ถ้ายังงั้น คุณโรสว่า ว่าเป็นไปได้ไหมว่า ชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย ไม่กลับมาเกิดอีกแล้ว

อ้อ อายุ 74 ก็แก่แล้วนี่

เอาแค่รู้ปัจจุบันให้ทันก่อนนะคุณกรัชกาย
เดาเหรอ...พระพุทธเจ้าสอนให้เดาไหมล่ะคะ
ถ้าไม่คุณกรัชกายเก่งกว่าพระพุทธเจ้าเหรอคะ
จิตตนมิสนใจยังเก่งทำนายผู้อื่นเป็นไปได้ไหมล่ะ
ทำไมพระศรีอริยเมตตรัยท่านจึงบวชแล้วบรรลุใน7วัน
อายุประชาชียุคพระศรีอาริย์น่ะแสนปีน๊าเป็นยุคทองยุคทิพย์
ญาณส่วนใหญ่มนุษย์ยุคพระศรีอาริย์ปัญญาชั้นพรหมทั้งนั้นน๊า
พระพุทธเจ้าศรีอริยเมตตรัยครองเพศคฤหัสถ์สี่หมื่นปีบวชสี่หมื่นปี
บวชแป๊บนึงบรรลุแค่อาทิตย์เดียวได้น่ะเทียบอะไรกับปัญญาแค่หัวเต่าจ๊ะ
ดีแบบผลุบๆโผล่ๆอันนั้นก็ไม่ดีอันนี้ก็ไม่ชอบจะเอาแบบง่ายๆสบายๆตามใจได้บ่ล่ะ

ถ้าอยากทราบว่าจิตตนเป็นกุศลหรืออกุศล
ต้องพิจารณากันหน่อยว่าตั้งจิตไว้ชอบไหม
เพราะเวลาฟังเป็นทั้งสติที่ประกอบศีลสมาธิ
ส่วนปัญญาอยู่ที่ฟังเข้าใจตั้งแต่ต้นจนจบเลย
ถ้าคิดออกไปโน่นนี่นั่นอกุศลดับก็คือไม่รู้อีกละ

อนุโมทนากุศลที่เข้าใจนะคะ
https://m.youtube.com/watch?v=fIFDQmF7JRg

พุทธศาสนาจะไม่มีวันเสื่อมสูญไปจากจิตใจผู้ที่เข้าใจค่ะ
คำของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นวาจาสัจจะทุกคำ
ทุกคำจริงตรัสสอนให้มีความเห็นถูกเข้าใจถูกในสิ่งที่มีจริง
และกำลังปรากฏให้รู้เป็นปัจจุบันขณะและไตร่ตรองตามได้
https://m.youtube.com/watch?v=m60Pas6DC9Y

กรัชกายอายุเท่าไรคับ..??

ถ้าฟังในภาษาไทยคุณกรัชกายก็ลองฟังอ.สุจินต์ภาษาอื่นก็ดีนะ

Dhamma in another language
https://m.youtube.com/watch?v=gM4wRjqbJYs

มะเดาสะหน่อย ก็คุณโรสบอกเองน่ะ ย้อนขึ้นไปดูสิน่า

ตรงๆยังมิอาจเข้าใจแถมบิดเบือนคลาดเคลื่อนไปจากความจริงตามสมมุติอีก
น่าเห็นใจนะที่คุณกรัชกายอุตสาห์โตจนหัวหงอกต้องกลับไปเรียนอนุบาลใหม่
เพราะบวกลบคูณหารไม่เป็นแถมผิดศีลข้อมุสาวาจาเวรมณีอกุศลจิตสะสมแล้ว

บิดเบือนยังไง ก็เห็นๆอยู่นั่นน่ะ ก็ว่าก็พูดไปตามที่เห็น

อายุสัมพันธ์กับปีพศ.ที่เริ่มต้นเลยปีนี้47
มุสาวาท...จิตวิปลาศ...กลับตาลปัตร...ชัดไหม...ผิดคือผิด
คิดไม่ตรง...อกุศลธรรม...อายุยังไม่ถึงครึ่งศตวรรษเลย
คุณกรัชกายคงแก่เลอะเทอะโพสต์เชื่อถือได้ไหมน๊า

ก็กรัชกายอ่านจากขวาไปซ้าย ก็ 74 ไม่ถูกหรอขอรับ

https://www.facebook.com/NewsHotClipsCu ... nref=story

"ดูกรภิกษุทั้งหลาย ผู้ใดเคารพหนักแน่นในพระศาสดา และพระธรรม มีความยำเกรงในสงฆ์ มีความเคารพหนักแน่นในสมาธิ มีความเพียรเครื่องเผาบาป เคารพในไตรสิกขา และเคารพในปฏิสันถาร การต้อนรับอาคันตุกะ ผู้เช่นนั้นย่อมไม่เสื่อม ดำรงอยู่ใกล้พระนิพพาน"

"ดูกรภิกษุทั้งหลาย ตราบใดที่พวกเธอยังหมั่นประชุมกันเนืองนิตย์ พร้อมเพรียงกันประชุม เคารพในสิกขาบท บัญญัติยำเกรงภิกษุผู้เป็นสังฆเถระสังฆบิดร ไม่ยอมตนให้ตกอยู่ภายใต้อำนาจแห่งตัณหา พอใจในการอยู่อาศัยเสนาสนะป่า ปรารถนาให้เพื่อนสพรหมจารีย์มาสู่สำนักและอยู่เป็นสุข ตราบนั้น พวกเธอจะไม่เสื่อมเลย มีแต่ความเจริญโดยส่วนเดียว"

แบบนี้ต้องได้รับการอบรมสั่งสอนให้สำนึกแล้วล่ะนะ

https://m.youtube.com/watch?v=ntHQTLMOqYw

นำประวัติพุทธศาสนาให้คุณโรส โฮฮับ กบ ดู อ่านจบแล้ว คิดว่า น่าจะเพ้อเจ้อน้อยลง อิอิ (ขออภัยที่พูดตรงๆ) ซึ่งลอกจากหนังสือจาริกบุญ จารึกธรรม (ป.อ.ปยุตโต) หน้า 450 คงเห็นเค้าลางเสื่อมของพระพุทธศาสนา


ฮินดูฟื้น พุทธศาสนาฟุบ


นับแต่พุทธกาลที่พระพุทธเจ้าอุบัติขึ้นแล้ว พราหมณ์ก็เสื่อมอำนาจ เสียอิทธิพล เสียผลประโยชน์ จึงได้ปรับปรุงพัฒนาตนขึ้น

หลังพุทธกาล พวกพราหมณ์ได้เอาคำสอนในพระพุทธศาสนาเข้าไปใช้ในศาสนาฮินดู เช่น เอาหลักในธรรมบทไปบรรจุไว้ในภควัทคีตา และแม้ในมหากาพย์มหาภาระตะ เช่น ธรรมบทคาถาที่ ๒๒๓ (อกฺโกเธน ชิเน โกธํ ฯเปฯ พึงชนะความโกรธด้วยความไม่โกรธ ฯลฯ) ก็ไปอยู่ในอุทโยคบรรพ ในมหาภาระตะ (แต่เปลี่ยนจากบาลีเป็นสันสกฤต)

ภควัทคีตา เป็นคัมภีร์สำคัญของศาสนาฮินดู ที่เขาถือว่าเป็นสุดยอด เกิดขึ้นภายหลักพุทธกาล ๖๐๐-๗๐๐ ปี และจัดรวมเข้าเป็นส่วนหนึ่งของมหากาพย์มหาภาระตะ ซึ่งก็เรียบเรียงขึ้นหลังพุทธกาลเช่นกัน

ถ้าไปตรวจดูจะเห็นว่า มีพุทธพจน์ในพระธรรมบทเข้าไปเป็นต้นความคิดรวมอยู่ในนั้น

แสดงว่าเขามาเอาไป คือหลักธรรมอะไรต่างๆที่ดี ก็เลือกเอาไป แต่รักษาหลักการของตนไว้ คือ เรื่องความยิ่งใหญ่ของเทพเจ้า เรื่องวรรณะ เรื่องอาตมัน เรื่องการบูชายัญ เป็นต้น

ระยะนั้น คือยุคที่ฮินดูพยายามขยายอำนาจ ที่จริงฮินดูหาทางฟื้นอำนาจมาทุกตอน

ขอย้อนหลังกลับไปเล่าเรื่องว่า เมื่อพุทธศาสนาเจริญขึ้นมา พราหมณ์ก็เสื่อมอำนาจ จนกระทั่งหลังพุทธกาลพระพุทธศาสนารุ่งเรื่องมาก ยิ่งได้พระเจ้าอโศก (พ.ศ.๒๑๘-๒๖๐) อุปถัมภ์ด้วย พระพุทธศาสนาก็แพร่หลายไปทั่ว

แต่พระเจ้าอโศกเป็นชาวพุทธ ไม่เบียดเบียนศาสนาอื่นๆ ไม่ว่าศาสนาไหนก็ให้ความคุ้มครองทั่วหมด พวกพราหมณ์ก็มาเป็นอำมาตย์อยู่ราชสำนักด้วย

แม้ว่าพระเจ้าอโศกจะทรงอุปถัมภ์ทุกศาสนา แต่ข้อสำคัญ พระเจ้าอโศกประกาศห้ามการฆ่าสัตว์บูชายัญ และเน้นนักย้ำบ่อยในเรื่องนี้ ดังปรากฏชัดในศิลาจารึกราชโองการ อีกทั้งไม่ให้อภิสิทธิ์แก่พราหมณ์ จึงเป็นการบีบคั้นใจของพราหมณ์เป็นอย่างยิ่ง

เมื่อพระเจ้าอโศกสวรรคตล่วงไปถึงหลานถึงเหลน พวกพราหมณ์ก็รับราชการอยู่ในวังก็คิดการใหญ่ ได้จับหลานหรือเหลานของพระเจ้าอโศกปลงพระชนม์ แล้วก็ตั้งราชวงศ์ใหม่ เรียกว่าราชวงศ์ศุงคะ ขึ้นครองอำนาจ (นับแบบฝรั่งราว พ.ศ.๓๐๐ นับอย่างเรา ราว พ.ศ.๓๖๐)

ราชวงศ์ศุงคะของพราหมณ์ ได้ล้างผลาญชาวพุทธ ถึงกับมีคำเล่าในประวัติศาสตร์ว่า ให้กำหนดค่าหัวชาวพุทธ เอากันขนาดนั้นเลย คือ กำจัดชาวพุทธเป็นการใหญ่

แต่ชาวพุทธรอดมาได้ เพราะหลังสมัยพระเจ้าอโศกมาถึงรุ่นหลานเหลนแล้วนี้ ราชวงศ์ศุงคะไม่สามารถจะรักษาอาณาจักรทั้งหมดไว้ได้

อาณาจักรพระเจ้าอโศกนั้น ยิ่งใหญ่ไพศาล มีอาณาเขตมากกว่ายุคปัจจุบันอีก พอสิ้นสมัยพระเจ้าอโศกไม่นาน อาณาจักรของพระองค์ก็ค่อยๆแตกสลาย พวกราชวงศ์ศุงคะก็ไม่สามารถจะมีอำนาจไปทั่วดินแดนเก่าของพระเจ้าอโศก อาณาจักรอื่นๆ ก็ยังรักษาพระพุทธศาสนาไว้อยู่

ตัวอย่างเช่นดินแดนแคว้นโยนก (Bactria) ของกษัตริย์เชื้อชาติกรีก ซึ่งสืบมาถึงพระเจ้าเมนานเดอร์ ที่ภาษาบาลีเรียกว่า พระเจ้ามิลินทะ ก็ยังเป็นชาวพุทธอยู่ ต่อมาพวกสืบสายของกรีกนี่แหละ ที่ได้สร้างพระพุทธรูปขึ้นมาเป็นพวกแรก

ย้อนกลับไปพูดในเรื่องเก่า เมื่อพราหมณ์มีอำนาจขึ้นมา ก็ใช้อิทธิพลการเมืองด้วย พร้อมกับอีกด้านหนึ่ง ก็เอาคำสอนในพระพุทธศาสนาไปใช้แล้วปรับตัวขึ้นมา

เราเรียกศาสนาพราหมณ์ที่ปรับตัวใหม่นี้ว่า ศาสนาฮินดู พราหมณ์ กับ ฮินดู จึงเรียกแทนกันได้ เป็นศาสนาเดียวกัน

แต่เรามักเรียกศาสนาพราหมณ์ ในความหมายว่าเป็นศาสนาเดิม ส่วนศาสนาพราหมณ์ที่ปรับตัวใหม่แล้ว เรียกว่า ศาสนาฮินดู

เพราะฉะนั้น ศาสนาฮินดูจึงเป็นคำเรียก ศาสนาพราหมณ์หลังพุทธกาลแล้ว ถ้าก่อนพุทธกาลไม่เรียกว่าฮินดู นี้เป็นข้อสังเกตทั่วไป แต่ไม่ถือเป็นเด็ดขาดพูดในแง่หนึ่ง ก็บอกได้ว่า ศาสนาฮินดู เกิดหลังพระพุทธศาสนา คือเป็นศาสนาพราหมณ์ที่ปรับตัวขึ้นมาใหม่

(ตัดรายละเอียดออกบ้าง มีต่ออีกตอน)

เสื่อมก็เพราะ..ดีแต่พูด..แต่ยังคบคนพาล...แวะเวียนอยู่กับคนพาล...ทำตัวพาล..นี้ดิ..

บางที..ได้ยินแค่เสียงคิดว่าเป็นนักการเมืองพูด..ซะอีกแหนะ



ยิ่งมีอย่างนี้....มิต้องพูดถึง

ไม่รู้ไปติดโรค..เงินเงิน...จากใคร
http://www.upyim.com/howto/4408/