โบ๊ยมาให้คุนน้อง...แล้วคุนน้องจะไปถามใครดีล่ะเจ้าค่ะ

จริงๆก็มีความอยากรู้...แต่มันติดตรงคุนน้องพิสูจน์ไม่ได้..ได้แต่รับฟังและเก็บคำถามนั้นไว้ในใจ..

แนะนำว่า..ให้เอกอนเปิดกระทู้...ใหม่เลยครับ....
แล้วค่อยไปโสเล่กัน...ไปไป...ไปตั้งกระทู้เลย

พี่เอกอนจำความฝันที่คุนน้องเคยเล่าให้ฟังได้หรอเจ้าค่ะ. .ที่นานเป็นชาติล่ะ..ตอนนั้นตั้งจิตอธิษฐานขอละความปราถนา..ขอปฏิบัติให้ถึงพระนิพพาน
ที่คุนน้องบอก..อธิษฐานแบบน้ำตาไหลเลย.เพราะเหนื่อยเหมือนไม่อยากเกิด...

แล้วนิมิตก็ปรากฏ..ที่ฝันว่าตนยืนอยู่ดินแเดนแห่งนึง..ที่ปกคลุมด้วยหมอก..คุนน้องรู้ในจิตว่า..คนที่ได้อยู่ดินแดนนี้..ต่างมีหน้าที่ของตน..
แล้วคุนน้องได้ยินเสียงท่านผู้นึง..ในฝันเลือนลางท่านไม่ได้แสดงตัวตนให้คุนน้องเห็น..บอกมีปีศาจกำลังลุกล้ำอานาเขตของพวกเรา..มีใครอาสาไปปราบ..ในจิตคุนน้องตอบรับว่าตนขอรับหน้าที่นี้ (ในฝันคุยกันทางจิต) แล้วในฝันท่านยังย้ำว่า" เจ้าแน่ใจนะ" (นี่ไงคือการยืนยันตน )
คุนน้องพยักหน้าตอบรับ..และท่านผู้นั้นก็มอบพลังเป็นลำแสงสีแดงเข้ามาในตัวคุนน้อง..
พอได้รับพลังนั้น..จิตใจเข้มแข็ง..ไม่หวาดหวั่น..ปราศจากความกลัว..แล้วคุนน้องก็วิ่งออกไปนอกเขตดินแดนนั้น..แล้วดับวูบ..จำไรไม่ได้อีกจนตื่นนั่นแหละค่ะ
เลยสงสัย โพธิสัตว์ภาคปราบมาร..กับ ภาคโปรดสัตว์..อยู่มิใช่น้อย

ทำนองนั้น...

จริง ๆ พี่เอกอนได้ฟังเรื่องราวนี้ มาตั้งแต่เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน
ในฝัน... ...มีคนมาเล่ากลยุทธทางการรบที่ได้มีการดำเนินไปให้พี่เอกอนฟัง

ซึ่งพอพี่เอกอนได้อ่านเรื่องราวการเปิดตัวของแม่น้องก้อง พี่เอกอนก็คิดถึงคำพูดเขา

ที่เห็นตัวผู้ที่คุยด้วยไม่ได้ เพราะเป็นการสื่อสารระยะไกล
เป็นการใช้วิธียิงพลังจิตพุ่งลงมายังเป้าหมายเลย
กลุ่มที่ใช้วิธีนี้ในการ ขับเคลื่อนพลังงานภาคพื้น เป็นกลุ่มพลังงานชั้นสูง


จริง ๆ พี่เอกอนว่าพี่เอกอนเพี้ยน
แต่พี่เอกอนนั่งอ่านเรื่องเล่าของแม่น้องก้อง แล้วพี่เอกอนก็ได้แต่ อมยิ้ม

เรื่องรัย...ไปเปิดให้โดนยำอ่ะจิ่ อิอิ

งั้น..เดียวผมไปเปิดให้ก็ได้...

เร็วๆจิไปเปิดกระทู้..คุนน้องกำลังเกิดพลังแห่งจินตนาการที่อยากถ่ายทอดผ่านเป็นตัวอักษรแล้ว

ขอใช้เพาเวอร์คุณน้องก้องช่วยให้ผมเล่นเว็บพลังจิตให้หน่อย ถูกแบนมาครบ6เดือนแล้ว แต่ก็ยังไม่เปิดให้ผมเข้าเล่นเว็บพลังจิต ช่วยทีนะครับคุณน้อง ส่งข้อความไปทีมงานเว็บพลังจิตก็ไม่เห็นมีการตอบรับ

คุนน้องไม่มีuser ไม่ได้สมัครสมาชิก..

เอาไงนี่คุณน้อง ผมจริงจังอยู่นะนี่ ไม่เชื่อดูตาของผม(ตาที่สาม)

ให้ผมทำพิธีเปิดผัสสะให้คุณน้องได้ไหมครับ

https://www.youtube.com/watch?v=7_XDl6hO8BI

https://www.youtube.com/watch?v=PNSsaoEG2H8

นิ่งรู้ นิ่งสังเกต เวทนาและอาการที่กำลังเกิดนั้นอย่างไร้ปฏิกิริยาตอบโต้ จนเวทนาและอาการนั้นดับไปต่อหน้าต่อตา วันข้างหน้าเวทนาและอาการอย่างนั้นจะหมดความหมายและไม่กลับมาเกิดอีก

ก็เพราะ..รู้และสังเกต...น่านแหละ...จึงมาตั้งกระทู้นี้...

รู้...ก็รู้แล้วว่าเวทนาเกิด..รู้ว่าเป็นสิ่งผิดปกติที่ไม่ควรเกิด..

สังเกตุ...ก็เห็นว่า..ก่อนเวทนาเกิด...มันเกิดจากอะไร..มันปรุงไปอย่างไร..อะไรตัวชนวนให้มันปรุง
ปรุง..แล้วเวทนาทางกายก็เกิด..เกิดแล้วก็ดับ
ดับแล้วก็เกิด...
เกิดแล้วก็ปรุง...
ปรุงแล้ว..เวทนาทางกายก็เกิด...วนเวียนไปเรื่อย

เพราะ...ไม่หลงว่า..เวทนาเป็นเรา...เป็นของเรา...จึงอยากรู้ว่าใครคิดอย่างไรเพื่อไม่ให้เกิด?

ของอโสกะ..ก็OK นะ...คือตั้งสติใว้ที่...เกิด..แต่ไม่ปรุง...ซึ่งมันต้องตั้งจิตมาเกาะ..ที่..ไม่ปรุง
ผัสสะ..เกิด..ไม่ปรุง...
ผัสสะ..เกิด..ไม่ปรุง...

ส่วนกระผม...ตั้งใจไปดู..ตรง...อะไรทำให้มันเกิด...
คือ..ผัสสะ..แล้วมันเกิด
เกิดแล้วมันถึงปรุง..
ปรุงแล้ว..เวทนาทางกายก็เกิดอาการอย่างว่ามา...นั้นแหละ

กาย..ไม่เคยโกหก...(แต่เวทนาทางจิต..จิตอวิชชาก็หลอกลวงโกหกตัวเองได้...ซึ่งเป็นปกติเลย)
เวทนาทางกาย...เป็นผลของการปรุงแต่งของจิตตามอำนาจกิเลส...ตรงไปตรงมา..ไม่โกหก(สติปัฏฐาน4 ถึงให้มาดูกายก่อน...)

เมื่อ..กายผิดปกติ...(มีเวทนาทางกายเกิดขึ้น)...แสดงง่ายๆเลย...ว่า..กิเลสมันทำงานแล้ว
(ก็ฟัง..เฉยๆ..อย่างเดียว..แล้วอาการปวด..เมื่อย..กระอักกระอวล...วิงเวียน...มันมาจากไหน...ไม่ได้ไปทำงานใช้ร่างกายหนักหรือเป็นไข้ไม่สบาย..ซะหน่อย)

เมื่อ...ได้ดู..ได้ฟัง...สิ่งไม่เป็นที่ชอบใจ...ไม่พอใจเป็นทุนเดิมอยู่ก่อนแล้ว...เมื่อฟัง..เมื่อดูแล้ว..แล้วกิเลสสังโยชน์ตัวไหนมันทำงาน...
ปฏิฆะ..รึ?
มานะ..รึ?
???????

ถึงตรงนี้
ผมว่าจิตคุณกบก็ละเอียดและเหมาะกับการพิจารณาแล้วนะ

ผมเองนั้น
ถึงตรงนี้คืออะไรเป็นเหตุให้ธรรมปรากฏ
ถ้าเราสานต่อคือปรุงแต่งธรรมแล้ว
มันเลยเหตุเพราะความเห็นเราเอง
อย่างเสียงเกิด
จิตมันไม่เห็นเหตุที่แท้จริงคือโสต
แต่ไปแปลว่าเป็นเสียงนั่นเสียงนี่
มันเลยปรุงแต่งว่านั่นว่านี่
ไปกันใหญ่เลย

ปัจจุบันจึงเป็นตัวแปลที่จะหยุดการปรุงแต่ง
อะไรก็ตามแต่ให้อยู่กับปัจจุบนั
ปัจจุบันจึงเหมือนรอยเท้าย่ำไป
ไม่ต้องไปสานต่อว่ามีอะไรในรอยเท้ามีสาระแค่ไหน
เพราะรอยเท้าที่ย่ำไปแล้วไม่มีสาระอะไร