ขอเพิ่มเติมว่า....ให้ดูที่พระธรรมครับ...ดูแต่ภายนอกอย่างเดียว..เช่นวัดวาอาราม..สถานที่โบราณในอินเดีย..ฯ...ก็มีพวกที่คิดว่า..เป็นเรื่องที่มีการแต่งขึ้นมาหลอกให้คนทำความดี...

แต่หากเข้าถึงพระธรรมแม้แต่เบื้องต้น...ก็ไม่สงสัยแล้ว...



ครับ...ความบริสุทธิ์เสมอกัน.ทุกๆพระองค์

เข้าใจผิดแล้ว..เขารักคุนน้องจริงๆ..มันเป็นเรื่องของคู่กรรมที่มาพบกันช้าไป..คนรักกันมันก็ต้องเผลอใจ..อีกอย่างคนนี้เราเดินจูงมือกันตั้งแต่เด็ก
เราผูกพันธ์กัน..ไม่ใช่เขาไม่อยากติดต่อ..แต่เค้าบอกไม่อยากให้คุยน้อง และเขาทำในสิ่งที่ผิดศีลธรรม..คนจะหลอกฟันแล้วทิ้งเขาไม่ส่งตังค์ให้หรอก คิดเป็น%เลยมันหายากกรณีคุนน้อง..เราต้องอยู่กับความจริงว่ามันไม่มี เพียงแต่คุนน้องโชคดีกว่าแค่นั้น..ไม่มีใครเขามาโอนตังค์ให้ใช้หรอกถ้า ถ้าไม่มีผลประโยชน์ต่อกันแล้ว..แถมตนเองแต่งงานไปแล้ว..จะมาโอนให้ทำไม..จะหายไปเลยก็ได้..ทำไมไม่ทำ..ถ้าไม่ใช่ว่าความรักและความห่วงที่ค้ำคอเขาอยู่..คนมันรักกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน..ทุกวันนี้เขายังไม่ยอมหายเลย..ก็ยังเป็นเพื่อนรุ่นกัน..แต่ไม่ยอมคุย..แต่ก็ไม่ยอมออกจากกลุ่ม..

ปล.และคุนน้องต้องขอบใจเขามาก..ที่บอกว่าจะไม่ติดต่อแล้ว..เพราะเราคุยกันทีไร..มันจะจบลงด้วยความโกรธแค้นพยาบาทคุนน้อง.เขาจะทำให้คุนน้องเป็นบ้า..เขาเลยหักดิบคุนน้อง.. ทกวันนี้คุนน้องก็มีกัดจิกเขาในไลน์..แต่ไม่เอ่ยนาม..

แบบนี้คนก็รู้หมดดิ ว่าลุงเป็นเพื่อนในเฟสคุนน้อง ลุงว่าคุนน้องน่ารักดูเด็กกว่าอายุไหม
สงสัยคุนน้องจะทำบุญมาดี..ไม่งั้นจะมีรูปธรรมงดงาด..ดูเด็กกว่าอายุได้ไง..จริงมั้ย

สำหรับแม่น้องก้อง ตอนนี้ถูกโลภะครอบงำ
ถูกตัณหา(ความทะยานอยาก ความอยากได้ทรัพย์ของผู้อื่น)
ก่อให้เกิดการกระทำ(รับเงินของชายคนนี้ ด้วยความเต็มใจและภูมิใจ)
หิริ โอตตัปปะ จึงหดหาย

น่าภูมใจตรงไหน กับผู้ชายที่มีครอบครัวแล้ว ส่งเงินมาให้
ถูกโมหะครอบงำ จึงทำให้ไม่รู้ว่า สิ่งใดควรทำ สิ่งใดไม่ควรทำ

เวลาเห็นแม่น้องก้องชอบนำเรื่องนี้มาเอ่ยถึง จะมองนะ ประมาณว่า
ไม่รู้สึกละอายใจบ้างเลยรึ มันน่าภูมใจตรงไหน ซึ่งสิ่งที่กระทำอยู่กับผู้ชายที่มีครอบครัวแล้ว

เงินน่ะ ถ้าอยากได้ ก็สามารถหาด้วยน้ำพักน้ำแรงได้
เงินที่ได้จากน้ำพักน้ำแรง ยังสะอาดกว่าเงินที่กระทำผิดลับหลังต่อครอบครัวของผู่อื่น




สำหรับแม่น้องก้อง เท่าที่เห็นมา มองว่า เป็นผู้เพียรละเหตุแห่งทุกข์ที่มีอยู่
แต่สำหรับการดำเนินชีวิตของคนทั่วๆไป การกระทำแบบนี้ ไม่เป็นไร เพราะเขาไม่ได้มุ่งหวังเกี่ยวกับการดับเหตุแห่งทุกข์



หากแม่น้องก้อง ไม่ใช่บุคคลทำความเพียรเพื่อละเหตุแห่งทุกข์ที่มีอยู่
สำหรับสิ่งที่พูดไป ถือเสียว่า พี่เข้าใจผิด คิดว่าแม่น้องก้องเพียรเพื่อละเหตุแห่งทุกข์ที่มีอยู่





สติวรรคที่ ๔
สติสูตร
[๑๘๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย เมื่อสติสัมปชัญญะไม่มี หิริและโอตตัปปะ
ชื่อว่ามีเหตุอันบุคคลผู้มีสติและสัมปชัญญะวิบัติกำจัดเสียแล้ว เมื่อหิริและ
โอตตัปปะไม่มี อินทรียสังวรชื่อว่ามีเหตุอันบุคคลผู้มีหิริและโอตตัปปะวิบัติกำจัด
เสียแล้ว เมื่ออินทรียสังวรไม่มี ศีลชื่อว่ามีเหตุอันบุคคลผู้มีอินทรียสังวรวิบัติ
กำจัดเสียแล้ว เมื่อศีลไม่มี สัมมาสมาธิชื่อว่ามีเหตุอันบุคคลผู้มีศีลวิบัติกำจัด
เสียแล้ว เมื่อสัมมาสมาธิไม่มี ยถาภูตญาณทัสนะชื่อว่ามีเหตุอันบุคคลผู้มีสัมมา-
*สมาธิวิบัติกำจัดเสียแล้ว เมื่อยถาภูตญาณทัสนะไม่มี นิพพิทาวิราคะชื่อว่ามีเหตุอัน
บุคคลผู้มียถาภูตญาณทัสนะวิบัติกำจัดเสียแล้ว เมื่อนิพพิทาวิราคะไม่มี วิมุตติญาณ-
*ทัสนะ ชื่อว่ามีเหตุอันบุคคลผู้มีนิพพิทาวิราคะวิบัติกำจัดเสียแล้ว เปรียบเหมือน
ต้นไม้มีกิ่งและใบวิบัติแล้ว แม้กะเทาะของต้นไม้นั้น ย่อมไม่บริบูรณ์ แม้เปลือก
แม้กระพี้ แม้แก่นของต้นไม้นั้นก็ย่อมไม่บริบูรณ์ ฉะนั้น ฯ
ดูกรภิกษุทั้งหลาย เมื่อสติสัมปชัญญะมีอยู่ หิริและโอตตัปปะชื่อว่ามี
เหตุสมบูรณ์ ย่อมมีแก่บุคคลผู้สมบูรณ์ด้วยสติและสัมปชัญญะ เมื่อหิริและ
โอตตัปปะมีอยู่ อินทรียสังวรชื่อว่ามีเหตุสมบูรณ์ ย่อมมีแก่บุคคลผู้สมบูรณ์ด้วย
หิริและโอตตัปปะ เมื่ออินทรียสังวรมีอยู่ ศีลชื่อว่ามีเหตุสมบูรณ์ ย่อมมีแก่
บุคคลผู้สมบูรณ์ด้วยอินทรียสังวร เมื่อศีลมีอยู่ สัมมาสมาธิชื่อว่ามีเหตุสมบูรณ์
ย่อมมีแก่บุคคลผู้สมบูรณ์ด้วยศีล เมื่อสัมมาสมาธิมีอยู่ ยถาภูตญาณทัสนะชื่อว่า
มีเหตุสมบูรณ์ ย่อมมีแก่บุคคลผู้สมบูรณ์ด้วยสัมมาสมาธิ เมื่อยถาภูตญาณทัสนะ
มีอยู่ นิพพิทาวิราคะชื่อว่ามีเหตุสมบูรณ์ ย่อมมีแก่บุคคลผู้สมบูรณ์ด้วยยถาภูตญาณ-
*ทัสนะ เมื่อนิพพิทาวิราคะมีอยู่ วิมุตติญาณทัสนะชื่อว่ามีเหตุสมบูรณ์ ย่อมมีแก่
บุคคลผู้สมบูรณ์ด้วยนิพพิทาวิราคะ เปรียบเหมือนต้นไม้ที่มีกิ่งและใบสมบูรณ์
แม้กะเทาะของต้นไม้นั้นก็ย่อมบริบูรณ์ แม้เปลือก แม้กระพี้ แม้แก่นของต้นไม้นั้น
ก็ย่อมบริบูรณ์ ฉะนั้น ฯ
จบสูตรที่ ๑

http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.p ... 143&Z=7168

....ใช่ ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นย่อมเห็นตถาคต...

ตัวเองแอบลุ้นจนตัวโก่ง ไม่รู้จักเข้ามาช่วย

ขอบคุณที่พี่วลัยพร อบรมและตักเตือน..
เพียรอยู่..แต่ละไม่ได้..มีโลภะอยู่ มีโมหะอยู่เลย
อยากระบายให้คนอื่นฟังเจ้าค่ะ..ระบายแล้วมันโล่ง ณ.ตอนนี้ เงินมันเข้าบัญชีทุกเดือน..โดยไม่รู้ที่มาที่ไปว่าใครโอน..จะให้คุนน้องเอาเงินไปทิ้งก็ไม่ใช่..คุนน้องก็คิดว่าเป็นเงินบริจาค..มีคนโอนเข้ามาแค่นั้น..คุนน้องมองว่าเป็นสิ่งที่คุณน้องควรจะได้..เพราะไม่อย่างงั้น..คุนน้องคงไม่ได้สิ่งนั้นมา..ถ้าคุนน้องไม่มีสิทธิ์ควรจะได้...

พี่เอกอนก็ไม่ยอมมาช่วย..

ถ้าจะสร้างรูปปั้น ปู่ทวดของปู่ของปู่..ให้ลูกหลานโหลนเหลน ได้เคารพ กราบไหว้..จะมีลูกหลานตนไหนรังเกียจรังงอนเรื่องรูปปั้น ปู่ทวดบรรพบุรุษตนเองไหมค่ะ เปรียบเทียบเฉยๆค่ะ..แบบนี้เรียก ลูกหลานอกตัญญูไหม..ไม่สำนึกในคุณของบรรพบุรุษตนเอง..กล่าวว่า เห็นปู่ทวดของปู่..ดีกว่าปู่ปัจจุบันได้ไง ปู่ทวดไม่มีจริงไม่ต้องสร้างรูปปั้นปู่ทวด อย่างมงายต้องเคารพปู่คนปัจจุบัน อะไรแบบนี้หรอค่ะ ..คุนน้องมองว่าตลกมากนะที่มีใครคิดแบบนั้น..

... พี่เอกอนช่วยไม่ได้ ถ้าพี่เอกอนเข้ามาพยายามช่วย
นัยยะก็จะกลายเป็นไปกล่าวทำลายศรัทธาทั้งผู้ที่ยึดมั่น และไม่ยึดมั่นได้

จริง ๆ ถึงที่สุดแล้ว ไม่มีศรัทธาอะไรถูกทำลาย
เพียงแต่มันจะ เติบโตไปเป็น ปัญญาที่สว่างและงดงามยิ่งขึ้น ...

รอให้ถึงวันเวลาเหล่านั้นเสียก่อน ทุกอย่างจะถูก ปัญญารู้แจ้ง ทำลายลงเอง

ซึ่งให้มันเป็นอย่างนั้น ดีกว่า ...

เราลองหันมาปั้นตัวเราให้คนอื่นกราบไหว้บ้างไม่ดีกว่าหรือ
แบบอย่างมีให้ปั้นก็มีเยอะแยะ เพียงเราต้องขจัดกิเลสให้ได้มากเท่าไหร่
รูปแบบก็จะออกมาสวย รัศมีผุดผ่องได้มากเท่านั้น ตราบนานเท่านาน กลายเป็น
หลวงปู่ ของหลวงปู่ ๆ ๆ ๆ ไปเลย หรือเพียงได้ยินชื่อก็ยกมือท่วมหัวแล้ว สาธุ...

เราไม่ต้องไปปั้นให้ไครต่อไครเขาเห็นด้วยตา แต่ปั้นให้เขาเห็นได้ด้วยใจ

โดยความเป็นจริงแล้ววัดทุกวัด สร้างขึ้นราคาที่มากมาย ถามว่าเป็นของสงฆ์หรือ คำตอบน่าจะไม่ใช่
คำตอบที่ถูกน่าจะตอบว่าเป็นของพระพุทธเจ้า ที่อนุญาติใครก็ได้ที่ได้บวชเข้าในพระศาสนาของพระองค์
ไม่เลือกชั้นวรรณะยากดีมีจนรับหมด ที่อยู่ ที่อาศัย อาหารฟรี ค่าน้ำ ค่าไฟ ฟรี แถมให้ได้รับการศึกษาฟรี
นี่แหละบารมีของพระพุทธเจ้า เอาไว้ให้ชาวโลกได้เอาไว้ใช้สอยไปจนตลอดกาล

...

การจะถกในเรื่อง องค์ปฐม นิพพานเมืองแก้ว มีจริงหรือไม่

ก็ต้องพิจารณาก่อนว่า ผู้เห็น อาศัยอายตนะใดในการเข้าไปรู้ และเข้าไปเห็น
ธรรมที่มีอยู่ย่อมเป็นสิ่งที่ถูกเข้าไปรู้ได้
อยู่ที่ว่า อาศัยอายตนะใด และเข้าไปเห็นธรรมเหล่านั้นได้อย่างไร

...ถ้าต่างฝ่ายต่างยืนอยู่บนพื้นฐานเดียวกัน หรือสูงกว่า
ย่อมเข้าใจสภาวธรรมนั้น ๆ ได้ว่า ธรรมที่ปรากฏนั้น ๆ อาศัยปัจจัยใดปรากฏ



องค์ปฐม หรือ นิพพานเมืองแก้ว
ปรากฏ ก็ด้วย ปัจจัย จึงปรากฏ

จะไม่ปรากฏ ก็ด้วย ปัจจัย เช่นกัน

คิดกันง่ายๆ ถ้าองค์ปฐมมี ก็แสดงว่า สังสารวัฏฏ์ นั้นมีที่สิ้นสุด ขัดกับคำสอนจริงไหม?
ถ้านิพพานเป็นเมืองแก้วหรือเป็นเมืองที่พระพุทธเจ้าไปเกิดอยู่หรือพระอรหันต์เกิดไปอยู่นั้น
ทีเรียกว่าไม่แก่ ไม่ตาย มันก็จะไปขัดกับคำสอนของพระพุทธเจ้าที่นิพพาน ไม่เกิด ไม่แก่ ไม่ตาย

ถ้าเราจะคิดในเชิงวิทยาศาสตร์ เมืองแก้วนั้นจะเป็นเมืองที่ไม่มีความสุขเลย เพราะจะแออัดไปด้วย
พระพุทธเจ้าและพระอรหันต์ที่ไปสะสมที่มีอยู่ก่อนแล้วที่มีจำนวนมาก ที่ไม่แก่ ไม่ตาย
เพราะในสมัยพระพุทธเจ้าแต่ละพระองค์ ก็ขนสัตว์ให้พ้นไปจากวัฏฏ์จนนับไม่ถ้วน
แล้วพระพุทธเจ้าก็มีมากมายจนนับไม่ถ้วนเช่นกัน จึงนับว่าเมืองแก้วไม่ใช่เมืองที่น่าจะไปเลย