50007."ความตระหนี่เป็นภัย" (หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)

วิริยะ

.
"ความตระหนี่เป็นภัย"

" .. ยกตัวอย่างอย่างผู้หญิงคนหนึ่งมีลูก ลูกคนนั้นเป็นลูกกาลกรรณี ภาษาเราเรียกกาลกิณี ไปอยู่ในท้องแม่ ๆ ก็หาขอทานไม่ได้กิน อดอยากขาดแคลน หมู่เพื่อนต้องเอามาให้ ทั้ง ๆ ที่ไปกับหมู่เพื่อน

หมู่เพื่อนได้ ไปเที่ยวหาขอทานกินหมู่เพื่อนได้ ผู้หญิงคนนั้นมีท้อง ลูกตัวเสนียดจัญไรตัวแสบ ๆ มันอยู่ในท้อง แม่ก็เลยแสบท้องไปด้วยไม่ได้กินข้าว ไปขออะไรก็ไม่ได้กิน หมู่เพื่อนที่ไปขอทานด้วยกันต้องเอามาแจกให้กินไม่งั้นตาย

ตกคลอดออกมาแล้วก็เหมือนกันอีก ถ้าวันไหนเอาลูกไปขอทานด้วยวันนั้นแห้ง ท้องแห้งเลย วันไหนเอาลูกทิ้งไว้ในบ้านแล้วไปเฉพาะตัวเองวันนั้นพอทำเนาว่างั้น

ในตำราท่านบอกไว้ชัดเจน นั่นเห็นไหมเป็นภัยไหม นี่อยู่ในท้องแม่ก็พาให้แม่ตาย ตกออกมาแล้ว วันไหนไปด้วยแล้วแม่ก็จะตายอีก นี่ละตัวตระหนี่ถี่เหนียว

คนคนนี้เกิดมาแต่ก่อนตระหนี่ถี่เหนียวมาก เพราะฉะนั้นโทษของนั้นจึงตามมา ท่านแสดงไว้ ใครจะไปรู้เรื่องราวเหล่านี้ยิ่งกว่าพระพุทธเจ้า ใครจึงไม่ควรเห็นว่า ความตระหนี่ถี่เหนียวนี้จะเป็นมิตรเป็นสหาย เป็นคู่พึ่งเป็นพึ่งตาย เราอย่าเข้าใจ

นี้ละตัวเสนียดจัญไร ตัวเป็นพิษเป็นภัย ตัวเกาะกินตับกินปอดเจ้าของ แล้วก็เกาะกินตับกินปอดคนอื่นอีกด้วย คบใครก็ไม่ค่อยได้แหละคนตระหนี่ถี่เหนียว คบใครเขาไม่อยากคบ ไปที่ไหนแตกฮือ ๆ นี่โทษของมันเป็นอย่างนั้น

เพราะมีจะเอาแต่เขาท่าเดียวนี่ ท่าที่จะให้เขาไม่มี ความตระหนี่ต้องเป็นอย่างนั้น ความเห็นแก่ตัวมากก็เพราะความตระหนี่เป็นต้นเหตุ ความโลภมาก ทุกสิ่งแง่ใดมุมใดที่ควรจะได้ มันจะพยายามเสาะแสวงหากอบมาโกยมาจนได้ ความตระหนี่ตัวนี้ละตัวสำคัญ .. "

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
๓๐ พฤศจิกายน ๒๕๓๖

น้องพลอย

กฎการใช้บอร์ด

50007."ความตระหนี่เป็นภัย" (หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)

ผู้ใช้งานขณะนี้


ทั่วไป เว็บธรรมจักร