ตามที่สังเกตนะ สังเกตเอาตามที่คุณโรสแสดงออกผ่านตัวอักษร คือ ถ้าคุณโรสไม่พูดไม่อ้างธัมม์ธัมมะนะ พูดไปตามปกติแบบสบายๆ เหมือนเข้าใจธัมมะ (ตย.อย่างที่แนะนำ จขกท.หนึ่ง) แต่ถ้าพูดอ้างอิงธัมม์แล้ว เหมือนไม่เข้าใจ ขัดๆกับธรรมะยังไงชอบกล

ไม่เชื่อลองทำดูดิ

ถ้าตัดใจได้ไม่เร็วนะคะ
ป่านนี้ร้องไห้3วัน3คืน
กินไม่ได้นอนไม่หลับ
ดูแลนกมันจบไป
แต่เพื่อนถาม
จะตอบไหม
ใส่ใจเวลา
และชีวิต
ตรงหน้าเพราะเวลาปัจจุบันสำคัญที่สุด
หรือว่าอยู่กับครอบครัวเป็นสังคมก้มหน้า
คุยกันทางไลน์เล่นเน็ตเล่นเฟสเวลาไม่กลับมาน๊า

โดยธรรมชาติสัตว์ที่ไม่ได้เป็นสัตว์เลี้ยง มันจะมีสัญชาตญานเอาตัวรอด
แม่ชีโรสเข้าสอดวิถีชีวิตของสัตว์โลก มันเป็นการก่อกรรมไม่ว่าจะเป็นทางโลกและทางธรรม

ไม่แน่ว่าขณะที่มีเหตุการณ์กับลูกนก พ่อแม่นกอาจกำลังหาอาหารเพื่อจะเอามาเลี้ยงลูกของตน
แต่เมื่อกลับมากลับไม่เห็นลูกนก...นั้นเป็นเพราะแม่ชีโรสเอาความอยากเข้าไม่แทรกในวิถีกรรมของนก

ผมว่าไม่เพียงแต่ลูกนกที่ต้องตายคามือแม่ชี ปานนี้พ่อแม่นก อาจจะกำลังตรอมใจเพราะไม่รู้ว่าลูกของตน
เป็นตายร้ายดีอย่างไร รู้มั้ยว่าสัญชาตญานของนกมันมีครองเพียงตัวเดียวตลอดชีวิต
นี่แสดงให้รู้ว่า มันรักครอบครัวขนาดไหน สุดท้ายถูกคนบ้าบุญทำร้ายทั้งครอบครัว

ตลกดีครับ! ลูกนกมันตายคามือตัวเอง ดันเอาบุญเอาคุณกับลูกนกอีก
ผมว่าน่ะ ถ้าพ่อแม่นก มันเห็นการกระทำของคุณ มันสองตัวผัวเมียคงช่วยกันรุมจิกตีคุณแล้วครับ

ทำบาปทำกรรมเห็นๆ ยังกล้าพูดเอาบุญเอาคุณอีกแน่ะ

ตัดใจอะไรกันครับ ลูกนกมันมีพ่อแม่ของมัน ที่ต้องตัดใจคือพ่อแม่นกครับ
คุณรู้หรือเปล่าว่า พ่อแม่นกจะทุกข์ขนาดไหนที่กลับมาไม่เห็นลูกตัวเอง
นี่ถ้ามันเห็นลูกของมันบาดเจ็บ มันยังจะช่วยเหลือหรือทำใจได้
แต่นี้มันไม่รู้ว่าลูกของตัวเป็นตายร้ายดีอย่างไร.....ทำใจอยากกว่าที่รู้ว่าลูกตายแล้วเสียอีก

ชีโรสคร่าม่าซะตัวเองดูดีไปหมด.....หลงจนสุดกู่แล้ว

คุณโฮฮับอยากว่าอะไรว่าไปเถอะ
กรรมของตนเองน๊าคิดไม่ดีอยู่ที่จิตไหน
ไม่ได้มานอกจิตตนเลยอิอิอยากว่าไรว่าไป
พระพุทธเจ้าสอนว่าอุปาทานขันธ์เป็นมิจฉาทิฏฐิ

ผมไม่ได้ว่าครับ เพียงแต่กำลังเป็นกระจกให้คุณส่อง
เห็นว่าคุณกำลังหลงเข้าขั้น พูดอ้อมๆแบบรักษาน้ำใจกันก็คงไม่รู้เรื่อง ......

จะทำให้คุณรู้สึกตัวได้ ต้องแทงลงไปที่ใจดำของคุณครับ

ตั้งแต่ต้นจนจบสิ่งที่เกิดกับข้าพเจ้าและเอี้ยงหยกน้อย
เป็นความสุขเล็กๆที่สิ่งมีชีวิตต่างภพได้ใช้ชีวิตร่วมกัน
คุณโฮัฮับอยู่นอกวงจรแต่มากว้านเอาอกุศลจิตไปน๊า
เจตนาข้าพเจ้าน่ะคิดดีพูดดีทำดีแล้วมารู้เจตนาเค๊างั้น

จริงหรือที่ว่าเป็นความสุข ถ้าสุขจริงทำไมสนใจกับคำพูดของผม

ยังมาปากแข็งอีก

ตกลงนกเอี้ยงน้อยอยู่ต่อหน้าคุณโฮฮับหรือต่อหน้าข้าพเจ้า
คุณโฮฮับมีแต่ความคิดภาพไปตามเหตุการณ์ที่เล่าเท่านั้น
สภาพแวดล้อมคุณโฮฮับไม่เห็นก็ไม่ใช่เหตุปัจจัยของคุณ
มันเป็นเหตุปัจจัยของข้าพเจ้ากับนกน้อยเหตุการณ์จริง
ที่เป็นความคิดของคุณโฮฮับเดือดร้อนไปเองยุ่งเองน๊า
คิดไม่ตรงเหตุปัจจัยที่กำลังมีของตนอ่าฮ่อยๆๆ55555

อะไรเป็นเหตุยังไม่รู้เลย แค่นจะมาเพ้อธรรม
ไอ้เรื่องนกนี้ใครเป็นคนเอามาเล่าครับ ใครเป็นคนตั้งกระทู้ครับ

ต้นเหตุมาจากคุณนั้นแหล่ะ พระพุทะองค์สอนว่าถ้าจะดับทุกข์ต้องดับที่ต้นเหตุ
แม่ชีโรสเป็นต้นเหตุของเรื่อง ควรพิจารณาตัวเองนะครับ

ฮั่นแน่...ยัง...ยัง...ยังไม่รู้ตัวอีก...อกุศลจิตของคุณโฮฮับเองทุกขณะเลย...
ก็กำลังบอกให้รู้ตัวอยู่นี่ไงว่า...คุณโฮฮับส่งจิตมารับรู้เรื่องราวแต่ไม่รู้สิ่งที่...
กำลังมีตามเหตุปัจจัยที่กำลังมีที่ตัวคุณโฮฮับลืมว่าทั้ง6ทางที่คุณมีไม่รู้น๊า...
นกก็ตายแล้วคุณโฮฮับก็ยังเก็บเอาไปปรุงขึ้นมามันเหตุ-ปัจจัย-เวลาใหม่แร๊ว...

ปรุงอะไรที่ไหรกัน ที่ผมแสดงไปก็เอามาจากคำพูดของแม่ชีนั้นแหล่ะ คำพูดของชีเป็นต้นเหตุ
แม่ชีเจอลูกนกจริงหรือเปล่า ลูกนกตายจริงมั้ย ลูกนกย่อมมีพ่อแม่นกใช่ไม่ใช่
สอนการพิจารณาธรรมให้ ยังไม่รู้เรื่องอีกแน่ะ

อีกรอบนกไม่มี


คิดเรื่องราวที่เป็นอดีตทั้งนั้น
คุณปรุงแต่งกิเลสในจิตคุณเอง

ุคุณโฮฮับเดี๋ยวนี้ความจริงของสิ่งที่กำลังปรากฏ
เกิดดับตามเหตุปัจจัยที่จิตคุณรู้ผ่านอายตนะ6
เป็นธัมมะอะไรบ้างที่กายกับจิตคุณมีไม่รู้
ตรงที่รู้ปัจจุบันขณะของตนจึงเป็นกุศล
ที่คิดถึงเรื่องอื่นไกลตัวเป็นอกุศลแล้ว

อ้าว...ปล่อยไก่..ไม่ได้อ่านเมนท์ต้นๆ..ซะ

ลกนกที่ตกจากรัง...ไม่เป็นแม่มันเตะตกลงมาก็พี่น้องมันยันกลงมา..ครับ...

ตัวไหนแข็งแรงน้อย..อ่อนแอกว่าตัวอื่น..จะตกจากรังทั้งนั้น..
ตัวที่รอด...จะเป็นตัวที่แข็งแรง

เป็นการคัดสายพันธุ์โดยธรรมชาติของมันเอง..

ตัวที่ตกจากรัง...มักอ่อนแออยู่ก่อนแล้วละ..จึงรอดยาก..ยกเว้นตกมาเพราะลมพายุ..