ต้องขอโทษด้วยนะครับ บางทีผมก็ว่าผมตั้งคำถามอะไรแปลกๆ โง่ๆ ออกไปครับ

จิต มีการปรุงอารมณ์ สมาธิ

คุณก็เป็นคนน่ารักดีนะ เอกอนรู้สึกว่างั๊นน่ะ

ไม่ใช่คำถามแปลกเลยเป็นคำถามที่ดี เพราะจิตที่เป็นสมาธิบริบูรณ์นั้นอุเบกขาเต็มกำลัง นิพพานจะปรากฎ

โสดาปัตติมรรคขึ้นไปก็เข้าสัมมาทิฏิฐิแล้วจ้า

สัมมาทิฏฐิเป็นสภาวะธรรมที่เกิดจากการเข้าใจคำสอนด้วยความไม่มีตัวตนก่อนนะ
ผู้ปฏิบัติตั้งแต่โสดาปัตติมรรคที่มีความเห็นเกี่ยวกับสภาวะจิตขั้นมีจิตแยกจากกาย
ที่่เห็นผลของสภาวะที่กายหายไปหมดเหลือแต่จิต เจตสิก รูป ตอนนั่งสมาธิหลับตา
หลวงพ่อพุธ ฐานิโยเรียกสภาวะที่กายหายไปเหลือแต่จิตว่า นามเกิด-รูปดับๆๆๆๆๆ
เข้าใจได้ไหม โสดาปััตติมรรคยังไม่ถึงนิพพานเลยทู่ ทำความสงบได้ถึงก็บอกด้วย

ข้าพเจ้าก็ว่าพระพุทธเจ้าสอนการบรรลุธรรมแต่ละขั้นด้วยทางเดินของจิตในอริยสัจจ์สี่กะอริยมรรคแปดนี่
ขณะที่กำลังบรรลุธรรมแต่ละลำดับขั้น ก็ต้องครบองค์อริยมรรคและอริยผลด้วยใช่รึไม่ใช่หรือข้าพเจ้าผิด

แ
[/quote]
ผู้ที่พบพระนิพพานเท่านั้นถึงจะเกิดสัมมาทิฎฐิที่แท้จริงที่เกิดผล[/quote]

โสดาปัตติมรรคขึ้นไปก็เข้าสัมมาทิฏิฐิแล้วจ้า[/quote]แค่เบื้องต้นเท่านั้น ยังต้องกำจัดความหลงผิดอีกเยอะ ยังมีเรื่องรูปๆคลำๆเช่นคิดว่าท่องคาถาอะไรแล้วได้อะไร ยังตามหาอรหันต์ทั้งๆที่ตนเองก็ไม่สามารถจะรู้ได้ สัลัพพตปรามาสยังข้ามไม่ได้

อานาปานสตินั่นแหล่ะครบทุกองค์วาจาสุจริต กายสุจริต มโนสุจริต วจีสังขารดับ กายสังขารดับ มโนสังขารดับ

อานาปานสติน่ะ มันใช้ไม่ได้หรอก ตอนที่ลมหายใจ+คำบริกรรม+กาย หายไปหมดแล้วนะ
เพราะตอนที่รู้อารมณ์ที่ไม่มีกาย สภาวธรรมที่เกิดเปรียบหมือนลอยคออยู่กลางมหาสมุทร
ขณะนั้นไม่รู้อารมณ์ของรูปขันธ์ เวทนาขันธ์ สัญญาขันธ์ สังขารขันธ์ วิญญานขันธ์ ดับหมด
(ดับหมด หมายถึงไม่เหลือความจำแบบเดิมๆที่เกิดจากการรับรู้ทางอายตนะหก เหลือจิตผู้รู้เท่านั้น)
เหลือแต่จิตที่เป็นกุศลเป็นในมรรคทั้ง8เกิดทั้งปัญญา ทั้งสติสัมปชัญญะ ไม่เหมือนจิตตอนที่มีกาย

ท่านกล่าวมาเกินไปหน่อย วิญญานขันถ์ดับไ่ม่ได้ เพราะวิญญานขันภ์จะเป็นตัวเดียวที่เหลืออยู่เพราะยังไม่ตาย เป็รตัวรับรู้สภาวะว่างเปล่าหรือนิพพาน

เป็นความจริงความดับไม่เหลือของวิญญานที่ไปรับทราบตามความเห็นผิดไม่มีอีกต่อไป
มีแต่ความเห็นถูกความเข้าใจถูกของสิ่งที่มีจริงๆแม้จะถอนจิตออกจากสมาธิมาอยู่กับโลก
ก็เป็นการอยู่เพื่อละความเข้าใจผิดเพราะเข้าใจถูกทั้งวิญญานขันธ์กับวิญญานที่เป็นจิตล้วนๆ
เป็นการค่อยๆละความเห็นผิด ค่อยๆเพิ่มความเห็นถูกความเข้าใจถูก สะสมปัญญาจนเป็นกำลัง
ฟาดฟันตอนที่กิเลสกับอวิชชาต่อสู้กันเพื่อแย่งเก้าอี้ดนตรีในหัวใจนั่ง กิเลสมันไม่ลุกหนีง่ายๆน๊า

ปัญญาที่จะฆ่ากิเลส ทรงแสดงว่า
มีชีวิตอยู่ด้วยปัญญาจึงประเสริฐ
รูปอุปมาด้วยฟองน้ำ
เวทนาอุปมาด้วยต่อมน้ำ
สัญญาอุปมาด้วยพะยัพแดด
สังขารอุปมาด้วยต้นกล้วย
วิญญาณอุปมาด้วยมายากล
เบญจขันธ์ ย่อมปรากฎ เป็นของว่าง เป็นของเปล่า

อธิบายขยายความเพื่อให้เข้าใจตามที่ข้าพเจ้าเข้าใจคือ
รูปอุปมาด้วยฟองน้ำ(ข้างในมันกลวงมีอากาศธาตุแทรกขั้นจำนวนมาก)
เวทนาอุปมาด้วยต่อมน้ำ(เป็นคลื่นกระจายออกแล้วก็จางหายไป)
สัญญาอุปมาด้วยพะยับแดด(เห็นในสิ่งที่ลวงให้จำว่ามี แต่เป็นสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง)
สังขารอุปมาด้วยต้นกล้วย(ลอกออกมีแต่เปลือก จะเอาไปทำเฟอร์นิเจอร์ไม่ได้)
วิญญาณอุปมาด้วยมายากล(ดับตรงนี้ที่สงสัยนะคือดับวิญญาณขันธ์ที่ไปรับทราบความมีตัวตนไง)
ก็มายากลน่ะเขาเล่นกลให้ดูว่าทำของหายไปแล้วโผล่มาตรงนั้นตรงนี้คือหลอก
ความหมายของการดับหมดคือวิญญาณขันธ์นั้นเปรียบเป็นการดับความไม่รู้ จิตที่หลงกิเลสหายไปนะ
เบญจขันธ์ ย่อมปรากฎ เป็นของว่าง เป็นของเปล่า
อริยบุคคลรู้ความจริงไม่หลงว่ามีตัวตนตามกำลังของปัญญา

วิญญานขันธ์กับวิญญานจิตล้วนๆงง จิตผู้รู้นะวิญญานขันธ์ครับ พระองค์แสดงขันธ์5วิญญานขันธ์ เวทนาขันธ์ สังขารขันธ์สัญญาขันต์. รูปขันธ์.วิญญานล้วนๆไม่มี

"ในสัมมาสมาธิมีนิพพานอยู่ไหม"

ตอบ มี แต่ต้องเดินตามสัมมาสมาธิให้ถึงที่สุดจึงจะได้ถึง นิพพาน ที่แท้จริงด้วยใจ ไม่ใช่นิพพานคิดเอา

สัมมาสมาธิที่พระบรมศาสดาเฉลยไว้นั้นคือ ฌาณ 4

แต่ในทางญาณวิปัสสนาภาวนาแล้ว สัมมาสมาธิจะเต็มองค์เมื่อเข้าถึง สังขารุเปกขาญาณ

ณ จุดสังขารุเปกขาญาณนั้นถ้าผู้ปฏิบัติไม่ละความเพียร ต่อจากนั้นไปอีกไม่กี่อึดใจ ถ้ามรรคได้สัดได้ส่วนดีเกิดสมังคีขึ้นมาจักเป็นเหตุให้เกิด อนุโลมญาณ โคตรภูญาณ มรรคโสดาปัตติมรรคญาณ นิพพาน ตามมาเป็นลำดับ และข้อสังเกต ปัจเวกขณะญาณต้องเกิดขึ้นกับผู้ได้ถึงโสดาบันทุกคนเสมอไม่มีข้อยกเว้น แต่ผู้ถึงนั้นจะมีสติปัญญาสังเกตจดจำมาเล่าสภาวะให้ฟังได้หยาบละเอียดมากน้อยแค่ไหนเท่านั้น ตามกำลังสติปัญญาบารมีของแต่ละคน

เขียนละเอียดขนาดนี้แล้วอ่ะนะ ยังมิมีทีท่าว่าจะเข้าใจได้เลยเหรอตกลงทำสมาธิถึงกายหายยัง
Read again please เผื่อจะเข้าใจเพราะภาษาอื่น ข่อยเมือยใจนำเด้=ข้าพเจ้าเหนื่อยใจด้วยจัง
วิญญานขันธ์เป็นจิตหยาบที่ยึดติดในกายเป็นกิเลสอกุศลเพราะยังโง่อยู่ยังยึดติดตัวตนเต็มๆ
ที่ว่ามีกาย+จิตรวมกันมันไม่ใช่ เหมือนแยกอะไหล่รถออกเป็นชิ้นส่วนน๊อตน้ำมันคนขับไม่ใช่รถ
จิตล้วนๆเป็นจิตละเอียดที่เป็นกุศลเกิดพร้อมเจตสิกดีงามขั้นรู้ความจริงฉลาดรู้ว่าไม่มีตัวตน

ภาษาดอกไม้แล้วนะเนี่ย