เมื่อไรเจอ..ถามแน่นอน..

หากยังไม่เจอก็ว่าไปตามธรรม..ไปก่อน..

กรัชกาย..มีอะไรจะแนะนำเพิ่มเติมมั้ย?...ก็ว่ามา..

ท่านมรณภาพไปแล้วไม่ใช่หรือ จะไปเจอะเจอที่ไหนล่ะ มั่วพอๆกันนั่นแหละ

ที่ว่าว่าไปตามธรรม ธรรมอะไรไม่ทราบ

ว่าไปแล้ว..ว่าธรรมอะไร..

คำพูดของหลวงปู่ดุลย์ เป็นสัจจธรรม สัจจธรรมไม่มีวันตาย ไม่ต้องไปตามหาตามถามหลวงปู่ดุลย์ที่ท่านมรณะภาพไปแล้วก็ได้ พิสูจน์คำพูดของท่านด้วยการทำจริงเลย ทำให้ความคิดนึกทั้งหยุดหยุดรำงับแล้วสังเกตดูให้ดีว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นม าในธาตุขันธ์ มันไม่ใช่แค่สงบอย่างเดียวอย่างที่กบคาดเดา มโนเอาหรอกนะ

ธรรมอะไร มองไม่เห็น หรือ ที่ว่า วิจัยสัมโพชฌงค์น่าหรือ

.........

ตกลง ทั้งสองท่าน จะศึกษาธรรมะของใคร บอกหน่อยได้ไหม

ทำไมไม่เริ่มศึกษาธรรมะของพระพุทธเจ้าล่ะหรือยังไง หรือมีอะไรขัดข้อง

ให้ดูศัพท์พร้อมความหมายเฉพาะตัว กับ ที่ไปสมาสกับศัพท์อื่น ตย. เช่น

ปฏิรูป สมควร, เหมาะสม, ปรับปรุงให้สมควร, ถ้าอยู่ท้ายในคำสมาส แปลว่า “เทียม” “ปลอม” “ไม่แท้” เช่น ธรรมปฏิรูป สัทธรรมปฏิรูป แปลว่า “สัทธรรมเทียม” หรือ “ธรรมเทียม”

อยู่หน้าคำสมาส

ปฏิรูปเทสวาสะ แปลว่า อยู่ในประเทศอันสมควร, อยู่ในถิ่นที่เหมาะ หมายถึงอยู่ในถิ่นเจริญ มีคนดี มีนักปราชญ์

พระพุทธเจ้าสอนให้รู้ทันทุกอย่าง จิตสงบหรือไม่สงบ มีกิเลสหรือไม่มีกิเลส จิตเกิดหรือดับ จิตหลุดพ้นหรือไม่หลุดพ้น ควรรู้ทันทุกอย่าง เพราะฉะนั้น การสืบต่อจึงเป็นอามิส การไม่สืบต่อเป็นพระนิพพาน การปรุงแต่งจึงเป็นอามิส การไม่ปรุงแต่งจึงเป็นพระนิพพาน การเกิด จึงเป็นอามิส คือเหยื่อล่อ การไม่เกิดจึงเป็นพระนิพพาน คือ หลุดพ้นจากเหยื่อล่อ การตายจึงเป็นอามิส การไม่ตายจึงเป็นพระนิพพาน ควรรู้ทันต้นเหตุแห่งความคิดซึ่งเป็นอามิส ดับต้นเหตุแห่งความคิด จะคิดหนอๆ เป็นพระนิพพาน

จากสายสืบสั่งสอนนิสะยศาสตร์

มรณานุสติ ด้วยการฝึกตายก่อนตาย

"เราจะพึ่งคนอื่นไม่ได้ ตายเราก็ตายคนเดียว ไม่มีใครมาช่วยตายด้วยเลย
คิดถึงความตายอย่างนี้ เมื่อเวลาความตายมาถึง..ใครก็ช่วยไม่ได้
ญาติพี่น้องนั่งห้อมล้อมอยู่เต็มก็ช่วยไม่ได้เลย

มีแต่ตัวเองเท่านั้นแหล่ะที่ช่วยประคองจิตใจตัวเองให้ตั้งมั่นอยู่
ไม่ฟุ้งซ่านเลื่อนลอยไปเกาะไปข้องอยู่ที่ต่างๆในโลกนี้
ไ่ม่เศร้าโศก ไม่เสียใจ ปล่อยวางความอาลัย ความเกี่ยวข้องทั้งหมดลงไป
นี่เรียกว่า จะต้องฝึกตายเสียตั้งแต่ก่อนตาย

ก็เรานั่งภาวนา ก็หัดตายนั่นแหละ ตายที่เราไม่เอาอะไร จิตใจหยุดคิดเลย
หยุดปรุงแต่ง เราอยากได้อันนั้น อยากได้อันนี้ ก็ไม่ให้มันมีเลย
สมมติว่าเราตายจากโลกอันนี้แล้ว
จิตมันหยุดคิดแล้วมันก็เหมือนกับว่าตายจากโลกนี้นั่นเอง
ให้ทำในใจอย่างนี้ มันจึงจะไม่สะดุ้งหวาดกลัวเมื่อเวลาความตายมาถึงเข้า

ต้องเจริญความตายนี่บ่อยๆ
บางคนเขาก็ว่า การนึกถึงความตายนี่อายุมันจะสั้นเข้า จะตายเร็ว
ไม่ใช่อย่างนั้นหรอก...
ไอ้ผู้ที่มันไม่นึกถึงความตายแล้วตายก่อนวัยที่ควรจะตายก็มีเยอะแยะ
พวกไม่ภาวนาน่ะ ไม่ทันถึงวัียแก่ก็มาตายก็มีอยู่เยอะแยะ
คนผู้ใดเห็นอย่างนั้นแสดงว่าไม่เชื่อกรรม
ไม่เชื่อผลของกรรม"

หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต ต.บ้านหม้อ อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย

"ธรรมะของพระพุทธเจ้า" มีด้วยหรือคุณกรัชกาย

แค่พูดไม่คิดก็ทำให้ของมีค่าหมดค่านะคุณกรัชกาย

ธรรมะของพระพุทธเจ้า ไม่มี

มีแต่ "ธรรมะที่พระพุทธเจ้าทรงค้นพบแล้วนำมาสอน"

แน่ะ ๆเล่นคำนะ
เอามั่ง ธรรมะเป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้าค้นพบเป็นคนแรก แล้วถ้าพระพุทธเจ้าจดลิขสิทธิ์ไว้ล่ะ ใครกล้าละเมิดไหม เป็นธรรมของพระพุทธเจ้าไหม (เหมือนทางสังคมมนุษย์จดลิขสิทธิ์ทรัพย์สินทางปัญญา)

เอาอีกแง่หนึ่ง ธรรมะเป็นกลางๆ ใครทำใครได้ ใครรู้เข้าใจก็เป็นของคนๆนั้น คนนั้นเป็นพุทธะ คิกๆๆ หรือท่านอโศกจะเถียง

ท่านอโศก ที่สำนักมีป้ายลักษณะนี้กี่ป้ายขอรับกระผม




เท่าที่นำมานี่ 2 ป้ายแระถ้าจำไม่ผิด

ถ้ามีตังค่าเครื่อง จะไปปลดออก คิกๆๆ

มีสิบกว่าป้าย กินใช้ไม่หมดแล้ว เพราะมันเป็นภาพสัจจธรรม ยิ่งนานวันยิ่งทรงคุณค่า คนมีสติปัญญาดีจึงจะอ่านและแปลออกได้ครับ

1 ป้ายเท่ากับอ่านพระไตรปิฎกเป็นสิบๆเล่มเชียวนะ

มาย ก๊อต พุทโธ ธัมโม สังโฆ

กรัชกายว่าปลดออกให้หมดแล้ว เข้าถ้ำไปภาวนาจริงๆเถอะครับ แต่ก่อนไป หาครูอาจารย์ที่รู้เข้าใจทั้งหลักปริยัติ ปฏิบัติ ให้ได้ก่อนนะ ข้อนี้สำคัญ ไม่ยังงั้นแล้ว จะเหมือนตัวอย่างที่นำมาให้ดู

ทำมาหมดแล้วที่กรัชกายพูดนั้นนะ

ถึงตอนนี้มาถ่ายทอดต่อก็ต้องกลับมาใช้ป้ายช่วยในการถ่ายทอดเหมือนเดิมเพราะตัวเราก็ได้ดีเพราะป้ายเหล่านี้

กรัชกายยังค้นไม่พบความดีมีประโยชน์ของป้ายเหล่านี้หรือ?

ไปทำมา 20 วัน นี่นะ ยังไม่หายฟุ้งเลย อย่างน้อยๆ ต้องสามเดือน (ปฏิบัติจริงๆนะ สามเดือน วันหนึ่งๆ 10 ชม.เป็นอย่างน้อย) แต่นี่ไปทำมา 20 วัน ตดไม่ทันหายเหม็น

ดูแล้วสบายใจ สุขใจ เก็บไว้ดูเอา