คิดถึงอดีต...
Bigtoo บอกว่า...ดับไปต่อหน้าต่อตา

อโสกะ...ถลาเข้ามารับรองทันที..

อโสกะ..มีความชอบส่วนตัวกับคำทำนอง...ดับไปต่อหน้าต่อตา..เฉย...

พอเจอคำทำนองนี้เหมือนงูเจอเชือกกล้วย...อ่อนระทวย..ซูฮก...ปลกหัวงกงก..

ลืมดูมรรค...สนแต่ปากที่พูดถึงผล..

ไม่มีมรรค...ไม่มีผล

คนหลงก็คิดว่า...นี้งัยมรรค..นั้นงัยมรรค..ปัณหาคือ...ตนเองก็ไม่ทั่วถึงในมรรค...ตนก็เข้าใจผิดในมรรค..จึงตัดสินผิดคิดว่านั้นก็มรรค..นี้ก็มรรค..แล้ว

ผิดพลาดในมรรค...ก็ตัดสินผลผิดพลาด

กบเอ๋ยกบพอพูดนอกตำรานิดเดียวกบก็ไม่เข้าใจ เป็นหนอนกอดตำราเหมือนกรัชกายเลยนะนี่




ดูตรงนี้ให้ดีนะกบ

มรรคเขาทำงานทำลายความเห็นผิด (สักกายทิฏฐิ)จนดับหรือขาดสะบั้นแล้ว
ผลจึงเกิดให้ท่านวิศกรได้รับ เป็นผลอันยั่งยืนไม่เปลี่ยนแปลงเพราะสามารถเข้าถึงได้เสมอเป็นธรรมชาติเป็นปกติธรรมดา พิสูจน์ได้อยู่ตลอดเวลาเสมอๆ
สนใจก็ขึ้นไปพบปะสัมภาษณ์พิสูจน์ได้ด้วยตัวเองเลยนะกบ

:b51:

ช่วงเวลาที่ผ่านมาผมมีโอกาสได้พบวิศกรท่านหนึ่งที่ปลีกจากงานโลกมาบวช 1 เดือน วิศวกรท่านนี้มีประสบการณ์ธรรมที่น่าทึ่ง คือ ท่านทำสมถะภาวนาในช่วงที่มีช่องว่างระหว่างการทำงานประจำ จนได้สมาธิลึกสามารถทำจิตเข้าภวังค์ได้ดังใจนึก หลังจากนั้นท่านบอกว่ามีโอกาสไปช่วยงานก่อสร้างวัดที่อินเดียใกล้ๆกับสังเวชนียสถานจึงมีโอกาสได้ปฏิบัติเข้มข้นเต็มที่มาก จนสติเป็นมหาสติต่อเนื่องกันเป็นเดือน ช่วงนั้นเองเวลาท่านออกจากภวังค์ก็มาน้อมพิจารณาสังขารร่างกายให้เห็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ความไม่น่าดูน่าเอาของสังขารธาตุขันธ์แล้วมีอยู่วันหนึ่งซึ่งน่าจะเป็นช่วงวันหยุดงานท่านมีเวลาได้เจริญสติเจริญปัญญาต่อเนื่องทั้งวันทั้งคืน มันเกิดเหตุการณ์ที่ท่านไม่เคยพบเจอมาก่อนคือขณะที่ท่านพิจารณาธาตุขันธ์อยู่ จิตมันสงบมาก สภาวธรรมแจ่มชัดมาก มันเกิดอาการเหมือนจะดับลงภวังค์แต่ไม่ใช่ทันทีทันใดต่อจากนั้นธาตุขันธ์ของท่านก็เหมือนแตกระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆหายไปหมดแม่แต่ตัวจิตผู้รู้ชั่วพริบตาเดียวพอกลับมารู้สึกตัว ข้างในใจเปลี่ยนไปหมดคือไม่มีอะไรเหลือสักอย่างมีแต่ความว่างเปล่า ไม่ใช่ว่างธรรมดาๆแต่มันคือความว่างแบบไม่มีอะไรเหลือ แล้วหลังจากนั้นจนถึงวันนี้ถ้าไม่มีงานอะไรชีวิตมันก็จะไปอยู่ที่ไม่มีอะไรนี้เองโดยอัตโนมัติโดยธรรมชาติ มีงานสติปัญญาอวัยวะต่างๆก็ตื่นขึ้นมาทำงานตามเหตุตามผลตามเหตุปัจจัย หมดงานทุกอย่างก็เงียบสงบ ความคิดฟุ้งซ่านไม่หยุดหย่อนอย่างที่เคยเป็นหายไปหมด มันจะคิดเมื่อต้องใช้ความคิดทำงาน จบแล้วก็จบ

ถ้าเป็นอย่างนี้จริงการตายก่อนตายของท่านวิศวกรคนนี้คงไม่ยากแล้วเพราะเวลาตายจริงก็คงตายตรงที่ไม่มีอะไรเหลือสักอย่างนั่นเอง

ให้ดู...คนที่อโสกะไปรับรองเขานะ....
ดูซิ.. ปี..สองปี..ผ่านไปแล้วจะเป็ยยังงัย..

จะได้มาเสริมสติปีญญาตน..เตือนตน...ที่ไปนับรองนั้นนะ.
ผิดเพราะอะไร...

:b51:

ช่วงเวลาที่ผ่านมาผมมีโอกาสได้พบวิศกรท่านหนึ่งที่ปลีกจากงานโลกมาบวช 1 เดือน วิศวกรท่านนี้มีประสบการณ์ธรรมที่น่าทึ่ง คือ ท่านทำสมถะภาวนาในช่วงที่มีช่องว่างระหว่างการทำงานประจำ จนได้สมาธิลึกสามารถทำจิตเข้าภวังค์ได้ดังใจนึก หลังจากนั้นท่านบอกว่ามีโอกาสไปช่วยงานก่อสร้างวัดที่อินเดียใกล้ๆกับสังเวชนียสถานจึงมีโอกาสได้ปฏิบัติเข้มข้นเต็มที่มาก จนสติเป็นมหาสติต่อเนื่องกันเป็นเดือน ช่วงนั้นเองเวลาท่านออกจากภวังค์ก็มาน้อมพิจารณาสังขารร่างกายให้เห็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ความไม่น่าดูน่าเอาของสังขารธาตุขันธ์แล้วมีอยู่วันหนึ่งซึ่งน่าจะเป็นช่วงวันหยุดงานท่านมีเวลาได้เจริญสติเจริญปัญญาต่อเนื่องทั้งวันทั้งคืน มันเกิดเหตุการณ์ที่ท่านไม่เคยพบเจอมาก่อนคือขณะที่ท่านพิจารณาธาตุขันธ์อยู่ จิตมันสงบมาก สภาวธรรมแจ่มชัดมาก มันเกิดอาการเหมือนจะดับลงภวังค์แต่ไม่ใช่ทันทีทันใดต่อจากนั้นธาตุขันธ์ของท่านก็เหมือนแตกระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆหายไปหมดแม่แต่ตัวจิตผู้รู้ชั่วพริบตาเดียวพอกลับมารู้สึกตัว ข้างในใจเปลี่ยนไปหมดคือไม่มีอะไรเหลือสักอย่างมีแต่ความว่างเปล่า ไม่ใช่ว่างธรรมดาๆแต่มันคือความว่างแบบไม่มีอะไรเหลือ แล้วหลังจากนั้นจนถึงวันนี้ถ้าไม่มีงานอะไรชีวิตมันก็จะไปอยู่ที่ไม่มีอะไรนี้เองโดยอัตโนมัติโดยธรรมชาติ มีงานสติปัญญาอวัยวะต่างๆก็ตื่นขึ้นมาทำงานตามเหตุตามผลตามเหตุปัจจัย หมดงานทุกอย่างก็เงียบสงบ ความคิดฟุ้งซ่านไม่หยุดหย่อนอย่างที่เคยเป็นหายไปหมด มันจะคิดเมื่อต้องใช้ความคิดทำงาน จบแล้วก็จบ

ถ้าเป็นอย่างนี้จริงการตายก่อนตายของท่านวิศวกรคนนี้คงไม่ยากแล้วเพราะเวลาตายจริงก็คงตายตรงที่ไม่มีอะไรเหลือสักอย่างนั่นเอง

rolleyes
ตายก่อนตายใช่การรู้สภาพธรรมที่ปรากฏชัดตอนไม่ได้นอนหลับ
เป็นสภาวะที่ปรากฏให้จิตรู้ว่าที่มีจริงๆมีแต่ธาตุรู้ในความมืด
ขณะที่รู้อย่างนั้นรู้สึกได้ว่าจิตทำงานโดยไม่อาศัยกาย

ใกล้เคียงมากครับคุณรสริน
สาธุ อนุโมทนา