สัพเพธรรมาอนัตตา

...อ๋อหัวกลวง...ว่างเปล่าแบบว่าบังคับยังไง...ปัญญาก็ยังไม่เกิดจริงๆ...เข้าใจละ...

...ที่เขียนมาทั้งหมดดับหมดแล้ว...
...ทุกอย่างเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา...
...สุขๆ ทุกข์ๆ คุกขังคนก็คือโลกใบนี้...
...ธรรมทั้งหลายไม่ควรยึดมั่นถือมั่น...
...สัพเพ ธัมมา นาลัง อภินิเวสายะ...

เข้าใจว่าไงสัพเพธรรมาอนัตตา

โอม....เงินทอง..เงินทอง...ไหลมาเทมา..ไหลมาเทมา...

มนุษย์ส่วนใหญ่เป็นทาสเงิน แค่ลมๆบางคนก็ยังไม่กล้า ของแท้ยิ่งไม่กล้ากันซะส่วนมาก. ผมเคยรับรู้ถึงการสละ มันยอดมากขอบอก

http://www.tumsrivichai.com/index.php?l ... Id=5331344

http://www.watsacramento.org/w-article-074F-t.htm

“ดูกรภิกษุทั้งหลาย นกชื่อ มัยหกะ ชอบเที่ยวไปตามซอกเขาและที่ต่างๆ มาจับต้นเลียบที่มีผลสุก แล้วร้องว่าของกู ของกู ในขณะที่มันร้องอยู่นั่นเอง หมู่นกเหล่าอื่นที่บินมากินผลเลียบตามต้องการแล้วจากไป นกมัยหกะก็ยังร้องว่าของกู ของกู อยู่นั่นเองข้อนี้ฉันใด บุคคลบางคนในโลกนี้ก็ฉันนั้นรวบรวมสะสมทรัพย์ไว้มากมาย แต่ไม่สงเคราะห์ญาติตามที่ควรทั้งมิได้ใช้สอยเองให้ผาสุก มัวเฝ้ารักษาและภูมิใจว่าของเรามี ของเรามี ดังนี้ เมื่อเขาประพฤติอยู่เช่นนี้ทรัพย์สมบัติย่อมเสียหายไป ทรุดโทรมไปด้วยเหตุต่างๆ มากหลายเขาก็คงคร่ำครวญอยู่อย่างเดิมนั่นเอง และต้องงเสียใจในของที่เสียไปแล้ว เพราะฉะนั้นผู้ฉลาดหาทรัพย์ได้แล้ว พึงสงเคราะห์คนที่ควรสงเคราะห์มีญาติเป็นต้น ”

กบเอ๋ยกบน้อยก็ยังไม่เข้าใจในบริบทที่ผมเสนอเลย. ผมแค่ทดสอบความกล้าหรือไม่กล้า. ถ้ากล้าเพราะอะไร. ไม่กล้าเพราะอะไร. ก็แค่นั้น

ของเด็กน้อย..นะ...

หุหุ ขอให้กบคิดว่าเดกน้อยจริงๆเถอะ

พวกเราศิษตถาคต ถ้ามีปัญญารู้เท่าทันอำนาจของเงินแล้ว..เหตุไรจะต้องกลัวอำนาจเงินครอบงำเราเล่า..แล้วเราไม่จำเป็นต้องสร้างเหตุโดยการอธิษฐานในสิ่งที่โง่เขลาขนาดนั้น..เหตุของ จขกท
ยึดติดหลงไปเองว่าเงินทำให้เกิดกิเลสครอบงำ..
จนรู้ไม่ทันกิเลสของตน ทำให้เกิด ความไมีอยากได้อยากมี..แต่หลงสร้างเหตุออกไปโดยการกล่าวสัจจะอธิษฐานบารมี..ว่าตนขอไม่มีลาภสักการะ สมบัติ..ทั้งที่ตามความจริงถ้าบารมีมาก ลาภ สักการะย่อมมากตาม..แต่เมื่อปัญญาเสมอทรัพย์..เราจะไม่หวั่นไหวแม้เงินทองกองเท่าภูเขา..เมื่อเราบารมีถึงพร้อม..เราจะสละสิ่งนั้นไปเอง..โดยไม่ต้องอธิษฐานเลย..ดูอย่างพระเวสสันดร..จนชาติสุดท้ายที เกิดเป็นเจ้าชายสิทธัตถะ..ลาภยศ สมบัติ วางอยู่ตรงหน้า..แต่ท่านยังสละได้แล้วเสด็จออกบวช..แต่เหตุเจ้าของกระทู้..ยังเป็นคนธรรมดาและก็ไม่ได้บวชชาตินี้..แต่ไปอธิษฐานเช่นนั้นว่า อย่าได้มีทรัพย์สมบัติทุกภพทุกชาติ(คุนน้องว่าแกไม่ค่อยปกติ..อย่างเรื่องอริยะเล่นอบายมุข6ได้นานๆที )..ซึ่งเป็นเรืองของกรรม..ที่ จขกท สร้างเหตุออกไป..
คุนน้องเคยสงสัยนะ ว่าบิ๊กทู่ ผิดปกติทางความคิดหรือหลงจนจากจะเกินเยียวยา..เช่นไม่นอนกับเมีย
บรรลุสกิทาคามี แต่ผมรักธรรมชาติและเซ็ก555
มารอบนี้ อริยะ เล่นอบายมุขได้ ไม่เข้าข่ายผิดศีล5 นานๆที และ ตอนนี้ก็สร้าง วจีกรรม มโนกรรม อธิษฐานขออย่าให้มีสมบัติทุกภพทุกชาติ มีแต่ปัญญา 5555 แถมยังไปอิจฉาคุน บิล บรรลือฤทธิ์
ที่พวกเราในลาน สรรเสริญว่ามีจิตเมตตา ประดุจโพธิสัตว์..มีการกล่าวว่า ไม่ใช่กิจของอริยะ เป็นกิจของปุถุชน กร๊ากๆๆๆ หลวงตาบัว ยังช่วยชาติเลย บิ๊กทู่เอ้ยยย ถึงบอกบิ๊กทู่ไม่รู้หรอกว่า อริยะบุคคลนะ มีจิตพรหมวิหาร..ถึงกล่าวลอยๆว่าการทำความดีบำเพ็ญประโยชน์ เป็นกิจปุถุชน..สงสารวิบากกรรมที่มารดลใจสิงใจบิ๊กทู่จริงๆ

แม้การขอนี้ก็ต้องใช้ทั้งสติทั้งปัญญาสังเกตพิจารณาเหตุปัจจัยให้รอบคอบ เหตุตั้งไว้ดีสูงสุดแต่ไม่มีปัจจัยสนับสนุนอย่างได้สัดได้ส่วนเหตุนั้นก็อาจฝ่อไปไม่ทันได้เจริญ

ต้องทำความเข้าใจให้ละเอียดลึกซึ้งกับคำว่า "พอดีและสมดุลย์"

มีแต่ปัญญาๆที่จะดับเหตุทุกข์ แต่ขาดปัจจัย 4 และการสนับสนุนอื่น เช่น ท้องยังหิว บ้านไม่มีอยู่ อาชีพไม่มีทำ ขาลีบ มือหงิก จะไปบวชก็ไม่มีใครรับรอง ขาดสัปปายะ ฯลฯ ปัญญาก็เจริญต่อไม่ได้ง่ายๆ

และถ้าทุกสิ่งสามารสำเร็จได้ด้วยการขอ โลกคงจะไม่เป็นอย่างเช่นที่เห็นทุกวันนี้

สมดุลย์...นี้สำคัญ

กายวิเวก....จิตวิเวก

ขันธ์ 5 ..แม้มันไม่ใช่เรา...แต่ก็จำเป็นต้องใช้มัน

ก็บอกให้รู้. คำว่ารู้นะรู้จริงแค่ไหน. ก็ลองทำดูสิว่า จะได้รู้ว่าตนเองรู้จริงหรือแค่คิดว่ารู้ จุ๊กกรู อย่าลืมทำพริกเกลือนะ เอาไว้จิ้มกับฟรั่งมันถึงอร่อย อิอิ

เอาแค่ที่ผมกล่าว ว่ากล้าหรือไม ถ้ากล้าเพราะอะไร ไม่กล้าเพราะอะไร มี2คำถาม ตอบแค่2คำตอบ