52427."ลมหายใจคือกุญแจไขความลับของชีวิตและธรรมะ"

โฮฮับ

asoka เขียน:

:b1:
สำหรับกรณีของกรัชกายจำเป็นต้องบ่นสักนิดเพราะรู้หรือเปล่าว่าเอาความจริง ประสบการณ์จริงมาพูดมาพิมพ์นี่การพิมพ์หนังสือบนแทบเลตนี่มันใช้พลังสายตาพลังกายพลังใจมากพอสมควรเชียวนะถ้าต้องพิมพ์เรื่องยาวๆ มันไม่ง่ายเหมือนอย่างที่กรัชกาย กบหรือท่านนักวิชาการท่านอื่นทำที่ไปคัดลอกแล้วมาแปะเอาแปะเอาอย่างที่เห็น
grin

รักที่จะตั้งกระทู้จะต้องรู้ตัวเองก่อนว่า จะต้องเจออะไรบ้าง ประเด็นที่หนีไม่พ้นคือจะต้องมีผู้เห็นต่าง
ด้วยเหตุนี้จขกทจะต้องเตรี่ยมตัวเตรียมใจที่จะตอบคำถามหรือความเห็นทีขัดแย้งด้วย
.....ไม่ใช่มาแสดงอาการแถไปเรื่องอื่นและที่สำคัญพาลพาโลอ้างชื่อสมาชิกท่านอื่นที่ไม่ได้อยู่ในประเด็นปัญหา

โฮฮับ

กรัชกาย เขียน:

ที่สังเกตอีกอย่าง ผู้ปฏิบัติจริงเนี่ย เขาไม่พูดไม่ออกชื่อธรรมตัวนั้นตัวนี่เลยสักตัว สังเกตดูซี่ ไม่ออกชื่อสติ ปัญญา สมาธิ UFO อะไรต่ออะไรเลย ไม่โอ้โลมปฏิโลม แต่ถ้าเข้าใจนะ อาการที่เขาเล่านั่น เป็นอาการของธรรมะทั้งนั้นเลย จะให้บอกชื่อก็ได้

ผู้ปฏิบัติจริงที่สำคัญปฏิบัติถูก จะต้องรู้และสามารถเทียบเคียงชื่อธรรมได้
สิ่งที่ชาวพุทธศึกษาคือบัญญัติคำสอนของพระพุทธองค์หรือพุทธพจน์...ซึ่งพุทธบัญญัตินั้นเป็นต้นแบบของการปฏิบัติทั้งปวง

ฉะนั้นการที่กรัชกายไปยกตัวอย่างของคนที่ปฏิบัติมั่วจนใกล้บ้า...แล้วมาพูดเป็นตุเป็นตะว่า คนที่ปฏิบัติไม่พูดหรือออกชื่อธรรม
พูดแบบนี้ท่านว่า มั่วและบ้าพอๆกัน

ก็ในเมื่อคนมันปฏิบัตินอกลู่นอกทาง อย่างนี้แล้วมันจะสามารถบอกชื่อธรรมได้อย่างไร
การปฏิบัติมันต้องเอาชื่อของหลักธรรมนำหน้า แล้วจึงค่อยปฏิบัติไปตามนั้น
ฉะนั้นจำเป็นต้องรู้ชื่อธรรมหรือพุทธบัญญัติ เข้าใจมั้ย

อโสกะกับกรัชกายเรื่องความมั่วไม่ทิ้งกัน อย่างอโสกะชอบที่จะก้อปปี้ชื่อธรรมมาอ้างแล้วก้อธิบายแบบผิดๆ
มิหน่ำซ้ำยังเอาเรื่องปาฏิหารลวงโลกมาสอดไส้ในคำอธิบายของตน

ส่วนกรัชกายนั้นก้เป็นเสมือนนกแก้วนกขุนทอง มักจะก้อปปี้บทความของพระนักวิชาการมาโพส
ทั้งๆที่เนื้อหาที่โพสมันเป็นคนละเรื่อง แบบว่าไม่เฉียดใกล้พระธรรมเลยสักนิด

:b32:

กรัชกาย

โฮฮับ เขียน:

กรัชกาย เขียน:

ที่สังเกตอีกอย่าง ผู้ปฏิบัติจริงเนี่ย เขาไม่พูดไม่ออกชื่อธรรมตัวนั้นตัวนี่เลยสักตัว สังเกตดูซี่ ไม่ออกชื่อสติ ปัญญา สมาธิ UFO อะไรต่ออะไรเลย ไม่โอ้โลมปฏิโลม แต่ถ้าเข้าใจนะ อาการที่เขาเล่านั่น เป็นอาการของธรรมะทั้งนั้นเลย จะให้บอกชื่อก็ได้

ผู้ปฏิบัติจริงที่สำคัญปฏิบัติถูก จะต้องรู้และสามารถเทียบเคียงชื่อธรรมได้
สิ่งที่ชาวพุทธศึกษาคือบัญญัติคำสอนของพระพุทธองค์หรือพุทธพจน์...ซึ่งพุทธบัญญัตินั้นเป็นต้นแบบของการปฏิบัติทั้งปวง

ฉะนั้นการที่กรัชกายไปยกตัวอย่างของคนที่ปฏิบัติมั่วจนใกล้บ้า...แล้วมาพูดเป็นตุเป็นตะว่า คนที่ปฏิบัติไม่พูดหรือออกชื่อธรรม
พูดแบบนี้ท่านว่า มั่วและบ้าพอๆกัน

ก็ในเมื่อคนมันปฏิบัตินอกลู่นอกทาง อย่างนี้แล้วมันจะสามารถบอกชื่อธรรมได้อย่างไร
การปฏิบัติมันต้องเอาชื่อของหลักธรรมนำหน้า แล้วจึงค่อยปฏิบัติไปตามนั้น
ฉะนั้นจำเป็นต้องรู้ชื่อธรรมหรือพุทธบัญญัติ เข้าใจมั้ย

อโสกะกับกรัชกายเรื่องความมั่วไม่ทิ้งกัน อย่างอโสกะชอบที่จะก้อปปี้ชื่อธรรมมาอ้างแล้วก้อธิบายแบบผิดๆ
มิหน่ำซ้ำยังเอาเรื่องปาฏิหารลวงโลกมาสอดไส้ในคำอธิบายของตน

ส่วนกรัชกายนั้นก้เป็นเสมือนนกแก้วนกขุนทอง มักจะก้อปปี้บทความของพระนักวิชาการมาโพส
ทั้งๆที่เนื้อหาที่โพสมันเป็นคนละเรื่อง แบบว่าไม่เฉียดใกล้พระธรรมเลยสักนิด

:b32:

ปัจจัตตัง เป็นไงอ่ะ :b32:

เช่นนั้น

กรัชกาย ไม่กล้าแสดงแบบนี้ตามที่ถามต้องไปแอบๆซ่อนๆ ซุกไว้ในกระทู้อื่นรึ

กรัชกาย เขียน:

อ้างคำพูด:

หนูฝึกดูจิตมาประมาณ 2 เดือนแล้วค่ะ แรกๆก็เห็นจิตฟุ้งซ่านมาก ช่วงหลังๆจิตเริ่มสงบ ไม่ไหลออกไปตามอารมณ์ข้างนอก แต่เริ่มเห็นจิต เฉยๆบ้าง สุขบ้าง บางครั้ง รู้สึกหดหู่ เป็นทุกข์ เบื่อโลกมากๆเลยค่ะ มันเป็นของมันเอง ควบคุมอารมณ์นี้ไม่ได้ ได้แต่ตามดูเฉยๆรู้สึกว่ามันไม่ใช่ของเราเหมือนเราไม่มีตัวตนเลยค่ะ บางครั้งก็นอนดูจิตไปเรื่อยๆแล้วเหมือนว่าตัวเองจะเคลิ้มๆไป แต่ยังมีสติรู้สึกตัวค่ะ อยู่ดีๆจิตก็พูดว่า ลองหยุดหายใจตายดูหน่อยสิ แล้วหนูก็หยุดหายใจตามไปด้วย บังคับร่างกายไม่ได้เลยค่ะ ตอนนั้นขยับร่างกายไม่ได้ด้วยค่ะ รู้สึกเริ่มกลัวก็เลยพยายามฝืนจนหายใจได้ ตอนนั้นรู้สึกอึดอัดและรีบสูดลมหายใจเข้าปอดค่ะ ถ้าปล่อยไปนานกว่านี้คิดว่าตัวเองต้องตายจริงแน่ๆเลยค่ะ เกิดจากอะไรค่ะ หนูทำผิดทางไหมค่ะ ถ้าเกิดเป็นอีกจะทำอย่างไรดีค่ะ

ถ้ามีภูมิรู้ปริยัติ ปฏิบัติกล้าอยู่บ้าง หมายความว่า ปริยัติ (ตำรา) ก็รู้เข้าใจ ปฏิบัติก็มีก็ผ่านมาแล้วอย่างถูกต้อง เห็นปั้บเทียบได้เลย ตย.น้ำจิ้ม

นี่สมาธิเกิดแล้ว จิตสงบแล้ว

อ้างคำพูด:

ช่วงหลังๆจิตเริ่มสงบ ไม่ไหลออกไปตามอารมณ์ข้างนอก

สมาหิโต ยถาภูตํ ปชานาติ. (ผู้มีจิตตั้งมั่น ย่อมรู้ตามเป็นจริง.)

อ้างคำพูด:

เริ่มเห็นจิต เฉยๆบ้าง สุขบ้าง บางครั้ง รู้สึกหดหู่ เป็นทุกข์ เบื่อโลกมากๆเลยค่ะ มันเป็นของมันเอง ควบคุมอารมณ์นี้ไม่ได้

เขาเห็นความจริงของธรรมชาติ คือรูปนามแล้ว เห็นความเป็นอนัตตาแล้ว

แต่ผู้เริ่มเห็นไตรลักษณ์ใหม่ๆ (ต้องมีผู้แนะนำ) อาจเป็นทุกข์ได้ เพราะอะไร เพราะเขาไม่รู้ตามที่มันเป็นคือธรรมะมันเป็นของมันเอง ไม่ขึ้นกับความต้องการของใครๆ

แสดงต่อไปซิกรัชกาย เอาให้จบถ้วนกระบวนความนะ ไม่ต้องแทงกั๊ก ^ ^

กรัชกาย

เช่นนั้น เขียน:

กรัชกาย ไม่กล้าแสดงแบบนี้ตามที่ถามต้องไปแอบๆซ่อนๆ ซุกไว้ในกระทู้อื่นรึ

กรัชกาย เขียน:

อ้างคำพูด:

หนูฝึกดูจิตมาประมาณ 2 เดือนแล้วค่ะ แรกๆก็เห็นจิตฟุ้งซ่านมาก ช่วงหลังๆจิตเริ่มสงบ ไม่ไหลออกไปตามอารมณ์ข้างนอก แต่เริ่มเห็นจิต เฉยๆบ้าง สุขบ้าง บางครั้ง รู้สึกหดหู่ เป็นทุกข์ เบื่อโลกมากๆเลยค่ะ มันเป็นของมันเอง ควบคุมอารมณ์นี้ไม่ได้ ได้แต่ตามดูเฉยๆรู้สึกว่ามันไม่ใช่ของเราเหมือนเราไม่มีตัวตนเลยค่ะ บางครั้งก็นอนดูจิตไปเรื่อยๆแล้วเหมือนว่าตัวเองจะเคลิ้มๆไป แต่ยังมีสติรู้สึกตัวค่ะ อยู่ดีๆจิตก็พูดว่า ลองหยุดหายใจตายดูหน่อยสิ แล้วหนูก็หยุดหายใจตามไปด้วย บังคับร่างกายไม่ได้เลยค่ะ ตอนนั้นขยับร่างกายไม่ได้ด้วยค่ะ รู้สึกเริ่มกลัวก็เลยพยายามฝืนจนหายใจได้ ตอนนั้นรู้สึกอึดอัดและรีบสูดลมหายใจเข้าปอดค่ะ ถ้าปล่อยไปนานกว่านี้คิดว่าตัวเองต้องตายจริงแน่ๆเลยค่ะ เกิดจากอะไรค่ะ หนูทำผิดทางไหมค่ะ ถ้าเกิดเป็นอีกจะทำอย่างไรดีค่ะ

ถ้ามีภูมิรู้ปริยัติ ปฏิบัติกล้าอยู่บ้าง หมายความว่า ปริยัติ (ตำรา) ก็รู้เข้าใจ ปฏิบัติก็มีก็ผ่านมาแล้วอย่างถูกต้อง เห็นปั้บเทียบได้เลย ตย.น้ำจิ้ม

นี่สมาธิเกิดแล้ว จิตสงบแล้ว

อ้างคำพูด:

ช่วงหลังๆจิตเริ่มสงบ ไม่ไหลออกไปตามอารมณ์ข้างนอก

สมาหิโต ยถาภูตํ ปชานาติ. (ผู้มีจิตตั้งมั่น ย่อมรู้ตามเป็นจริง.)

อ้างคำพูด:

เริ่มเห็นจิต เฉยๆบ้าง สุขบ้าง บางครั้ง รู้สึกหดหู่ เป็นทุกข์ เบื่อโลกมากๆเลยค่ะ มันเป็นของมันเอง ควบคุมอารมณ์นี้ไม่ได้

เขาเห็นความจริงของธรรมชาติ คือรูปนามแล้ว เห็นความเป็นอนัตตาแล้ว

แต่ผู้เริ่มเห็นไตรลักษณ์ใหม่ๆ (ต้องมีผู้แนะนำ) อาจเป็นทุกข์ได้ เพราะอะไร เพราะเขาไม่รู้ตามที่มันเป็นคือธรรมะมันเป็นของมันเอง ไม่ขึ้นกับความต้องการของใครๆ

แสดงต่อไปซิกรัชกาย เอาให้จบถ้วนกระบวนความนะ ไม่ต้องแทงกั๊ก ^ ^

บอกก่อน พอเข้าใจไหมล่ะที่พูดนั้่นน่า :b1:

เช่นนั้น

กรัชกาย เขียน:

เช่นนั้น เขียน:

แสดงต่อไปซิกรัชกาย เอาให้จบถ้วนกระบวนความนะ ไม่ต้องแทงกั๊ก ^ ^

บอกก่อน พอเข้าใจไหมล่ะที่พูดนั้่นน่า :b1:

กระบวนความยังแสดงไม่เสร็จสิ้น
ไม่อาจบอกได้ว่าเข้าใจหรือไม่เข้าใจสิ่งที่กรัชกายจะบอก
เชิญแสดงต่อครับ

กรัชกาย

เช่นนั้น เขียน:

กรัชกาย เขียน:

เช่นนั้น เขียน:

แสดงต่อไปซิกรัชกาย เอาให้จบถ้วนกระบวนความนะ ไม่ต้องแทงกั๊ก ^ ^

บอกก่อน พอเข้าใจไหมล่ะที่พูดนั้่นน่า :b1:

กระบวนความยังแสดงไม่เสร็จสิ้น
ไม่อาจบอกได้ว่าเข้าใจหรือไม่เข้าใจสิ่งที่กรัชกายจะบอก
เชิญแสดงต่อครับ

สรุปยังงี้เลยยังงั้น ทั้งหมดนั่นแหละธรรมะ :b1:

เช่นนั้น

กรัชกาย เขียน:

เช่นนั้น เขียน:

กรัชกาย เขียน:

เช่นนั้น เขียน:

แสดงต่อไปซิกรัชกาย เอาให้จบถ้วนกระบวนความนะ ไม่ต้องแทงกั๊ก ^ ^

บอกก่อน พอเข้าใจไหมล่ะที่พูดนั้่นน่า :b1:

กระบวนความยังแสดงไม่เสร็จสิ้น
ไม่อาจบอกได้ว่าเข้าใจหรือไม่เข้าใจสิ่งที่กรัชกายจะบอก
เชิญแสดงต่อครับ

สรุปยังงี้เลยยังงั้น ทั้งหมดนั่นแหละธรรมะ :b1:

ตอบแบบกำปั้นทุบดิน
"นั่นแหละธรรม"
แล้วไงต่อล่ะกรัชกาย :b17:

ธรรมเป็นกุศล ก็ธรรม
ธรรมเป็นอกุศล ก็ธรรม
ธรรมเป็นอัพยากต ก็ธรรม
เหมารวมแบบนี้ง่ายไปหน่อยไหม กรัชกาย

อ้างคำพูด:

ผู้รู้ช่วยบอกหน่อยค่ะ เป็นอันตรายหรือปฏิบัติผิดทางไหมค่ะ เพราะฝึกทำเองโดยไม่มีครูบาอาจารย์สอนค่ะ หนูฝึกดูจิตมาประมาณ 2 เดือนแล้วค่ะ แรกๆก็เห็นจิตฟุ้งซ่านมากช่วงหลังๆจิตเริ่มสงบ ไม่ไหลออกไปตามอารมณ์ข้างนอก แต่เริ่มเห็นจิต เฉยๆบ้าง สุขบ้าง บางครั้ง รู้สึกหดหู่ เป็นทุกข์ เบื่อโลกมากๆเลยค่ะ มันเป็นของมันเอง ควบคุมอารมณ์นี้ไม่ได้ ได้แต่ตามดูเฉยๆรู้สึกว่ามันไม่ใช่ของเราเหมือนเราไม่มีตัวตนเลยค่ะ บางครั้งก็นอนดูจิตไปเรื่อยๆแล้วเหมือนว่าตัวเองจะเคลิ้มๆไป แต่ยังมีสติรู้สึกตัวค่ะ อยู่ดีๆจิตก็พูดว่า ลองหยุดหายใจตายดูหน่อยสิ แล้วหนูก็หยุดหายใจตามไปด้วย บังคับร่างกายไม่ได้เลยค่ะ ตอนนั้นขยับร่างกายไม่ได้ด้วยค่ะ รู้สึกเริ่มกลัวก็เลยพยายามฝืนจนหายใจได้ ตอนนั้นรู้สึกอึดอัดและรีบสูดลมหายใจเข้าปอดค่ะ ถ้าปล่อยไปนานกว่านี้คิดว่าตัวเองต้องตายจริงแน่ๆเลยค่ะ เกิดจากอะไรค่ะ หนูทำผิดทางไหมค่ะ ถ้าเกิดเป็นอีกจะทำอย่างไรดีค่ะ

อย่าพึ่งรีบจบ

กรัชกาย

เช่นนั้น เขียน:

กรัชกาย เขียน:

เช่นนั้น เขียน:

กรัชกาย เขียน:

เช่นนั้น เขียน:

แสดงต่อไปซิกรัชกาย เอาให้จบถ้วนกระบวนความนะ ไม่ต้องแทงกั๊ก ^ ^

บอกก่อน พอเข้าใจไหมล่ะที่พูดนั้่นน่า :b1:

กระบวนความยังแสดงไม่เสร็จสิ้น
ไม่อาจบอกได้ว่าเข้าใจหรือไม่เข้าใจสิ่งที่กรัชกายจะบอก
เชิญแสดงต่อครับ

สรุปยังงี้เลยยังงั้น ทั้งหมดนั่นแหละธรรมะ :b1:

ตอบแบบกำปั้นทุบดิน
"นั่นแหละธรรม"
แล้วไงต่อล่ะกรัชกาย :b17:

ธรรมเป็นกุศล ก็ธรรม
ธรรมเป็นอกุศล ก็ธรรม
ธรรมเป็นอัพยากต ก็ธรรม
เหมารวมแบบนี้ง่ายไปหน่อยไหม กรัชกาย

อ้างคำพูด:

ผู้รู้ช่วยบอกหน่อยค่ะ เป็นอันตรายหรือปฏิบัติผิดทางไหมค่ะ เพราะฝึกทำเองโดยไม่มีครูบาอาจารย์สอนค่ะ หนูฝึกดูจิตมาประมาณ 2 เดือนแล้วค่ะ แรกๆก็เห็นจิตฟุ้งซ่านมากช่วงหลังๆจิตเริ่มสงบ ไม่ไหลออกไปตามอารมณ์ข้างนอก แต่เริ่มเห็นจิต เฉยๆบ้าง สุขบ้าง บางครั้ง รู้สึกหดหู่ เป็นทุกข์ เบื่อโลกมากๆเลยค่ะ มันเป็นของมันเอง ควบคุมอารมณ์นี้ไม่ได้ ได้แต่ตามดูเฉยๆรู้สึกว่ามันไม่ใช่ของเราเหมือนเราไม่มีตัวตนเลยค่ะ บางครั้งก็นอนดูจิตไปเรื่อยๆแล้วเหมือนว่าตัวเองจะเคลิ้มๆไป แต่ยังมีสติรู้สึกตัวค่ะ อยู่ดีๆจิตก็พูดว่า ลองหยุดหายใจตายดูหน่อยสิ แล้วหนูก็หยุดหายใจตามไปด้วย บังคับร่างกายไม่ได้เลยค่ะ ตอนนั้นขยับร่างกายไม่ได้ด้วยค่ะ รู้สึกเริ่มกลัวก็เลยพยายามฝืนจนหายใจได้ ตอนนั้นรู้สึกอึดอัดและรีบสูดลมหายใจเข้าปอดค่ะ ถ้าปล่อยไปนานกว่านี้คิดว่าตัวเองต้องตายจริงแน่ๆเลยค่ะ เกิดจากอะไรค่ะ หนูทำผิดทางไหมค่ะ ถ้าเกิดเป็นอีกจะทำอย่างไรดีค่ะ

อย่าพึ่งรีบจบ

แนะๆ มีชี้นำให้หนีออกนอกประเทศด้วย คริกๆๆ :b32:

asoka

ที่ว่าลมหายใจเป็นกุญแจไขความลับของชีวิตนั้น เพราะถ้าใครมีความสังเกตดีให้ลองสังเกตดูว่า
อะไรทำให้ต้องสูดหายใจเข้า
อะไรทำให้ต้องปล่อยลมหายใจออก

ลองนั่งนิ่งๆสังเกตเข้าไปในกายใจดูดีๆที่ช่วงต่อระหว่างลมหายใจเข้ากับลมหายใจออกจะเห็นปฏิกิริยาอย่างหนึ่งที่มาบังคับให้ต้องหายใจเข้าและหาย ใจออก

เพื่อให้เห็นชัดๆเมื่อหายใจเข้าหรือออกสุดแล้วลองกลั้นไว้สักระยะหนึ่งเราจะเห็นตัวผู้บงการให้หายใจออกหายใจเข้า

มันคืออะไร ลองหาคำตอบกันให้ได้สิครับ นั่นคือความลับของชีวิต เพราะชีวิตจะมีและสืบต่อยาวนานได้ก็เพราะสิ่งนี้

คุณกรัชกายกับโฮฮับพากันไปคุยเรื่องอื่นที่ไม่ตรงกับประเด็นของกระทู้ตั้งนาน
เรียกสติสัมปชัญญะกลับคืนมาคุยกันในประเด็นของกระทู้นี้กันเถอะครับ
มาค้นหาคำตอบให้ได้ว่า

"อะไร ทำให้หายใจเข้าและหายใจออก"
s006

กรัชกาย

asoka เขียน:

:b38:
ที่ว่าลมหายใจเป็นกุญแจไขความลับของชีวิตนั้น เพราะถ้าใครมีความสังเกตดีให้ลองสังเกตดูว่า
อะไรทำให้ต้องสูดหายใจเข้า
อะไรทำให้ต้องปล่อยลมหายใจออก

ลองนั่งนิ่งๆสังเกตเข้าไปในกายใจดูดีๆที่ช่วงต่อระหว่างลมหายใจเข้ากับลมหายใจออกจะเห็นปฏิกิริยาอย่างหนึ่งที่มาบังคับให้ต้องหายใจเข้าและหาย ใจออก

เพื่อให้เห็นชัดๆเมื่อหายใจเข้าหรือออกสุดแล้วลองกลั้นไว้สักระยะหนึ่งเราจะเห็นตัวผู้บงการให้หายใจออกหายใจเข้า

มันคืออะไร ลองหาคำตอบกันให้ได้สิครับ นั่นคือความลับของชีวิต เพราะชีวิตจะมีและสืบต่อยาวนานได้ก็เพราะสิ่งนี้

คุณกรัชกายกับโฮฮับพากันไปคุยเรื่องอื่นที่ไม่ตรงกับประเด็นของกระทู้ตั้งนาน
เรียกสติสัมปชัญญะกลับคืนมาคุยกันในประเด็นของกระทู้นี้กันเถอะครับ
มาค้นหาคำตอบให้ได้ว่า

"อะไร ทำให้หายใจเข้าและหายใจออก"

อะไรล่ะ ทำให้หายใจเข้า-ออก ไหนลองว่ามาสิ :b1:

อ้างคำพูด:

เมื่อหายใจเข้าหรือออกสุดแล้ว ลองกลั้นไว้สักระยะหนึ่ง เราจะเห็นตัวผู้บงการให้หายใจออกหายใจเข้า

แนะๆๆ มีตัวมีตน มีผู้บงการบังคับบัญชาด้วย ก็ไหนบอกเป็นอนัตตาไงล่ะ :b32:

กรัชกายว่าอโศกเสียเวลาเปล่า :b13:

กบนอกกะลา

asoka เขียน:

"อะไร ทำให้หายใจเข้าและหายใจออก"
s006

อโสกะ..ยังไม่ตอบผมเลย..ว่า..อโสกะกลั้นหายใจแล้วมีความคิดอะไรเกิด?

ถามต่อ..เคยกลั้นหายใจ..จนถึงจุดไหน...จุดหน้ามืดรึยัง?

ถามกลับ...แล้วอโสกะเห็น..อะไรทำให้หายใจเข้า..หายใจออก..รึ?

ไล่เรียงคำตอบมา...เด้วก็รู้ว่า..อโสกะทำถงจุดเห็นได้จริงอะป้าว?

asoka

กบนอกกะลา เขียน:

asoka เขียน:

"อะไร ทำให้หายใจเข้าและหายใจออก"
s006

อโสกะ..ยังไม่ตอบผมเลย..ว่า..อโสกะกลั้นหายใจแล้วมีความคิดอะไรเกิด?

ถามต่อ..เคยกลั้นหายใจ..จนถึงจุดไหน...จุดหน้ามืดรึยัง?

ถามกลับ...แล้วอโสกะเห็น..อะไรทำให้หายใจเข้า..หายใจออก..รึ?

ไล่เรียงคำตอบมา...เด้วก็รู้ว่า..อโสกะทำถงจุดเห็นได้จริงอะป้าว?

กบมาแปลกดี ผมถามให้ทุกคนได้ทดลองทำจริงแล้วหาคำตอบมาตอบ กบกลับมาย้อนถามเสียเอง มันไม่ใช่เรื่อง อยากรู้ก็ไปลองดูแล้วมาเล่าให้ผมฟังก่อนหลังจากนั้นจะวิเคราะห์ให้ฟัง
s002

asoka

กบนอกกะลา เขียน:

asoka เขียน:

"อะไร ทำให้หายใจเข้าและหายใจออก"
s006

อโสกะ..ยังไม่ตอบผมเลย..ว่า..อโสกะกลั้นหายใจแล้วมีความคิดอะไรเกิด?

ถามต่อ..เคยกลั้นหายใจ..จนถึงจุดไหน...จุดหน้ามืดรึยัง?

ถามกลับ...แล้วอโสกะเห็น..อะไรทำให้หายใจเข้า..หายใจออก..รึ?

ไล่เรียงคำตอบมา...เด้วก็รู้ว่า..อโสกะทำถงจุดเห็นได้จริงอะป้าว?

กบมาแปลกดี ผมถามให้ทุกคนได้ทดลองทำจริงแล้วหาคำตอบมาตอบ กบกลับมาย้อนถามเสียเอง มันไม่ใช่เรื่อง อยากรู้ก็ไปลองดูแล้วมาเล่าให้ผมฟังก่อนหลังจากนั้นจะวิเคราะห์ให้ฟัง
s002

กรัชกาย

asoka เขียน:

"อะไร ทำให้หายใจเข้าและหายใจออก"

ปอด (อังกฤษ: lung) เป็นอวัยวะหนึ่งในร่างกายที่มีความสำคัญอย่างยิ่งในสัตว์มีกระดูกสันหลัง ใช้ในการหายใจ

https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%9B ... D%E0%B8%94

หรือท่านอโศกจะเถียงเขา :b13:

ว่าไป

52427."ลมหายใจคือกุญแจไขความลับของชีวิตและธรรมะ"

ผู้ใช้งานขณะนี้