอยู่ในตัวแล้วว่าคืออะไร

"อรรถกถา" แปลตรงตัวว่า "คำบอกความหมาย" ถ้าแปลให้ใหญ่ขึ้นอีก ก็ตรงกับ "อัตถสังวรรณนา" คือข้อความที่พรรณนาความหมาย

ว่าโดยพื้นฐาน พูดอย่างสมัยนี้ อรรถกถาก็คือ พจนานุกรม หรือ dictionary นั่นเอง แต่เป็น dictionary ที่ไม่เรียงคำตามลำดับอักษร (ไม่ใช่ alphabetically arranged) แต่เรียงตามลำดับพุทธพจน์ที่อยู่ในพระไตรปิฎก (เรียงตาม text sequence; text นี่คือตัวบทอันได้แก่พุทธพจน์)

แต่ข้อที่ทำให้คนบางทีมองอรรถกถาไม่ออก จับไม่ถูกว่าอะไรคืออรรถกถา ก็อยู่ที่ว่า อรรถกถาเป็นพจนานุกรม หรือ dictionary ที่เรียกได้ว่า superbly illustrated เลยทีเดียว คือมี illustrations อันได้แก่ส่วนเสริมประกอบช่วยอธิบายมากมายเหลือล้น แม้จะมิใช่ภาพประกอบ แต่มีตัวอย่าง มีเรื่องราว มีคำเล่าขาน มีนิทาน ที่ใช้ประกอบและขยายคำอธิบายเกลื่อนไป บางทีเป็นเรื่องเล่าในท้องถิ่น หรือเป็นเหตุการณ์ที่เล่าลือจำติดกันมา บางทีเป็นเรื่องนิยมตามยุคสมัย ซึ่งอาจจะดูพิลึกพิลั่นไปเลยทีเดียว


ที่จริง เนื้อตัวแท้ๆหรือส่วนแกนของอรรถกถา ก็ตรงไปตรงมา คือ "คำบอกความหมาย" คล้าย dictionary ที่ว่าข้างต้น และส่วนนี้แหละที่นักแปลพระไตรปิฎกกล่าวได้ว่าทุกท่านได้ปรึกษาอาศัย


อย่างไรก็ดี ต่อจากส่วนแกนที่เป็นอย่างพจนานุกรมนี้แล้ว อรรถกถามีส่วนที่เหนือขึ้นไปอีก คือการสรุปคำอธิบาย การเชื่อมโยงเรื่องราวหรือสาระกับหลักฐานที่อื่น การแสดงมติของท่านเอง การยกมติของผู้อื่นมาวิจารณ์และเทียบเคียง เป็นต้น และคงเพราะมีส่วนนี้นั่นเองที่ทำให้ฝรั่งแปล "อรรถกถา" ว่า commentary


ทีนี้ ท่านที่ใช้พระไตรปิฎกฉบับแปล หรือหนังสือแปลจากพระไตรปิฎก (ไม่ว่า จะแปลเป็นภาษาไทย ภาษาพม่า ภาษาอังกฤษ หรือภาษาไหนๆ) ในการศึกษา ก็จะต้องทำในใจหรือตระหนักไว้ตลอดเวลาว่า คำแปลที่ดีๆ ที่งดงามนั้น ท่านผู้แปลเป็นผู้เสียสละ ทำสิ่งที่ทำได้ยาก ทำสิ่งที่เป็นคุณประโยชน์ มีคุณูปการอย่างสูงต่อการศึกษาพระพุทธศาสนาของเราและคนมากมาย

แต่กระนั้น ถึงอย่างไรๆ คำแปลพระไตรปิฎกก็เป็นเพียงอุปกรณ์เครื่องช่วยในการศึกษา เพื่อเป็นสื่อช่วยให้เข้าถึงพุทธวจนะได้สะดวกขึ้นเท่านั้น เพราะว่า ในที่สุด เราจะมั่นใจได้มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ และถือเป็นเกณฑ์ตัดสินได้ ก็ต่อเมื่อได้ตรวจสอบกับพระไตรปิฎกภาษาบาลีที่เป็นแหล่งต้นเดิม

พระไตรปิฎกแปลนั้น ท่านผู้แปลอาศัยอรรถกถามากบ้าง น้อยบ้าง บางแห่งบางส่วน เมื่อเราไปอ่านไปค้นดู กลายเป็นอ่านคำแปลตามคำอธิบายของอรรถกถา เพราะท่านผู้แปลเอาคำไขความของอรรถกถามาใส่เป็นคำแปล


บางทีอรรถกถาอธิบายไว้กว้างขวางบ้าง แสดงความหมายหลายนัยให้เลือกได้บ้าง ท่านผู้แปลก็จับเอามาส่วนหนึ่ง หรือยุตกับตัวเลือกนัยหนึ่ง

ยิ่งกว่านั้น บางที คำบาลีคำเดียวกัน ปรากฎในพระไตรปิฎกต่างแห่งหลายเล่ม ผู้แปลหลายท่านแบ่งงานแบ่งเล่มกันไปแปล คำแปลที่ออกมา แตกต่างกันกลายเป็นสิ่งของคนละอย่างไปเสีย

ฯลฯ

นอกจากว่าในพระไตรปิฎกแปลชุดเดียวกัน ต่างแห่ง ต่างผู้แปลบ้าง ต่างเวลาแปลบ้าง ทั้งทีีพุทธพจน์ทั้งตอนเหมือนกัน แต่แปลออกมาต่างกัน (บางทีถึงกับขัดแย้งกัน ถ้าที่หนึ่งแปลถูก อีกที่หนึ่งก็ผิด) นอกจากนั้นแล้ว เวลานี้ มีพระไตรปิฎกแปลหลายชุด แม้แต่พุทธพจน์ที่เดียวกัน ก็แปลต่างๆกันไป ถ้าเพียงแค่ต่างสำนวนก็ยังดี แต่บางทีแปลผิดกันคนละความ

ในขณะที่เรายังไม่มีการนำพระไตรปิฎกแปลทุกชุด มาตรวจสอบพร้อมกัน เพื่อปรับแก้ให้ถูกต้องลงตัวกันทั้งหมด มองในแง่ดีก็สามารถใช้ชุดและฉบับที่แตกต่างกันเหล่านี้เป็นเครื่องตรวจสอบซึ่งกันและกัน

แต่รวมแล้ว ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม พอถึงขั้นตัดสินจริง ก็ต้องไปถึงพระไตรปิฎกบาลี

..........

มีประโยคตัวอย่างประกอบความเข้าใจมากมาย จะดูต่อก็ที่

http://group.wunjun.com/whatisnippana/t ... 2957-26570

โฮฮับ ...
ถาม สามข้อ ไม่ตอบสักข้อนะ ลื่นไหล ไปนู่นนั่นนี่

แถมพ่วงด้วย วิจิกิจฉา ฮามาก โฮฮับ

ถามใหม่
1.พระพุทธเจ้า เป็นคน หรือเปล่า
2.พระพุทธเจ้า สื่อสารกับสาวก ด้วยภาษาอะไร
3.พระพุทธองค์ เป็นผู้มีการศึกษาอ่านออกเขียนได้ หรือไม่?

เอาๆเล่นกับแกหน่อย

๑. ปุถุชนมองพระพุทธเจ้าเป็นคน แต่อริยชนมองพระพุทธเจ้าเป็น บุคคล

๒.พระพุทธเจ้าสื่อสารกับสาวกด้วยบาลีผสมกับพุทธบัญญัติ

๓.พระพุทธเจ้าอ่านไม่ออก เขียนก็ไม่ได้ เพราะมันไม่อะไรให้อ่านหรือเขียน
ในสังคมที่พระพุทธเจ้าอยู่ไม่มีตัวอักษรหรือพยัญชนะ ..พระพุทธองค์เลยไม่รู้จะอ่านหรือเขียนอะไร

ปล.ถามคำถามได้ไร้เดียงสาจริงๆ

พระพุทธเจ้าเป็นกษัตริย์มีสมบัติพระเจ้ามหาจักรพรรดิ์เรียนศาสตร์ทุกอย่างที่มีบนโลก
ยิงธนูทะลุถึงไหนกำลังมหาศาลตอนประลองเลือกคู่พระนางยโสธราพิมพาชนะทุกอย่าง
ถึงว่าโฮฮับไปไม่ถึงไหนหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ หมิ่นประมาทพระพุทธเจ้าเชียวน๊า หุหุหุ
ตัวอักษรบาลีมีไหมแล้วที่มีบันทึกเป็นพระไตรปิฏกเอามาแต่ไหนต้องมีภาษาเขียนเป็นอักขระ

แน๊ ยังแถไปเรื่องอื่น ตัวเองหมิ่นประมาทพระพุทธเจ้าอยู่
ไม่ว่ายุคสมัยจะเปลี่ยนไปอย่างไรคนก็ต้องมีการสื่อสาร
แล้วเวลาศึกษามีวิชาการรบ เขียนแผนที่ ส่งข่าวสาร
ราชทูตส่งข่าวไปต่างเมืองต้องมีภาษาที่ใช้ในสาส์น
เหอ เหอ เหอ มีกรรมที่เป็นเครื่องกั้นการบรรลุแล้ว