พระมหากัปปินเถระ
เอตทัคคะในทางผู้ให้โอวาทภิกษุ

ทรงทราบข่าวพระรัตนตรัยเกิดขึ้นในโลก วันหนึ่ง พระองค์เสด็จประพาสราชอุทยานพร้อมด้วยอำมาตย์ และราชบริพาร ๑,๐๐๐ คน ได้พบพ้อค้าที่เดินทางมาจากเมืองสาวัตถี รับสั่งให้เข้าเฝ้าถามข่าวสารจากเมืองสาวัตถีนั้น ครั้นเมื่อพ่อค้าได้กราบทูลว่า

“ ขอเดชะ ข่าวอื่นไม่มี แต่ในเมืองสาวัตถีนั้น บัดนี้ มีพระพุทธเจ้ามีพระธรรม และมัพระสงฆ์เกิดขึ้นแล้วในโลก พระเจ้าข้า ”

พระเจ้ามหากัปปินะ พอได้สดับคำว่า พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เท่านั้น ทั่วทั้งพระวรกายถูกปีติโสมนัสเข้าครอบงำอย่างท้น จนหลงลืมพระสติไปชั่วขณะ พอสติสัมปชัญญะกลับคืนมาแล้ว พระองค์ได้ตรัสถามซ้ำอีกถึง ๓ ครั้ง บรรดาพ่อค้ากราบทูลยืนยันเช่นเดิม

จึงรับสั่งให้อำมาตย์เขียนพระราชสาสน์ถึพระชายา แล้วรับสั่งให้พระราชทานรางวัลแก่พ่อค้าจำนวน ๓ แสนกหาปณะและขอสละราชสมบัติให้พระชายารับครอบครองสืบต่อไป ส่วนพระองค์เองพร้อมด้วยอำมาตย์ผู้ใกล้ชิดเหล่านี้ จะขอออกบวชอุทิศเฉพาะแด่พระผู้มีพระดังนี้แล้ว มอบพระราชสาสน์นั้นให้พ่อค้านำไปถวายแด่พระชายา แม้อำมาตย์เหล่านั้นก็เขียนจดหมายถึงภรรยาของตน ๆ ดุจเดียวกัน จากนั้นได้ติดตามพระเจ้ามหากัปปินะ ออกจากพระราชอุทยานมุ่งสู่พระนครสาวัตถี

คนจริง....เขาสละเลย..ทรัพย์นั้นนะ...ไม่ต้องไปอธิฐานให้ชาติหน้าไม่มีทรัพย์อะไรพันธุ์นั้น..ท่ามากไป..


http://www.larnbuddhism.com/atatakka/pratera/

ส่วนพระชายา..ก็สุดยอด...ไม่ได้อธิฐานว่าชาติหน้าขออย่าได้ให้มีราชสมบัติ..แต่ประการใด...ท่านก็สละเลย..ออกบวชเช่นกัน....

ผมนะเคยสละนะสละหมดเลย. 50000อีกปีถัดมาก็สละอีก80000กบเคยมั้ยล่ะ ตอนนี้มีติดธนาคาร70บาท จริงพอมั้ย

]ผมนะเคยสละนะสละหมดเลย. 50000อีกปีถัดมาก็สละอีก80000กบเคยมั้ยล่ะ ตอนนี้มีติดธนาคาร70บาท จริงพอมั้ย

อนุโมทนาในบุญด้วยนะครับ..ที่สละทรัพย์



แห่ม....เสียดายจัง...ตกเล็กตกน้อย...อยู่เรื่อย
แต่ก็ไม่เป็นไร..นะ..สู้ต่อไป..Bigtoo..

wink


...very very very very very and very good good good good good and good...
...Oh my God...You are what you eat why you lost much money so that...Noooh...
...เป็นมนุษย์เดินดิน กิน ข้าว ใช้ตังค์ ใช้ไฟ ใช้น้ำ แล้วเอาตังค์ที่ไหนซื้อข้าวกินล่ะจ๊ะอยากรู้อยากเห็นจ้ะ...

Kiss

...พระท่านสอนว่ากินข้าวก็กินทีละคำ...ทำบุญก็ต้องทำพอประมาณ ทำบ่อยๆ ทำประจำให้เป็นนิสัย...
...มือที่ชุ่มไปด้วยบุญกุศลของจาคะ จะต้องชอบทำ ทำไม่ขาด ไม่ใช่ทุ่มทำครั้งแล้ววันหลังก็ไม่ทำ...
...อะไรที่ชอบทำเป็นกิจวัตรประจำวัน...นิสัยอันนั้นก็จะตามส่งให้ไปสู่...ที่ชอบ ที่ชอบ ยังไงคะ...

ผมนะเคยสละนะสละหมดเลย. 50000อีกปีถัดมาก็สละอีก80000กบเคยมั้ยล่ะ ตอนนี้มีติดธนาคาร70บาท จริงพอมั้ย

ผมไม่คิดอย่างนั้นนะ...ผมว่า...ไกลวัดต่างหาก..

นี้ไม่ได้นินทานะ..แต่พูดถึงเฉย ๆ..

หมดที่หน่ายย....

หมดจริง....สละเรือนไปแล้ว...เป็นอนาคาริก..คือผู้ไม่แสวงหาเรือนอีก

เรือนภายนอก....เรือนภายใน...

ผู้ที่ยังต้องการอยู่....อยากมีคนเห็นว่าตนดีบ้างละ...อยากให้เขารู้ว่าเราดีบ้างละ...ก็ยังชื่อว่าเป็นผู้แสวงหาเรือนภายใน..อยู่

เมื่อยังเป็นผู้แสวงหาเรือนอยู่....ก็ยังได้ชื่อว่า..ไกลวัด

อื่อ...สงสัยหาบ้านใกล้วัดไม่ก็นอนวัดไม่ใช้สตางค์...อิอิ