...คิดตามนะคะข้าพเจ้าเขียนว่าอะไร...1ฟัง2มีความเห็นตอนฟัง3รู้และเข้าใจตอนกำลังฟังเท่านั้น...
...วิธีฟังยังไง...เปิดคลิปเสียงบ้านธัมมะ...ให้หูได้ยินเสียงชัดๆ...เข้าใจสะสมสัมมาทิฐิคือปัญญาแล้ว...
...ปัญญาเกิดจากการฟังสะสมได้ทีละ1ขณะค่ะ...ไม่ใช่อ่านแล้วจำทั้งหมดคิดว่าเป็นปัญญาแล้วไม่ใช่น๊า...

...ลองฟังคลิปนี้ดูนะคะ...ขณะกำลังฟังก็มีขณิกสมาธิในการฟังแล้วด้วยค่ะ...
...เข้าใจทุกอย่างตามปกติก็คือมีศีลแล้วด้วย...ขณะกำลังฟังวอกแวก...
...คิดเรื่องอื่น...ไม่เข้าใจสิ่งที่ฟังก็กำลังสะสมอกุศลจิตไปแล้วค่ะ...
...ส่วนขณะที่กำลังเข้าใจ...1ขณะนั้นเองก็สะสมปัญญาแล้ว...
...กำลังฟังทำเหตุดีตามดูปัจจัยที่จิตตนเองกำลังมี...
...ว่ามีความเป็นลิงมากแค่ไหนมันตั้งใจฟังไหม...
...พึ่งคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อให้ตน
...ได้เข้าใจจิตตนไปตามเหตุตามปัจจัยว่า...
...แต่ละ1ขณะกำลังสะสมกุศลหรืออกุศล...
...รู้ให้ชัดๆเพื่อรู้จักกิเลสตนเองก่อนค่ะ...
https://www.youtube.com/watch?v=0v_FTmgLEVE

ดูตามรูปแล้ว เหมือนปฏิเสธกรรมฐานสี่สิบว่า ไม่ใช่แนวทางแห่งพุทธศาสนา

กรรมฐานสี่สิบเป็นทั้งสมถะและวิปัสสนา

- หมวดกสิน ๑๐ หมวดอรูปฌาณ ๔
เป็นการทำสมาธิโดยการเพ่งดู ไม่คิด ไม่พิจารณา คือไม่ใช้ปัญญา เรียกว่าสมถะ

- หมวดอสุภกรรมฐาน ๑๐ อนุสสติกรรมฐาน ๑๐ หมวดอาหาเรปฏิกูลสัญญา
หมวดจตุธาตุววัฏฐาน หมวดพรหมวิหาร ๔
เป็นหมวดที่ใช้การคิด การพิจารณา การใช้ปัญญาแยกแยะ เรียกว่าวิปัสสนา

อย่าลืมว่า การพิจารณาจตุธาตุววัฏฐานและอสุภะกรรมฐานนั้น ตัดความยึดมั่นในกายและตัณหาราคะได้
ผู้ที่ปฏิบัติได้ดังกล่าว ย่อมเข้าถึงพระอริยะบุคคล ขั้นพระโสดาบันและพระอนาคามี ..

สติปัฏฐานสี่เป็นทางเอกจริง แต่คนเราจริตนิสสัยไม่เหมือนกัน เหตุนั้นพระองค์จึงแสดง
ธรรมไว้ถึง ๘๔๐๐๐ กอง ให้เหมาะกับจริตของคน ธรรมทุกหมวดที่พระองค์ตรัสไว้ ย่อมไหลไปสู่
มรรค ผล พระนิพพานทั้งสิ้น ..

ข้าพเจ้าพิจารณาเห็นว่าแผนภาพแสดงตัวอักษรที่แยกเป็น2ฝั่งคือซ้ายและขวา
ฝั่งซ้ายพระอริยบุคคลแล้วเท่านั้นที่สามารถรวมทั้งซ้าย-ขวาแล้วปัญญาเจริญขึ้น
ในทางกลับกันหากเป็นปุถุชนเจริญขึ้นแต่ฝั่งขวาไม่มีฝั่งซ้ายไม่เกิดปัญญาเลยค่ะ
คุณวิริยะต้องเข้าใจนะคะว่าพระอริยบุคคลที่ฝึกจิตจนชำนาญในการเข้าฌานน่ะดี
เพราะปัญญาไม่เสื่อมถอยกลับไปกลายเป็นปุถุชนได้ไม่มีโมหะมีพื้นฐานเป็นกุศล
สำหรับผู้ที่ยังหนาแน่นด้วยกิเลสเจริญฝั่งขวาแต่ฝั่งซ้ายไม่รู้เลยมีแต่ความหลงผิด
เป็นทางแห่งความเสื่อมถอยมีภพชาติตกต่ำเป็นธรรมดาที่หลงยึดถือในความไม่มี

คุณวิริยะลองคิดให้ดีๆนะ ลดมานะและทิฏฐิที่มีอยู่ก่อนลงมาหน่อย แล้วค่อย ๆ พิจารณาตาม
ที่นี้จะพูดฝั่งขวามือบ้าง คือสมถะกรรมฐาน ที่มีกรรมฐาน ๔๐ ซึ่งมีต้นทางว่างั้นเถอะเป็นอารมณ์
ปลายทาง จะมีรูปภูมิ ๑๖ และอรูป ๔ ในสมถะกรรมฐานนี้ ซึ่งจะมีมาแล้วในศาสนาอื่นๆ และก่อนที่จะมีพระพุทธเจ้ามาบังเกิดเสียอีก เช่น พระพุทธเจ้าตอนที่ยังเป็นพระโพธิสัตว์อยู่ ยังได้ไปร่ำเรียน กับอาจารย์
อุทกดาบส กับอาจารย์อาฬารดาบส จนได้สำเร็จวิชานี้ แต่พระโพธิสัตว์ตรวจสอบแล้วว่าหนทางนี้
ไม่ใช่เป็นหนทางที่หลุดพ้น ท่านจึงได้ล่ำลาอาจารย์ทั้งสองเพื่อค้นหาอาจารย์ใหม่อีก
ที่จะสอนถึงความหลุดพ้น เพราะมีเข้าใจว่า เมื่อมีความเกิด ความไม่เกิดอีก ย่อมมีแน่นอน
จึงมุ่งหน้าหาโมกขธรรมต่อไป จนถึงกับได้บรรลุเป็นพระพุทธเจ้า คงจะพอเห็นลาง ๆ แล้วนะ
ว่ามันไม่ใช่หนทางหลุดพ้นจริง

ดังนั้นลองมาตั้งคุยกันใหม่ คงเคยได้ยินนะว่าสมาธิเป็นบาทฐานของวิปัสสนา สามธิก็คือสมถะ
สมถะ ผลที่ได้รับก็คือฌาน ๔ ฌาน ๘ ที่ไปเกิดในรูปภูมิ และในอรูปภูมิใช่หรือไม่? ฉะนั้นท่านก็สอนผู้ที่ได้
ฌาน ๔ ถึงฌาน ๘ นี้ ที่ได้นี้ให้เอาพิจารณาดูกิเลสที่ละที่เหลือ คือเอามาเป็นบาทฐานของวิปัสสนานั่นเอง
สำหรับผู้ที่ได้ฌาน ให้เอาฌานมาพิจารณาให้เกิดมรรค ผล นิพพานมันจะง่ายและสะดวกขึ้น
เพราะกิเลสและนิวรณ์ถูกละไป ๕ ตัวแล้ว จริงไหม ? ผู้ที่เป็นปุถุชนที่ได้ฌานแล้วตายไปย่อมเกิด
ในรูปพรหม ย่อมเอาฌานที่ตนได้มาเจริญวิปัสสนาพิจารณาองค์ฌาน ย่อมได้เป็นพระโสดา พระสกทาคามี
พระอนาคามี จนถึงพระอรหันต์ ก็ย่อมทำได้ โดยที่ไม่ต้องกลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีก
เรียกว่าสำเร็จในชั้นพรหมกันเลยเดียว

สว่นปุถุชนที่ได้ฌาน ๕ ถึง ๘ ย่อมไปเกิดในในอรูปพรหม เขาเหล่านั้นจะหมดสิทธิที่จะบรรลุธรรมชั้นสูงได้
เช่น อุทกดาบส และอาฬารดาบส เป็นต้น เพราะเขาไม่มีหูที่จะฟังธรรม พระพุทธเจ้าจะไปโปรดก็ไม่ได้

ตอนฟังธรรมะดีดี..เหมือนนิพพานอยู่แค่เอื้อม...
บางที..ก็คิดว่า..เราก็เก่งนี้นา..

555...

ฉันทะ....ฉันทะ...
เป็นสิ่งเริ่มต้นที่ดี..มากมาก..

แต่ก็ยังมีอะไรรอเราอีกเยอะ...ข้างนอกนั้นนะ..
สุข..ทุกข์..ล้มลุกคลุกคลาน..น้ำตานองหน้า...หวานอมข่มกลืน...ไม่ได้อย่างที่หวัง..